31 Ἰουλίου 1914 - Ὁ
Ζὰν Ζωρὲς δολοφονεῖται ἀπὸ νεαρὸ γάλλο ἐθνικιστή. Γιατί;
Γιὰ τὰ λόγια του ποὺ εἶχε
ἐκφωνήσει στὴν γαλλικὴ Βουλή, στὶς 7
Μαρτίου 1895 & γιὰ τὰ ὁποῖα ὁ Τρότσκι, ὁ ἱδρυτὴς τοῦ μπολσεβικικοῦ
Κόκκινου Στρατοῦ, τοῦ λαϊκοῦ αὐτοῦ στρατοῦ ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Ζωρὲς στὸν λόγο του αὐτόν,
εἶχε προτείνει τὸ 1895, ὡς ἀντιστάθμισμα
στὸν πόλεμο, λέγοντας, τὸ 1917:
«Ὁ Ζωρές, ἀθλητὴς τῆς ἰδέας, ἐπέσε στὴν ἀρένα
πολεμῶντας τὴν πλέον φοβερὴ μάστιγα τῆς ἀνθρωπότητος, τὸν πόλεμο. Καὶ θὰ
παραμείνῃ στὴν μνήμη τοῦ μέλλοντος ὡς ὁ πρόδρομος, ὡς τὸ πρότυπο τοῦ ἀνωτέρου ἀνθρώπου [τοὺ ἥρωος] ποὺ πρέπει [ὑποχρεωτικά] νὰ
γεννηθῇ μέσα ἀπὸ τὶς ὀδύνες καὶ τὶς πτώσεις, τὶς ἐλπίδες καὶ τὸν ἀγῶνα».
Ὁ ἥρως
λοιπόν, ποὺ γνωρίζει, ἀνώτερος τῆς πλέμπας, ποὺ διαμορφώνει τὸ μέλλον τῆς ἀνθρωπότητος,
θὰ νικήσῃ τὸν πόλεμο τοῦ χρήματος, καταργῶντας τὸ χρῆμα.
Ἰδοὺ τί ἔλεγε ὁ
Ζωρὲς στὸν λόγο του αὐτόν:
«Ἐνῷ ὅλοι οἱ λαοὶ καὶ ὅλες οἱ κυβερνήσεις θέλουν τὴν
εἰρήνη, παρὰ ὅλα τὰ συνέδρια, παρὰ τὴν διεθνῆ φιλανθρωπία,...ἡ βίαιη καὶ χαοτικὴ
κοινωνία σας, άκόμη καὶ ὅταν θέλῃ τὴν εἰρήνη, ἀκόμα καὶ ὅταν εὐρίσκεται σὲ
κατάσταση φαινομενικῆς ἡσυχίας, φέρει τὸν πόλεμο, ὅπως ἕνα κοιμώμενο σύννεφο
φέρνει τὴν μπόρα.
Κύριοι, ὑπάρχει ἕνα μόνον μέσον νὰ καταργηθῇ ὁ πόλεμος μεταξὺ
τῶν λαῶν,
εἶναι νὰ καταργηθῇ ὁ οἰκονομικὸς
πόλεμος».
Μετὰ τὴν νίκη τοῦ
Ντόναλντ Τρὰμπ στὶς ἀμερικανικὲς ἐκλογὲς τῆς 8ης Νοεμβρίου 2016
& πρὶν ἀκόμη
ἀναλάβῃ τὴν προεδρικὴ ἐξουσία, τὸν Ἰανουάριο 2017, ἡ τελικὴ ἀναμέτρηση
ΗΠΑ - Κίνας ποὺ ξεκίνησε τὸν πλανητικὸ πόλεμο μὲ τὸν ΝΑΤΟϊκὸ βομβαρδισμὸ τῆς
Γιουγκοσλαυΐας καὶ τῆς κινεζικῆς πρεσβείας στὸ Βελιγράδι, στὶς 24 Μαρτίου 1999,
συγκεκριμενοποιεῖται. Γιατί;
Διότι στὴν κομμουνιστικὴ Κίνα, μετὰ τὸν θάνατο τοῦ
Μάο, τὸ 1976, καὶ τὴν ἀνάληψη τῆς ἐξουσίας ἀπὸ τὸν Ντὲνγκ Σιάοπινγκ, ὁ λαϊκὸς ἐπαναστατικὸς
ἀγὼν κατὰ τοῦ οἰκονομικοῦ φιλελευθερισμοῦ, ἀντεκατεστάθη μὲ τὴν ἀντιγραφὴ τοῦ οἰκονομισμοῦ
γιὰ νὰ ὑπερισχύσῃ ἡ κομμουνιστικὴ Κίνα ἐπὶ τῆς καπιταλιστικῆς Ἀμερικῆς. Καὶ τὸ ἐπέτυχε.
Καὶ τὸ 2016, ἡ οἰκονομικὴ ἰσχὺς τῆς Κίνας ἀπειλεῖ τὴν οἰκονομικὴ ἐπικυριαρχία τῆς
Ἀμερικῆς, ὅπως τὸ 1914, ἡ οἰκονομία τῆς
Γερμανίας ἀπειλοῦσε τὴν οἰκονομικὴ κυριαρχία τῆς Ἀγγλίας.
Ὅταν παίζῃς τὸ οἰκονομικὸ
παιχνίδι τῆς ἐπικυριαρχίας, ὁ πόλεμος γιὰ τὸ χρῆμα, γιὰ τὴν διαιώνιση τοῦ
χρήματος, ποὺ ἁπλῶς περνᾷ ἀπὸ χέρια σὲ ἄλλα χέρια, διαιωνίζεται.
Καὶ ὁ
κομμουνιστικὸς διεθνισμός, μέσῳ χρηματικοῦ ἀνταγωνισμοῦ, χάνει τὴν ἔννοια του τῆς
κατεδαφίσεως τῆς καπιταλιστικῆς κοινωνίας τοῦ χρήματος.
Προτιμότερο τότε ἀπὸ τὴν
πάλη τῶν τάξεων ποὺ στέλνει τὸν θυρωρὸ ἀπὸ τὸ ἰσόγειο στὸ ῥετιρέ, καὶ τὸ ἀφεντικὸ
ἀπὸ τὸν πέμπτο στὸ ἰσόγειο, εἶναι ἡ συνεργασία τῶν τάξεων πρὸς χάριν μίας κοινῆς
πατρίδος ποὺ τὸν ἐσωτερικὸ ἐμφύλιο πόλεμο τὸν ἐξάγει πέραν τῶν συνόρων τῆς
χώρας.
Διότι ἀπὸ τοὺς δύο πολέμους, ὁ χειρὀτερος εἶναι ὁ ἐσωτερικός, ὁ ἐμφύλιος πόλεμος.
Αὐτὸ ἐκατάλαβε ὁ
Μουσολίνι ποὺ ἀπὸ διεθνιστὴς κομμουνιστὴς πρὶν ἀπὸ τὸ 1914, ἔγινε ἐθνικιστὴς
φασιστής, ὑπερασπίζοντας τὴν συνεργασία τῶν τάξεων πρὸς χάριν τῆς κοινῆς
πατρίδος τῶν Ἰταλῶν κατὰ τῶν ἄλλων πατρίδων, μὲ πολιτικὸ ὅμως ἔλεγχο τοῦ χρήματος.
Διότι ὁ λαὸς προτιμᾷ νὰ ἐλέγχεται
ἀπὸ ὁλοκληρωτικὸ κράτος ποὺ τοῦ δίδει τὸ ὄνειρο τῆς κοινῆς πατρίδος, τῆς οἰκογενείας
καὶ τῆς κοινῆς θρησκείας, παρὰ νὰ ἐλέγχεται ἀπὸ τὴν πολυθρύλητη δημοκρατία, ποὺ
τοῦ δίδει τὸ ποταπὲς ὄνειρο τῆς εὐμάριας τοῦ καταναλωτισμοῦ.
Στὸν μεσοπόλεμο, τὰ
δύο ὁλοκληρωτικὰ καθεστῶτα, τὸ φασιστικὸ
καὶ τὸ κομμουνιστικό, ἐξαπέλυσαν ὁ εἰς κατὰ τοῦ ἄλλου, ἕναν ἀδυσώπητο ἐμφύλιο
πόλεμο, ποὺ κατέληξε, τὸ 1945 γιὰ τὸ φασιστικό, τὸ 1989, γιὰ τὸ κομμουνιστικό,
στὴν ὁλοκληρωτική τους ἧττα πρὸς χάριν τῆς δημοκρατικῆς δικτατορίας τῶν τραπεζῶν.
Ὁ λαὸς ἐπείσθη, γιὰ 70 χρόνια, ὅτι τὸ χρῆμα τῶν
τραπεζῶν τοῦ ἐπέτρεπε νὰ ἀνεβαίνῃ σὲ μία καρέκλα στὸ Hyde Park τοῦ Λονδίνου καὶ
νὰ αἰσθάνεται ἐλεύθερος ἐξαπολύοντας μύδρους κατὰ τῶν τραπεζῶν μὲ ἀντάλλαγμα τὸν σεξουαλικό, τουριστικό, ὑλικὸ καταναλωτισμό, ἀφήνωντάς
τις νὰ διοικοῦν τὰ πάντα, μέσῳ τῶν βουλευτῶν τῆς Δημοκρατίας, καταστρέφοντας
πατρίδα, οἰκογένεια καὶ θρησκεία, ὅπως τὸ εἶχε κάλλιστα ἐξηγήσει ὁ Μάρξ, στὸ
κομμουνιστικό του μανιφέστο τοῦ 1848.
Τὸ πλέον ἐξόφθαλμο δικτατορικὸ κατασκεύασμα τῶν
τεχνοκρατῶν στὴν ὑπηρεσία τῶν τραπεζῶν, ὑπῆρξε ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ποὺ
ξεδόντιασε κυριολεκτικὰ τὴν καρδιὰ καὶ τὸ μυαλὸ τῶν εὐρωπαϊκῶν λαῶν, εἰδικὰ δὲ
τοῦ ἑλληνικοῦ, ἀποδεκατίζοντας τὸν πληθυσμό τους μέσῳ τῆς ὑπογεννητικότητος,
βάζοντας ἐνώπιόν τους τὸ ἄπιαστο λουκάνικο μισθῶν καὶ συντάξεων.
Ὅπως τὸ εἶχε ἀναλύσει
ὁ Ζωρὲς, τὸ 1895, ἡ εἰρήνη εἶναι ἕνα ἄπιαστο ὄνειρο.
Συνεπῶς, ναί, πόλεμος, ἀλλὰ
κατὰ τῶν τραπεζῶν, μὲ συγκρότηση Λαϊκοῦ Επαναστατικοῦ Στρατοῦ, μὲ τὴν ἰαχή τῶν ἱσπανῶν
Φρανκιστῶν τοῦ Ἐμφυλίου, «Ζήτω ὁ Θάνατος!» γιὰ νὰ ἐξέλθουν οἱ λαοὶ ἀπὸ τὸ παχνὶ
ὅπου οἱ ἄνθρωποι καταναλώνουν σὰν τὰ ζῶα.
Σήμερα, παντοῦ στὴν
Εὐρώπη, τὴν Ἀμερικὴ καὶ τὸν Τρίτο Κόσμο, μέσῳ τῶν ἀπανταχοῦ καμικάζι, ἀκούγετια
ἡ ἰαχή: «Ζήτω ὁ φασισμός!»
Ζήτω ὁ θάνατος μέσῳ
πυρηνικοῦ Ἀρμαγεδδῶνος ΗΠΑ-Κίνας γιὰ τὶς ἀγορές, κατὰ τῶν ἀγορῶν.
Δημήτρης
Κιτσίκης 6 Δεκεμβρίου 2016
ΠΗΓΗ:endiameseperiochenea.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου