Aύριο στις 11:30 π.μ. η Πρωτοχρονιάτικη πίτα του ΕΠΑΜ Αμαρουσίου - Πεύκης & Λυκόβρυσης

Τι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι τρεις Ιεράρχες για την παιδεία του ελληνικού κράτους

Η υπερκομματική συναίνεση της εικονικής διαφοροποίησης για τον «εξευρωπαϊσμό» της ελληνικής παιδείας καλά κρατεί. 
Η «παραδοσιακή» Νέα Δημοκρατία αρνούμενη να πει τι ΕΙΝΑΙ ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος και ο Ιωάννης του 4ου αιώνα για την παιδεία ενός κράτους που γιορτάζει ήδη τα 200 χρόνια από την γέννησή του, παίζει ένα ακόμα επεισόδιο στο παράπλευρο γήπεδο «είναι / δεν είναι αργία». 

Μια ιντερνετική αναζήτηση στην μηχανή της google με λέξεις «Τριών Ιεραρχών, Ζαχαράκη»* δίνει σήμερα αποτελέσματα με κυρίαρχο το αρνητικό μόριο «ΔΕΝ»:

«Δεν είναι αργία, αλλά δεν θα γίνουν μαθήματα» είναι ένας από τους πιο συχνούς τίτλους. 

Άρνηση μετά την άρνηση …και αντίθεση μεταξύ των δυο αρνήσεων. 

Μια ερμηνευτική απόδοση που στηρίζεται στο εξ. επείγον έγγραφο του υπουργείου παιδείας: 

«… δεν θα διεξαχθεί διδασκαλία μαθημάτων, αλλά θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις και δραστηριότητες σχετικές με το περιεχόμενο της συγκεκριμένης γιορτής … 

Επιπλέον, τη συγκεκριμένη μέρα δύναται να πραγματοποιηθεί εκκλησιασμός, κατά την κρίση του Συλλόγου … και εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν». 

Γίνεται και θλιβερότερα;

Αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών· ο ομολογιακός χαρακτήρας του ενοχλεί στα νεύρα & τους ΝεοΔημοκράτες!

… βασικός άξονας των αλλαγών θα είναι το ψαλίδισμα των αναφορών θρησκειολογικού χαρακτήρα που υπάρχουν στα νυν προγράμματα σπουδών…

Τι σχέση έχουν οι ενέργειες της κ. Υπουργού με τις δηλώσεις της Νέας Δημοκρατίας αλλά και της ίδιας πριν τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές; 

Ελπίζαμε ότι θα ξεσυνηθίσουμε από την τσιπραίικη συμπεριφορά, αλλά μάταια…

Διαβάσαμε στο kathimerini.gr:

 Αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών

Περικόπτονται οι θρησκειολογικές αναφορές στα νυν προγράμματα σπουδών των Θρησκευτικών, ωστόσο τα προγράμματα δεν αποκαθηλώνονται. 

Αυτός είναι ο βασικός σχεδιασμός του υπουργείου Παιδείας για τις αλλαγές που θα γίνουν στο κρίσιμο μάθημα, καθώς πλέον το υπουργείο οφείλει να εναρμονισθεί με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έκρινε αντισυνταγματικά τα νυν προγράμματα σπουδών των Θρησκευτικών.

Nίκη Κεραμέως: Ειμαι εγώ γυναίκα φίνα Μπιλντερμπέργκισσα, που τους Χριστιανούς & πάλι τους «ξεγέλασα»

           Γαβρόγλου ζεις, εσύ τους οδηγείς!

Eπειδὴ ἡ ὑπουργὸς ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ τηρήσει τὶς ἀποφάσεις τοῦ ΣΤΕ γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, ὅρισε μιὰ ἐπιτροπὴ γιὰ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ πολυθρησκευτικού μαθήματος, ἡ Ἑστία Πατερικών Μελετῶν θεωρεῖ ὑποχρέωσή της νὰ ἐνημερώσει ὅλους τους ἐνδιαφερομένους γονεῖς καὶ ἐκπαιδευτικοὺς γιὰ τὴ σύνθεση αὐτῆς τῆς ἐπιτροπῆς καὶ γιὰ τὶς συνέπειες ποὺ θὰ προκύψουν γιὰ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν ἀπὸ τὶς ἀποφάσεις της.

                               ----------------------------------------------------------------

Λίγο πριν την εορτή των Χριστουγέννων η υπουργός παιδείας Νίκη Κεραμέως, 3 άπρακτους μήνες μετά τη δημοσίευση των υπ’ αρ. 1749/2019 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομελείας του ΣτΕ που ακύρωσαν τα επικίνδυνα και προσηλυτιστικά προγράμματα των θρησκευτικών, 2 άπρακτα χρόνια μετά τη δημοσίευση των ομοίων υπ’ αρ. 660/2018 και 926/2018 αποφάσεων της Ολομελείας του ΣτΕ και αφού δεν επέδειξε καμία διάθεση συμμόρφωσης προς τις εν λόγω αποφάσεις, όρισε μέσω του ΙΕΠ, 7μελη επιτροπή[1] «σοφών» που θα μελετήσει τους τρόπους (!) με τους οποίους θα εφαρμοσθούν αυτές οι αποφάσεις[2]. 

Ως εδώ θα μπορούσε να πει κάποιος ότι υπάρχει μια μικρή πρόοδος. Ορίστηκε επιτροπή που θα «αλλάξει» τα θρησκευτικά.

Αν όμως, δούμε τα μέλη της επιτροπής, θα παρατηρήσουμε ότι τουλάχιστον 5 από τα 7 μέλη (για τα δύο δεν βρέθηκαν σχετικές πληροφορίες) είτε έχουν δώσει διαπιστευτήρια αφοσίωσης στην πολυθρησκειακή κατεύθυνση του μαθήματος, είτε συνεργάζονται με πρόσωπα και φορείς που αγωνίστηκαν για την επιβολή του αντισυνταγματικού μαθήματος.

 Έτσι, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το υπουργείο προτίθεται να  χρησιμοποιήσει τη «μέθοδο Γαβρόγλου» για να καταστρατηγήσει τις αποφάσεις και να έχουμε στο εξής το πρόγραμμα Κεραμέως, που θα είναι ίδιο με το πρόγραμμα Γαβρόγλου, που ήταν ίδιο με το πρόγραμμα Φίλη, δηλαδή πολυθρησκειακό και όχι ορθόδοξο ομολογιακό, όπως απαιτεί το Σύνταγμα.

Προς τούτο και ο θεολογικός σύνδεσμος «καιρός», ο οποίος στήριξε με κάθε τρόπο (και δικαστικά) τα αντισυνταγματικά προγράμματα σπουδών για τα θρησκευτικά, εκτιμά θετικά  την εξέλιξη αυτή στην ανακοίνωσή τύπου έκτακτης γενική συνέλευσής του.[3]

Τα μέλη της επιτροπής είναι τα εξής:

Χαιρετίσματα!!!

Αυτοί θα αντισταθούν στην Τουρκία από τις καφετέριες; 

          Ένα σημείωμα - φωτογραφικό αποτύπωμα μέρους 
της σημερινής μας κοινωνίας του Γιώργου Παπαδόπουλου - Τετράδη                                                           

Ο ένας γιός υπηρετεί (ο θεός να το κάνει υπηρεσία) τη θητεία του στο Χαϊδάρι, όπου σουλατσάρει μαζί με τούς συστρατιώτες όλη μέρα, είναι έξω κάθε μέρα και ζητάει 500 ευρώ για να πληρώνει …γυμναστήριο επειδή στο στρατό ειναι αγύμναστοι!

Ο άλλος γιός έχει πάνω από 200 απουσίες ήδη και έχει εκλεγεί …πρόεδρος του 15μελούς (!), εξ ού και οι καθηγητές στάζουν μέλι μαζί του, ενώ ο γυμνασιάρχης καλεί απεγνωσμένος τους γονείς να μη χάσει χρονιά και να παρακολουθεί τα μαθήματα. (τουλάχιστον έχει ελπίδα να γίνει πρωθυπουργός).

Οι γονείς είναι χωρισμένοι και έτσι τα παιδιά είναι ουσιαστικά χωρίς όρια και με όλα τα περιθώρια να εκβιάζουν. 

Όπως όλα τα παιδια που- φυσιολογικά- δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους και διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει τέλος. 

Αλλά, και ο μη χωρισμένος περίγυρος τα ίδια ακριβώς αναπαράγει. 

Με γελοίες δικαιολογίες για τις επαγγελματικές υποχρεώσεις! 

Οι μανάδες τους και οι γιαγιάδες τους ήταν όλη μέρα στα ζωντανά και στα χωράφια και προλάβαιναν. 

Με άντρα αφέντη κι όλας πάνω απ’ το κεφάλι τους!

Αυτή, όμως, δεν είναι μία περίπτωση. 

Είναι η εικόνα της σημερινής Ελλάδας. 

Είναι η ΚΥΡΙΑΡΧΗ εικόνα.

Να υπερασπίσουμε, τι;

Μπήκε στον καινούργιο χρόνο η ζωή μας, ζούμε στο 2020... 

Ο συλλογικός μας χαρακτήρας και η καλλιέργειά μας δεν μας αφήνουν περιθώρια να βλέπουμε κατάματα την πραγματικότητα – δεν την αντέχουμε. 

Αυτό το ξέρουν καλά οι δυνάστες μας, κομματάνθρωποι και τηλεπερσόνες. 

Ετσι, εκλείπει εντελώς η κοινωνική αυτοκριτική, η αναγνώριση λαθών, άρα και οι ρεαλιστικές προοπτικές.

Σταματάμε σε αστοχίες χειρισμών, κρίνουμε και τις επικαιρικές στραβοτιμονιές, εκεί τελειώνει ο δημόσιος προβληματισμός μας. 

Η μάζα (λέξη ταπεινωτική αλλά δυστυχώς ρεαλιστική) προτιμάει το ψέμα, αρκεί να είναι ευφραντικό: να ζει με «εντυπώσεις», όχι με πιστοποιήσεις.

Αυτό είναι που ξέρουν καλά οι δυνάστες μας, θύματα και αυτοί, αλλά της αυτοχειρίας τους. 

Το δικό τους ντοπάρισμα θέλει διαφορετικό αφιόνι, πανάκριβο, και η στέρησή του βασανιστική: δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς δημοσιότητα. 

Το αποδείχνουν, άθελά τους, δέκα χρόνια τώρα που ο τόπος ρημάζει, λαφυραγωγείται χυδαία από τα ευρωπαϊκά μας ινδάλματα, η νεολαία φεύγει, η στέρηση και η ανελπιστία συντρίβουν το δυναμικότερο κομμάτι του πληθυσμού. 

Ομως οι κομματικές αντιμαχίες συνεχίζονται ερήμην της τρομακτικής συμφοράς και με αναστήματα όλο και πιο ασήμαντα έως και σπιθαμιαία.

Καίριος παράγων γι’ αυτή τη δραματική, ανέλπιδη έκπτωση είναι, κατά το «κοινό αίσθημα», η θεσμοποιημένη ατιμωρησία και τα ΜΜΕ: 

Η έγκαιρη και σκόπιμη μεσολάβηση πρωτόγονης νομοθεσίας που αμνηστεύει, σε ελάχιστο χρόνο, εξόφθαλμα εγκλήματα πρωθυπουργών και υπουργών, επιτρέπει, προκλητικότατα, να δημοσιεύουν άρθρα, να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις και να μας δίνουν αφ’ υψηλού συμβουλές «πολιτικοί» ένοχοι, τουλάχιστον για τον εξωφρενικό δανεισμό της χώρας.

Με δική του ατζέντα ο Ταγίπ στο Βερολίνο: Στέλνει στρατό στη Λιβύη, αλωνίζει στη Μεσόγειο!

Με τόσους πολέμους στην περιοχή το συμπέρασμα είναι ότι, ναί, μονο είναι οι νεκροί είδαν το τέλος του πολέμου! 

Αλλοι τον ζουν στην κυριολεξία και άλλοι τον βλέπουν σαν ταινία στις ειδήσεις...σε σκηνές δευτερολέπτων.... 

Ο εταίρος των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Γερμανίας κι άλλων κρατών-μελών της Ένωσης αλλά και της ευρύτερης περιοχής, η Τουρκία, που θα βρίσκεται την ερχόμενη Κυριακή στο ίδιο τραπέζι στη σύνοδο του Βερολίνου για τη λιβυκή κρίση, έστειλε προειδοποιητικές βολές. 

Και έστειλε μηνύματα με πολλούς αποδέκτες: 

Θα προελάσει σε θάλασσα και ξηρά και διά της ισχύος θα επιβάλει τις επιδιώξεις της, θα εφαρμόσει τους επεκτατικούς σχεδιασμούς της.

Χθες υπήρξε καταιγισμός εξαγγελιών από πλευράς Άγκυρας, η οποία προφανώς και επιδιώκει να προετοιμάσει το έδαφος για τα επόμενα της βήματα.

Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο εκ των βοηθών του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, φρόντισαν να στρώσουν χαλί για να περπατήσουν οι ίδιοι, εφαρμόζοντας τους σχεδιασμούς τους.

Ο Ερντογάν, η  χώρα του οποίου θα παρακαθίσει στη σύνοδο του Βερολίνου, για την ειρήνευση στη Λιβύη, ανακοίνωσε πως  η Τουρκία στέλνει στρατό στη χώρα αυτή «προκειμένου να διασφαλίσει τη σταθερότητα της κυβέρνησης της Τρίπολης». 

Ήδη έχει στείλει στρατιωτικό προσωπικό για να δημιουργήσει αρχηγείο συντονισμού των επιχειρήσεων υπεράσπισης της κυβέρνησης Σάρατζ. 

Παράλληλα βοηθά με στρατιωτικό υλικό το καθεστώς της Τρίπολης.

Η «Διάσκεψη του Βερολίνου», η αρχική ολιγωρία της Αθήνας & ο «σωτήρας» Χαφτάρ

Μπορεί ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών να ψέλλισε δικαιολογίες για τον αποκλεισμό της Αθήνας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου, αλλά η πραγματικότητα είναι τόσο κραυγαλέα που δεν αφήνει περιθώρια υπεκφυγής. 
Από τη στιγμή που η Τουρκία υπέγραψε τη συμφωνία οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την κυβέρνηση της Τρίπολης, η Ελλάδα αυτομάτως ενεπλάκη στην κρίση της Λιβύης, επειδή οι δύο συμβαλλόμενοι σφετερίζονται δια της συμφωνίας τους ελληνική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ.
Η Αθήνα δεν επεδίωξε την εμπλοκή της, αλλά στις διεθνείς σχέσεις, όπως και στη ζωή, μπορείς να εμπλακείς από μία κίνηση τρίτου, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση. 

Η Άγκυρα είχε δείξει ποιες είναι οι προθέσεις της. 

Ήταν, λοιπόν, κοινό μυστικό ότι ο Ερντογάν πίεζε την κυβέρνηση της Τρίπολης να υπογράψει αυτή τη συμφωνία. Και το επέτυχε, όταν ο Αλ Σαράτζ βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και ως μόνη σωτηρία έβλεπε την τουρκική στρατιωτική επέμβαση.

Η ελληνική διπλωματία όφειλε να είχε δράσει προληπτικά. 

Να είχε προειδοποιήσει την κυβέρνηση της Τρίπολης ότι εάν υπογράψει τέτοια συμφωνία, την επόμενη ημέρα θα διέκοπτε τις διπλωματικές σχέσεις μαζί της και θα αναγνώριζε τον Χαφτάρ. Επίσης, ότι η υποστήριξή της δεν θα περιοριζόταν στο διπλωματικό επίπεδο. 

Να είχε, μάλιστα, κοινοποιήσει αυτή την προειδοποίηση στην Ουάσιγκτον, στην ΕΕ, στη Μόσχα, αλλά και στο Κάιρο, ώστε οι πάντες να γνωρίζουν τις επιπτώσεις.

Δεν ισχυρίζομαι ότι εάν είχε δράσει έτσι η Αθήνα θα είχε αποτρέψει την υπογραφή της συμφωνίας.

Μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης: Ο κίνδυνος «επιβίωσής» του & ο αποκλεισμός της Ελλάδας από το Βερολίνο

Προσπάθεια μέχρι την τελευταία στιγμή καταβάλει η Αθήνα για να καμφθεί η αντίδραση της Τουρκίας και της κυβέρνηση της Τρίπολης στην συμμετοχή και της χώρας μας έστω με καθεστώς παρατηρητή στην Διάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη, καθώς η Ελλάδα και γειτονική χώρα της Λιβύης είναι και ζωτικά της συμφέροντα εξαρτώνται από την έκβαση της κρίση.

Στον αποκλεισμό της Ελλάδας όμως έχει παίξει αρνητικό ρόλο και το Βερολίνο καθώς η κ. Μέρκελ η οποία φιλοξενεί την Διάσκεψη και επιχείρησε τις προηγούμενες ημέρες με επαφές με τον Β. Πούτιν και τον Τ.
Ερντογάν να διασώσει την διαδικασία, υποκύπτει και πάλι στον στυγνό εκβιασμό του τούρκου προέδρου με αιχμή το μεταναστευτικό και έτσι δεν έστειλε πρόσκληση στην Ελλάδα.

Ήταν αναμενόμενο να βάλει βέτο στην ελληνική συμμετοχή και ο Αλ Σαράζ αλλά φυσικά δεν είναι αυτό που μέτρησε στην επιλογή της Καγκελαρίας, καθώς και άλλοι παράγοντες για τους οποίους θέτουν βέτο οι δυο πρωταγωνιστές της κρίσης, προσκλήθηκαν τελικά στο Βερολίνο.

Και φυσικά η ευθύνη καταμερίζεται και στην προηγουμένη κυβέρνηση που από τον Νοέμβριο του 2018,που πήρε μέρος στην συνάντηση του Παλέρμο που συμμετείχαν όμως περισσότερες από 35 χώρες (συμμετείχαν ακόμη και ο Καναδάς ,η Ολλανδία, η Σουηδία κ.α) και όταν ο τούρκος υπουργός Άμυνας Χ. Ακάρ είχε αποκαλύψει τον τουρκικό σχεδιασμό με την Λιβύη, παρουσιάζοντας μετά την επίσκεψη του στην Τρίπολη τον Νοέμβριο τον γνωστό χάρτη, η τότε κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε μέχρι και τις εκλογές του Ιουλίου με το ζήτημα της Λιβύης ούτε φυσικά επιχείρησε να διεκδικήσει την εμπλοκή της στην διαδικασία του Βερολίνου που τότε είχε ξεκινήσει η προετοιμασία για την πρώτη συνάντηση στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Ως εγγυήτρια δύναμη στη Λιβύη επιβάλλουν την Τουρκία, Ρωσία & Γερμανία!

Ένα άλλο επεισόδιο ήρθε να προστεθεί στις ήδη τεταμένες σχέσεις Τουρκίας-Αιγύπτου. 

Η αιγυπτιακή αστυνομία πραγματοποίησε έφοδο στα γραφεία που διατηρεί το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu στο Κάιρο. 

Συνελήφθησαν τέσσερις υπάλληλοι του πρακτορείου, ανάμεσα τους και ένας Τούρκος υπήκοος. Φυσικά και το timing της επιχείρησης των αιγυπτιακών αρχών δεν ήταν καθόλου τυχαίο.  

Πραγματοποιήθηκε μερικά 24ωρα πριν την κρίσιμη διάσκεψη του Βερολίνου για την εμπόλεμη Λιβύη, όπου έχουν κληθεί να συμμετέχουν τόσο η Αίγυπτος, όσο και η Τουρκία. 

Είχε προηγηθεί η αποτυχημένη ειρηνευτική διάσκεψη στην Μόσχα, όπου οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές, ο στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ και η κυβέρνηση Σαράτζ, απέτυχαν να καταλήξουν σε συμφωνία. 

Ο στενός σύμμαχος της Αιγύπτου Χάφταρ αρνήθηκε να υπογράψει το ειρηνευτικό σχέδιο, αποχωρώντας εσπευσμένα από την Μόσχα. 

Στην πραγματικότητα το, κατ' όνομα ειρηνευτικό σχέδιο, ήταν ένα δώρο της Μόσχας στην Άγκυρα και στην τουρκόφιλη κυβέρνηση Σαράτζ.

Οι Ρώσοι εμφανίστηκαν πρόθυμοι να σώσουν την ετοιμόρροπη κυβέρνηση Σαράτζ, ο οποίος μόλις που ελέγχει την λιβυκή πρωτεύουσα Τρίπολη. 

Δεν αποτελεί έκπληξη η άρνηση του Χάφταρ να υπογράψει την ειρηνευτική συμφωνία. 

Είναι χαρακτηριστικό πως το συγκεκριμένο "ειρηνευτικό" σχέδιο δεν προέβλεπε την διάλυση των φιλοκυβερνητικών, τζιχαντιστικών πολιτοφυλακών. Μάλιστα η Ρωσία πρόσφερε άλλη μία διευκόλυνση στον Ερντογάν, με την εκεχειρία που ταυτόχρονα ανακοίνωσε στην συριακή επαρχία Ιντλίμπ. Στην πραγματικότητα, επέτρεψε στον Ερντογάν να μεταφέρει μαχητές από τον τελευταίο θύλακο που ελέγχει η τζιχαντιστική συριακή αντιπολίτευση, στο λιβυκό μέτωπο.

Γιατί η ΓΕΡΜΑΝΙΑ στην Ε.Ε είναι θανατηφόρα!!!

Το ακόλουθο άρθρο είναι μια κριτική στη γερμανική σκέψη και πρακτική και τις επιπτώσεις της σε λαούς με διαφορετική κοσμοαντίληψη. 
Το γεγονός πως η Γερμανία είναι η κυρίαρχη δύναμη στην Ευρώπη οδηγεί και στην επιβολή των παραγώγων της καντιανής σκέψης στα ασθενέστερα μέλη της ΕΕ και ασφαλώς στην Ελλάδα. 
Στην τελευταία υπάρχει μια εντονότατη δυσαρέσκεια με τον τρόπο που εκφράζεται η γερμανική πολιτική και δεν θα διαφωνήσουμε πως ως ένα σημείο αυτή η δυσαρέσκεια ειναι δικαιολογημένη. 

Ωστόσο, τα όποια προβλήματα δημιουργούνται από τη γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη δεν διαγράφουν ούτε υποβαθμίζουν τα υπαρκτά και τραγικά προβλήματα της Ελλάδας ως κράτους (πχ διαφθορά, υπερτροφικό δημόσιο). 

Και τέλος πάντων δεν μπορείς για δεκαετίες να ζεις με 'πακέτα οικονομικής ενίσχυσης' από τους Γερμανούς φορολογούμενους, να διαπιστώνουν πως τα πακέτα έγιναν γαρδένιες και φυάλες ουίσκι σε νυχτερινά κέντρα και εν συνεχεία να διαμαρτύρεσαι όταν σου ζητούν να βάλεις επιτέλους μια τάξη στην οικονομία σου...

Γιατί η γερμανική ηγεμονία στην ΕΕ είναι βλαπτική; 

Διότι είναι αυτιστικά ικανή να προκαλέσει πόνο στους Έλληνες και ενοχοποιεί τους ‘Nότιους’ (λέγοντας: δεν έκαναν τις μεταρρυθμίσεις και ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους) για το γεγονός ότι κάτω από το ευρώ μαραίνονται και αφανίζονται.  

Ο πρωταρχικός λόγος είναι μία βασική διαφορά στη στάση των Γερμανών έναντι του πραγματικού και άρα μία διαφορετική και ασυμφιλίωτη ψυχική και ανθρωπολογική δομή.

«Αυτό είναι ένα μήλο. Όποιος δεν συμφωνεί μπορεί να φύγει» είναι η φράση με την οποία ένας μεσαιωνικός φιλόσοφος θα άρχιζε το μάθημά του στη Σορβόννη και είναι μόνον ένας μύθος. Ουδείς εκείνη την εποχή θα μπορούσε να φανταστεί ότι 400 χρόνια μετά θα γεννιόταν ένας φοιτητής που θα έφευγε διαμαρτυρόμενος από το μάθημα.

Το όνομα αυτού του φοιτητή θα μπορούσε να είναι Ιμμάνουελ Καντ και θα απαντούσε ως εξής:

Επέλεξαν Σακελλαροπούλου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα Κουλό - Τσιπρα!

Την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, την υπερ-Μνημονιακών πεποιθήσεων πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας - παλαιό στέλεχος, στα νειάτα της, της Ελληνικής Κομμουνιστικής Οργάνωσης Νεολαίας (ΕΚΟΝ) «Ρήγας Φεραίος» & του «φιλοευρωπαϊκού» Κ.Κ.Ε Εσωτερικού(η μητέρα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ) & στην συνέχεια, επιστήθεια φίλη του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου (Beny ο ΕΕΤΗΔΕ) -, επέλεξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να προτείνει και φυσικά, να εκλέξει, ως διάδοχο του Προκόπη Παυλόπουλου, στην προεδρία του κράτους, με την άνετη πλειοψηφία των ψήφων, που διαθέτει η Νέα Δημοκρατία, στην βουλή, η οποία πλειοψηφία του 
είναι υπεραρκετή, για να προβεί σε αυτή την εκλογή, μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος, που έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο, εξ αιτίας της βλακείας του Αλέξη Τσίπρα και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, να περιλάβουν στις αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος και αυτές, που αφορούσαν την εκλογή του προέδρου του κράτους, προκειμένου να αποφεύγεται η ενδιάμεση προσφυγή, σε βουλευτικές εκλογές.
Όλον αυτόν τον καιρό, που είχε φουντώσει η προεδρολογία, το όνομα της Κατερίνας Σακελλαροπούλου είχε ακουστεί, ως πιθανή επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, αν και η αλήθεια είναι ότι δεν φαινόταν να είναι μέσα στις πρώτες επιλογές του. 

Τελικά, ο πρωθυπουργός κατέληξε, σε αυτήν, όχι χωρίς σκοπιμότητες και πολιτικούς υπολογισμούς, αν και επίσης, αλήθεια είναι ότι μπορούσε, άνετα, να την αγνοήσει.

Έτσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει, στην άκρη, τους βαρώνους του κόμματός του, οι οποίοι (δηλαδή ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς) δεν μπορούν να έχουν καμμία επιρροή και κανέναν έλεγχο, στο τρέχον κυβερνητικό έργο, όπως και τους αντιπάλους του, στην αντιπολίτευση, ακόμη και εάν αυτοί αποφασίσουν, σήμερα, να ψηφίσουν την κυβερνητική υποψήφιο, για την προεδρία του κράτους, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία αποδέχτηκε, χωρίς επιφυλάξεις, την πρόταση του πρωθυπουργού και δεν απαίτησε (ούτε περίμενε) την συμφωνία κάποιου άλλου κόμματος – π.χ. του ΣΥΡΙΖΑ, ή του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ -, για την υποψηφιότητα της.

Δεν θα μας σώσει η Ευρώπη στο Μεταναστευτικό...

«Κάλιο αργά παρά ποτέ», «γενναιότητα στην κυβέρνηση που αναγνώρισε το λάθος της», ήταν κάποιες από τις φίλιες εκφράσεις που  υποδέχτηκαν την επανασύσταση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, 
μαζί φυσικά με την άγρια χαρά των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ στα social media και την αίσθηση δικαίωσης των στελεχών του.

Η στήλη «φάλτσα» από γεννησιμιού της, δεν αποδίδει δίκιο σε καμία εκ των δύο πλευρών, γιατί εκείνο που ηττήθηκε δεν είναι το οργανωτικό σχήμα, αφού και επί ΣΥΡΙΖΑ το υπουργείο υπήρχε μεν, αλλά ήταν ωσεί παρόν - και οιονεί απόν.

Εκείνο που ηττήθηκε είναι η «φιλελέφτ» αντίληψη που διατρέχει οριζοντίως τον ΣΥΡΙΖΑ, μεγάλο τμήμα του ΚΙΝΑΛ και το φιλελεύθερο τμήμα της ΝΔ, που αντιμετωπίζουν το μεταναστευτικό μόνο ως ανθρωπιστικό πρόβλημα. 
Είναι μια «ροζ» αντίληψη καλοδιάθετου οικοδεσπότη – ώσπου το πρόβλημα να έρθει στην πόρτα των οπαδών τους.

Όποιος δεν την συμμερίζεται, όποιος θεωρεί το μεταναστευτικό οξύ πρόβλημα κοινωνικής συνοχής και εθνικής επιβίωσης, δεν μπορεί - κατά την ελαφρολαϊκιά τους αντίληψη - να είναι τίποτε άλλο από ρατσιστής και φασίστας. 

Αυτοί οι χαρακτηρισμοί δίδονται κατά καιρούς υπό το πέπλο μιας φαντασιακής «προοδευτικότητας», σε όσους αντιδρούν. 

Έτσι χαρακτηρίστηκαν όσοι προπηλάκισαν τον Μηταράκη στη Χίο, όσοι κάνουν παραστάσεις διαμαρτυρίας στη Λέσβο ή την Σάμο (νησιά στα οποία η ζωή των ντόπιων γίνεται πλέον αβίωτη), καθώς και σε κατοίκους στα διάφορα μέρη της χώρας, που είχαν δεχθεί παλιότερα μετανάστες, δεινοπάθησαν, και αποφάσισαν «ποτέ πια»...
όπως συνέβη στα συκοφαντημένα Βρασνά που την προηγούμενη χρονιά είχαν δεχθεί 1.500 μετανάστες, ενώ εκεί κοντά φιλοξενούνται άλλοι 2.500!!!

Το θέμα τεράστιο, δεν θα ψηλαφίσουμε όλες τις πτυχές του.

Διαδικασίες «fast track» στο Μεταναστευτικό

Μπορεί κάθε τόσο οι υπουργοί Μετανάστευσης ν΄αλλάζουν, όπως τελευταία με τον κ. Μηταράκη. Αυτό που παραμένει διαχρονικά είναι μια «μεταναστευτική πολιτική» που αποκλείει κατηγορηματικά την αποτροπή της παράνομης εισόδου μεταναστών στη χώρα και που δεν λαμβάνει υπόψη της τις κοινωνικές, πολιτιστικές, δημογραφικές, οικονομικές κ.λπ. επιπτώσεις της. 
Η πολιτική τάξη της χώρας απλά αρκείται στον «εξορθολογισμό» της διαχείρισης των ασταμάτητων μεταναστευτικών ροών – εντός της επικράτειας.

Τελευταίο παράδειγμα η νομοθετική ρύθμιση με διαδικασίες «fast track» των λεγόμενων «ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ», που προχώρησε σιωπηλά και αθόρυβα. Έτσι, στην αρχή, μέχρι στις 30-6-2020, το δημόσιο, οι δημόσιες υπηρεσίες, επιχειρήσεις και οργανισμοί κοινής ωφέλειας θα προβαίνουν στις ενέργειες αρμοδιότητάς τους, που είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση της απρόβλεπτης αύξησης των προσφυγικών/μεταναστευτικών ροών, «κατά ΠΑΡΕΚΛΗΣΗ από κάθε διάταξη δημοσίων συμβάσεων». 

Η διαδικασία σύναψης των σχετικών συμβάσεων μπορεί να διενεργείται με τη διαδικασία της ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΚΥΡΗΞΗ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΟΣΟΥ, μέχρι τα όρια εφαρμογής των οδηγιών για τις δημόσιες συμβάσεις.

Η «διάσκεψη του Βερολίνου» & οι γυμνοσάλιαγκες ...

Μυξοκλαίνε οι Έλληνες πολιτικοί, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αντί να είναι εξοργισμένοι,που η Ελλάδα δεν έχει προσκληθεί στη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη.

Αν δεν είσαι εξοργισμένος σημαίνει ότι δεν είσαι ισχυρός. 

Και ότι δεν τρέχει και τίποτε αν δεν σε υπολογίζουν. 

Αυτό ισχύει και στην ιδιωτική ζωή και στην πολιτική. 

Είσαι καρπαζοεισπράκτορας. Και κανείς δεν παίρνει τον καρπαζοεισπράκτορα στα σοβαρά.

Για να καταλάβετε τη στάση της Ελλάδας, η Ντόρα Μπακογιάννη χαρακτήρισε χθες «λάθος» το γεγονός ότι δεν προσκλήθηκε η χώρα στο Βερολίνο. 

Η απάντησή μου σ’ αυτήν, ήταν η ακόλουθη:

«Πώς να δοθούν εξηγήσεις σε ένα κράτος που δεν διεκδικεί τα δικαιώματά του; 

Έγινε διάβημα στον Γερμανό πρεσβευτή; 

Γιατί, η περιφρόνηση προς την Ελλάδα σημαίνει ενθάρρυνση Τουρκίας- Λιβύης να απειλούν παράνομα τα ελληνικά θαλάσσια οικονομικά σύνορα. 

Αυτό εκφράστηκε έντονα; Όχι.»

Μυξοκλαίνε οι Έλληνες πολιτικοί, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αντί να είναι εξοργισμένοι,που η Ελλάδα δεν έχει προσκληθεί στη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη.

Μυξοκλαίνε οι Έλληνες πολιτικοί, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αντί να είναι εξοργισμένοι,που η Ελλάδα δεν έχει προσκληθεί στη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. 

Η Ελλάδα δεν έχει το απαιτούμενο πολιτικό προσωπικό για να τη διοικεί και να την υπερασπίζεται. Εδώ και πολλά χρόνια. 

Στις 5:00 μ.μ. το Athens PIL του ΕΚΠΑ συζητά για τις Θαλάσσιες Ζώνες στην Ανατολική Μεσόγειο

Το Σάββατο στα Βριλήσσια, η «σειρήνα» ... της εγχώριας ροκ σκηνής & τα...«Τρελά Νερά» !

Την Πέμπτη στις 5:30 μ.μ. στην ΕΣΗΕΑ η Ημερίδα, «Μεταναστευτικό: άνθρωποι σε λίστα αναμονής»

Αύριο στις 6:00 μ.μ. ο Επιστημονικός Διάλογος:«Πεντέλη, τοπία της φύσης & της σύγχρονης εμπειρίας»

Την Tετάρτη στις 6:30 μ.μ. η ομιλία «Γέρων Βησσαρίων ὁ Ἀγαθωνίτης»

Την Τετάρτη η συζήτηση:«Ο ρόλος της οικογένειας στην πρόληψη των εξαρτήσεων»

Ο Περιβαλλοντικός Σύλλογος Κέντρου Αμαρουσίου
Η ΚΑΣΤΑΛΙΑ
διοργανώνει συζήτηση με θέμα:

 Ο ρόλος της οικογένειας στην πρόληψη των εξαρτήσεων
(ουσίες, αλκοόλ, internet, τζόγος)
Θα μιλήσει η υπεύθυνη μονάδας πρόληψης
και έγκαιρης παρέμβασης ΚΕΘΕΑ
Ελευθερία Αλαμπάνου
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 6μμ – 8μμ
Θέατρο Διθύραμβος