«Η ΚΑΣΤΑΛΙΑ» για την παράδοση του έργου της πλατείας Αγίας Λαύρας

Η πλατεία Αγ. Λαύρας παραδόθηκε τελικώς, το καλοκαίρι, με τη νέα της μορφή, αφού επί 20 μήνες παρέμενε κλειστή για τους κατοίκους. Ο Σύλλογος, από την αρχή, εξέφρασε την άποψή του, παρακολούθησε, κατέγραψε και διεκδίκησε το καλύτερο για τους κατοίκους και το περιβάλλον. Ακριβώς αυτό πράξαμε και μετά την παράδοση του έργου. Ο Σύλλογός μας κατέγραψε την κατάσταση της πλατείας, όπως είχε κάνει και πριν να ξεκινήσουν οι εργασίες.

Η καταγραφή μας έδειξε ότι 30 δέντρα καταστράφηκαν. Βρήκαμε δηλαδή 30 δέντρα λιγότερα από όσα υπήρχαν πριν τα έργα. Μερικά από αυτά δεν αφαιρέθηκαν καν, υπάρχουν εκεί ως όρθια ξερά δέντρα. Οι υπεύθυνοι του έργου, στην αμηχανία τους για την επαπειλούμενη κατακραυγή, έσπευσαν να φυτέψουν καινούρια δέντρα.  Και το αποτέλεσμα ήταν ενδεικτικό πανικού: Έβαλαν στην οδό Γαρδέλη, κυπαρίσσια Αριζόνας και προύνους σε 1μ. απόσταση μεταξύ τους, κατάσταση που όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν είναι φυσιολογική για τα δέντρα. Και μερικά πλατάνια στην πλευρά της Κηφισίας, κι αυτά πάρα πολύ κοντά το ένα με το άλλο.

Η καταγραφή μας έδειξε ακόμη ότι 10 μεγάλα δέντρα (πεύκα) στηρίζονται με μεταλλικά στηρίγματα, ωσάν να είναι ανήμπορα κι έχουν «πατερίτσες». Ένα από αυτά, προς τη οδό Γαρδέλη,  γέρνει και στηρίζεται με 3 πατερίτσες. Είναι το απαράδεκτο αποτέλεσμα των χωματουργικών εργασιών που έκανε ο εργολάβος στην πλατεία, που ξήλωσε όλους τους θάμνους και χάλασε το ριζικό σύστημα των δέντρων, με αποτέλεσμα αυτά να γείρουν.
Όλοι  θυμούνται το πρώτο θύμα, μόλις άρχισαν τα έργα, το Μάρτιο του 2013.  Το τεράστιο πεύκο που έγειρε τόσο, που έπεσε και στη συνέχεια το έκοψαν. 
Ολος ο κόσμος εξάλλου που συχνάζει στην πλατεία διαμαρτύρεται για τα παγκάκια που τοποθέτησαν οι υπεύθυνοι, χωρίς να έχουν στο σκεπτικό τους ότι τα παγκάκια χρειάζεται  να έχουν πλάτη, για να ακουμπούν οι επισκέπτες, και δεν είναι ξύλινα κρεβάτια, για να ξαπλώνει κανείς. Επίσης, η παιδική χαρά που ήταν απούσα από τα αρχικά τους σχέδια, και μετά αναγκάστηκαν να την περιλάβουν, τώρα ήταν κλειστή.

Όλοι τέλος θυμούνται με νοσταλγία τα  Πεντελικά μάρμαρα,  που ξηλώθηκαν, για να γεμίσει η πλατεία με αυτές τις «ψυχρές», γρανιτένιες πλάκες.

Ο Σύλλογός μας πιστεύει σταθερά ότι:

Η βλάστηση στην πλατεία δεν είχε κανένα λόγο να χαλάσει και να υποστεί αυτή την επέμβαση. Κόστισε πολύ ακριβά σε πράσινο το έργο αυτό. Τα μεγάλα δέντρα που αφαιρούνται δεν αντικαθίστανται με δενδρύλλια, όποτε και όπως θέλουν οι εκάστοτε    «αρμόδιοι ».. Ούτε και οι θάμνοι αντικαθίστανται κατά το δοκούν. Δεν έχει καμία σχέση η επέμβαση αυτή με βιοκλιματική ανάπλαση. Και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Η ορατότητα άνοιξε, τα αυτοκίνητα που διέρχονται από την Κηφισίας γίνονται πλέον απολύτως  αισθητά, με όλο τους το θόρυβο - και το καυσαέριο επίσης - και η πλατεία έπαψε να έχει την όψη Άλσους, όπως είναι και ο θεσμοθετημένος χαρακτήρας της, βάσει της νομοθεσίας.

Ποιος ήταν ο σκοπός του έργου τελικά; Μια ακόμα εργολαβία;  Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι το έργο έγινε, για να αναδείξουν την κεραμική τέχνη, με το ακαλαίσθητο αυτό εντελώς  κατασκεύασμα, με τις υψωμένες στάμνες;;;

Οι απαντήσεις στην κρίση των πολιτών.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου