Εξι συμπτώσεις & ο υπόγειος ρόλος του Τύπου για το ΣτΕ

Άσχετα με τη διάσκεψη του Συμβουλίου Επικρατείας για τα κανάλια αυτή καθ εαυτή και με το τελικό αποτέλεσμά της, υπάρχει ένα γεγονός, που δεν μοιάζει να απασχολεί τον κατά τα άλλα πολύ ευαίσθητο σε θεσμικά θέματα υπουργό Δικαιοσύνης. 
Ούτε καν για καταδίκη: 

Το παρακράτος, που λειτουργεί μεταξύ κράτους και μέρους της δημοσιογραφίας σε σχέση με την υπόθεση (και όχι μόνο).

Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο Τύπος ενεπλάκη στην υπόθεση διαπλεκόμενος σαφώς με κυβερνητικά κέντρα σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις, με έναν τρόπο που ξεσήκωσε όλες τις δικαστικές ενώσεις να χαρακτηρίζουν με σφοδρή ανακοίνωσή τους τη μεθόδευση «φασιστική».

Στην 1η περίπτωση, πριν τη διάσκεψη της προηγούμενης εβδομάδας, εντελώς συμπτωματικά (;) δημοσιεύτηκαν σε ηλεκτρονική εφημερίδα, που έχει παρελθόν στις υποκλοπές συνομιλιών, emails ενός από τους αντιπροέδρους του ΣτΕ, που συμμετέχει στη διάσκεψη και που αφορούν την προσωπική του ζωή και διαδικασίες πρόσληψης άλλου δικαστή  το 2014, που τα δημοσιεύματα αφήνουν να εννοηθεί ότι ήταν επιλήψιμες.

Στη 2η περίπτωση, και παρά τη δημόσια επίκληση του ίδιου του υπουργού Δικαιοσύνης για σεβασμό στους κανόνες της δικαιοσύνης, 

η «Αυγή» δημοσίευσε χτες το όνομα του εν λόγω δικαστή 

& η «Κόντρα» τη φωτογραφία του, χωρίς να σεβαστούν ούτε το τεκμήριο αθωότητας, για το οποίο ουρλιάζουν, ούτε τους στοιχειώδεις κανόνες νομιμότητας και δημοσιογραφίας για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις δικαστικών διαδικασιών σε εξέλιξη.

Παρεμπιπτόντως, ο θιγόμενος δικαστικός ήταν ο επικρατέστερος για τη θέση του Προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας πριν αποφασίσει η προηγούμενη κυβέρνηση να διορίσει τον σημερινό.

Στο ιστορικό των μεθόδων παρακράτους υπάρχουν οι εξής συμπτώσεις:
1.Τα Μέσα που δημοσίευσαν τα στοιχεία έχουν πρόσβαση σε πηγές υπηρεσιών πέρα από τις προφανείς του κράτους.

2.Τα στοιχεία που δημοσίευσαν προέρχονται από υπόγειες πηγές. Τα μεν emails καταφανέστατα από υποκλοπή υπηρεσιών, το δε όνομα του δικαστικού από υπηρεσίες του υπουργείου ως μη οφείλουν.

3.Ο θιγόμενος δικαστής, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε εκφράσει στην πρώτη διάσκεψη αντίθετη γνώμη απ αυτήν που εξυπηρετεί την κυβέρνηση.

4.Η δημοσίευση των emails έγινε την αμέσως επόμενη μέρα!

5.Η δημοσίευση οδήγησε τον υπουργό Δικαιοσύνης να κινητοποιήσει έρευνα για δίωξη, ενώ η υπόθεση είναι γνωστή στο χώρο της δικαιοσύνης από καιρό!

6.Την ημέρα που συνεδριάζει η κρίσιμη Τρίτη διάσκεψη του ΣτΕ (χτες) δημοσιεύεται το όνομα του δικαστή στην «Αυγή» και την «Κόντρα» (με φωτογραφία!), επιδιώκοντας σαφέστατα να τον υποχρεώσουν σε αυτοεξαίρεση.

Ο αναγνώστης είναι χρήσιμο να γνωρίζει οτι ο κάθε δημοσιογράφος έχει δύο κύριους τρόπους να αποκτήσει μια είδηση:

1.Να την αναζητήσει ο ίδιος και να τη βρει και
2.να του τη δώσει μια πηγή. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε δύο είδη δημοσιογραφίας:

α. Αυτή που παίρνει την είδηση από μια πηγή «με το σπαθί της» &

β. Αυτή που λειτουργεί σαν διάδρομος κάποιων συμφερόντων, που πασάρουν ειδήσεις  για να κάνει τη δουλειά των συμφερόντων. Σ αυτή την περίπτωση ο δημοσιογράφος λειτουργεί σαν παπαγαλάκι άλλων συμφερόντων, με το αζημίωτο ή όχι.

Ακόμα και οι πιο αφελείς καταλαβαίνουν ότι παράγοντες της κυβέρνησης έχουν ποντάρει στον νόμο Παππά ακόμα και την επιβίωσή της. 

Δεν εξηγούνται αλλιώς οι τόσο χοντροκομμένες  παρεμβάσεις, που ακουμπάνε ακόμα και το ποινικό δίκαιο ή τις υποκλοπές από μυστικές υπηρεσίες, προκειμένου να εκβιαστεί από το Συμβούλιο Επικρατείας μια απόφαση, που να εξυπηρετεί την κυβέρνηση, ή μια ματαίωση και η εξ αυτής δημιουργία τετελεσμένων στο τηλεοπτικό τοπίο.

Το ειρωνικό στη σκοτεινή αυτή πτυχή δημοσιογραφίας, δικαιοσύνης και εκτελεστικής εξουσίας είναι ότι η εμφανέστατη παρακρατική λειτουργία στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει γίνει από υπόγειες γραμμές της κυβέρνησης στο όνομα «του χτυπήματος της διαπλοκής» μεταξύ ΜΜΕ και κυβερνήσεων!!! 
Με μεθόδους υποκόσμου.

Η χτεσινή απόφαση του ΣτΕ να δεχτεί τις προσφυγές καναλιών και να μπει στην ουσία της υπόθεσης αποδεικνύει ότι αληθεύει αυτό που αγαπάει να λέει ο πρωθυπουργός:

Τα σκυλιά ουρλιάζουν, αλλά το καραβάνι προχωρά.

Μόνο που προχωράει προς την αντίθετη κατεύθυνση από κείνη που πάει το καραβάνι του πρωθυπουργού.

                                                             Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης