H Ροζ Διπλωματία...

Πρόσφατα, ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου επισκέφθηκε την Ιταλία με τον «σύζυγο» του.

Έτσι, στις διάφορες επίσημες επισκέψεις και δεξιώσεις, έφερνε μαζί του έναν άλλο άνδρα και τον παρουσίαζε ως «σύζυγο» (κάτι που αφήνει να υποτεθεί ότι αυτός είναι η «σύζυγος» & η «1η κυρία του Λουξεμβούργου»).

Είναι εμφανές, πως δεν πρόκειται τόσο για μια προκλητική επίθεση αλλά για μία επίθεση με διαλυτοποιητικό χαρακτήρα.

Προφανώς, το έκανε κατά παραγγελία άλλων δυνάμεων, που καθόρισαν ότι έφθασε η στιγμή να σπάσουν αυτό το «ταμπού» σε διεθνές διπλωματικό επίπεδο.

Εν ολίγοις, είναι κατανοητό πως πρόκειται για μία σκηνοθεσία, όχι υπό την έννοια ότι οι δύο δεν είναι πράγματι ομοφυλόφιλοι και εραστές, αλλά επειδή με αυτή τους την πράξη προσπαθούν να επιτύχουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα και σε αυτο εντοπίζεται η ουσία του ζητήματος.

Αυτοί οι δύο κύριοι έγιναν επίσημα δεκτοί από τον πρόεδρο της δημοκρατίας και από τα υψηλότερα αξιώματα του κράτους σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

Και όχι μόνον αυτό, έγιναν δεκτοί και στο Βατικανό…

Τίθεται λοιπόν το εύλογο ερώτημα:

τους δέχτηκαν ως δύο φίλους που βρίσκονται σε εκδρομή ή ως «συζύγους»;

Και η ερώτηση δεν είναι ήσσονος σημασίας.

Πριν κάποια χρόνια, ένα τέτοιο περιστατικό θα ήταν αδιανόητο και όχι μόνο στο Βατικανό. 
Ασφαλώς, πάντα υπήρχαν πολιτικοί και αρχηγοί κρατών ομοφυλόφιλοι, αλλά στην ιδιωτική τους ζωή.

Τώρα δημοσιοποιούν τη θέση τους και παντρεύονται.

Τώρα, ο γάμος τους επισημοποιείται στη διεθνή διπλωματία, ακόμη και στο Βατικανό.

Βλέποντας αυτά τα πράγματα νοιώθεις την επιθυμία να «κρεμάσεις το σπαθί» και να τους στείλεις όλους στο διάολο, να πάψεις να ασχολείσαι.

Όμως, σήμερα περισσότερο από ποτέ, εναπόκειται σε εμάς τους λαϊκούς χριστιανούς, συνδεδεμένους - ούτε καν με την Παράδοση - αλλά με το Κοινό Καλό, ίσως ακόμη και μόνο εκείνο των παιδιών μας, να δώσουμε την πιο σημαντική μάχη όλης της ανθρώπινης ιστορίας.

Διότι «Όταν πέφτουν οι μεγάλοι, είναι η σειρά των μικρών να καθοδηγήσουν» (Tolkien).

Αυτή η επίσκεψη ήταν πιο ανατρεπτική κι από έναν παγκόσμιο πόλεμο και όλοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν...

                                                                         Σημείωση: 
επειδή, ως γνωστό, η CIA έχει μία συμπάθεια για τα πραξικοπήματα όλων των χρωμάτων, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και από τα ροζ.

Στην Ουάσιγκτον υπάρχει η  μη  κυβερνητική οργάνωση National Center for Transgender Equality η οποία ‘μάχεται’ για τα δικαιώματα των τραβεστί, τρανσέξουαλς κλπ.

Τρέξτε τη σελίδα προς τα κάτω για να δείτε ποιοι είναι οι επίσημοι σπόνσορές της.

                                                                  Άρθρο του di Massimo Viglione 

                     

                                             ΠΗΓΗ:theodotus.blogspot.gr/2017/06/blog-post_16.html