Γερμανικά think tanks για την... Ελλάδα
Επαναδημοσιεύουμε το κείμενο της 15ης Οκτωβρίου 2012 το οποίο στηρίχτηκε στο εξαιρετικό ρεπορτάζ της συναδέλφου Αριστοτελίας Πελώνη, για να φρεσκάρουμε την μνήμη μας σε σχέση με τα Γερμανικά think tanks & το ρόλο που διαδραματίζουν στην παγίωση της Ευρωγερμανικής Οικονομικής κατοχής στη χώρα μας...
=========================================
Επαναδημοσιεύουμε το κείμενο της 15ης Οκτωβρίου 2012 το οποίο στηρίχτηκε στο εξαιρετικό ρεπορτάζ της συναδέλφου Αριστοτελίας Πελώνη, για να φρεσκάρουμε την μνήμη μας σε σχέση με τα Γερμανικά think tanks & το ρόλο που διαδραματίζουν στην παγίωση της Ευρωγερμανικής Οικονομικής κατοχής στη χώρα μας...=========================================
Παραρτήματα στην Ελλάδα άνοιξαν τα γερμανικά Ινστιτούτα (think tanks) όλων των πολιτικών χώρων της Γερμανίας, μετά από απόφαση της καγκελαρίου κ. Μέρκελ.
Το μάθαμε από ανακοίνωση του υπουργείου Εσωτερικών που αναφέρεται στη συνάντηση που είχε την Τετάρτη με εκπροσώπους των Ιδρυμάτων αυτών, ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ευρυπίδης Στυλιανίδης,
ο οποίος έχει τοποθετηθεί από τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά
σε θέση αντίστοιχη με εκείνη του κ. Χάνς - Γιόαχιμ Φούχτελ
(του συντονιστή δηλαδή της ΕλληνοΓερμανικής συνεργασίας).
Στη συνάντηση, συμμετείχαν το Ινστιτούτο Αντενάουερ
Στη συνάντηση, συμμετείχαν το Ινστιτούτο Αντενάουερ
που εκπροσωπεί το χώρο της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας,
Ο κ. Στυλιανίδης ζήτησε από τους εκπροσώπους των Ινστιτούτων μέσω της συνεργασίας τους με τα αντίστοιχα ελληνικά πολιτικά Ινστιτούτα να μην περιοριστούν μόνο στις ιδεολογικές προσεγγίσεις και ανταλλαγή τεχνογνωσίας αλλά να συμβάλλουν, το καθένα στο χώρο που εκπροσωπεί, στην ανάδειξη της θετικής εικόνας της Ελλάδας και στην αναγνώριση των θυσιών που κάνει ο ελληνικός λαός και των προσπαθειών που κάνει η ελληνική κυβέρνηση.
Η κρίση ξαναφέρνει τα γερμανικά πολιτικά ιδρύματα
Η κρίση ξαναφέρνει τα γερμανικά πολιτικά ιδρύματα
«ΤΑ ΝΕΑ» Παρασκευή 23/12/ 2011
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Αριστοτελία Πελώνη
Tο Βερολίνο άναψε το πράσινο φως για τη δραστηριοποίηση γερμανικών πολιτικών ινστιτούτων σε μια προσπάθεια να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους στην Ελλάδα καθώς εκτιμούν πως η ελληνική κρίση θα έχει βάθος τουλάχιστον δεκαετίας και οι Γερμανοί θέλουν να έχουν ρόλο και λόγο στις εξελίξεις
Οι Γερμανοί ξανάρχονται. Αυτή τη φορά μέσω των ιδεολογικών «πρακτόρων» τους, καθώς το Βερολίνο θα κάνει ποδαρικό δραστηριοποιώντας εκ νέου στην Ελλάδα τα μεγαλύτερα γερμανικά πολιτικά ινστιτούτα, τα οποία εκπροσωπούν το σύνολο του γερμανικού πολιτικού φάσματος. Επισήμως, όπως ανακοίνωσε ο αρμόδιος για την Ελλάδα υφυπουργός Χανς Γιόαχιμ Φούχτελ για να δοθεί νέα ώθηση στον διάλογο με την Ελλάδα.
Ανεπισήμως, για τη διασφάλιση διακριτικής επιρροής στις εξελίξεις και όχι μόνο.
«Υστερα από σχεδόν μισή δεκαετία, τα πολιτικά ιδρύματα προτίθενται να δραστηριοποιηθούν και πάλι στην Ελλάδα και να ανοίξουν στην πλειοψηφία τους τοπικά γραφεία», ανέφερε στη λιτή του ανακοίνωση ο εντεταλμένος της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης Χανς Γιόαχιμ Φούχτελ πριν από λίγες μέρες, δηλώνοντας ότι οι σχετικές προετοιμασίες θα αρχίσουν τον Ιανουάριο κι ότι τα εν λόγω ιδρύματα θα συνεργαστούν με τους έλληνες εταίρους τους «εντός του εκάστοτε θεματικού τους πλαισίου».
Δεν θα είναι η πρώτη φορά που στη χειμαζόμενη από μια κρίση Ελλάδα θα καταφθάσουν οι μεγάλες δυνάμεις με όπλα «ήπιας ισχύος».
Μπορεί αυτή τη φορά να μην υπάρχει δόγμα Τρούμαν, σχέδιο Μάρσαλ ή μεταπολίτευση, αλλά η ανακοίνωση Φούχτελ αποτελεί για όσους γνωρίζουν καλά το επίπεδο των ελληνογερμανικών σχέσεων σήμερα εκτός από μια προσπάθεια αναθέρμανσης, κυρίως προσπάθεια του Βερολίνου να διασφαλίσει τα συμφέροντά του στην Ελλάδα, και να παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις σε μια μεταβατική περίοδο με απρόβλεπτη κατάληξη, και να ανοίξει διάλογο με την κοινωνία.
Αν και αυτή τη στιγμή παραμένει ασαφές το ακριβές πρόγραμμα των ιδρυμάτων και τι ακριβώς σκοπεύουν να κάνουν στη χώρα μας, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ αναμένουν ότι τουλάχιστον τα δύο μεγάλα Ιδρύματα, το Κόνραντ Αντενάουερ και το Φρίντριχ Εμπερτ θα έρθουν στην Αθήνα με τοπικά γραφεία.
Στις αρχές Ιανουαρίου τα ιδρύματα αναμένεται να παρουσιάσουν στο γερμανικό ΥΠΕΞ τα προγράμματα και τις στοχεύσεις τους για την Ελλάδα, καθώς η παρουσία τους κρίνεται πια σκόπιμη, δεδομένου ότι εκτιμάται πως η ελληνική κρίση θα έχει βάθος τουλάχιστον δεκαετίας και οι Γερμανοί θέλουν να έχουν ρόλο και λόγο στις εξελίξεις.
Τουλάχιστον τα δύο μεγάλα ινστιτούτα, το Ινστιτούτο Κόνραντ Αντενάουερ, το θινκ τανκ των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), και το Φρίντριχ Εμπερτ των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) αναμένεται να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, αλλά και να πάρουν τη μερίδα του λέοντος από την κρατική επιχορήγηση των 2 εκατομμυρίων ευρώ στα αντίστοιχα ιδρύματα από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση το 2012 (ανάλογα με την κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων).
Πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως σε ο, τι αφορά την περιοχή μας, διαθέτουν μέχρι σήμερα πολλά γραφεία σε χώρες όπως η Αλβανία, το Κόσοβο, η Λετονία και η Τουρκία, αλλά μικρή παρουσία σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η παρουσία στα Βαλκάνια είχε κριθεί αναγκαία λόγω της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ενώ φαίνεται πως όταν η Ελλάδα πήρε τον ευρωπαϊκό της δρόμο, αλλά και ο προϋπολογισμός των ιδρυμάτων μειώθηκε, έκλεισαν τα γραφεία τους στην Αθήνα.
Ξανά στην Αθήνα. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το επίσημο ινστιτούτο των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, το Ιδρυμα Φρίντριχ Εμπερτ, ήρθε στην Ελλάδα το 1978 και αποχώρησε το 2005.
Το τάιμινγκ προφανώς δεν ήταν τυχαίο.
Ηρθε στην Ελλάδα στις αρχές της μεταπολίτευσης και έφυγε λίγο μετά την πτώση της κυβέρνησης Σημίτη, εκτιμώντας πως πια δεν υπήρχε λόγος παρουσίας στην Αθήνα.
Μάλιστα, στα πρώτα βήματά του, εκπροσωπούνταν από γερμανό εντεταλμένο, ο οποίος είχε δικό του αυτοκίνητο και υπαλλήλους, σε επίπεδο που η εκπροσώπηση έμοιαζε με διπλωματική.
Το ίδρυμα δραστηριοποιήθηκε έντονα και τις μέρες του σχεδίου Ανάν με ανταλλαγές ακαδημαϊκών και δημοσιογράφων από τις δύο πλευρές της Κύπρου, ενώ έκανε και επιμορφωτικά σενάρια πολιτικών.
Το Εμπερτ έχει ως κύρια στόχευση την ενίσχυση της δημοκρατίας, ενώ δουλεύει πολύ με τα συνδικάτα.
Εφόσον επανέλθει με στελέχη στην Ελλάδα, θα πρέπει να αναμένεται λόμπινγκ με συνδικαλιστές.
«Οταν οι Γερμανοί αγοράσουν εταιρείες στην Ελλάδα δεν θα θέλουν να έχουν προβλήματα με συνδικαλιστές, οπότε πρέπει να αναμένονται ανάλογες δράσεις», έλεγαν στα «ΝΕΑ» άνθρωποι που έχουν συνεργαστεί με το Φρ. Εμπερτ.
Οι ίδιοι μάλιστα έκαναν λόγο για ίδρυμα «αριστερίστικης λογικής», το οποίο «έχει μάθει να δουλεύει κυρίως στον Τρίτο Κόσμο».
ΤΟ ΑΝΤΕΝΑΟΥΕΡ. Το ίδρυμα Αντενάουερ ήρθε στην Ελλάδα τη δεκαετία του '80 και τα ίχνη του χάνονται κάπου στη δεκαετία του '90, λίγο μετά την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Διέθετε οργανωμένο γραφείο και είχε επικεντρωθεί σε σεμινάρια πολιτικής επιμόρφωσης.
Οσοι θυμούνται την παρουσία του ιδρύματος έχουν θετική άποψη ενώ λένε ότι βοήθησε τα στελέχη της Ν.Δ. να επιμορφωθούν, αλλά είχε συμβολή και στα θεσμικά όργανα του κόμματος, με ιδιαίτερη επιμονή στη σημασία που έχει ο τρόπος επιλογής πολιτικών στελεχών.
Εκτοτε, έχει επανειλημμένα συνεργαστεί με το θινκ τανκ της ΝΔ, το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής σε εκδηλώσεις και συνέδρια.
Προσφάτως, σε μια προσπάθεια να ξεπαγώσει τις σχέσεις του με το Βερολίνο και τους Χριστιανοδημοκράτες, και ο Αντώνης Σαμαράς πραγματοποίησε ομιλία σε εκδήλωση του Ιδρύματος, του οποίου ηγείται σήμερα ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Χανς-Γκερτ Πέτεριγκ, από τους στενούς πολιτικούς φίλους της κ. Μέρκελ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το βασικό παράπονο των ανθρώπων που συνεργάστηκαν με τα γερμανικά ιδρύματα στην Ελλάδα είναι ότι οι Γερμανοί ποτέ δεν καλλιέργησαν ουσιαστικά τις επαφές τους στη χώρα.
Λένε μάλιστα πως όταν αυτό έγινε - και συνέβη επί διακυβέρνησης Σημίτη - με πρωτοβουλία και προσπάθεια της ελληνικής πλευράς.
Σημειώνουν χαρακτηριστικά:
«Οι μόνες επαφές τους είναι από την εποχή της χούντας. Και ξαφνικά συνειδητοποιούν σήμερα ότι δεν έχουν επαφές». Ποτέ δεν είναι αργά.
Το γερμανικό «φάουλ» με τους Έλληνες συνδικαλιστές
Ενδιαφέρον έχει η ιστορία του πρώτου εκπροσώπου του Ιδρύματος Φρίντριχ Εμπερτ στην Ελλάδα, ο οποίος ήρθε στην Αθήνα το 1978, αλλά διέπραξε πολιτικό φάουλ.
Αν και εκπρόσωπος του θινκ τανκ των Σοσιαλδημοκρατών, συνεργάστηκε με συνδικαλιστές της ΝΔ, εκτιμώντας ότι αυτή θα ήταν το επόμενο κόμμα εξουσίας.
Η εκτίμηση αποδείχθηκε τραγικά λανθασμένη και στιγμάτισε την παρουσία του ιδρύματος στην Ελλάδα για περισσότερο από μια δεκαετία.
Δεν είναι τυχαίο ότι κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ με αφορμή το περιστατικό για χρόνια μετά μιλούσαν για «πράκτορες των Γερμανών».
Σε κάθε περίπτωση, το ίδρυμα συνέχισε τη δουλειά του και η τελευταία του αναλαμπή ήταν επί διακυβέρνησης Σημίτη, καθώς οι σχέσεις του πρώην πρωθυπουργού με το Βερολίνο ήταν καλές.
Μικρότερα ιδρύματα είναι το Ρόζα Λούξεμπουργκ, το οποίο ανήκει στο Die Linke της Αριστεράς.
Το Ιδρυμα ενδιαφέρεται επίσης για ενεργότερη παρουσία στην Ελλάδα και αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του Γ. Φούχτελ.
Μάλιστα, στις αρχές Δεκεμβρίου οργάνωσε καμπάνια για την Ελλάδα σε τέσσερις γερμανικές πόλεις σε συνεργασία με το Ιδρυμα Νίκος Πουλαντζάς.
Η Die Linke έχει επανειλημμένα εκφράσει την αλληλεγγύη της στην Ελλάδα και στον ελληνικό λαό με τοποθετήσεις στη Βουλή, δημοσιεύματα, μπροσούρες και συγκεντρώσεις.
Αν και δεν αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του Βερολίνου, αρμόδιες πηγές έλεγαν ότι αναμενόμενη πρέπει να είναι και η δραστηριοποίηση του Heinrich Boell, του Ινστιτούτου των Γερμανών Πρασίνων.
Ισως όχι με οργανωμένη και επίσημη παρουσία, αλλά «δεν θα πρέπει να σας προκαλέσει εντύπωση αν σύντομα διοργανωθεί κάποια εκδήλωση στην Ελλάδα με τη συμμετοχή των Πρασίνων και θέμα την πράσινη ενέργεια», η οποία είναι γνωστό ότι ενδιαφέρει ως τομέας συνεργασίας το Βερολίνο.
Το "Levy Economics Institute" προτίμησε η ΓΣΕΕ !!!
Σάββατο 7 Ιουλίου 2012
Με δυο διθυραμβικά δελτία Τύπου, ένα από το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και ένα από την ίδια τη ΓΣΕΕ, ανακοινώθηκε η συνεργασία του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ με το Levy Economics Institute του Bard College της Νέα Υόρκης.
Η συμφωνία υπογράφτηκε την Τετάρτη στα γραφεία της ΓΣΕΕ από τον Παναγόπουλο (που ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ είναι και πρόεδρος του ΙΝΕ) και τον Διευθυντή του Levy Economics Institute Δημήτρη Παπαδημητρίου.
Θα μπορούσε να πει κανείς «όλα τα έχει η Μαριωρή ο φερετζές της λείπει». Τα κοινά ερευνητικά προγράμματα με αμερικάνικα ινστιτούτα της έλειπαν της ΓΣΕΕ, σε μια περίοδο που η εργατική τάξη αντιμετωπίζει μια σαρωτική επίθεση στα πιο στοιχειώδη δικαιώματά της.
Κάποιος άλλος θα μπορούσε να παρατηρήσει ότι εδώ γίνεται παιχνίδι «ακαδημαϊκού» τύπου από τους «ερευνητές» του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και τον διευθυντή του αμερικάνικου ινστιτούτου, που τυχαίνει να είναι Ελληνας.
Οτι χτίζονται καριέρες.
Ενας τρίτος θα μπορούσε να επισημάνει με αγανάκτηση πως δεν είναι δυνατόν να μας λένε τόσο χοντρά ψέματα, όπως ότι «αντικείμενο της συνεργασίας αποτελεί η υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων που στοχεύουν στην ανάδειξη προτάσεων πολιτικής προς όφελος του κόσμου της εργασίας.
Στόχος είναι η διάχυση των ερευνητικών αποτελεσμάτων στο ευρύτερο κοινό, επιτρέποντας με αυτό τον τρόπο την ουσιαστική παρέμβαση στο δημόσιο διάλογο».
Ενας πιο προσεκτικός θα παρατηρούσε ότι αλλιώς παρουσιάζεται το αμερικάνικο ινστιτούτο από τη ΓΣΕΕ και αλλιώς από το ΙΝΕ.
Το ΙΝΕ μας συστήνει το αμερικάνικο ινστιτούτο ως εξής:
«Το Levy Economics Institute αποτελεί ένα διεθνούς κύρους ινστιτούτο που από το 1986 παράγει έρευνα στο πεδίο των δημόσιων πολιτικών.
Βασική επιδίωξη του Ινστιτούτου είναι να προσφέρει επιστημονικά τεκμηριωμένες αναλύσεις, οι οποίες βοηθούν τους φορείς χάραξης πολιτικής στην αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων στις ΗΠΑ και παγκοσμίως».
Η ΓΣΕΕ μας το συστήνει… λίγο διαφορετικά:
«Το Levy Economics Institute είναι ένα ινστιτούτο που από το 1986 παράγει έρευνα στο πεδίο των δημόσιων πολιτικών προσφέροντας επιστημονικά τεκμηριωμένες αναλύσεις, οι οποίες βοηθούν τα συνδικάτα και τους φορείς χάραξης πολιτικής στην αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων».
Οπως βλέπετε, στην ανακοίνωση της ΓΣΕΕ προστέθηκε ότι το Levy Economics Institute παράγει αναλύσεις που βοηθούν πρωτίστως τα συνδικάτα και δευτερευόντως τους φορείς χάραξης πολιτικής (δηλαδή τις κυβερνήσεις), ενώ αντίθετα το ΙΝΕ μιλά μόνο για αναλύσεις που βοηθούν τις κυβερνήσεις.
Ολα τα παραπάνω είναι σωστά, όμως δεν περιλαμβάνουν το μείζον.
Τι είναι στην πραγματικότητα το Levy Economics Institute;
Πρόκειται για παράρτημα της Wall Street.
Ιδρύθηκε το 1986 και χρηματοδοτήθηκε από έναν από τους λεγόμενους «γύπες των αγορών», τον χρηματιστή Λεόν Λεβί, που πέθανε το 2003.
Ο Λεόν Λεβί υπήρξε ένας δισεκατομμυριούχος χρηματιστής, διαχειριστής hedge funds, εφάμιλλος του Σόρος, του Πόλσεν και των άλλων golden boys του αμερικάνικου χρηματιστικού κεφάλαιου.
Γιος επίσης δισεκατομμυριούχου χρηματιστή, μπήκε στη φίρμα του Οπενχάιμερ το 1951 και υπήρξε από τους σκαπανείς των αμοιβαίων κεφαλαίων και στη συνέχεια των hedge funds.
Το 1982, μαζί με ένα άλλο αρπακτικό της Wall Street, τον Τζακ Νας, ίδρυσε δική του φίρμα, την Odyssey Partners LP, η οποία έφτασε να διαχειρίζεται και να τζογάρει κεφάλαια 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων!
Το 1986, ο Λεβί, όπως κάθε δισεκατομμυριούχος σπεκουλάντης της Wall Street, χρηματοδότησε και ίδρυσε το Levy Economics Institute στο Κολέγιο Μπαρντ της Νέας Υόρκης.
Ηταν το μεγάλο αφεντικό μέχρι το θάνατό του, ενώ μέλος του Διοικητικού Συμβούλιου διετέλεσε και ο συνεταίρος του Τζακ Νας.
Σ’ αυτό το συμβούλιο πάντοτε φιγουράρει ένα μεγάλο όνομα της Wall Street.
Σήμερα, για παράδειγμα, μέλος του ΔΣ είναι ο Μάρτιν Λίμποβιτς, κορυφαίο εκτελεστικό στέλεχος του ευαγούς ιδρύματος της Morgan Stanley.
Ολα τα παραπάνω τα βρήκαμε με μια πολύ σύντομη έρευνα στο Ιντερνετ. Εκεί βρήκαμε και την επιστολή που έστειλε το 1995 στο Levy Economics Institute ένα αμερικάνικο ρεφορμιστικό συνδικάτο, η Ενωση Εργαζομένων σε Ξενοδοχεία και Εστιατόρια Local 100.
Μη φανταστείτε τίποτα επαναστατιλίκια.
Το συνδικάτο σημειώνει την αντίθεση ανάμεσα στους διακηρυγμένους στόχους του Ινστιτούτου και την επιχειρηματική δράση του Λεβί και δύο άλλων συνεταίρων του στην Odyssey Partners, οι οποίοι φιγουράριζαν εκείνη την περίοδο και στο ΔΣ του Levy Economics Institute.
Γίνεται λόγος για επιχειρήσεις που αγόρασε το hedge fund και έκανε μαζικές απολύσεις, για εργασία σε άλλες επιχειρήσεις του χωρίς συλλογική σύμβαση και με συνεχή τρομοκράτηση των εργαζόμενων και άλλα τέτοια ωραία και διδακτικά.
Πριν από τη συνεργασία με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, άρχισε συνεργασία με τη συντηρητική (και έξαλλα «μνημονιακή») οικονομική φυλλάδα «Εξπρές», η οποία κάθε βδομάδα, στο κυριακάτικο φύλλο της, διαθέτει μια ειδικά σχεδιασμένη σελίδα στους ανθρώπους του Levy Economics Institute.
Η ΓΣΕΕ είναι προφανώς ένα πολύ καλό εισιτήριο για την ελληνική αγορά.
Ποιος θα τολμήσει ν’ αμφισβητήσει τις προθέσεις ενός αμερικάνικου ινστιτούτου που έχει στενή συνεργασία με τη ΓΣΕΕ;
Αυτό το εργαλείο της Wall Street, σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΓΣΕΕ, θα προχωρήσει στην «επεξεργασία προτάσεων για την άμεση δημιουργία θέσεων εργασίας στην Ελλάδα, καθώς επίσης την ανάπτυξη ενός μακροοικονομετρικού υποδείγματος για την ελληνική οικονομία, το οποίο θα αποτελέσει τη βάση για μια ρεαλιστική αξιολόγηση εναλλακτικών πολιτικών για την καταπολέμηση της κρίσης στη χώρα μας»!
Παλαιότερα, μερικά αστέρια της σοσιαλδημοκρατικής εργατοπατερίας, τα οποία στη συνέχεια και μέχρι σήμερα πέρασαν στην πολιτική καριέρα, εκπαιδεύτηκαν από το γερμανικό Ιδρυμα Αντενάουερ.
Τα διάφορα ιδρύματα που ιδρύουν είτε κυβερνήσεις είτε αστικά κόμματα εξουσίας στις ιμπεριαλιστικές χώρες είτε καπιταλιστές όπως ο Σόρος ή ο Λεβί, αποτελούν εργαλεία υπηρέτησης της πολιτικής συγκεκριμένων συμφερόντων.
Πρώτα μπαίνει ένα Ιδρυμα και μετά ακολουθούν τα κεφάλαια.
Οπως ακριβώς την εποχή της αποικιοκρατίας, πρώτα πήγαιναν οι ιεραπόστολοι και μετά ακολουθούσαν οι κονκισταδόρες και οι λεγεώνες.
Το μόνο σίγουρο είναι πως η δουλειά που θα κάνει με τη ΓΣΕΕ όχι μόνο δεν πρόκειται να εξυπηρετήσει έστω και στο ελάχιστο τα συμφέροντα των εργαζόμενων, αλλά αντίθετα θα τα βλάψει. Μπορεί να εξυπηρετήσει τους εργατοπατέρες (ως γνωστόν, τα κοράκια των «αγορών» είναι γενναιόδωρα προς τους «συνεργάτες» που στρατολογούν στα «λόμπι» εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους), μπορεί να βοηθήσει κάποιους καριερίστες πανεπιστημιακούς και υποψήφιους πανεπιστημιακούς στις καριέρες τους, όμως τα εργατικά συμφέροντα δεν πρόκειται να τα υπηρετήσει.
Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι οι διάφοροι Λεβί, Σόρος και σία, άνθρωποι που έφτιαξαν αμύθητες περιουσίες πατώντας επί πτωμάτων και ρουφώντας ιδρώτα και αίμα ολόκληρων λαών, χρηματοδοτούν επιστημονικά και ψευτοεπιστημονικά ινστιτούτα για να τα δουν να στρέφονται ενάντια στα συμφέροντά τους. Εργαλεία για την πολιτική τους φτιάχνουν.
Πηγή:://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:ZIG0nYblVXUJ:logioshermes.blogspot.com/2012/07/wall-street.html+&cd=8&hl=el&ct=clnk&gl=gr#ixzz29MEC1LQc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου