«Καλύτερα ένα φρικτό τέλος,
παρά μια φρίκη δίχως τέλος» !
«Αυτός ο «όμιλος υπερφυσικών μπεμπέδων» του ΠΑΣΟΚ έχει ξεπεράσει σε γελοιότητα και ΑΠΑΤΗ κάθε ιστορικό προηγούμενο. Αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να παίζουν τις κούκλες, σε πείσμα της ηλικίας τους και της ελεεινής ιστορίας τους, ΚΑΙ να προβάλλουν την απαίτηση να τους παίρνει ο ελληνικός λαός στα σοβαρά, υποτιμώντας βάναυσα τη νοημοσύνη του.
παρά μια φρίκη δίχως τέλος» !
«Αυτός ο «όμιλος υπερφυσικών μπεμπέδων» του ΠΑΣΟΚ έχει ξεπεράσει σε γελοιότητα και ΑΠΑΤΗ κάθε ιστορικό προηγούμενο. Αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να παίζουν τις κούκλες, σε πείσμα της ηλικίας τους και της ελεεινής ιστορίας τους, ΚΑΙ να προβάλλουν την απαίτηση να τους παίρνει ο ελληνικός λαός στα σοβαρά, υποτιμώντας βάναυσα τη νοημοσύνη του.
Σαν «χέλια γλοιώδικα» έτρεχαν στις κάμερες να διαδηλώσουν την «αγανάκτησή» τους: Άλλοι εναντίον της κυβέρνησής τους και του αρχηγού τους (που ακατάπαυστα στήριζαν, υμνούσαν και υπέγραφαν όλα τα «συμβόλαια θανάτου» της Ελλάδας) και άλλοι να μιλήσουν για «αποστασίες» και 1965!
Και όλα αυτά τα γλοιώδη της παρασιτικής πασοκικής αχρειότητας γινόντουσαν χολιγουντιανό θέαμα από τους δολοφόνους της πολιτικής σκέψης και τους μηχανισμούς της σκανδαλοθηρικής παραπλάνησης και ΑΠΑΤΗΣ: Τα ΜΜΕ και τους ποικίλους τηλεοπτικούς «μπράβους»...
Μετά από αυτό το σήριαλ του «πολέμου» άρχισε το σήριαλ του ανασχηματισμού.
Στο βάζει ο Μανωλιός τα ρούχα του αλλιώς...
Το σήριαλ των έσω-πασοκικών κοκορομαχιών ήταν η μικρή ατέλεια της μεγάλης απάτης: Του κατευναστικού σήριαλ του ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ...»
Ο ανασχηματισμός της ανακύκλωσης των ίδιων σάπιων υλικών και της «ανασύνθεσης» των «κοκορομάχων» πραγματοποιήθηκε για να αποδείξει για άλλη μια φορά ότι το «εκσυγχρονισμένο» ΠΑΣΟΚ αποτελεί το ΑΝΩΤΑΤΟ στάδιο του «μητσοτακισμού»!!!
Ο Μητσοτακισμός είναι ο Ιησουιτισμός και ο ακραίος αμοραλισμός του αστικού κοινοβουλευτισμού, το τελευταίο στάδιο παρακμής των αστών πολιτικών. Σε αυτό το στάδιο του άκρατου πολιτικαντισμού και της απροκάλυπτης πολιτικής συναλλαγής δεν θα ακούσεις τη φωνή των παλιών αστών πολιτικών: «Καλύτερα ένα φρικτό τέλος, παρά μια φρίκη δίχως τέλος» !