Παρατηρητήριο Αμαρουσίου: ΑΝΤΙ-Συνταγματικές Αστοχίες του «ΣΥΝταγματικού Τόξου»

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

ΑΝΤΙ-Συνταγματικές Αστοχίες του «ΣΥΝταγματικού Τόξου»

Μόνιμη επωδός των περισσοτέρων κομμάτων της Βουλής είναι η αναφορά στα κόμματα του «συνταγματικού τόξου» ώστε να διαφοροποιούνται από τον ποδοσφαιρικό σύνδεσμο του κ. Μιχαλολιάκου με τη φράση αυτή να έχει ευρεία χρήση μετά τις διπλές εκλογές του 2012.

Θα ανέμενε κάποιος τα κόμματα αυτά να διαφυλάττουν το Σύνταγμα ως κόρην οφθαλμού. Πληθώρα, όμως, συνταγματικών προνοιών, χρόνια τώρα, καταπατούνται συστηματικά.

Η τετραετής θητεία της Βουλής πως συμβιβάζεται με τη διάλυση της λόγω παραίτησης της κυβέρνησης προς αντιμετώπιση εθνικού θέματος εξαιρετικής σημασίας (41.2) για τη διαχείριση των οποίων, άλλωστε, εξελέγη;

Κατά πόσο σύννομη με το Σύνταγμα ήταν η διαδικασία διορισμού του κ. Παπαδήμου στη θέση του πρωθυπουργού, τον Νοέμβριο 2011 στη θέση του Γ. Παπανδρέου, όπως αυτή η διαδικασία (ανάδειξης πρωθυπουργού) ορίζεται στο άρθρο 37 του Συντάγματος;

Ο κ. Παπανδρέου έπρεπε να παραιτηθεί, και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 38.2 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να διορίσει το πρόσωπο, το οποίο θα προτείνει η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος στο οποίο ανήκει ο παραιτηθείς πρωθυπουργός, υπό την προϋπόθεση ότι το εν λόγω κόμμα να διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών.

Η πρόταση γίνεται εντός τριών ημερών από την παραίτηση του πρωθυπουργού και αν κανένα κόμμα δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία βρίσκουν αναλογική εφαρμογή, με τη σειρά, η παράγραφος 4 και στη συνέχεια το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 και η παράγραφος 3 του άρθρου 37 (διαδικασία διερευνητικών εντολών).

Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ διέθετε την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο (είχε προηγηθεί μάλιστα η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στον Γ. Παπανδρέου) και όφειλε να προτείνει έτερο πρόσωπο από τις τάξεις της όπως είχε γίνει τον Ιανουάριο του 1996 μετά την παραίτηση του Α. Παπανδρέου και την ανάδειξη στο πρωθυπουργικό αξίωμα του Κ. Σημίτη.

Γιατί εισάγονται άσχετες τροπολογίες σε ένα νομοσχέδιο, όταν τούτο, ρητώς, απαγορεύεται από το άρθρο 74.5;

Τηρείται η πρόνοια του άρθρου 95.5, διάταξη θεμελιώδης του κράτους δικαίου, περί υποχρέωσης της δημόσιας διοικήσεως να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις;

Γίνεται σεβαστή η διάταξη του άρθρου 24.2 του Συντάγματος, περί χωροταξικής αναδιάρθρωσης και πολεοδόμησης με κριτήρια τη λειτουργικότητα των οικισμών και την εξασφάλιση των καλύτερων δυνατόν όρων διαβίωσης, όταν η Πολιτεία νομιμοποιεί αυθαίρετα κτίσματα περίπου 40.000.000 τ.μ.;

Έχει εξασφαλίσει η Πολιτεία την αντικειμενική και με ίσους όρους ενημέρωση, την ποιοτική στάθμη των προγραμμάτων των ΜΜΕ καθώς και την προστασία της παιδικής ηλικίας ( άρθρο 15.2);

Κατά πόσο συμβιβάζεται το Προοίμιο του Συντάγματος αλλά και το άρθρο 16.2 για την «ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης» των Ελληνοπαίδων με κυβερνητικές πρακτικές και τα περιεχόμενα των σχολικών βιβλίων;

Εις τις πιο πάνω παραβιάσεις προστίθενται αυτές, οι οποίες ήρθαν στην επιφάνεια την εποχή του μνημονίου.

Το άρθρο 44.1 προβλέπει, «Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης…», την έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.

«H νομοθετική λειτουργία», όμως, «ασκείται από τη Bουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας» (άρθρο 26.1). Παράλληλα, δεν υφίσταται όργανο, το οποίο να καθορίζει πότε δικαιολογείται η προσφυγή στο 44.1. Δημιουργούνται de facto καταστάσεις αναγκάζοντας τον βουλευτή να συναινέσει όταν καλείται να επικυρώσει, αργότερα, με τη ψήφο του την εκάστοτε ρύθμιση ακυρώνοντας, στην πράξη, την ψήφο κατά συνείδηση ( άρθρο 60.1 του Συντάγματος).

Κατά πόσο έγινε σεβαστή η αναλογικότητα στη συνεισφορά των φορολογικών βαρών (άρθρα 4.5 και 25.1) των συμπατριωτών μας;

Η επιδείνωση των όρων εργασίας δεν ακύρωσαν, μερικώς, έστω τις πρόνοιες του άρθρου 22 (κρατική μέριμνα για τη «δημιουργία συνθηκών απασχόλησης», «ηθική και υλική εξύψωση» των εργαζομένων);

Επέδειξε το κράτος την ειδική φροντίδα για την ελληνική οικογένεια, για τους πολύτεκνους, για τους γέροντες και τα άτομα με κινητικά προβλήματα (άρθρο 21);

Πως επιτυγχάνεται η προστασία της οικογένειας «ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους» με το σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών και την εξομοίωση στα εργασιακά ζητήματα με τα ετερόφυλα ζευγάρια;