Ήρθε και φέτος, σ’αυτούς τους τόσο δύσκολους για τη χώρα μας καιρούς, η Παγκόσμια
«Ημέρα Προστασίας Περιβάλλοντος». Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, σε εποχές καταναλωτισμού, μιλούσαμε για «την ανθρώπινη απληστία που έχει στρέψει τελικά κάθε ανθρώπινο επίτευγμα εναντίον του ανθρώπου, που έχει ρυπάνει τα πάντα πια, που πάει να νεκρώσει τα πάντα σ’ αυτόν τον πλανήτη.
Το περιβάλλον», λέγαμε, «καταστρέφεται παντού, διαρκώς και με κάθε τρόπο. Γιατί το πρώτιστο για τους ανήθικους και ανεγκέφαλους «εγκεφάλους» που δυστυχώς καθορίζουν τη μοίρα μας είναι η ανενδοίαστη εκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων …».
Σήμερα βέβαια, που οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν μας θέλουν πια, όπως φαίνεται, κατά κύριο λόγο, ως καταναλωτές των προϊόντων τους, αλλά προτιμούν να μας εκμεταλλεύονται με άλλους τρόπους, σήμερα που μένουν, όλο και περισσότερο, ακάλυπτες όχι μόνο οι τεχνητές αλλά και οι πραγματικές, οι βασικές μας ανάγκες (όπως για τροφή, για περίθαλψη και για στέγη), τα ΙΧ, για τους γνωστούς λόγους, μειώθηκαν στη χώρα μας (μειώθηκε συνεπώς και η ρύπανση που προέρχεται απ’ αυτά) και αυξήθηκε κατ’ ανάγκην η χρήση των ποδηλάτων (Ουδέν κακόν, αμιγές καλού, που λένε). Μόνο που οι αδόμητοι χώροι μας, οι λίγες ελεύθερες εκτάσεις που γλύτωσαν από την «αξιοποίηση», που θα έπρεπε, αυτές τουλάχιστον, να γίνουν χώροι πρασίνου, πνεύμονες οξυγόνου για μας και τα παιδιά μας, «βγαίνουν στο σφυρί.» Δεν μας φτάνουν οι υπεραγορές (που, ειδικά στο Μαρούσι, τις «απολαμβάνουμε σε όλο το μεγαλείο τους», έχουμε τώρα και τα φωτοβολταϊκά πάρκα. 3.500 στρέμματα, καμένα δάση, στο Πεντελικό, αντί να αναδασωθούν, κινδυνεύουν να «αξιοποιηθούν», ως φωτοβολταϊκό πάρκο. Από την Εκκλησία της Ελλάδος. Στα πλαίσια του επενδυτικού προγράμματος «Ήλιος». Υπάρχουν ευτυχώς έντονες αντιδράσεις.
Και σεις, στο Μαρούσι, θα ρωτούσε κανείς, στην πόλη που υπήρξε, περισσότερο από κάθε άλλη, θύμα της «αξιοποίησης» τι κάνετε;
Η απάντηση είναι: Κάνουμε, αρκετοί, ό,τι μπορούμε. Και ατομικά, κυρίως όμως σαν συλλογικές οντότητες. Γιατί «η ισχύς», όπως ξέρουμε, βρίσκεται «εν τη ενώσει»