Ο Erik Plahte διάβασε την Έκθεση 2016 του Παγκόσμιου
Οικονομικού Φόρουμ για το πως
οι δισεκατομμυριούχοι και οι άνθρωποί τους
βλέπουν το εγγύς μέλλον.
Διότι δεν μιλάμε για το απώτερο μέλλον.
Αυτό που
βλέπουν είναι ο κίνδυνος για τα επόμενα 14 χρόνια, δηλαδή μέχρι το 2030 - σε
ιστορική προοπτική για μια στιγμή.
Ο Plahte γράφει ότι η "Έκθεση" υπογραμμίζει
τους 29 κινδύνους, και στη συνέχεια παραλείπει κομψά έναν, δηλαδή το
διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών και μεταξύ των υπερ-πλουσίων και
του υπόλοιπου κόσμου.
Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι κίνδυνοι
θεωρούνται αρκετά πιθανοί και θα έχουν πολύ σοβαρές συνέπειες.
Σενάριο 1 - “Οχυρωμένες πόλεις”
Ο Erik Plahte γράφει:
Διάβασα την περιγραφή, που μια νεοφιλελεύθερη κόλαση μοιάζει πολύ με το βιβλίο Oryx και Crake (Aschehoug, 2004), με ακραία ανισότητα, όλα τα δημόσια αγαθά και οι δημόσιες υπηρεσίες θα ιδιωτικοποιηθούν και θα είναι προσβάσιμες μόνο σε εκείνους που έχουν χρήματα και οι οποίοι ζουν σε φρούρια πόλεις για να κρατήσουν τους καταπιεσμένους και λιγότερο ή περισσότερο τις ορδές των φτωχών έξω.
Σε αυτόν τον υπόλοιπο κόσμο
ζουν όλοι οι φτωχοί και οι άνεργοι, οι πρόσφυγες, οι ένοπλες συμμορίες, η μαφία
και εγκληματικές οργανώσεις, με εμφύλιους πολέμους και ανθρωπιστικές κρίσεις που
οι στρατιωτικοποιημένες δυνάμεις ασφαλείας δεν είναι σε θέση να ελέγξουν. Διάβασα την περιγραφή, που μια νεοφιλελεύθερη κόλαση μοιάζει πολύ με το βιβλίο Oryx και Crake (Aschehoug, 2004), με ακραία ανισότητα, όλα τα δημόσια αγαθά και οι δημόσιες υπηρεσίες θα ιδιωτικοποιηθούν και θα είναι προσβάσιμες μόνο σε εκείνους που έχουν χρήματα και οι οποίοι ζουν σε φρούρια πόλεις για να κρατήσουν τους καταπιεσμένους και λιγότερο ή περισσότερο τις ορδές των φτωχών έξω.
Ο
κόσμος θα μοιάζει στον Μεσαίωνα, αλλά στα μάτια μας αυτό το μέλλον θα είναι
πολύ χειρότερο.