Η αποκάλυψη της συνωμοσίας

Δεν είναι απίθανο η μαραθώνια διάσκεψη που κατέληξε στην υπογραφή της συμφωνίας της 13ης Ιουλίου, να ήταν μόνο ένα καλοσχεδιασμένο σόου. Η προσομοίωση μίας δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης και ενός έωλου εκβιασμού

«Σύμφωνα με την ανακοίνωση της γερμανικής κεντρικής τράπεζας (πηγή), ο πρόεδρος της ελληνικής Δημοκρατίας επισκέφτηκε την ΕΚΤ προχθές (19.1.16), συνοδευόμενος από τον Έλληνα κεντρικό τραπεζίτη. 

Συναντήθηκε με το διοικητή της ΕΚΤ, καθώς επίσης με ένα μέλος της, για να συζητήσει την κατάσταση και τις μελλοντικές προοπτικές της Ελλάδας στη νομισματική ένωση.

Όλα καλά μέχρι εδώ, αν και τέτοιου είδους επισκέψεις δεν είναι τόσο συνηθισμένες. 

Ας θυμηθούμε όμως πως η αριστερή ελληνική κυβέρνηση διεξήγαγε πολλές και επίμαχες διαπραγματεύσεις, με όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. 

Επίσης πως η ΕΚΤ, για να ασκήσει πιέσεις, είχε σταματήσει τη φυσιολογική αναχρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, περιορίζοντας επί πλέον αυστηρά την παροχή έκτακτης ρευστότητας (ELA).

Ο κ. Βαρουφάκης δεν είχε προετοιμάσει ένα σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, για να μπορέσει να διατηρήσει σε λειτουργία τις ελληνικές τράπεζες, στην περίπτωση που θα προσπαθούσε να τις κλείσει η ΕΚΤ. 

Όπως ο ίδιος αποκάλυψε, σχεδίαζε να εκδώσει υποσχετικές πληρωμής (IOY), καθώς επίσης να δημιουργήσει ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών (όχι ένα παράλληλο νόμισμα, όπως άδικα κατηγορείται). 

Ήταν επίσης γνωστό πως ένας στενός συνεργάτης του Έλληνα κεντρικού τραπεζίτη είχε στείλει το Μάη ένα μήνυμα μέσω mail στους δημοσιογράφους του οικονομικού ρεπορτάζ. 

Κατηγορούσε τους υπεύθυνους της κυβέρνησης για τις διαπραγματεύσεις και τόνιζε τα προβλήματα των ελληνικών τραπεζών, χωρίς βέβαια να αναφέρει πως είχαν σκόπιμα επιδεινωθεί από τις παράνομες ενέργειες της ΕΚΤ.

Πρόσφατα τώρα ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας υπερηφανεύτηκε πως συνωμότησε εναντίον του σχεδίου του κ. Βαρουφάκη (πηγή). 

Ειδικότερα, είχε συγκαλέσει τους νομικούς συμβούλους της κεντρικής τράπεζας και προσωπικότητες που ήταν πρωθυπουργοί στο παρελθόν (Κ. Καραμανλής;).

Μίλησε επί πλέον με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και οχύρωσε την Ελλάδα, για να καταστήσει αδύνατη την εφαρμογή του σχεδίου του υπουργού οικονομικών.

Ας θυμηθούμε επίσης πως ο πρωθυπουργός, ήδη από τον Απρίλη του 2015, σκεφτόταν να αντικαταστήσει τον κ. Βαρουφάκη ως αρχηγό των διαπραγματεύσεων, τοποθετώντας στη θέση του τον κ. Τσακαλώτο. 

Ουσιαστικά λοιπόν φαίνεται πως από τότε είχε συμβιβαστεί με τις απαιτήσεις της ΕΚΤ και της Τράπεζας της Ελλάδας, η οποία δεν ανήκει βέβαια στην Ελλάδα, αλλά στο διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. 

Αυτό διαπιστώνεται και από την αντίδραση του, όταν νίκησε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Αντί να χαρεί στενοχωρήθηκε, όπως αποκάλυψε ο πρώην υπουργός οικονομικών και άλλοι συνεργάτες του. 

Με κριτήριο όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τα τηλεφωνήματα του κ. Καραμανλή κατά τη διάρκεια της τελικής διαπραγμάτευσης, δεν είναι απίθανο η μαραθώνια διάσκεψη που κατέληξε στην υπογραφή της συμφωνίας της 13ης Ιουλίου, να ήταν μόνο ένα καλοστημένο σόου για τα μάτια του κόσμου. 

Η προσομοίωση μίας δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης και ενός πλασματικού εκβιασμού που δεν ήταν δυνατόν να μην αποδεχτεί ο πρωθυπουργός, εάν δεν ήθελε να φύγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη!

Πρόκειται βέβαια για υποθέσεις που ενισχύονται όμως από το γεγονός ότι, η σύζυγος του κ. Τσακαλώτου είναι σύμβουλος της διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδας, ενώ ο ίδιος ο κ. Τσακαλώτος είναι στενός φίλος του διοικητή. 

Η φιλία των τριών αυτών χρονολογείται από τα φοιτητικά τους χρόνια, όπου συνέγραψαν μαζί ένα βιβλίο ((Heather D. Gibson, Yannis Stournaras, Euclid Tsakalotos: 

The Real and Financial Sectors in Southern Europe: Catch–up, Convergence and Financial Institutions, University of Kent, Canterbury 1992.).

Λογικά συμπεραίνει λοιπόν κανείς πως ο πρώην συνυπεύθυνος των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους Θεσμούς, σημερινός υπουργός οικονομικών και φίλος, μαζί με τη σύζυγό του, με το διοικητή της κεντρικής τράπεζας, συνεργαζόταν με τον τελευταίο στη βάση ενός πραξικοπήματος που είχε στόχο να ματαιώσει τα σχέδια της κυβέρνησης» (N. Haring).

                                                                        Άποψη

Το παραπάνω κείμενο δεν είναι δικό μου, αλλά ενός φιλελεύθερου Γερμανού, δόκτορα των οικονομικών και δημοσιογράφου, σε ελεύθερη μετάφραση. 

Εκτός αυτού, δεν είμαι αριστερή και δεν συμπαθώ καθόλου τον κ. Βαρουφάκη, ειδικά αφού έχει μετατραπεί σε κόλακα και υμνητή της κυρίας Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε.

Πιστεύω επίσης πως ήταν μακράν ο πιο ακατάλληλος για τη θέση του υπουργού οικονομικών. Άλλωστε το γράφει ο ίδιος στο βιογραφικό του:

«Είμαι ένας καθηγητής Οικονομικών που δεν έχει ποτέ πραγματικά εκπαιδευτεί ως οικονομολόγος. Αν και μπορεί να έχω διδακτορικό στα Οικονομικά, δεν πιστεύω πως έχω παρακολουθήσει ποτέ περισσότερο από μερικές διαλέξεις για την οικονομία!».

Όσον αφορά την πάλαι ποτέ αριστερή πτέρυγα της κυβέρνησης, έχω την εντύπωση πως είναι μεν έντιμη, συνεπής και καλοπροαίρετη, αλλά κάτι περισσότερο από αφελής, κρίνοντας από τον αρχηγό της. 

Ειδικά επειδή έπεσε στην παγίδα του τηλεοπτικού σποτ με το νομισματοκοπείο, δίνοντας τροφή σε όλους αυτούς που αναζητούν συνέχεια τρόπους χειραγώγησης της κοινής γνώμης. 

Ήταν δε δικό του «κατόρθωμα» η κλοπή του κόμματος του από τον πρωθυπουργό, μέσω των εκλογών, ενώ δεν το έχει ακόμη καταλάβει.

Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά, δεν μπορεί να κλείνει κανείς τα μάτια του και να μη βλέπει την πραγματικότητα. 

Ειδικά επειδή ακόμη και ένας ανόητος καταλαβαίνει πως η Γερμανία δεν είχε την πολυτέλεια να διώξει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη, σκοτώνοντας την κότα που γεννάει χρυσά αυγά για την ίδια, το ευρώ.

Καταλαβαίνει επίσης πως ακόμη και αν το ήθελε η Γερμανία, δεν είχε καμία δυνατότητα να το κάνει, με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία. 

Πόσο μάλλον όταν δεν επρόκειτο να συμφωνήσουν ποτέ ούτε η Γαλλία, ούτε η Ιταλία, γνωρίζοντας πού θα κατέληγαν.

Εκτός αυτού, η έξοδος μίας χώρας δεν θα μπορούσε να δρομολογηθεί σε καμία περίπτωση από τη μία μέρα στην άλλη. 
Προϋποθέτει συζητήσεις και διεργασίες που θα διαρκούσαν τουλάχιστον δύο χρόνια. 

Άλλωστε ακόμη και να χρεοκοπούσε η Ελλάδα, θα μπορούσε κάλλιστα εντός του ευρώ. 

Όσον αφορά δε το κλείσιμο των τραπεζών της από την ΕΚΤ ήταν πέρα για πέρα παράνομο, οπότε δεν θα έμενε έτσι (ανάλυση).

Γνωρίζοντας επί πλέον τις διαρροές για τις συζητήσειςτου πρωθυπουργού με τον κ. Καραμανλή, είναι ηλίου φανερότερο πως η μαραθώνιαδιάσκεψη που γέννησε το επαχθέστερο μνημόνιο στην παγκόσμια ιστορία, ήταν πράγματιένα καλοστημένο σόου, με στόχο να στραγγαλιστεί το ΟΧΙ των Ελλήνων.

Να πνιγεί η αντίδραση της πλειοψηφίας μίας κοινωνίας που τόλμησε να αντισταθεί, με όλα τα ρίσκα που κάτι τέτοιο συνεπάγεται, με την τοποθέτηση της προ τετελεσμένων γεγονότων. 

Να πάψουν να υπάρχουν αυτοί που δεν θέλουν τα καταστροφικά μνημόνια και να ταυτιστούν αυθαίρετα όλοι οι υπόλοιποι με τους οπαδούς της δραχμής, πέφτοντας στην ίδια παγίδα που οδηγήθηκε σαν ανόητη η αριστερή πτέρυγα, χάνοντας το ίδιο της το κόμμα.

                                  Από Σερένα Νομικού

                                                            ΠΗΓΗ:www.analyst.gr