Για την έννοια του «πολιτισμού» στο Μαρούσι και πως
εκλαμβάνεται από τη Διοίκηση του Δήμου μας, έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν.
Η έννοια συμπεριλαμβάνει, εκτός των γραμμάτων και των τεχνών, τον τρόπο ζωής
καθώς και τα βασικά δικαιώματα του ανθρώπου, στοιχεία τα οποία στο Μαρούσι παρά
τις όποιες προθέσεις της Διοίκησης,
απαξιώνονται καθημερινά. Μιας διοίκησης, η οποία αλαζονικά νομίζει ότι
με την ολοκλήρωση ενός έργου, έχει τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις της απέναντι
στο δημότη και παύει να ενδιαφέρεται για την τύχη του, ιδιαίτερα μάλιστα όταν
αυτό το έργο είναι έργο βιτρίνας, όπως πρόσφατα η «βιοκλιματική» ανάπλαση του
εμπορικού κέντρου της πόλης.
Πρόσφατα βιώσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο την έκφραση
των δικαιωμάτων του πολίτη πάνω σ’ αυτή την πόλη από τη συμπεριφορά των νέων
που διασκεδάζουν στην πλατεία Ηρώων κάνοντας skate.
«Μας καταστρέφετε το σπίτι
μας», αναφώνησαν και χωρίς να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι με τον τρόπο που
χρησιμοποιούν αυτό το σπίτι, το καταστρέφουν οι ίδιοι, πρέπει να ομολογήσουμε
ότι έχουν δίκιο. Αισθάνονται την πλατεία σαν σπίτι τους από τη δεκαετία του
‘80, αλλά η Διοίκηση του Δήμου δεν έκανε τον κόπο να «αφουγκραστεί» αυτό το γεγονός
και προχώρησε και ολοκλήρωσε ένα πανάκριβο (με γρανίτες) έργο και αποχώρησε
έχοντας όπως προαναφέρθηκε τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις της προς το κοινωνικό
σύνολο. Έτσι η νεολαία συνέχισε το παιχνίδι της στην πλατεία, με τις συνέπειες
που όλοι ζήσαμε.
Παράλληλα, πριν λίγο καιρό, ολοκληρώθηκε η «βιοκλιματική
ανάπλαση» της κεντρικής οδού Μητροπόλεως &η Διοίκηση θεώρησε ότι για άλλη
μια φορά τελείωσε με τις υποχρεώσεις της.
Κι όμως στα μάτια του δημότη ή του
καθημερινού επισκέπτη ο δρόμος απαξιώθηκε από την πρώτη ημέρα που παραδόθηκε
προς χρήση.
Αυτοκίνητα παρκαρισμένα, μοτοσικλέτες και άλλα οχήματα που τη
διασχίζουν, κάνουν δύσκολη την πρόσβαση στους πεζούς και δημιουργούν αρνητικές
επιπτώσεις στη λειτουργία των καταστημάτων, οι επιχειρηματίες των οποίων διαπιστώνουν
ότι παρά τη νέα εμφάνιση του δρόμου, η κατάσταση παραμένει όπως και πριν την
ανακατασκευή του.
Έτσι απεδείχθη, επιπλέον, ότι δεν είχαμε άδικο όταν προβλέπαμε
ότι η «βιοκλιματική» ανάπλαση του εμπορικού κέντρου της πόλης, είναι ένα έργο το
οποίο κατά γενική ομολογία, δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις προτεραιότητές της. Όπως ακριβώς και
η πλατεία Ηρώων δεν ανταποκρινόταν στις ανάγκες του κοινού της και φτάσαμε σ’
αυτό που βιώσαμε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Να συζητάμε για νέα εκ νέου ανάπλαση
και για ένα ακόμα έργο (στο χώρο του ΟΑΚΑ) προς ικανοποίηση και των νέων της
πόλης, που εκτός από την υποχρέωσή τους να διατηρούν τους κοινόχρηστους χώρους
σε καλή κατάσταση, έχουν δικαίωμα να τους απολαμβάνουν.
Το συμπέρασμα που
βγαίνει από τις εξελίξεις είναι ότι η Διοίκηση του Δήμου, εκτός από την εκτέλεση ενός έργου, θα πρέπει να προβαίνει σε μια μελέτη για τον τρόπο που θα χρησιμοποιηθεί αυτό το έργο και για τους τρόπους με τους οποίους θα τοδιαφυλάξει και θα το προστατεύσει, ώστε να μη γίνει βορά άσχετων χρήσεων, όπωςσυμβαίνει με την πλατεία Ηρώων και τις πλατείες δυτικά του σταθμού ΗΣΑΠ, που έχουν αφεθεί στην τύχη τους και εμφανίζουν μια άθλια εικόνα εγκατάλειψης, με πλάκες σπασμένες και κυβόλιθους επικίνδυνους για τους ηλικιωμένους συμπολίτεςμας και γεμάτες από μοτοσικλέτες και μηχανάκια που εμποδίζουν τη διέλευση τωνπεζών.
Ας μη ξεχνά δε, η Διοίκηση του Δήμου Αμαρουσίου, ότι η «ανάπλαση» της
πλατείας Αγίας Λαύρας, δεν θα ήταν απαραίτητη εάν η ίδια δεν την είχε
εγκαταλείψει στην τύχη της τόσα χρόνια.
Μπρέγιαννης Αλέξανδρος
Επικεφαλής Αξ. Αντιπολίτευσης Δήμου Αμαρουσίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου