Υπάρχουν όμως τρεις κατηγορίες παρεμβάσεων:
1) Αυτές που αφορούν απλά θέματα, όπως οι πεζογέφυρες, η πλατεία Ευτέρπης, τα παρκόμετρα, κλπ, όπου πρακτικά λόγω των χρονικών περιορισμών πολλές φορές όχι μόνο δεν είναι αναγκαία η συνεργασία, αλλά αποβαίνει άσκοπη και μάταια, καθώς οι προθεσμίες τις περισσότερες φορές έχουν χαθεί εξαιτίας των συσκέψεων των κομματικών σχηματισμών και της αργοπορίας λήψης αποφάσεων.
Εκτός των άλλων μετά τις ατελείωτες χωρίς αποτέλεσμα συζητήσεις για τόσο απλά θέματα χρειάζεσαι και μια σακούλα ασπιρίνες για τον πονοκέφαλο.
2) Αυτές που “στέκονται” απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα, όπως, π.χ., το ΜΩΛΛ, το GOLDEN HALL, το IBC, οι χρήσεις γης, το Καζίνο, ο Σωρός, κ.λ.π., όπου οι κομματικές ομάδες, όταν δεν στηρίζουν τις παράνομες για τα θέματα αυτά αποφάσεις, ολοκληρώνουν τον κύκλο τους με διαφημιστικού αντιπολιτευτικού τύπου ανακοινώσεις. Αν δεν λάβουμε υπ’ οψη τα “κουπόνια” και τις όποιες χρηματοδοτήσεις των κομμάτων από τους ανωτέρω κύκλους, αν όλα αυτά τα κόμματα που αλληλοϋποστηρίζονται από τους τοπικούς συνδυασμούς ήθελαν πραγματικά να αντιδράσουν σε τόσο σοβαρά θέματα, μπορούσαν άνετα και πολύ καλύτερα από εμάς να το κάνουν, χρησιμοποιώντας τον τεράστιο νομικό στρατό που διαθέτουν (δωρεάν, καθώς είναι γνωστό ότι όλα τα κόμματα χρηματοδοτούνται από τον Ελληνικό λαό) προς αντιμετώπιση αυτών των παράνομων ενεργειών.
3) Η πολύ σοβαρή υπόθεση της έρπουσας διαφθοράς που αφορά θέματα οικονομικά, Δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης και πάνω από όλα προστασίας του Συντάγματος, το οποίο εν γνώσει τους όλα τα κόμματα ποδοπατούν εσκεμμένα και κατά συρροή, ώστε να παραμένουν με αυτό τον τρόπο οι παλαιοί σχηματισμοί εν ζωή και κατά παράβαση του άρθρου 52 του Συντάγματος και να ελέγχεται με διακομματική συμφωνία το εκλογικό αποτέλεσμα στη Βουλή και στους Δήμους.
Στην περίπτωση αυτή οι τοπικές αντιπροσωπείες των γνωστών κομματικών σχηματισμών, όχι μόνο δεν απέχουν από αυτό το “παιχνίδι”, αλλά τις βρίσκει κανείς όλες συμπαγείς, να απαιτούν την παρανομία και να στηρίζουν φανερά την διαφθορά με κάθε μέσον, λοιδορώντας το Σύνταγμα με τον χειρότερο τρόπο.
Επειδή το αθλιότερο που μπορεί να ακουστεί και ακούγεται την επομένη των εκλογών, είναι να δηλώνουν ανεξάρτητοι, θρασύτατα και χωρίς ντροπή, οι δημοτικοί συνδυασμοί που έδωσαν μάχη για να στηριχτούν και να εισπράξουν τα δεδομένα οφέλη κάποιου “Κόμματος” (εξαιρούνται οι εκπρόσωποι του αυτοαποκαλούμενου ΚΚΕ, που δημόσια αναφέρουν ότι εκπροσωπούν το κόμμα που τους στήριξε).
Επειδή αναγνωρίζουμε ότι δεν είμαστε τόσο δυνατοί, ώστε να αντιμετωπίζουμε μόνοι μας τη διαφθορά και τη λεηλασία της Δημόσιας περιουσίας και του Δημόσιου χρήματος κι επειδή η συνεργασία με τον κάθε καλοπροαίρετο πολίτη σε όποιο χώρο κι αν ανήκει είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ.
Επειδή η συνεργασία για το καλό του τόπου αποδεικνύεται με πράξεις και όχι με κενά λόγια και επειδή δεν είναι δίκαιο να μας κατηγορούν ότι είναι επιλογή μας να λειτουργούμε μόνοι μας,
Επειδή το φαινόμενο των πελατειακών σχέσεων – ρουσφετιών – συμβασιούχων (δηλαδή, των πέραν των αναγκαίων μέσω ΑΣΕΠ προσλαμβανομένων μονίμων υπαλλήλων) είναι κυρία αιτία χρεοκοπίας ενός κράτους που καταστρέφει και τους ίδιους τους νέους και όλη την κοινωνία και ως τέτοιο φαινόμενο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί. [Σχετικώς υπενθυμίζομε ότι ήδη ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μετά από μήνυσή μας έχει ζητήσει την άρση της Ασυλίας δύο Υπουργών Εσωτερικών, οι οποίοι προώθησαν μετά το 2001 αντισυνταγματικές νομοθετικές ρυθμίσεις υπέρ των ρουσφετιών, ρυθμίσεις που υποστηρίχθηκαν από όλα τα κόμματα της Βουλής, που φάγανε τα λεφτά του κόσμου διορίζοντας τις οικογένειές τους και ολόκληρους διακομματικούς στρατούς για να επανεκλέγονται εις βάρος άλλων υποψηφίων Βουλευτών και άλλων υποψηφίων Δημάρχων.]
ΚΑΛΟΥΜΕ όλους τους Δημοτικούς Συμβούλους και όλους τους Συνδυασμούς, οι οποίοι πράγματι θέλουν συνεργασία για το κοινό καλό,
Να αποδείξουν τα λόγια κατά της διαφθοράς με πράξεις και δημόσια ανακοίνωση
ΜΗΝΥΟΝΤΑΣ
όποιον έχει διορίσει ρουσφέτια-συμβασιούχους στο Δήμο μας κατά παράβαση του άρθρου 103 του Συντάγματος (τους οποίους συμβασιούχους πληρώνουν όλοι οι άλλοι Έλληνες που δουλεύουν σκληρά στον ιδιωτικό τομέα), καθώς και
όποιον σήμερα ζητά ή στηρίζει αντισυνταγματικά τη μονιμοποίησή τους στο Δημόσιο, κάτι που μετά το 2001 είναι κακουργηματική πράξη εις βάρος της ισότητας των πολιτών, των άλλων ανέργων νέων, των χρημάτων των δημοτών, και τελικά και των ιδίων των συμβασιούχων και των οικογενειών τους, που θεώρησαν ότι η συνεργασία με την διακομματική διαπλοκή θα τους έλυνε, έστω και παράνομα, το επαγγελματικό πρόβλημα, και με τις σημερινές συνθήκες (για τις οποίες και αυτοί οι ίδιοι φέρουν τεράστιες ευθύνες) βρίσκονται να ζουν καθημερινά με την αγωνία να χάσουν και αυτό που θεώρησαν ότι είχαν εξασφαλίσει εις βάρος των υπολοίπων δίνοντας τα ανάλογα “ανταλλάγματα”…
Δορύλαος Κλαπάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου