Η διπλωματία της νέας εποχής

Ποιες είναι οι αναδυόμενες τάσεις στη διπλωματία; Ερευνητές, επαγγελματίες και παρατηρητές αναρωτιούνται υπό ποιες διπλωματικές προσεγγίσεις μπορεί να βελτιωθεί ο κόσμος και να αντιμετωπιστούν καλύτερα οι νέες απειλές που προκύπτουν.

Υπήρξαν πολλές νέες προσπάθειες προσέγγισης και αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων, όπως οι εθνοτικές εντάσεις, ο εξτρεμισμός και η προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης, η οποία ήταν και η δυσκολότερη. 

Μερικές από τις αναδυόμενες διπλωματικές τάσεις έχουν τη δυνατότητα να λύνουν προβλήματα, αλλά μπορούν να εγγυηθούν λύσεις για τις νέες πολύπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η διπλωματική κοινότητα;

Αυτές οι αναδυόμενες τάσεις, είναι ένας τρόπος ενσωμάτωσης υφιστάμενων κοινωνικών δομών στην διπλωματία και την ειρηνευτική διαδικασία. 
Η χρήση των social media, της τηλεόρασης και του πολιτισμού κάνουν ορισμένες διεθνείς καμπάνιες πιο ελκυστικές για τις νεότερες πληθυσμιακές ομάδες. 

Πολλοί Οργανισμοί έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα επιτυχείς στην αντιμετώπιση των παγκόσμιων και διπλωματικών προκλήσεων με τη χρήση των μέσων ενημέρωσης.

Η Διπλωματία της μόδας είναι μια τάση που υπάρχει εδώ και 20 χρόνια, αλλά έχει έρθει στο προσκήνιο λόγω των πρόσφατων επιτυχιών της. 

Η ΜΚΟ Μόδα για την Ανάπτυξη (F4D), χρησιμοποιεί τη μόδα ως ένα τρόπο για τη δημιουργία επιχειρήσεων και τη γεφύρωση των πολιτιστικών διαφορών. 

Με την υποστήριξη του ΟΗΕ, η F4D έχει αναπτύξει πρωτοβουλίες σε πολλές ηπείρους και εστιάζει σε βασικούς τομείς, όπως η παραγωγή, το εμπόριο, η προώθηση, οι δεξιότητες, η κατάρτιση και η εκπαίδευση, επιδιώκοντας επίσης την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας:

 την καταπολέμηση της φτώχειας με τη δημιουργία επιχειρηματικών ευκαιριών, τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και την προώθηση της ισότητας των φύλων. 

Η αποστολή τους είναι να αξιοποιήσουν τη δύναμη της βιομηχανίας μόδας και να εφαρμόσουν δημιουργικές στρατηγικές για την αειφόρο οικονομική ανάπτυξη για τις κοινότητες σε όλο τον κόσμο μέσω της μόδας.

Η Αθλητική διπλωματία έχει τη βάση της σε αμερικανικές διπλωματικές τεχνικές, καθώς οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει στοιχεία πολιτισμού και αθλητισμού για τη βελτίωση των διπλωματικών σχέσεων. 

Η Ποδοσφαιρική διπλωματία αποσκοπεί στη μείωση των εθνοτικών εντάσεων μεταξύ των χωρών. 

Ένα άθλημα δημοφιλές σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, την Αφρική και ένα από τα δημοφιλέστερα στην Ασία. 

Μέσα από την ποδοσφαιρική διπλωματία, η Κίνα ανέπτυξε καλύτερες σχέσεις με τις χώρες της Αφρικής. 

Η λεγόμενη Διπλωματία των Σταδίων επέτρεψε στην Κίνα να επενδύσει στην δημιουργία υποδομών της Αφρικής και σε χώρες όπως η Αγκόλα, η Γκαμπόν και η Γουινέα με την οικοδόμηση γηπέδων ποδοσφαίρου.

 Η Διπλωματία του μπάσκετ ήταν επίσης μια επιτυχημένη μορφή διπλωματίας, με τον πρώην μπασκετμπολίστα Dennis Rodman να αποκτά άνευ προηγουμένου πρόσβαση στη Βόρεια Κορέα και τον ηγέτη της. 

Η αμερικανική διπλωματική κοινότητα πίεσε τον Rodman να αναλάβει διπλωματικό ρόλο, αλλά αυτός αρνήθηκε. Παρ’ όλα αυτά, ζήτησε και κατάφερε να επιτύχει την απελευθέρωση του Kenneth Bae, βελτιώνοντας έστω βραχυπρόθεσμα τις σχέσεις ΗΠΑ-Βόρειας Κορέας.

 Η Ψηφιακή διπλωματία έχει γίνει η πρώτη επιλογή και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γίνει μέρος του ρεπερτορίου της διπλωματικής κοινότητας. 

Σε περιοχές συγκρούσεων, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα social media για να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν την παγκόσμια κοινότητα, να οργανώσουν διαδηλώσεις, να επικοινωνούν, και να παρακάμπτουν την τοπική λογοκρισία. 

Ένα επιτυχημένο παράδειγμα είναι η Αραβική Άνοιξη και οι διαδηλώσεις στην Αίγυπτο και στην Ουκρανία. 

Η Ψηφιακή διπλωματία έφερε παγκόσμιους ηγέτες στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ο πρώην Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ που επισκέφθηκε την Silicon Valley για την ενίσχυση της ρωσικής οικονομίας μέσω της καινοτομίας και της τεχνολογίας. 

Αυτό ήταν μέρος της προσπάθειας της δημόσιας διπλωματίας για την σφυρηλάτηση μιας «επανεκκίνησης» των αμερικανορωσικών σχέσεων.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οικοδομούν ισχυρότερες σχέσεις μεταξύ της διπλωματικής κοινότητας, των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων. 

Η κυβέρνηση της Σουηδίας δημιούργησε τη διεθνή πρωτοβουλία της Στοκχόλμης για την ψηφιακή διπλωματία. 

Μια ευρύτερη κατανόηση της ψηφιακής διπλωματίας, προσφέρει πρακτικές χρήσης του διαδικτύου για την επίτευξη των διπλωματικών στόχων. 

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην παρακολούθηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε χώρες που τα τοπικά πρακτορεία ειδήσεων πλασάρουν την κρατική προπαγάνδα. 

Ωστόσο, υπάρχουν και αδύναμα σημεία, όπως η εγκυρότητα των πληροφοριών, οι πηγές, η ανωνυμία και η εξάρτηση από τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, που σε υπανάπτυκτες χώρες είναι προβληματικά.

 Λόγω της εξάπλωσης της τεχνολογίας και των πολύπλοκων κρίσεων, οι μη παραδοσιακές διπλωματικές τεχνικές, τείνουν να γίνουν ο κανόνας. 

Οι διπλωμάτες & οι ειρηνευτικές αποστολές βασίζονται στις ΜΚΟ, τιςπολιτιστικές ανταλλαγές & άλλες μορφές ήπιας διπλωματίας για την ανοικοδόμηση κοινοτήτων μετά από συγκρούσεις. 

Η παγκοσμιοποιημένη κοινότητα αναζητά επίσης τρόπους για τη βελτίωση της διακυβέρνησης. Λόγω της διαφθοράς που αντιμετωπίζουν πολλές χώρες, εργαλεία που αυξάνουν τη διαφάνεια, την υπευθυνότητα, τη λογοδοσία και τη συμμετοχή των πολιτών, είναι περιζήτητα. 

Η διατήρηση της ελευθερίας του λόγου και του Τύπου είναι υψίστης σημασίας για τη διατήρηση μιας καλής διακυβέρνησης και εξηγεί το σάλο που κατά καιρούς έχει προκληθεί από την απαγόρευση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε ημι-αυταρχικά ή αυταρχικά κράτη.

Αυτές οι αναδυόμενες τάσεις δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τους παραδοσιακούς θεσμούς και τις κυβερνήσεις, οι οποίες είναι σε θέση να βοηθήσουν σε πολύπλοκες ανθρωπιστικές κρίσεις, όπως το ξέσπασμα της επιδημίας έμπολα, την παγκόσμια απειλή του ισλαμικού κράτους και της προσφυγικής κρίσης που προκλήθηκε από το συριακό εμφύλιο πόλεμο και της παγκόσμιας φτώχειας και του υποσιτισμού. 

Πολλές από τις μη παραδοσιακές πρωτοβουλίες υπήρξαν επιτυχείς σε κοινοτική κλίμακα, αλλά στερούνται χρηματοδότησης και ανθρώπινου δυναμικού. 

Ένας σωστός συνδυασμός είναι ίσως το κλειδί.

Ο κόσμος μπορεί να απαιτήσει τη δημιουργία νέων μεθόδων και προσεγγίσεων που δεν έχουν δοκιμαστεί, σε περιπτώσεις που οι παλαιότερες παραδοσιακές μορφές της διπλωματίας δεν έχουν ανταποκριθεί στις προσδοκίες των χωρών και των ανθρώπων που τις έχουν ανάγκη.

                                                                      ΠΗΓΗ:presscode.gr