ΣτΕ 936/2017: Τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου Αμαρουσίου

                                                                     Περίληψη

- Η επιδείνωση του καθεστώτος των χρήσεων γης είναι συνταγματικώς ανεκτή μόνον κατ’ εξαίρεση  και εφόσον συντρέχουν ειδικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, η συνδρομή των οποίων πρέπει να τεκμηριώνεται από ειδική επιστημονική μελέτη με βάση τα πορίσματα των επιστημών της χωροταξίας και της πολεοδομίας πάντοτε δε εντός των πλαισίων που χαράσσει ο υπερκείμενος χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός.

Η απουσία πολεοδομικής οργάνωσης στον αστικό και οικιστικό χώρο ή η διατήρηση τυχόν υφισταμένου ανορθολογικού πολεοδομικού νομικού καθεστώτος, ιδιαίτερα στον κρίσιμο για τη βιωσιμότητα των πόλεων τομέα των χρήσεων γης, είναι εξ ορισμού ασύμβατη με τη συνταγματική επιταγή για τη  διασφάλιση των καλύτερων δυνατών όρων διαβίωσης των κατοίκων των πόλεων και των οικιστικών περιοχών, η οποία μόνο με την ορθολογική ρυθμιστική παρέμβαση του Κράτους μπορεί να πραγματωθεί. 

Τούτο δε, ακόμη και αν το ανορθολογικό πολεοδομικό αυτό καθεστώς περιλαμβάνει και ήπιες χρήσεις, δεδομένου ότι η ποιότητα των όρων διαβίωσης δεν κρίνεται μόνο σε επίπεδο ιδιοκτησίας ή οικοδομικού τετραγώνου, αλλά, κυρίως, σε επίπεδο πολεοδομικής ενότητας και, περαιτέρω, πόλης, η οποία πρέπει, κατά το Σύνταγμα, να διαθέτει ορθολογική πολεοδομική οργάνωση, ώστε να είναι βιώσιμη και ικανή να διασφαλίσει τους όρους αυτούς. 

Κατά συνέπεια, ανορθολογικό πολεοδομικό καθεστώς που έχει, τυχόν, διαμορφωθεί για διάφορους  λόγους σε ορισμένη περιοχή δεν είναι, καταρχήν, νοητό να αποτελεί σημείο αναφοράς για την αξιολόγηση των μεταβολών που πρέπει να επέλθουν σ’ αυτό και,  ιδίως,  να  θεωρείται  ως  ευμενές καθεστώς χρήσεων έναντι εκείνων που επιχειρείται να εισαχθούν στο πλαίσιο του επιγενομένου εξορθολογισμού του Πολεοδομικού καθεστώτος. 

Ενόψει τούτου, πολεοδομικό καθεστώς που θεσπίζεται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 24 παρ. 2 του Συντάγματος και της επιταγής ορθολογικού χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού που αυτό περιέχει,  δηλαδή βάσει επιστημονικής μελέτης που εξειδικεύει  πορίσματα  των  επιστημών  της πολεοδομίας  και της χωροταξίας, μπορεί     να συμπεριλαμβάνει, καταρχήν θεμιτώς  κατά το Σύνταγμα, χρήσεις  ακόμη και οχληρότερες για ορισμένες περιοχές από αυτές που προέβλεπε το προηγούμενο πολεοδομικό καθεστώς.

Με την αίτηση προβάλλεται σειρά λόγων ακυρώσεως,  σύμφωνα  με τους  οποίους  μη νομίμως  με το προσβαλλόμενο διάταγμα ορίσθηκαν για ορισμένα οικοδομικά τετράγωνα χρήσεις γης δυσμενέστερες  εκείνων που  ίσχυαν  κατά το  παρελθόν. 

Όμως, η  τροποποίηση  των χρήσεων γης προς την κατεύθυνση του εξορθολογισμού τους και, ιδίως, της εναρμόνισής τους με τα υπερκείμενα επίπεδα σχεδιασμού,   δεν αποτελεί επιδείνωση  του οικιστικού περιβάλλοντος,  στο πλαίσιο  δε της τροποποίησης  αυτής η Διοίκηση δικαιούται, καταρχήν, να προσθέτει σε ορισμένες περιοχές χρήσεις μη προβλεπόμενες προηγουμένως. 

Οι λόγοι, επομένως, αυτοί είναι σε κάθε περίπτωση απορριπτέοι, διότι στηρίζονται στην αντίληψη ότι απαγορεύεται απολύτως και σε κάθε περίπτωση οποιαδήποτε προσθήκη ή επιβάρυνση των χρήσεων γης, δεν προβάλλονται δε με αυτούς συγκεκριμένοι ισχυρισμοί περί ασυμβατότητας των εισαγομένων ρυθμίσεων με την προηγηθείσα επιστημονική τεκμηρίωση της πολεοδομικής αναγκαιότητας εισαγωγής τους ούτε ισχυρίζονται οι αιτούντες  ότι το  προσβαλλόμενο  διάταγμα αντίκειται  στις  κατευθύνσεις  και,  πολύ περισσότερο, σε συγκεκριμένες προβλέψεις του ισχύοντος κατά την έκδοσή του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου.

                                               Πρόεδρος: Αγγ. Θεοφιλοπούλου

                                                      Εισηγητής: Χ. Ντουχάνης

Tο πλήρες κείμενο της απόφασης θα αναρτηθεί αμέσως μετά την καθαρογραφή της από το Δικαστήριο.

ΠΗΓΗ:nomosphysis.org.gr/16071/ste-9362017-tropopoiisi-toy-rymotomikoy-sxedioy-amaroysioy/