Γαλλικές εκλογές: Ποιος θα κερδίσει αυτή την πρωτότυπη επαρχιώτικη εκλογική αναμέτρηση;

Από τη στιγμή που οι Γάλλοι αποφάσισαν να μιμηθούν τους Αμερικανούς στην Εκλογή Προέδρου και να κάνουν το ένα ντιμπέιτ μετά το άλλο στην τηλεόραση, με τους 25 περίπου υποψηφίους, συνολικά όλων των κομμάτων και τις ατελείωτες συζητήσεις επί ώρες με τον κάθε φιλόδοξο υποψήφιο να κάθεται στη γωνιά του σαν μαθητούδι σε προφορικές εξετάσεις περιμένοντας να έρθει η σειρά του να πει περίπου τα ίδια με όλους τους άλλους, κρίθηκε η ποιότητα αυτής της πρωτότυπης επαρχιώτικης εκλογικής αναμέτρησης. 
Οι δημοσιογράφοι-εξεταστές που τοποθετούσαν σε αυστηρά χρονικά περιθώρια τις απαντήσεις των κουρασμένων από την ορθοστασία και την φλυαρία των υποψηφίων έμοιαζαν πολύ πιο κατάλληλοι για το αξίωμα του Προέδρου 

μιας μεγάλης χώρας σαν την Γαλλία των 70 εκατομμυρίων κατοίκων, με εκλογικά τμήματα στην Νότιο Αμερική και στον Ινδικό Ωκεανό. 

Θα μπορούσε ο Σαρλ Ντε Γκολ ή ο Φρανσουά Μιτεράν να περιμένει στη σειρά για να πείσει τους τηλεθεατές ότι είναι κατάλληλος να διοικήσει τη Γαλλία διατηρώντας όλες τις εξουσίες στα χέρια του; 

Στα χέρια του γιατί όπως όλοι γνωρίζουν, η 5η Δημοκρατία επιτρέπει στην κυβέρνηση του Προέδρου να περάσει νόμους χωρίς να ζητήσει την ψἠφο των Κοινοβουλίου.

Οι τελευταίοι 11 υποψήφιοι που απέμειναν είναι όλοι τους ενδιαφέροντες πολιτικοί, ακόμα και η ακροδεξιά κόρη του ακροδεξιού Λε Πεν (που την υποστηρίζει το ίδιο ακριβώς ποσοστό του πληθυσμού που υποστήριζε και την ελληνική Χουντα).
 Τρεις είναι οι σοβαρότεροι υποψήφιοι κατά τη γνώμη μου -που δεν είναι αλάνθαστη- ή τουλάχιστο οι συμπαθέστεροι. 

Ο Αμόν, ο Μελανσόν και ο Μακρόν. 

Και οι τρεις έχουν προοδευτικά διαβατήρια. 

Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και τον Φιγιόν, τον υποψήφιο της συντηρητικής Δεξιάς (που της πρσθἐτουν τη φράση «και του Κέντρου» αλλά σήμερα το Κέντρο έκανε φτερά και προσγειώθηκε στην κίνηση του αριστερο-δεξιού Μακρόν, που -μαζί με τον Μελανσόν- αποτελούν την έκπληξη της χρονιάς).

Θα μπορούσαμε να τον προσθέσουμε λοιπόν τον Φιγιόν (πρωθυπουργό του Σαρκοζί το πάλαι ποτέ) αλλά δεν θα το κάνουμε γιατί δυστυχώς τον «κυνηγάνε οι κατσαρόλες του», όπως λένε οι Γάλλοι για όσους έβαλαν παρόνομο χερι στα ιερά ταμεία της πολιτείας. 

Και δυστυχώς ο Φιγιόν δεν πρόσεξε κάποτε και αντί να βάλει την Πηνελόπη, τη γυναίκα του, να του υφαίνει καινούριο κοστούμι, την έβαλε να εισπράττει μερικά μεγάλα ποσά από το ταμείο της Βουλής ως «κοινοβουλευτική βοηθός». Ναι, την Πηνελόπη. 

Και το κοστούμι που θα ύφαινε του το αγόρασε ένας πολιτικός του πελάτης. 

Αυτά δυστυχώς έγιναν γνωστά από την πασίγνωστη «σατιρική» εφημερίδα (Η Αλυσοδεμένη Νήσσα) που παίζει τον ρόλο του Αριστοφάνη στα γαλλικά πολιτικά παρατράγουδα. 

Έτσι, όπου πάει να βγάλει λόγο ο Φιγιόν τον περιμένουν συναυλίες της κατσαρόλας. 

Αντίπαλοι με κατσαρόλες που τις χτυπάνε με κουτάλια και του θυμίζουν την Πηνελόπη και το κοστούμι που φοράει...

Ο Μελανσόν προέρχεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα από το οποίο παραιτήθηκε προ πολλού για να ηγηθεί μιας πιο γνήσιας ως προς την αριστεροσύνη παράταξη (κάτι σαν το ισπανικό Ποντέμος) που συνεργάζεται και με το ΚΚ Γαλλίας. 

Ξαφνικά φέτος διπλασίασε τις ψήφους του ίσως γιατί δεν έχει άλλο κὀμμα αριστερό. 

Έχει βέβαια τον Αμόν, τον υποψήφιο του Σοσιαλιστικού κόμματος αλλά τον έχουν εγκαταλείψει όλοι σχεδόν οι πρώην σύντροφοί του γιατί βλέποντας το κόμμα να βυθίζεται τρέχουν να περισωθούν στον πρώην σοσιαλίζοντα Μακρόν. 

Αυτή τη στιγμή, ο Μακρόν (προοδευτικός αριστερο-δεξιός σήμερα) και η ακροδεξιά Λε Πεν έχουν το προβάδισμα, 23-24 % χονδρικά ο καθένας. 

Πίσω τους τρέχουν ασθμαίνοντας ο Φιγιόν (δεξιός, δεξιότατος που θέλει να απολύσει 500.000 δημοσίους υπαλλήλους γιατί και η Γαλλἰα έχει πρόβλημα Χρἐους) και - αυτός που συμπαθώ - ο Μελανσόν, που έχει εξελιχτεί σε σώφρονα και πρωτότυπο μεταρρυθμιστή. 

Προτείνει να περάσουμε στην 6η Δημοκρατία και να επιτρέπει τη συνταγματική κατάργηση του Προέδρου με δημοψήφισμα. Αλλά τον συμπαθώ επειδή είναι ο πιο έξυπνος, ο πιο μορφωμένος και με περισσότερο χιούμορ από όλους. 

Τρέχει στα ίδια ποσοστά του Φιγιόν (18 με 19%) και - με κάποιο σπρώξιμο της Μοίρας - θα μπορούσε να μπει στον 2ο γύρο. 

Και μάλιστα με Φιγιόν απέναντί του και όχι τον Μακρόν, ο οποίος παραμένει ένα μεγάλο μακρόν ερωτηματικό.

Θα μπορούσε ο Σαρλ Ντεγκόλ ή ο Φρανσουά Μιτεράν να περιμένει στη σειρά για να πείσει τους τηλεθεατές ότι είναι κατάλληλος να διοικήσει τη Γαλλία διατηρώντας όλες τις εξουσίες στα χέρια του;

Αν θέλουμε και λίγα παρατράγουδα, θα μπορούσαμε να αναφέρυμε το θανάσιμο μίσος Σαρκοζί-Φιγιόν που δεν κρύβεται με τίποτα από τότε που ο Φιγιόν κατηγορούσε ανοιχτά τον Σιρκοζί για «κατσαρόλες» και τώρα του επιστρέφει ο παλιός του φίλος τον χαρακτηρισμό. 
Τον Φιγιόν βέβαια πολλοί δικοί του τον έχουν κάνει πέρα λόγω «κατσαρόλας», γιατι υπάρχουν και έντιμοι δεξιοί στον κόσμο. Δυστυχώς αποκαλύφθηκαν ανέντιμοι πολλοί επἰσημοι Σοσιαλιστές που εγκατέλειψαν τον εκλεγμένο τους υποψήφιο τον Αμόν και τρέχουν με τον Μακρόν.

Τέλος, ένα ακόμα που χαρακτηρίζει αυτή την εκλογή είναι η διάθεση των μισών υποψηφίων να βγάλουν την Γαλλία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να την επιστρέψουν στη Κοινή Αγορά. 

Κάτι που είναι καινούριο και για τη Γαλλία και για την Ευρώπη. 

Ας τ' ακούνε οι Έλληνες.

Νομίζω την εικόνα την έδωσα. 

Το μόνο που λείπει είναι η φοβερή σύμπτωση όλοι οι ενδιαφέροντες υποψήφιοι να έχουν όνομα που τελειώνει σε «ον». 

Αμόν, Φιγιόν, Μακρόν, Μελανσόν. Είναι καλύτερα πάντως από το να τελειώνει σε -Πεν και σε -Πεταίν.

(Υγ. Είχα τελειώσει αυτό το άρθρο όταν στα Ηλύσια Πεδία έγινε άλλη μια τρομοκρατική ενέργεια. 

Άρρωστοι άνθρωποι ζητούν να αυτοκτονήσουν παίρνοντας μαζί τους στον θάνατο, δηλαδή στην ανυπαρξία, υγιείς ανθρώπους που θέλουν να μεἰνουν ζωντανοί μέχρι τέλους. 

Οι Εκλογές είναι γιορτή και αυτοί που θέλουν να τις μεταβάλουν σε κηδεία είναι ένα καρκίνωμα που έχει ανάγκη από ριζική ιατρική αντιμετώπιση. Αναρωτιέμαι αν οι υποψήφιοι Πρόεδροι έχουν προβλέψει λύση, ιδιαίτερα σήμερα, στο παραπάνω πρόβλημα).

Ροβήρος Μανθούλης Σκηνοθέτης

www.huffingtonpost.gr/roviros-manthoulis/post_14764_b_16147658.html?utm_hp_ref=greece