Τα τηλεοπτικά - & όχι μόνο - «σύμβολα της διαπλοκής», διακαής πόθος του ΣΥΡΙΖΑ

Το ένα μετά το άλλο όλα τα εμβληματικά media που αναδείχθηκαν ως «σύμβολα της διαπλοκής» στην εποχή του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν σήμερα αντικείμενα του πόθου για το κόμμα και τους ανθρώπους του που τα πολέμησαν ανοιχτά.
Το συγκρότημα Ψυχάρη με τα Νέα και το Βήμα, το Έθνος του Μπόμπολα και το Mega Channel, είναι επιχειρήσεις που στοχοποιήθηκαν όσο καμία ως «βοθροκάναλα της διαπλοκής» και «φυλλάδες των νταβατζήδων».

Τώρα είναι τα ΜΜΕ μέσω των οποίων η κυβέρνηση σχεδιάζει την επόμενη μέρα.

Αν δεν κριθεί ότι μπορούν να εξυπηρετήσουν τα σχέδιά τους, τόσο το χειρότερο για εκείνα.

Θα καταστραφούν.

Η δαιμονοποίηση των Μέσων και  των επαγγελματιών που εργάζονταν σε αυτά, συνέβαλε τα μέγιστα στον καλπασμό της σημερινής κυβέρνησης προς την εξουσία ταυτόχρονα με τις πομπώδεις διακηρύξεις για την κάθαρση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου.

Όμως το στρατηγικό σχέδιο πίσω από όλα αυτά δεν ήταν μόνο η απαξίωση εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών.

Αυτό ήταν το ξεκίνημα προς μια πορεία ποδηγέτησης με απώτερο στόχο τον μετοχικό τους έλεγχό των ισχυρότερων εξ αυτών από φιλικές επιχειρηματικές δυνάμεις.

Η διαδικασία αυτή βρίσκεται σήμερα σε πλήρη εξέλιξη και εισέρχεται στο τελικό της στάδιο μέσα από μια ταχεία πορεία πολιτικού εξαγνισμού και οικονομικής κάθαρσης, κατά τρόπο ώστε κάποια από αυτά τα ΜΜΕ, να αποδοθούν «υγιή» και αποκαθαρμένα πίσω στην κοινωνία.

Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έκρυψαν από την πρώτη στιγμή πως θέλουν να αποκτήσουν τα «δικά τους» Μέσα. Media που εκ των πραγμάτων δεν γινόταν να προέρχονται μόνο από τα «σπλάχνα» τους, αλλά που ακόμη καλύτερα θα μπορούσαν να κάνουν δικά τους από την υφιστάμενη διαθέσιμη παλέτα.

Από τότε που η διαχωριστική γραμμή του «Ναι» και του «Όχι» κατέπεσε, τα πράγματα έγιναν ευκολότερα αλλά η ανάγκη επικοινωνιακής διαχείρισης των μνημονίων και της ανάπλασης της κυβερνητικής εικόνας έγινε ακόμη μεγαλύτερη.

Δεν αρκούν πλέον οι συμφωνίες «ουδετερότητας» με υφιστάμενα μέσα ή ο υπόγειος οικονομικός πόλεμος σε άλλα.

Απαιτούνται ριζικές αλλαγές που θα οδηγούν είτε σε πλήρη αφανισμό του αντιπάλου, είτε σε πλήρη προσεταιρισμό του.

Το επιχείρησαν αρχικά με τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και τον Καλογρίτσα, το δοκίμασαν στη συνέχεια με την τοποθέτηση του προέδρου της Αυγής και πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Β. Μουλόπουλου στις εφημερίδες Νέα και Βήμα, βρίσκονται πλέον πολύ κοντά να το επιτύχουν με τη σύμπραξη του Ιβάν Σαββίδη και της οικογένειας Μπόμπολα.

Η συνεργασία αυτή δείχνει να έχει ως στόχο το συγκρότημα Λαμπράκη –και όχι τον εκδοτικό όμιλο Πήγασος.  
Και αυτό γιατί ο όμιλος Μπόμπολα βαρύνεται από πολύ μεγάλες υποχρεώσεις (160 εκατ. ευρώ) και οποιοδήποτε συμφωνία με αυτό πρέπει να περιλαμβάνει μεγάλη διαγραφή οφειλών. 
Αντίθετα το συγκρότημα Λαμπράκη λόγω της διαδικασίας ειδικής διαχείρισης πωλείται ως ενεργητικό χωρίς υποχρεώσεις.

Με 5 εκατ. ευρώ ο Σαββίδης απέκτησε το 20% του Mega και το πιθανότερο είναι πως το επόμενο «χτύπημα» θα γίνει στον πλειστηριασμό του ΔΟΛ τα περιουσιακά στοιχεία του οποίου βγαίνουν στο σφυρί ελεύθερα βαρών για όποιον τα αποκτήσει.

Οι τράπεζες θα κρατήσουν τις ζημιές και τα χρέη (παθητικό), και ο αγοραστής μπορεί να βρεθεί με δύο τίτλους μεγάλων εφημερίδων (Το Βήμα και τα Νέα) και το 22% του τηλεοπτικού σταθμού Mega στο ενεργητικό του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2017 έχει αρχίσει να μοιάζει ανυπόφορα με τα κόμματα που κατηγορούσε ως  διαπλεκόμενα στο παρελθόν.

Χτίζει τη δική του διαπλοκή, «φτιάχνει» τους δικούς του επιχειρηματίες και μετέρχεται μέσων που παραπέμπουν σε καθεστώτα άλλων χωρών.

Οι άνθρωποι που κινούν τα νήματα έχουν το βλέμμα στο σήμερα, αλλά κυρίως στην επόμενη μέρα. Όταν μπορεί να μην είναι πλέον στην κυβέρνηση αλλά πρέπει πάση θυσία να είναι μέσα στα πράγματα.

 www.liberal.gr/arthro/139517/politiki/2017/syriza-kai-mme-oti-den-einai-diko-mas-katastrefetai.html