Ο Ζουράρις & τα μέζεα μιας συγκυβέρνησης

Ο υφυπουργός Παιδείας Κ. Ζουράρις δεν παραιτήθηκε για τα Πανεπιστήμια που έχουν γίνει μικτά κέντρα μάθησης, εμπόριου ναρκωτικών και τραμπουκισμού, ούτε για τα σχολεία που υποβαθμίζονται διαρκώς σε απαιτήσεις γνώσεων, ούτε για τους δάσκαλους και καθηγητές που θέλουν να μορφώσουν και είναι αιχμάλωτοι μιας συντεχνίας τεμπέληδων και ιδεοληπτικών συναδέρφων τους. 

Παραιτήθηκε για τους οπαδούς του Ολυμπιακού και του Άρη! 

Αυτή είναι η κατάντια.

Και δεν είναι κατάντια που παραιτήθηκε επειδή έβρισε μερικά εκατομμύρια που είναι οι οπαδοί των δυο σωματείων. Καλώς τον πετάξαν από την κυβέρνηση γι αυτό. 

Αν και τον πέταξαν για λάθος λόγο. 

Όχι επειδή έβρισε χυδαία πολίτες. 

Αλλά, επειδή οι πολίτες αυτοί είναι εν δυνάμει ψηφοφόροι! 

Κυρίως του Άρη, που είναι ψηφοφόροι Θεσσαλονικείς, όπου ο Π Καμμένος προσδοκάει ψήφους. Ιδίως τώρα με το Μακεδονικό. 

Γιατί τους Ολυμπιακούς τους βρίζουν συχνά στην κυβέρνηση. Δεν ξέρουν!

Για να το πούμε με το όνομά της, στα παλιά της τα παπούτσια της κυβέρνησης αν προσβλήθηκαν πολίτες. 

Το ότι βρίστηκαν πελατάκια ψηφοφόροι την έκαψε.

Από την πλευρά του Ζουράρι, η κατάντια είναι που δεν έχει παραιτηθεί από μόνος του γι όλα τα υπόλοιπα που έγραψα στην αρχή. 

Αυτός, ένας εγγράμματος άνθρωπος και υποτίθεται μορφωμένος. 

Υποτίθεται, γιατί όποιος είναι εγγράμματος δεν είναι κατ ανάγκη και μορφωμένος.

Η άλλη κατάντια είναι που μια κυβέρνηση, η οποία υποτίθεται ότι προέρχεται από ένα φωτεινό κομμάτι της ελληνικής διανόησης, που αντέδρασε σφόδρα στο σοβιετικό σκοταδισμό και στον αμερικανοευρωπαϊκό πουριτανισμό από τη δεκαετία του ’60, βρίσκεται στα χέρια της πιο σκοταδιστικής και πουριτανικής αριστερίστικης φράξιας εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια που ο «πολιτισμένος» Συνασπισμός παρέδωσε το πνεύμα του στον πρωτόγονο ροπαλοφόρο ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτοί που σήμερα κλείνουν τα σύνορα σε μαθητές, έστω και για να δουν ένα ξένο μπορντέλο (!) και που σαμποτάρουν με κάθε τρόπο την πιο εντατική και απαιτητική μάθηση σε σχολεία και πανεπιστήμια είναι  υποτίθεται το ίδιο κόμμα που καταδίκαζε τον σοβιετικό σκοταδισμό, το ίδιο κόμμα που καταδίκαζε τη σοβιετική αντιδημοκρατία (που την είχαν γευτεί τα στελέχη του), που υπερασπιζόταν τις εξεγέρσεις στην Ουγγαρία και την Τσεχοσλοβακία ενάντια σε επεμβάσεις! 

Είναι οι ίδιοι που σήμερα υπερασπίζονται τον δολοφόνο διαδηλωτών Μαδούρο, με τα ίδια επιχειρήματα που χρησιμοποιούσε η νομενκλατούρα της Μόσχας για να δικιολογήσει τις δικές της «αγωνιστικές επιλογές»!

Ο διορισμός του Κ Ζουράρις στην ευαίσθητη και υπεύθυνη θέση του υφυπουργού Παιδείας μαρτυράει την επιπολαιότητα και την έλλειψη σοβαρότητας, με την οποία η φράξια που κυβερνάει τη χώρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, και η ακροδεξιά ουρά της, αντιμετωπίζουν την Παιδεία της αυριανής γενιάς.

Το θέμα δεν είναι ιδεολογικό. 

Είναι πρακτικό. 

Ήδη ο νόμος Μπαλτά έχει υποβαθμίσει το ρόλο των πρότυπων σχολείων που έβγαζαν πιο καταρτισμένους μαθητές και καθηγητές. 

Αντί να κατευθυνθεί η εκπαίδευση στην αναβάθμιση όλων των σχολείων της χώρας σε Πρότυπα δηλαδή, υποβαθμίστηκαν τα πρότυπα! 

Πρόκειται για ιδεολογική βλακεία για έναν πολύ απλό λόγο:

Γιατί οι επαγγελματικές απαιτήσεις σε εγχώριο και παγκόσμιο επίπεδο είναι διαρκώς πιο απαιτητικές! 

Γιατί η τεχνολογία έχει ανεβάσει τις ανάγκες σε εξειδικευμένο προσωπικό, ακόμα και για έναν που πουλάει τυρόπιτες! 

Πολύ περισσότερο για εκείνους που ασχολούνται με όλα τα επαγγέλματα που άπτονται τεχνολογικών εφαρμογών. 

Από τους αρχιτέκτονες και τους διατροφολόγους μέχρι τους μηχανικούς αυτοκινήτων και τους απλούς γραμματείς γραφείων.

Τα ελληνικά σχολεία ασχολούνται ακόμα με το πώς θα λιγοστέψουν οι ώρες διδασκαλίας, πώς θα πληρωθούν πλασματικές υπερωρίες, πώς θα διοριστούν οι αρεστοί διευθυντές στα σχολεία, πώς θα διοριστούν οι κομματικοί αξιολογητές, πώς δεν θα γίνεται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ και ΑΥΣΤΗΡΗ αξιολόγηση καθηγητών και μαθητών. 

Γιατί η χαλλλαρή δημοσιοϋπαλληλική θέση εργασίας είναι πιο σημαντική από τη μόρφωση των παιδιών!

Σ' αυτό το σκοταδιστικό μοντέλο, η κατάργηση της βαθμολογίας και η εφαρμογή της αμερικανιάς Α, Β, Γ προωθείται από τον υπουργό κ Γαβρόγλου. 

Ο οποίος δεν θα έπαιρνε ποτέ πτυχίο και δεν θα έβρισκε ποτέ δουλειά αν στην Κωνσταντινούπολη, στη Βρετανία και στις ΗΠΑ που σπούδασε δεν του έβαζε τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι το σύστημα για να γίνει επιστήμονας!

Σύμφωνα με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, και αυτό το βεβαιώνει η αγορά, το 77% των εργοδοτών δυσκολεύεται να βρει εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό και το 76% των πτυχιούχων δεν έχει κάνει πρακτική εξάσκηση!

Σαν επιστέγασμα αυτής της καταστροφικής σκοταδιστικής πολιτικής, που αποτυπώνεται στην παραζαλισμένη σαν χαμένη νοοτροπία της χτυπημένης νέας γενιάς, ο υπουργός κ. Γαβρόγλου φέρνει νόμο για ουσιαστική και πρακτική κατάργηση των Πρότυπων και Πειραματικών σχολείων, εισάγοντας ένα σύστημα κομματικής (μη) αξιολόγησης των καθηγητών από… συνδικαλιστές!

Αυτό το μέτρο θα διώξει από τα πρότυπα σχολεία τους περισσότερους από τους αξιόλογους σε σχέση με άλλους συναδέρφους τους καθηγητές και θα βάλει στις θέσεις τους άλλους με λιγότερες εκπαιδευτικές γνώσεις και δυνατότητες. 

Θα ανοίξει την πόρτα έτσι στην υποβάθμιση της στάθμης των μαθητών κατ αρχήν. 

Για τους οποίους υποτίθεται ότι νοιάζεται το υπουργείο. Τρίχες!

Το υπουργείο είναι αιχμάλωτο των πιο αντιδραστικών και συντηρητικών συνδικαλιστών με προβιά προοδευτικότητας (!) και της πιο πουριτανικής φράξιας μέσα στην ελληνική κομματική αριστερά. Για να θυμίσω ότι, στον αντίποδα, ήδη από τις αρχές του 1980 το ΚΚΕ κατεβάζει στους μαθητές και φοιτητές τη γραμμή «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στη δουλειά». Και ούτε τα σπάει ούτε πουλάει χόρτο μέσα στις σχολές σαν άλλες… προοδευτικές δυνάμεις!

Δεν είναι η συντηρητική δεξιά και το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, μόνο που υπερασπίζονται σήμερα την αναβάθμιση των σπουδών. 

Για την υποβάθμιση των οποίων αυτοί οι τελευταίοι είναι οι κατ εξοχήν υπεύθυνοι. 

Από την απρογραμμάτιστη και πρόχειρη μεταρρύθμιση του Γ Ράλλη μέχρι τη διαρκή κρατικοσυνδικαλιστική πολιτική στα σχολεία και στα πανεπιστήμια μέχρι το νόμο Διαμαντοπούλου. 

Σε μια προσπάθεια ετών να τα έχουν καλά όλοι με όλους και να μη σπάσουν ψηφοφορικά αυγά! Σε βάρος τελικά της νεολαίας.

Αυτή η νοοτροπία δεκαετιών ρίζωσε και βάλτωσε την ελληνική Παιδεία και εκπαίδευση. 

Μια εκπαίδευση που στηρίζεται αποκλειστικά στη μειοψηφία των ηρωικών δάσκαλων, καθηγητών και πανεπιστημιακών, που μοχθούν να μορφώσουν παιδιά ενάντια σε όλους: 

Κυβερνήτες, υπουργούς, συνδικαλιστές, «συνάδερφους» και καρεκλοκένταυρους προϊστάμενους.

Ο Ζουράρις και τα… μέζεά του είναι μια από τις κορυφές του παγόβουνου στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. 

Δείχνει την κατάντια του που μπορεί και ανέχεται τέτοιους κυβερνήτες και τέτοιους προϊστάμενους. 

Ένα σύστημα καταδικασμένο από την τεχνολογική πρόοδο να καταρρεύσει με πάταγο και να πεθάνει. 

Ένας με ένα κάρο, που προσπαθεί να σταματήσει το τραίνο που έρχεται. 

Δεν το λέω εγώ. 

Ο Μαρξ το είπε για την τεχνολογία!!

Το κακό είναι ότι μέχρι να έρθει το τραίνο και να διαλύσει το κάρο θα έχουν ήδη καταστραφεί δυο -τρείς γενιές νέων ανθρώπων. 

Τους οποίους η συγκυβέρνηση αριστεριστών- ακροδεξιών τους έχει γραμμένους στα μέζεά της. Μέχρι να γράψει η Ιστορία στα μέζεά της τη συγκυβέρνηση αριστεριστών- ακροδεξιών.

                                                                Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης

ΠΗΓΗ:www.liberal.gr/arthro/185681/apopsi/stili-alatos/o-zouraris-kai-ta-mezea-mias-sugkubernisis.html