«Μόνο η χρεοκοπία θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα από το έγκλημα που συντελείται, στο ξέφραγο αμπέλι που την έχουν δυστυχώς καταντήσει οι κυβερνήσεις της - πριν ακόμη λεηλατηθεί εντελώς από τις ξένες συμμορίες και τους εγχώριους τοκογλύφους» (Α.Ο.)
Σαν να μην
έφτανε το γεγονός ότι, λυμαίνονται την Ελλάδα δύο αντιμαχόμενες μεταξύ τους
ξένες συμμορίες, το αμερικανικό ΔΝΤ από τη μία πλευρά, ενώ η Γερμανία με τα
πιόνια της από την άλλη (ΕΚΤ, ESM, ΕΕ), συνεχίζεται παράλληλα η απίστευτη
απομύζηση της από το εσωτερικό - από τις αχόρταγες μεγάλες τράπεζες, οι οποίες
κυριολεκτικά ληστεύουν τους Έλληνες είτε αυτοί είναι μέτοχοι τους, είτε
ομολογιούχοι, είτε το ίδιο το δημόσιο, με την ανοχή της κυβέρνησης.
Την ίδια
στιγμή ορισμένοι μεγάλοι τραπεζίτες, κάποιοι από τους οποίους εκμεταλλεύονται ασύστολα τις τράπεζες που
διοικούν, έχουν το θράσος να παρουσιάζονται ως οι προστάτες των αδυνάτων -
αρνούμενοι δήθεν να κατασχέσουν τα σπίτια των «φτωχών βιοπαλαιστών», παρά το
ότι αρκετοί έχουν ήδη πουλήσει τα δάνεια τους σε ξένους κερδοσκόπους.
Φυσικά δεν
αναφέρουν πως οι ίδιοι «εκβιάζουν» την κυβέρνηση με επαίσχυντο τρόπο - μέσω των
τεράστιων εγγυήσεων που τους έχει δώσει στο παρελθόν (πάνω από 140 δις €), των
περίπου 48 δις € των προηγουμένων αυξήσεων κεφαλαίου, με τις οποίες
επιβαρύνθηκε το δημόσιο χρέος (άρα οι Πολίτες), καθώς επίσης των καταθέσεων των
Ελλήνων.
Αιτιολογούν δε τις ανάγκες τους για νέα εκφάλαια, με την αύξηση των επισφαλειών τους στα 107 δις € από τα 207 δις € που έχουν δανείσει συνολικά στην οικονομία - σαν να ήταν οι Έλληνες υπεύθυνοι για τον τρόπο, με τον οποίο διαχειρίζονταν οι τράπεζες τα δάνεια τους.
Καμία επιχείρηση άλλωστε δεν θα μπορούσε να ενοχοποιήσει τους Πολίτες για τις ανείσπρακτες πιστώσεις προς τους πελάτες της, πόσο μάλλον να ζητήσει από το κράτος να τις καλύψει – ενώ ο διευθυντής της θα οδηγούταν στη φυλακή, χωρίς καμία απολύτως καθυστέρηση.
Αιτιολογούν δε τις ανάγκες τους για νέα εκφάλαια, με την αύξηση των επισφαλειών τους στα 107 δις € από τα 207 δις € που έχουν δανείσει συνολικά στην οικονομία - σαν να ήταν οι Έλληνες υπεύθυνοι για τον τρόπο, με τον οποίο διαχειρίζονταν οι τράπεζες τα δάνεια τους.
Καμία επιχείρηση άλλωστε δεν θα μπορούσε να ενοχοποιήσει τους Πολίτες για τις ανείσπρακτες πιστώσεις προς τους πελάτες της, πόσο μάλλον να ζητήσει από το κράτος να τις καλύψει – ενώ ο διευθυντής της θα οδηγούταν στη φυλακή, χωρίς καμία απολύτως καθυστέρηση.
Φυσικά οι
τοκογλύφοι δεν αναφέρουν πως οι καταθέσεις των Πολιτών δεν έχουν καμία απολύτως
σχέση με τα δάνεια που παρέχουν οι ίδιοι, δημιουργώντας χρήματα από το πουθενά,
καθώς επίσης χρεώνοντας ετήσια επιτόκια που υπερβαίνουν το 500% των δικών τους
κεφαλαίων - ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά και μόνο για τις
δικές τους ανάγκες, χωρίς φυσικά να έχουν την άδεια των αποταμιευτών τους, οι
οποίοι έχουν καταντήσει σήμερα να εκλιπαρούν για τα δικά τους χρήματα,
φοβούμενοι επί πλέον μήπως τα χάσουν.
Βέβαια
κανένας δεν κατακρίνει τις τράπεζες ή/και δεν αναφέρει ότι, έχουν ενισχυθεί από
το δημόσιο με τα διπλάσια χρήματα, συγκριτικά με τις επισφάλειες τους – αφού
αποτελούν τους μεγαλύτερους διαφημιζόμενους, εξαγοράζοντας αδρά με τα χρήματα
των φορολογουμένων τη σιωπή των περισσοτέρων ΜΜΕ.
Δυστυχώς
όμως, στην Ελλάδα δεν υπάρχει κανένα πολιτικό κόμμα που να έχει το θάρρος να
διώξει όλες αυτές τις συμμορίες από την πατρίδα μας, όσο και αν κοστίσει - αφού
σχεδόν όλα επιλέγουν τον εύκολο δρόμο της χειραγώγησης των Πολιτών με απίστευτα
ψέματα, γνωρίζοντας ότι έχουν σε μεγάλο βαθμό άγνοια του τι ακριβώς συμβαίνει.
Όποιο ΜΜΕ δε «συλληφθεί» να προσπαθεί να ενημερώσει όσο πιο σωστά και υπεύθυνα μπορεί την κοινή γνώμη, τοποθετείται αυτόματα εκτός του διαφημιστικού κυκλώματος - καταδικαζόμενο στην ποινή της απαξίωσης και του θανάτου.
Όποιο ΜΜΕ δε «συλληφθεί» να προσπαθεί να ενημερώσει όσο πιο σωστά και υπεύθυνα μπορεί την κοινή γνώμη, τοποθετείται αυτόματα εκτός του διαφημιστικού κυκλώματος - καταδικαζόμενο στην ποινή της απαξίωσης και του θανάτου.
Περαιτέρω,
το χειρότερο όλων είναι το αποτρόπαιο έγκλημα της σημερινής κυβέρνησης, η οποία
δολοφόνησε κυριολεκτικά την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων, για μία πραγματική
αλλαγή - αποτελώντας μεγάλη ντροπή για την ευρωπαϊκή αριστερά, ενώ με τον τρόπο
που κυβερνάει τη χώρα θα καταφέρει τελικά να καταστρέψει μία για πάντα τα αριστερά
κινήματα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Στα πλαίσια
αυτά, γνωρίζοντας πόσο έχουν εκμεταλλευθεί οι πάντες την Ελλάδα, χωρίς να
εξαιρούμε τις λίγες μεγάλες οικογένειες που δεν έχουν πάψει ποτέ μέχρι σήμερα
να την απομυζούν διαφθειρόμενες και διαφθείροντας, έχουμε την άποψη πως μόνο με
τη χρεοκοπία θα μπορούσαν να εκδιωχθούν όλες αυτές οι συμμορίες. Φυσικά θα ήταν
πολύ επώδυνη, εφιαλτική ασφαλώς, αλλά θα διασώζονταν τουλάχιστον τόσο η πατρίδα
μας, όσο και τα παιδιά μας – τα οποία δυστυχώς θα καταδικαστούν σε σκλάβους
χρέους στο διηνεκές, εάν δεν μεσολαβήσει κάτι πολύ εντυπωσιακό.
Η Ελλάδα
όμως δεν είναι σε θέση ούτε καν να χρεοκοπήσει, για λόγους που έχουμε αναλύσει
στο παρελθόν, οπότε δεν φαίνεται κανένα τέλος στα μαρτύρια των Πολιτών
της - τα οποία θα συνεχίζονται, ενδεχομένως έως ότου πραγματικά τα ράφια των
Σούπερ Μάρκετ να μείνουν άδεια, να μην υπάρχουν ούτε γάζες στα νοσοκομεία, τα
σχολεία να μην μπορούν να ανοίξουν, ενώ τα βενζινάδικα να παραμένουν κλειστά.
Μέχρι να
συμβούν δηλαδή όλα αυτά που θα συνέβαιναν ίσως άμεσα, εάν η Ελλάδα είχε τη
δυνατότητα ή το θάρρος να επιλέξει τη λύση της στάσης πληρωμών - με την
ειδοποιό διαφορά όμως πως τότε οι περισσότεροι Έλληνες θα έχουν χάσει τα σπίτια
τους, τις επιχειρήσεις τους, τα χρήματα τους και την πατρίδα τους, αδιαφορώντας
πλέον για τα ράφια των Σούπερ Μάρκετ ή για τη βενζίνη στα πρατήρια, αφού έτσι
και αλλιώς δεν θα μπορεί η πλειοψηφία τους να αγοράσει τίποτα.
Ολοκληρώνοντας,
ίσως να ακουγόμαστε πολύ απαισιόδοξοι, επειδή τα προβλήματα της ελληνικής
οικονομίας είναι ακόμη σε λανθάνουσα κατάσταση - με την έννοια πως
συσσωρεύονται διαρκώς χρέη, χωρίς ακόμη να έχει δρομολογηθεί η βίαιη είσπραξη
τους.
Εν τούτοις, κρίνοντας από την πτώση του κατά κεφαλήν εισοδήματος, η οποία είναι σχεδόν ανάλογη με αυτήν της Γερμανίας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο (γράφημα), ενώ συνεχίζεται και το 2015, δεν μπορούμε παρά να υποθέσουμε πως τα χειρότερα έπονται.
Εν τούτοις, κρίνοντας από την πτώση του κατά κεφαλήν εισοδήματος, η οποία είναι σχεδόν ανάλογη με αυτήν της Γερμανίας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο (γράφημα), ενώ συνεχίζεται και το 2015, δεν μπορούμε παρά να υποθέσουμε πως τα χειρότερα έπονται.
Γνωρίζουμε όμως πως ο οικονομικός πόλεμος είναι μεν
σιωπηλός, αλλά συχνά πολύ πιο καταστροφικός από το συμβατικό – αφού δεν
ακούγονται εκρήξεις, δεν καταστρέφονται σπίτια και δεν πεθαίνουν μαζικά οι
άνθρωποι, αλλά τα αποτελέσματα του δεν είναι καθόλου διαφορετικά, όσον αφορά το
βαθμό εξαθλίωσης και οδύνης, ενώ η κατοχή που τον ακολουθεί είναι πολύ πιο
μεγάλης χρονικής διάρκειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου