Οι τυφλοί & κουφοί διπλωμάτες του υπ. Εξωτερικών!

                               Το Foreign Report προτρέπει:

«Time for a new Sykes - Picot Agreement to fix the Middle East»

Τα τελευταία  χρόνια , επανειλημμένα έχουν κάνει την εμφάνισή τους δημοσιεύματα, που αναφέρονται στις «αποτρόπαιες επιπτώσεις» από τη διαμόρφωση του σύγχρονου αραβικού κόσμου, μετά τη συμφωνία των διπλωματών Sykes και  Picot, πριν έναν αιώνα.

Μια ματιά στις καταχωρήσεις του Google έφερε στην επιφάνεια δημοσίευμα του BBC στις 14 Δεκεμβρίου του 2013, που ανέφερε «Γιατί οι γραμμές των συνόρων που τράβηξαν μ΄ έναν χάρακα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, συγκλονίζουν ακόμη τη Μέση Ανατολή».

Και κοσμεί το κατατοπιστικό άρθρο με τη φωτογραφία από τα εθνικά αρχεία της Βρετανίας με τον αυθεντικό χάρτη και τις υπογραφές των «σχεδιαστών» του. 

Αλλά στο υπουργείο Εξωτερικών θα πρέπει να κοιμούνται όρθιοι.

Επειδή δεν μπορεί όταν και πάλι, από το Μάρτιο, να φωνάζουν σημαντικά Μέσα ότι θα πρέπει να αλλάξει ο χάρτης που διαμορφώθηκε βάσει των συμφωνιών που καθόρισαν τα σύνορα των κρατών της Μέσης Ανατολής, οι διπλωμάτες μας να μένουν άφωνοι.

 Ή μήπως έχει καταργηθεί - ή ουδέποτε υπήρξε - υπηρεσία ανάλυσης των δυτικών ΜΜΕ που όλοι γνωρίζουμε πως ενίοτε λειτουργούν ως «λαγοί» μυστικών υπηρεσιών ή σημαντικών κρατικών δομών και προετοιμάζουν το «φιλοθεάμον κοινό».

Έτσι αποκοίμισε ο Ερντογάν  τον πρωθυπουργό στη συνάντηση της Νέας Υόρκης με βαρυσήμαντες δηλώσεις περί γραβάτας, και φυσικά αιφνιδίασε με την «απρόσμενη» δήλωσή αμφισβήτησης της συμφωνίας της Λοζάνης. 

Η οποία διαμόρφωσε (βελτιώνοντας) τα τουρκικά σύνορα με βάση τις αρχικές γραμμές που είχαν τραβήξει στην περιοχή οι Sykes και Picot.

Κι όμως από τον Μάρτιο προειδοποιούσε το Foreign Report «για ξεπερασμένες συνθήκες στη Μέση Ανατολή».

Άρθρο που είχε αναδημοσιευθεί και από το  Reuters, στις 7 Μαρτίου, με φωτογραφία Τζιχαντιστών  να πανηγυρίζουν παρελαύνοντας πάνω σε θωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού.

Θέλοντας να θυμίσουμε ότι ανάλογο άρθρο του περασμένου Απριλίου,  είχε «προβλέψει» ότι «επίκειται στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία», πιστεύουμε πως υπάρχουν «υπόγεια σχέδια» επανασχεδιασμού του χάρτη στην εύφλεκτη περιοχή, κάτι που έχει ξεκινήσει με την Αμερικανο - Βρετανική εισβολή στο Ιράκ. Μήπως δηλαδή το άρθρο αυτό, έρχεται να προετοιμάσει για τα μελλούμενα.

To αμερικανικό περιοδικό «Foreign Report», που απηχεί απόψεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με άρθρο του Peter Van Buren (*)  στις  8/3/2016, υποστήριζε πως «ήρθε η ώρα να επαναδιαπραγματευθεί η συμφωνία του  1916 Sykes-Picot Agreement» η οποία είχε μοιράσει τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας  στα αραβικά κράτη της Μέσης Ανατολής.

Προτρέπει άλλωστε και την αναγνώριση της ύπαρξης δικαιωμάτων από τους Τζιχαντιστές του Ισλαμικού Χαλιφάτου - που όχι τυχαία- τα δυτικά Μέσα του έχουν προσδώσει ήδη οντότητα αποκαλώντας το «Ισλαμικό Κράτος».

Υπενθυμίζεται πως το Νοέμβριο του 2014 ανάλογο άρθρο στο ίδιο περιοδικό, υποστήριζε πως 

«η μόνη βιώσιμη λύση ήταν η χρήση αμερικανικής ειρηνευτικής δύναμης για να δημιουργηθεί ένα σταθερό τριπλό κράτος στο διαιρεμένο από της διαμάχη των Σιιτών - Σουνιτών & Κούρδων Ιράκ».

Η πρόσφατη ανακοίνωση της αποστολής επιπλέον 6ΟΟ και πλέον Αμερικανών στρατιωτών (να συμπληρώσουν τη δύναμη των περίπου 4.500 που ήδη υπάρχουν ως εκπαιδευτές  και σύμβουλοι σε στρατιωτικά και επιχειρησιακά ζητήματα) επιβεβαιώνει τα δημοσιεύματα.

Ωστόσο, στο χρονικό διάστημα από την ανακοινωθείσα «αποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από το Ιράκ» (το 2011) μεσολάβησε η τουρκική και ρωσική παρουσία στην ευρύτερη εμπόλεμη περιοχή, καθώς και τη Σαουδικής Αραβίας. 

Έτσι οι Αμερικανοί διατήρησαν την παρουσία τους στην περιοχή όπου υπήρχε αύξηση των δυνάμεων του Ιράν και του Ισλαμικού Χαλιφάτου.

Ο αυθεντικός χάρτης των Sykes-Picot με τις μολυβιές των συνόρων

Έτσι το περιοδικό υποστηρίζει ότι μόνον μια «έντονη διπλωματική προσπάθεια θα πρέπει να παρέμβει προκειμένου να επιλυθεί η αιτία που προκαλεί την αιματοχυσία. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διαιρεθεί και πάλι η περιοχή με βάση τα σημερινά εθνοτικά, θρησκευτικά και πολιτικά δεδομένα. Μια νέα συμφωνία  τύπου Sykes-Picot –αν θέλετε».

Το δημοσίευμα θυμίζει επίσης, ότι αναφορά στη δημιουργία Κουρδιστάν, γινόταν στη συνθήκη των Σεβρών του 1920, που ουδέποτε εφαρμόστηκε.

Από γεωπολιτική προοπτική αυτή την εικόνα βλέπουμε: 

Η εισβολή του 2003 στο Ιράκ, φούντωσε τον πόλεμο ανάμεσα στους Σιίτες. τους Σουνίτες και τους Κούρδους. Προκάλεσε την ανάπτυξη του ριζοσπαστικού Ισλάμ και τη δημιουργία του Ισλαμικού Χαλιφάτου.

Κατόπιν ήρθε το αμερικανικής έμπνευσης  αιματηρό αντάρτικο για την ανατροπή του «αυταρχικού καθεστώτος Άσαντ», με τα δραματικά αποτελέσματα στην ευρύτερη περιοχή.

Την αναταραχή εκμεταλλεύτηκαν για να επεκτείνουν την εδαφική κατοχή τους τόσο οι Κούρδοι, όσο και οι τζιχαντιστές, σε Συρία και Ιράκ.

Η τουρκική επέμβαση, «για λόγους αποτρεπτικούς» κρύβει και στο πίσω μέρος του μυαλού της τουρκικής ηγεσίας την επανάκτηση εδαφών της πάλαι ποτέ κραταιής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Το νέο που προτείνει το δημοσίευμα στο «Foreign Report» , είναι να δοθεί μια θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στου Τζιχαντιστές του Ισλαμικού Χαλιφάτου «όπως υποχρεώθηκαν οι Βρετανοί να κάνουν με τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό στη Βόρειο Ιρλανδία στα 1990. Διότι εξ ορισμού η διαπραγμάτευση της ειρήνης γίνεται με τους εχθρούς. Έτσι η παρούσα ειρηνευτική προσπάθεια στη Συρία με τον αποκλεισμό του Ισλαμικού Χαλιφάτου έχει ελάχιστες ελπίδες να επιτύχει μακροχρόνιο αποτέλεσμα».

Η χαώδης πολιτικο - στρατιωτική κατάσταση στην περιοχή (ποιοι άραγε την έχουν προκαλέσει; Νιάου νιάου στα κεραμίδια) με την ανάμειξη Τούρκων - Ρώσων - ΝΑΤΟϊκών - Ιρανών - Ισραηλινών - Σαουδαράβων κ.ά.,  δημιουργεί εκρηκτική ατμόσφαιρα στο διεθνές περιβάλλον, χώρια τα χιλιάδες αθώα θύματα που πληρώνουν πάντοτε τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς.

Στο παιχνίδι η «Washington Times» το «ΤΙΜΕ» & ο «Economist» 

Αλλά δεν έφτανε μόνον αυτό.

Στις 8 του περασμένου Μαΐου κάτω από τον τίτλο «Ένα τρομακτικό ντοκουμέντο γίνεται 100 χρόνων», περιγράφει την μυστική (τότε) συμφωνία της 16ης Μαΐου 1916 που διαμόρφωσε τον χάρτη της Μέσης Ανατολής, «προκαλώντας εκρηκτική αστάθεια» έρχεται δημοσίευμα της Washington Times. Αλλά και ο Economist  στις 14 Μαΐου έγραφε: 

Οι διπλωμάτες Sir Mark Sykes (Άγγλος) και ο François Georges-Picot (Γάλλος) είχαν ορισθεί από τις κυβερνήσεις τους να αποφασίσουν πως θα μοιρασθούν τα εδάφη της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις δύο κραταιές αποικιοκρατικές δυνάμεις.

Ο τότε Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergei Sazonov, είχε επίσης ανάμειξη και το κέρδος του ήταν να δοθεί στη Ρωσία η Κωνσταντινούπολη και ελεύθερη διάβαση στα στενά από τη Μαύρη Θάλασσα στη Μεσόγειο καθώς και η Αρμενία.

Στους Βρετανούς απονεμήθηκε η Βασόρα και η Νότια Μεσοποταμία και στους Γάλλους τα ενδιάμεσα εδάφη, συμπεριλαμβανομένου του Λιβάνου, της Συρίας και της Κιλικίας. 

Η Παλαιστίνη παρέμενε διεθνής περιοχή. 

Ενώ κομμάτια (κυρίως στην έρημο) αποδόθηκαν το 1917 στην Ιταλία.

Αλλά μετά την ολοκληρωτική ήττα των Οθωμανών το 1918 τα σύνορα υπέστησαν νέες αλλαγές που κατοχυρώθηκαν από τη συνθήκη των Σεβρών για να οριστικοποιηθούν με τη συνθήκη της Λοζάνης.»

Με αφορμή τα δημοσιεύματα τούτα, το Al Jazeera στις 15 Μαΐου δημοσιεύει σειρά από σχόλια Αράβων πολιτών από το Λίβανο και την Αίγυπτο για να σολιάσουν τη συμφωνία Sykes-Picot.

Στις 30 Μαΐου το αμερικάνικο περιοδικό TIME έχει τίτλο: 

Η 100ή επέτειος της συμφωνίας Sykes-Picot ορόσημο για έναν αιώνα διαμόρφωσης του χάρτη της Μέσης Ανατολής, αλλά και πρόκλησης συνεχών αναταραχών.

Σ΄αυτό υπάρχει ειδική αναφορά «στο παγκόσμιο φαινόμενο των Κούρδων της μεγαλύτερης εθνικής μειονότητας στον κόσμο χωρίς κράτος».

Η τελευταία αναταραχή (2011) που προκλήθηκε από την Αμερικανο - Ισραηλινής έμπνευσης «Αραβική Ανοιξη» για τον «εκδημοκρατισμό» της περιοχής  αλλά ουσιαστικά για να τερματισθεί - έστω και προσωρινά- να ασχολείται ο κόσμος με την καταπίεση των Παλαιστίνιων, εντάσσεται στην προσπάθεια αναδιάταξης των συνόρων των αραβικών κρατών που ολοκληρώνεται με τον πόλεμο στη Συρία.

Αλήθεια,  πόσο καιρό έχει να ακουστεί έστω μια φωνή διαμαρτυρίας για το συνεχιζόμενο αποκλεισμό της Γάζας;

 Θα πρέπει να περιμένουμε οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού να ολοκληρώσουν τους σχεδιασμούς τους, με τον κατακερματισμό του Ιράκ και τη Συρίας, για να δούμε τις θα περισέψει και στους υπόλοιπους... 
Ο Ερντογάν πάντως έχει βάλει υποψηφιότητα για μερικά κομμάτια...

======================================================

 (*) Ο Peter Van Buren υπηρέτησε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ επί 24 χρόνια (ένα χρόνο στο Ιράκ). Συγγραφέας του βιβλίου: 
«Πως βοήθησα να χάσουν τη μάχη της καρδιάς και του μυαλού οι Ιρακινοί». (Μια ματιά στην χαμένη ευκαιρία & κακοδιαχείριση της ανασυγκρότησης του Ιράκ).

---------------------------------------------------

Κ. Μπετινάκης -  Δευτέρα, 03 Οκτώβριος 2016 00:22  

ΠΗΓH:www.styx.gr/index.php/articles/16820-οι-τυφλοί-και-κουφοί-διπλωμάτες-του-υπουργείου-εξωτερικών-κ-μπετινάκης