Από τις 2 Μάη, πολλοί συνάδελφοί μας βρίσκονται ξανά
στην ανεργία, μαζί με άλλους 1.700.000 α-νέργους. Μέχρι τις αρχές Ιούνη, για
άλλους 50.000 εργαζόμενους-άνεργους, λήγει το εργασιακό «διάλειμμα» της
αθλιότητας, που το υπουργείο εργασίας και η ελληνική κυβέρνηση, σε συνεργασία
με την ΕΕ και τα μονοπώλια ονομάζουν «κοινωφελή» εργασία. Δεν θεωρούμε τυχαίο
ότι μέχρι σήμερα, η μόνη κοινωνική ομάδα που ασκούσε «κοινωφελή» εργασία, ήταν
κάποιες κατηγορίες φυλακισμένων…
Κλείνοντας την περίοδο αυτή, μπορούμε να βγάλουμε τα
πρώτα συμπεράσματα από τη δράση που αναπτύξαμε:
1. Η δημιουργία της Επιτροπής με την καθοριστική βοήθεια του Συνδικάτου ΟΤΑ, των δυνάμεων του Π.Α.ΜΕ στο Δημόσιο και τον ΟΑΣΑ, μας βοήθησε να οργανώσουμε τη δράση μας, να ξεκαθαρί-σουμε τους στόχους μας, να δημιουργήσουμε όρους μαζικής εκπροσώπησης.
2. Οι παρεμβάσεις μας, βοήθησαν μεγάλο αριθμό συναδέλφων, να σπάσουν την τρομοκρατία στους τό-πους εργασίας, να ξεπεραστούν πρόσωπα και αντιλήψεις που ήθελαν από την αρχή να εργαστούμε με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς δικαιώματα, να πιστεύουμε ότι «τίποτα δεν γίνεται».
3. Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά, ότι μόνο συλλογικά μπορούμε να τα καταφέρουμε και να έχουμε απο-τελέσματα. Αλλιώς αντιμετωπίστηκε η Επιτροπή και αλλιώς οι συνάδελφοι που αποφάσισαν να κινη-θούν μόνοι τους. Μόνο ως θετικό μπορούμε να εκλάβουμε το γεγονός ότι καταφέραμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας από τρεις εργασιακούς τομείς, τους Ο.Τ.Α., την Περιφέρεια Αττικής και τον Ο.Α.Σ.Α.
4. Οι όποιες επιτυχίες που καταφέραμε, οφείλονται και σε έναν ακόμη παράγοντα: στάθηκαν στο πλευρό μας οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, το Π.Α.ΜΕ. Οι δυνάμεις του έφτασαν σε συναδέλ-φους μας εκεί που δεν μπορούσαμε εμείς, πρωτοστάτησαν στους συλλόγους εργαζομένων να μας ε-ντάξουν στο δυναμικό τους, μας βοήθησαν με την εμπειρία τους να ξεπεράσουμε την απειρία μας, δεν έθεσαν όρους και προϋποθέσεις για να μας βοηθήσουν και να μας στηρίξουν, μίλησαν στους εργαζό-μενους (μόνιμους-συμβασιούχους-«5μηνίτες» κ.α.) για την ανάγκη κοινής δράσης, ενιαίας πάλης, γιατί αυτές τις σχέσεις εργασίας, Ευρωπαϊκή Ένωση και πλουτοκρατία, θέλουν να τις μονιμοποιήσουν και να τις γενικεύσουν.
5. Αρνητική ήταν η στάση που κράτησαν πολλοί διοικητικοί παράγοντες, πρωτοστατώντας πολλές φορές σε αντεργατικές πράξεις. Εφαρμόζοντας το «πνεύμα» της κυβερνητικής πολιτικής, «χρέωσαν» συνα-δέλφους σε άσχετες, με την ειδικότητα πρόσληψης, θέσεις, τους έβαλαν να εργάζονται σε άλλα ωράρια, ακόμα και Σαββατοκύριακα, τους έβαλαν να εργάζονται σε ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας χωρίς μέτρα προστασίας, προσπάθησαν να επιβληθούν με απειλές και τρομοκρατία, προσπάθησαν να α-παγορεύσουν τις κινητοποιήσεις και την απεργία. Τίποτα από όλα αυτά δεν πέρασε.
6. Η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, για άλλη μια φορά έδειξε ποια ενότητα υπηρετεί ο κυβερνητικός& εργοδοτικός συνδικαλισμός. Την ίδια στιγμή που εμφανίζονταν ως οργίλοι υπερασπιστές των εργαζομένων στα κανάλια, αρνούνταν στα σωματεία που έχουν την πλειοψηφία, να εγγράψουν τους εργαζόμενους που δεν έχουν μόνιμη σχέση εργασίας, να βοηθήσουν στην οργάνωσή τους. Έφτασαν στο σημείο να χρη-σιμοποιούν συκοφαντίες κατά συνάδελφων στα «κοινωφελή» προγράμματα ότι τάχατες «κάθονται και δεν κάνουν τίποτα και έτσι αμαυρώνουν την εικόνα των μόνιμων εργαζόμενων»!!! Κι όταν αναγκάστηκαν να κάνουν κάποιες παρεμβάσεις για τους εργαζόμενους στα «κοινωφελή» προγράμματα, δεν τους ενημέρωσαν, δεν έβγαλαν ανακοίνωση για το τι συζήτησαν... Αυτή την ενότητα των εργαζομένων, αυτή τη λογική της «ανάθεση» υπηρετούν.
Τι καταφέραμε με την πίεση που ασκήσαμε:
1. Δεν εφαρμόσθηκε η αρχική απαίτηση της κυβέρνησης να μην πληρωνόμαστε τις αργίες. Η αδικία αυτή διορθώθηκε σε όσους συναδέλφους μας αφαιρέθηκαν τα αντίστοιχα ποσά.
2. Όλοι οι συνάδελφοί μας να εργάζονται τις ίδιες ημέρες και ωράρια με αυτά των μόνιμων εργαζομένων. Έσπασε η τρομοκρατία του «θα έρθει ο έλεγχος του ΟΑΕΔ», με τον οποίο απαιτούσαν από τους εργα-ζόμενους να παραμένουν σε κλειστούς χώρους εργασίας (πχ απαιτούσαν από βρεφονηπιοκόμους «πενταμηνίτες» να κάθονται οκτώ ώρες στους κλειστούς, λόγω διακοπών, βρεφονηπιακούς και παιδι-κούς σταθμούς!).
3. Να πληρωνόμαστε σταθερά στις αρχές κάθε μήνα, να σπάσουμε παγιωμένες αντιλήψεις, ακόμα και σε συνάδελφους, ότι θα έπρεπε να πληρωθούμε μετά το τέλος του «προγράμματος».
4. Επανέφεραν τους συναδέλφους μας στις θέσεις που ορίζει η σύμβασή τους, από εκεί που τους πήγαν αρχικά. Υπενθυμίζουμε ότι εκεί τους υποχρέωναν να εργάζονται με σπαστό ωράριο, νυκτερινές βάρδιες, Σαββατοκύριακα, χωρίς μέτρα προστασίας.
5. Άλλαξαν το εργασιακό καθεστώς για τους συναδέλφους μας, τους οποίους υποχρέωσαν να εργάζονται σε ανθυγιεινές εργασίες, ακόμα και χωρίς μέτρα προστασίας, καταστρατηγώντας ακόμη κι αυτή τη λειψή εργατική νομοθεσία που έχουμε.
6. Σπάσαμε τη τρομοκρατία, υποχρεώσαμε να μας αναγνωρισθεί, όπως σε όλους τους εργαζόμενους, έτσι και σε μας, το δικαίωμα της οργάνωσης της πάλης μας, της συνδικαλιστικής δράσης και βεβαίως της απεργίας.
Είμαστε σίγουροι ότι θα μπορούσαμε να καταφέρουμε περισσότερα, κυρίως αν ακόμα περισσότεροι συνάδελφοι καταλάβαιναν τη δύναμη που έχουμε, συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. Είμαστε όμως και χα-ρούμενοι, γιατί κάναμε τα πρώτα βήματα, αφήνουμε παρακαταθήκη για τους επόμενους συνάδελφους, ακόμα και για εμάς τους ίδιους, που ίσως ξαναμπούμε σε αυτά τα άθλια προγράμματα, αφού άλλη επιλογή δεν μας δίνεται από αυτό το βάρβαρο σύστημα.
Συνεχίζουμε τον αγώνα με ψηλά το κεφάλι!
Θέλουμε να ζήσουμε ανθρώπινα, γι’ αυτό και απαιτούμε αυτά που μας ανήκουν. Πρέπει να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, δεν επαιτούμε, απαιτούμε:
Άμεση ένταξη όλων των ανέργων στον ΟΑΕΔ και χορήγηση επιδόματος ανεργίας μέχρι να βρούμε δουλειά!
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ
ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΜΑΪΟΥ ΣΤΙΣ 2μμ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΕΤΡΟ «ΑΛΙΜΟΣ»
ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ
1. Η δημιουργία της Επιτροπής με την καθοριστική βοήθεια του Συνδικάτου ΟΤΑ, των δυνάμεων του Π.Α.ΜΕ στο Δημόσιο και τον ΟΑΣΑ, μας βοήθησε να οργανώσουμε τη δράση μας, να ξεκαθαρί-σουμε τους στόχους μας, να δημιουργήσουμε όρους μαζικής εκπροσώπησης.
2. Οι παρεμβάσεις μας, βοήθησαν μεγάλο αριθμό συναδέλφων, να σπάσουν την τρομοκρατία στους τό-πους εργασίας, να ξεπεραστούν πρόσωπα και αντιλήψεις που ήθελαν από την αρχή να εργαστούμε με σκυμμένο το κεφάλι, χωρίς δικαιώματα, να πιστεύουμε ότι «τίποτα δεν γίνεται».
3. Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά, ότι μόνο συλλογικά μπορούμε να τα καταφέρουμε και να έχουμε απο-τελέσματα. Αλλιώς αντιμετωπίστηκε η Επιτροπή και αλλιώς οι συνάδελφοι που αποφάσισαν να κινη-θούν μόνοι τους. Μόνο ως θετικό μπορούμε να εκλάβουμε το γεγονός ότι καταφέραμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας από τρεις εργασιακούς τομείς, τους Ο.Τ.Α., την Περιφέρεια Αττικής και τον Ο.Α.Σ.Α.
4. Οι όποιες επιτυχίες που καταφέραμε, οφείλονται και σε έναν ακόμη παράγοντα: στάθηκαν στο πλευρό μας οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, το Π.Α.ΜΕ. Οι δυνάμεις του έφτασαν σε συναδέλ-φους μας εκεί που δεν μπορούσαμε εμείς, πρωτοστάτησαν στους συλλόγους εργαζομένων να μας ε-ντάξουν στο δυναμικό τους, μας βοήθησαν με την εμπειρία τους να ξεπεράσουμε την απειρία μας, δεν έθεσαν όρους και προϋποθέσεις για να μας βοηθήσουν και να μας στηρίξουν, μίλησαν στους εργαζό-μενους (μόνιμους-συμβασιούχους-«5μηνίτες» κ.α.) για την ανάγκη κοινής δράσης, ενιαίας πάλης, γιατί αυτές τις σχέσεις εργασίας, Ευρωπαϊκή Ένωση και πλουτοκρατία, θέλουν να τις μονιμοποιήσουν και να τις γενικεύσουν.
5. Αρνητική ήταν η στάση που κράτησαν πολλοί διοικητικοί παράγοντες, πρωτοστατώντας πολλές φορές σε αντεργατικές πράξεις. Εφαρμόζοντας το «πνεύμα» της κυβερνητικής πολιτικής, «χρέωσαν» συνα-δέλφους σε άσχετες, με την ειδικότητα πρόσληψης, θέσεις, τους έβαλαν να εργάζονται σε άλλα ωράρια, ακόμα και Σαββατοκύριακα, τους έβαλαν να εργάζονται σε ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας χωρίς μέτρα προστασίας, προσπάθησαν να επιβληθούν με απειλές και τρομοκρατία, προσπάθησαν να α-παγορεύσουν τις κινητοποιήσεις και την απεργία. Τίποτα από όλα αυτά δεν πέρασε.
6. Η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, για άλλη μια φορά έδειξε ποια ενότητα υπηρετεί ο κυβερνητικός& εργοδοτικός συνδικαλισμός. Την ίδια στιγμή που εμφανίζονταν ως οργίλοι υπερασπιστές των εργαζομένων στα κανάλια, αρνούνταν στα σωματεία που έχουν την πλειοψηφία, να εγγράψουν τους εργαζόμενους που δεν έχουν μόνιμη σχέση εργασίας, να βοηθήσουν στην οργάνωσή τους. Έφτασαν στο σημείο να χρη-σιμοποιούν συκοφαντίες κατά συνάδελφων στα «κοινωφελή» προγράμματα ότι τάχατες «κάθονται και δεν κάνουν τίποτα και έτσι αμαυρώνουν την εικόνα των μόνιμων εργαζόμενων»!!! Κι όταν αναγκάστηκαν να κάνουν κάποιες παρεμβάσεις για τους εργαζόμενους στα «κοινωφελή» προγράμματα, δεν τους ενημέρωσαν, δεν έβγαλαν ανακοίνωση για το τι συζήτησαν... Αυτή την ενότητα των εργαζομένων, αυτή τη λογική της «ανάθεση» υπηρετούν.
Τι καταφέραμε με την πίεση που ασκήσαμε:
1. Δεν εφαρμόσθηκε η αρχική απαίτηση της κυβέρνησης να μην πληρωνόμαστε τις αργίες. Η αδικία αυτή διορθώθηκε σε όσους συναδέλφους μας αφαιρέθηκαν τα αντίστοιχα ποσά.
2. Όλοι οι συνάδελφοί μας να εργάζονται τις ίδιες ημέρες και ωράρια με αυτά των μόνιμων εργαζομένων. Έσπασε η τρομοκρατία του «θα έρθει ο έλεγχος του ΟΑΕΔ», με τον οποίο απαιτούσαν από τους εργα-ζόμενους να παραμένουν σε κλειστούς χώρους εργασίας (πχ απαιτούσαν από βρεφονηπιοκόμους «πενταμηνίτες» να κάθονται οκτώ ώρες στους κλειστούς, λόγω διακοπών, βρεφονηπιακούς και παιδι-κούς σταθμούς!).
3. Να πληρωνόμαστε σταθερά στις αρχές κάθε μήνα, να σπάσουμε παγιωμένες αντιλήψεις, ακόμα και σε συνάδελφους, ότι θα έπρεπε να πληρωθούμε μετά το τέλος του «προγράμματος».
4. Επανέφεραν τους συναδέλφους μας στις θέσεις που ορίζει η σύμβασή τους, από εκεί που τους πήγαν αρχικά. Υπενθυμίζουμε ότι εκεί τους υποχρέωναν να εργάζονται με σπαστό ωράριο, νυκτερινές βάρδιες, Σαββατοκύριακα, χωρίς μέτρα προστασίας.
5. Άλλαξαν το εργασιακό καθεστώς για τους συναδέλφους μας, τους οποίους υποχρέωσαν να εργάζονται σε ανθυγιεινές εργασίες, ακόμα και χωρίς μέτρα προστασίας, καταστρατηγώντας ακόμη κι αυτή τη λειψή εργατική νομοθεσία που έχουμε.
6. Σπάσαμε τη τρομοκρατία, υποχρεώσαμε να μας αναγνωρισθεί, όπως σε όλους τους εργαζόμενους, έτσι και σε μας, το δικαίωμα της οργάνωσης της πάλης μας, της συνδικαλιστικής δράσης και βεβαίως της απεργίας.
Είμαστε σίγουροι ότι θα μπορούσαμε να καταφέρουμε περισσότερα, κυρίως αν ακόμα περισσότεροι συνάδελφοι καταλάβαιναν τη δύναμη που έχουμε, συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. Είμαστε όμως και χα-ρούμενοι, γιατί κάναμε τα πρώτα βήματα, αφήνουμε παρακαταθήκη για τους επόμενους συνάδελφους, ακόμα και για εμάς τους ίδιους, που ίσως ξαναμπούμε σε αυτά τα άθλια προγράμματα, αφού άλλη επιλογή δεν μας δίνεται από αυτό το βάρβαρο σύστημα.
Συνεχίζουμε τον αγώνα με ψηλά το κεφάλι!
Θέλουμε να ζήσουμε ανθρώπινα, γι’ αυτό και απαιτούμε αυτά που μας ανήκουν. Πρέπει να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, δεν επαιτούμε, απαιτούμε:
Άμεση ένταξη όλων των ανέργων στον ΟΑΕΔ και χορήγηση επιδόματος ανεργίας μέχρι να βρούμε δουλειά!
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ
ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΜΑΪΟΥ ΣΤΙΣ 2μμ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΜΕΤΡΟ «ΑΛΙΜΟΣ»
ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου