Ένα καυτό τρίμηνο - & στο βάθος εκλογές;

«Εμπρός να ξανασηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα», είπε ο Αλέξης κλείνοντας τις εργασίες του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, εισπράττοντας το χειροκρότημα των συνέδρων, αυτών των συνέδρων που κατηγορούσαν για «περονισμό» και «ποπουλισμό», εκείνους που εμπνεύστηκαν και καθιέρωσαν το σύνθημα.

Είχε προηγηθεί ο Νίκος Βούτσης, σε ένα αμάλγαμα πασοκισμού & παλαιοκομμουνισμού: 

«Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» βροντοφώναξε στη ομιλία του, χειροκροτούμενος ενθέρμως  και αυτός. Φρόντισε τουλάχιστον να παραδεχθεί ότι το σύνθημα «δεν είναι δικό μας», απλώς ήρθε η στιγμή να το εγκολπωθούν και αυτοί, για να ορθώσουν φράγμα προς τη Ν.Δ. 

Προηγουμένως αναβίωσε τη μνήμη του εμφυλίου - καταδεικνύοντας ότι εν έτει 2016, περίπου 65 χρόνια μετά τον εμφύλιο, το αίσθημα καταδίωξης είτε εξακολουθεί να υπάρχει, είτε το ανακάλεσε σκοπίμως ως ιστορική μνήμη, για να δημιουργήσει συνειρμούς και να περιμαντρώσει τους ΣΥΡΙΖΑιους οπαδούς.

Υποστήριξε ότι οι νικητές του εμφυλίου αποφάσισαν πως την Ελλάδα θα την διοικούν αυτοί ες αεί, αποκλείοντας την Αριστερά από την άσκησή της - λίαν διαυγής ερμηνεία των λαϊκών αντιδράσεων για την κυβερνητική πολιτική, από τον ομολογουμένως σοβαρό, στον θεσμικό του ρόλο,  πρόεδρο της Βουλής! 

Βήματα στο κενό
Ούτως ή άλλως τα ανωτέρω είναι δευτερεύοντα  διανθίσματα ομιλιών, που σημειολογικά δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ελλείψει κοινωνικών εφεδρειών, απευθύνεται κυρίως στο θυμικό των  ΠΑΣΟΚων που εισέρευσαν στις τάξεις του από το ’12 και μετά, και οι οποίοι λόγω της εφηρμοσμένης κυβερνητικής πολιτικής, αποστασιοποιούνται σωρηδόν.

Τα σοβαρά είναι όσα είπε ο πρωθυπουργός,  τονίζοντας ότι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή, και τώρα, πριν χαράξει, είμαστε στο πιο βαθύ σκοτάδι. 

Οι τρεις επόμενοι μήνες θα κρίνουν πολλά, καθώς σήμερα είναι ανοιχτά - από επιλογή μας -  όλα τα μέτωπα, εσωτερικά και εξωτερικά.

Κατά τον κ. Τσίπρα, στόχος  είναι ως γνωστόν, να ολοκληρωθεί άμεσα η δεύτερη αξιολόγηση. Εφόσον γίνει,  απαίτησε  από τους θεσμούς και τους εταίρους να ανταποκριθούν στα συμφωνηθέντα, καθότι «οι ολιγωρίες, η παρέλκυση και οι μεταθέσεις δεν θα γίνουν ανεκτές».

Έτσι -είναι σίγουρος ότι-  τον επόμενο χρόνο «η οικονομία θα ανακάμψει και θα ξεπεράσει ακόμη και τις σημερινές θετικές προβλέψεις».

Για το λόγο αυτό θα επιδοθεί στις συνήθεις επαφές οι οποίες αποδείχτηκαν ατελέσφορες  μέχρι τώρα.  Για πολλοστή φορά to Μαξίμου διοχετεύει ότι θα επιδιώξει πολιτική διαπραγμάτευση. 

Ο πρωθυπουργός θα απευθυνθεί στον  - απερχόμενο, άρα αποδυναμωμένο - Ομπάμα,  στην Αγκελα Μέρκελ, στον Ολαντρέου (ο οποίος τον τσάκισε με τις εκμυστηρεύσεις του για τη ρώσικη δραχμή), στη Λαγκάρντ. 

Σε ένα αέναο deja vu, που το έχει επιχειρήσει στο παρελθόν με μηδαμινά αποτελέσματα, αλλά εξακολουθεί να το χαρακτηρίζει ως «νέες πρωτοβουλίες».

Είθε να πετύχει για το καλό της χώρας, είθε και η δεύτερη αξιολόγηση να είναι τόσο εύκολη υπόθεση, όσο την θεωρεί. 

Να θυμίσουμε ωστόσο ότι η δεύτερη αξιολόγηση περιλαμβάνει εκπλήρωση 33 προαπαιτούμενων, μερικά εκ των οποίων εμβολίζουν το πολιτικό  DNA του ΣΥΡΙΖΑ, όπως τα εργασιακά (ομαδικές απολύσεις), κατάργηση φοροαπαλλαγών, ειδικά μισθολόγια, ρύθμιση κόκκινων δανείων, και ολοκλήρωση του μεσοπρόθεσμου.

Και όλα αυτά στο φόντο των γερμανικών Μέσων πουεπαναφέρουν τη πιθανότητα Grexit & του 4ου μνημονίου που αρχίζει νασυζητείται & να αχνοανατέλλει ως προοπτική στον ορίζοντα.

Η πολεμική ρητορική που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός - «απαιτούμε» - «δεν θα γίνει ανεκτό» - εκτιμάται και από κυβερνητικά στελέχη με τα οποία συνομίλησε το liberal (τα οποία ωστόσο δεν είναι κοινωνοί των πρωθυπουργικών σχεδίων, απλώς αρκούνται σε εκτιμήσεις), ότι ενδεχομένως να αποσκοπούν στη δημιουργία κλίματος, για αιτιολογία καταφυγής σε εκλογές. 

Προμετωπίδα θα είναι η καταγγελία ότι παρότι η Ελλάδα εφήρμοσε τα συμφωνηθέντα, οι δανειστές αποσκοπούν στον στραγγαλισμό της χώρας, πρωτίστως για να στραγγαλίσουν την κυβέρνηση της Αριστεράς.

Σε κάθε περίπτωση, εάν η κυβέρνηση δεν πάρει κάτι ουσιαστικό για το χρέος, στο τέλος των τριών μηνών που προδιέγραψε ο πρωθυπουργός, το «πιο βαθύ σκοτάδι» θα εξακολουθήσει να μας πλακώνει, το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης θα μας κρατά κλειστές τις πύλες του, οι επενδυτές θα μας ατενίζουν εκ του μακρόθεν, και η αποτυχία θα είναι ολοκληρωτική.

Όσο γλυκιά γεύση και αν έχει η εξουσία, ο κ. Τσίπρας θα αναγκαστεί να προσφύγει σε εκλογές, προκειμένου να μην υπογράψει το τέταρτο μνημόνιο της ήττας.

Όλα παίζονται αυτό το καυτό τρίμηνο, όλα είναι ανοιχτά...

                                                        Του Γιάννη Σιδέρη

                                                            www.liberal.gr