Στην Παλαιστίνη πάντα θα ρέει το αίμα

Λουτρό αίματος στη Γάζα. 59 οι νεκροί και 2.700 ο τραυματίες την ώρα που γράφονταν οι γραμμές στο σφαγείο των αόπλων. 

Ο Ισραηλινός στρατός χρησιμοποίησε αληθινές σφαίρες για να αντιμετωπίσει τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας Παλαιστινίων που αντέδρασαν στα εγκαίνια της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ. 

Μεταξύ των νεκρών και 8 παιδιά κάτω των 16 ετών – μέγιστοι τρομοκράτες καταφανώς.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, δήλωσε ότι οι ενέργειες του ισραηλινού στρατού στα σύνορα με τη Γάζα, αποτελούν αυτοάμυνα εναντίον της οργάνωσης Χαμάς που ελέγχει τον παλαιστινιακό θύλακα. (Βέβαια το Ισραήλ είχε πριμοδοτήσει κάποτε την Χαμάς, ενάντια στην PLO των κοσμικών Γιασέρ Αραφάτ και Μαχμούντ Αμπάς, που τον διαδέχθηκε, θεωρώντας την θρησκοληπτική και ακίνδυνη. 

Αποτέλεσμα στις εκλογές του 2006 νικήτρια ανεδείχθη η Χαμάς. 

Στη συνέχεια η λωρίδα της Γάζας έγινε ένα απέραντο στρατόπεδο κράτησης).

Το ίδιο επιθετικός και ο Λευκός Οίκος, που χαρακτήρισε τη Χαμάς υπεύθυνη για το θάνατο δεκάδων ανθρώπων, με τη βία που ξέσπασε πριν από την τελετή της αμερικανικής πρεσβείας στο Ισραήλ. 

Για το γεγονός ότι ο θάνατος θέρισε εξαιτίας της απόφασης Τραμπ να μεταφέρει την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, αναγνωρίζοντας την πόλη ως ενιαία και αδιαίρετη πρωτεύουσα του Ισραήλ, ουδεμία ανάληψη ευθύνης και αίσθηση ενοχής. (Το σχέδιο του 1947 του ΟΗΕ που προέβλεπε τη διάσπαση της Παλαιστίνης σε δύο κράτη, αραβικό και εβραϊκό, προέβλεπε και μία «αυθύπαρκτη», «διεθνή» Ιερουσαλήμ).

Η απόφαση Τραμπ, προφανώς κατ' εντολήν των οικονομικών υποστηρικτών του, του ισραηλινού λόμπι των ΗΠΑ, κουρελιάζει τους διεθνείς οργανισμούς και απαξιώνει παντελώς το διεθνές δίκαιο. Και φυσικά πριμοδοτεί τις αδιάλλακτες αραβικές οργανώσεις και τον ισλαμιστικό εξτρεμισμό που βρίσκουν την τέλεια δικαιολογία δράσης εδώ και τρεις δεκαετίες, ενώ αποχτούν αίγλη αντίστασης και προσελκύουν οπαδούς.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών θα συγκληθεί σήμερα (17:00 ώρα Ελλάδας), αλλά ουδεμία αξία έχει η όποια απόφασή του. Αν ίσχυαν οι αποφάσεις του, στην Παλαιστίνη θα υπήρχε ηρεμία και διακρατική άνθηση σχέσεων συνεργασίας μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, ενώ η Κύπρος θα ήταν ενιαία.

Είναι πικρό αλλά ρεαλιστικό. 

Πολλοί λαοί εξαφανίστηκαν στο μακραίωνο ιστορικό διάβα τους. Παρόμοιος κίνδυνος είναι ορατός και για τους Παλαιστινίους. 

Συν τω χρόνω περιορίζονται σε μια δυστοπική καρικατούρα κράτους στη λωρίδα της Γάζας, ζώντας μέσα σε φρικιαστικές συνθήκες στερημένης ζωής, ενώ στην παραμικρή διαμαρτυρία γίνονται ζωντανοί στόχοι για τα όπλα των ισραηλινών στρατιωτών.

Το 2011, παρουσία του Παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούντ Αμπάς, στη γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανακηρύχτηκε το ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος. 
Η Παλαιστίνη έγινε δεκτή ως κράτος - μη μέλος του ΟΗΕ, την αναγνώρισαν όμως ως ανεξάρτητο κράτος περισσότερα από 130 κράτη. 
Έγινε όμως δεκτή ως πλήρες μέλος της UNESCO.

Το πρόβλημα ξεκινάει από την έναρξη ύπαρξης του Ισραήλ το 1948, όταν τα αραβικά κράτη επιτέθηκαν στο νεοσύστατο κράτος, το οποίο αντεπιτέθηκε το 1967 συντρίβοντας τους Άραβες, καταλαμβάνοντας από την Αίγυπτο τη Λωρίδα της Γάζας και τη χερσόνησο του Σινά (την οποία στην συνέχεια παρεχώρησε εκ νέου στην Αίγυπτο). 
Από την Συρία κατέλαβε τα μεγίστης στρατηγικής σημασίας υψώματα του Γκολάν, και από την Ιορδανία τη Δυτική όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Δεν κάνουμε ιστορική γεωγραφία και εξιστόρηση... δύο σειρών. 

Αυτή ανήκει στους ειδικούς επιστήμονες. 
Απλώς είναι η απεικόνιση της σοβινιστικής πολιτικής του Ισραήλ την οποία τροφοδοτούν προαιώνιοι μύθοι, οι οποίοι αποτελούν και εσωτερική δικαιολογία ώστε να καταλάβει πλήρως τα εδάφη της βιβλικής Παλαιστίνης (ήταν ισραηλίτικη υποτίθεται προ 2.000 ετών, σα να ψάχναμε δηλαδή εμείς τα χωράφια του Μεγαλέξανδρου στην Ασία). 

Τα οποία όμως βιβλικά εδάφη, σύμφωνα με την απόφαση ίδρυσης ισραηλινού κράτους του ΟΗΕ προορίζονταν για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.

Οι σκληρές οργανώσεις - και η Χαμάς - εξακολουθούν στο καταστατικό τους να έχουν ως στόχευση την εξαφάνιση του Ισραήλ, όμως εν τη πράξει τόσο η ίδια, όσο και ο μετριοπαθής παλαιστινιακός κόσμος (και ευρύτερα ο μετριοπαθής αραβικός), αναγνωρίζουν την ύπαρξη του ισραηλινού κράτους στα σύνορα του 1967, και διεκδικούν αυτά τα εδάφη που, με βάση την απόφαση του ΟΗΕ, τους ανήκουν.

Άλλωστε ο ΟΗΕ με την γνωστή απόφασή του 242 το 1967 ζήτησε την απόσυρση των ισραηλινών στρατευμάτων στα προ του 1967 εδάφη. Όμως το Ισραήλ χρησιμοποιεί τη βιβλική μυθολογία περί δικαιωμάτων του λαού του για να κατακτά με αίμα νέα εδάφη «του».

Παράλληλα, επειδή η κατάκτηση ενός λαού εδραιώνεται με την μόνιμη παρουσία ζωής στα κατακτημένα, συνέχισε εντατικούς εποικισμούς στην παλαιστινιακή γη. 

Οι νέοι έποικοι θεωρούν γενέθλια όσο και ιδιωτική γη τα εποικισμένα εδάφη. Πλέον θα τα κρατήσουν με κάθε τίμημα –και με τη βοήθεια του πάνοπλου ισραηλινού στρατού φυσικά.

Η απόφαση του αλλοπρόσαλλου Τραμπ είναι ένας ακόμη κρίκος στην συνεχιζόμενη εξάπλωση του Ισραήλ, προκειμένου αυτό να καταλάβει το σύνολο της Παλαιστίνης, και να εξοστρακίσει τους Παλαιστίνιους, περιορίζοντάς τους σε μια στενή λωρίδα γης, ένα είδος ανθρώπων δευτέρας κατηγορίας, με ζωή δευτέρας κατηγορίας, ή μάλλον χωρίς δικαίωμα στη ζωή τους.

Έτσι το αίμα θα συνεχίσει να ρέει, οι Παλαιστίνιοι θα συνεχίζουν να ξεσηκώνονται, θα συνεχίσουν με σφεντόνες να διεκδικούν τη γη τους, οι άοπλοι θα συνεχίσουν να σφαγιάζονται ζητώντας πατρίδα, και το Ισραήλ θα συνεχίσει να υπερασπίζεται σύνορα που δεν είναι τα νόμιμα σύνορά του. 
Ο βίαιος θάνατος δεν θα τελειώσει στην Παλαιστίνη.

Ο Τράμπ δεν είναι τρελός, είναι απλώς ένας αλλοπρόσαλλος πανάσχετος τύπος που δυστυχώς ανέλαβε τις τύχες του πλανήτη και δεν κατανοεί τα επίχειρα των αποφάσεών του.

Αυτή βέβαια είναι μια γραμμική ανάγνωση. 

Στο αιματηρό παζλ εμπλέκονται άμεσα η Σαουδική Αραβία και το Ιράν, που με πρόσχημα την στήριξη της Χαμάς στην Παλαιστίνη και την Συρία όπου υπάρχουν βάσεις της, θέλει έξοδο στη Μεσόγειο, στην οποία το Ισραήλ θα αντιδράσει ενόπλως.

Ας ελπίζουμε η άρνηση των χωρών της Ε.Ε. και των σημαντικών χωρών του πλανήτη, να μεταφέρουν τις πρεσβείες τους στην Ιερουσαλήμ, θα αποδυναμώσει τη δυναμική που απελευθερώνει η συμβολικότητα της κίνησης Τραμπ. 

Άλλωστε οι χώρες που παραβρέθηκαν στην «θυρανοίξια» τελετή ήταν τριτοκοσμικές και τριτοκλασάτες. Η μόνη αξιομνημόνευτη ήταν η Αυστρία, και χάριν εντοπιότητας αναφέρουμε τις γειτονικές:… ΠΓΔΜ, Αλβανία και Σερβία!

                                                                   € $  ●► « » ▲▼◄

ΠΗΓΗ://www.liberal.gr/arthro/204208/epikairotita/2018/stin-palaistini-panta-tha-reei-to-aima-.html#.WvqKK6LtqTU.twitter