Οι τοποθετήσεις της Μ. Διακολιού στο χθεσινό Δ.Σ. Αμαρουσίου

Οι τοποθετήσεις της ανεξάρτητης δημοτικής συμβούλου Μ. Διακολιού στο Δημοτικό Συμβούλιο σχετικά με:

1.Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στη Βουλή

2.Τον σύλλογο Εργαζομένων ΟΑΚΑ και το προταθέν ψήφισμα

3.Τα έργα δημιουργίας γκαράζ στην Πλ. Ευτέρπης

4.Τα αιτήματα των εργαζόμενων στο Δ. Αμαρουσίου

5.Την αντικατάστασή της στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δ. Αμαρουσίου

Ακολουθούν οι τοποθετήσεις της Μ. Διακολιού, όπως εκφωνήθηκαν

ΘΕΜΑ: Για το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στη Βουλή

Οφείλω να πω δυο λόγια για το στην πράξη 4ο Μνημόνιο που ψήφισε την Κυριακή η Κυβέρνηση της δήθεν Αριστεράς. 

Θέλω να καταγραφεί στα πρακτικά ότι καταδικάζω απερίφραστα το κατάπτυστο πολυνομοσχέδιο που δίνει τη χαριστική βολή στην πατρίδα, τη δημοκρατία, στις ζωές μας και στο μέλλον των παιδιών μας. Με λίγα λόγια, αφανίζει το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων

ΘΕΜΑ: Για τον εκπρόσωπο του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΑΚΑ και το προταθέν ψήφισμα

Καλωσορίζω τον Πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων του ΟΑΚΑ κ. Χρηστακίδη και στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας. Σήμερα είχα την τιμή και τη χαρά να παρακολουθήσω τη ΓΣ του Συλλόγου σας, όπου αποφασίσατε να ξεκινήσετε κινητοποιήσεις και να πείτε ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση του ΟΑΚΑ, στην διαχείρισή του από ιδιώτες με μοναδικό σκοπό το κέρδος και στην επισφάλεια των θέσεων εργασίας σας.

Η παράδοση των δομών της Χώρας στους ιδιώτες και η κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και των δημόσιων αγαθών που υλοποίησε η ψευδοαριστερή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δίνει το τελειωτικό χτύπημα στην εθνική μας κυριαρχία.

Απόδειξη είναι ότι η εξέλιξη της ιδιωτικοποίησης του ΟΑΚΑ  ήταν αιφνιδιαστική και για τους ίδιους τους Υπουργούς ακόμα. Τελικά σ’ αυτήν την Κυβέρνηση η αριστερά δεν ξέρει τι ποιεί η δεξιά, που ενώ δήλωσαν στους εργαζομένους ότι  δεν ήξεραν τίποτε για το θέμα, τους διαβεβαίωσαν ότι οι εργασιακές τους σχέσεις δεν θα θιγούν!

Αυτό πού το ξέρουν; Πώς το θεσμοθέτησαν; Γιατί δεν το πάλεψαν στη Βουλή;

Με την ένταξη του ΟΑΚΑ και όχι μόνο στην ΕΔΗΣ, ήτοι την Εταιρεία Δημόσιων Συμμετοχών, χάνεται ο κοινωνικός και δημόσιος χαρακτήρας του λαϊκού αθλητισμού, ή έστω η δυνατότητά του, ενώ η πόλη με βεβαιότητα θα επιβαρυνθεί από δραστηριότητες που θα οργανώνονται συστηματικά πλέον προς το σκοπό της κερδοσκοπίας «των ημετέρων».

Στο ψήφισμα που προτείνεται, εκτός από την καταδίκη του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου που τη θεωρώ δεδομένη και αυτονόητη, αντί να διεκδικεί ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αόριστα στην αξιοποίηση του ΟΑΚΑ, αφού το αναπτυξιακό πρότυπο της Κυβέρνησης είναι το ξεπούλημα, να υποστηρίξει ανοιχτά τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του και την προστασία των θέσεων και όρων εργασίας των εργαζομένων.

Προτείνω στο Σωματείο Εργαζομένων του Δήμου μας, που είναι διαχρονικά γνωστό για την δράση του, να σταθεί ενεργά αλληλέγγυο στους αγώνες των συναδέλφων τους εργαζομένων  με όποιον τρόπο κρίνει αποτελεσματικότερο.

Κι εγώ, υπόσχομαι ότι θα σταθώ με κάθε τρόπο και με όλες μου τις δυνάμεις,  αρωγός των εργαζομένων στο δίκαιο αγώνα τους.

ΘΕΜΑ: Για τα έργα δημιουργίας γκαράζ στην Πλ. Ευτέρπης και την απαλλαγή των επαγγελματιών που θίγονται από τα δημοτικά τέλη

Το έργο αυτό, στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται να συνεισφέρει τίποτε στην πόλη, πέρα από την διαρκή όχληση από την κατασκευή του, την οποία έχουμε ήδη αρχίσει να υφιστάμεθα. 

Οι επαγγελματίες  που έχουν πρόσοψη στο εργοτάξιο, καταστρέφονται! 

Τους κλέβουμε δύο με τρία χρόνια από τη ζωή τους, που δεν πρόκειται να αποκατασταθούν. 

Η απαλλαγή τους από τα δημοτικά τέλη, είναι ασπιρίνη μπροστά στη βλάβη που αντιμετωπίζουν. Βέβαια, δεν μπορώ να αρνηθώ ότι το μέτρο ανακουφίζει τους θιγόμενους εμπόρους και ασφαλώς θα είμαι θετική.

ΘΕΜΑ: Για τα αιτήματα των εργαζόμενων στο Δήμο Αμαρουσίου

Οι εργαζόμενοι του Δήμου Αμαρουσίου, έχουν διαμαρτυρηθεί πολλές φορές στο ΔΣ για ζητήματα που αφορούν τα αιτήματά τους αναφορικά με τις συνθήκες ή τους όρους της εργασιακής τους σχέσης.

Τα ζητήματα είναι πολιτικά και θεσμικά, όσο και πραγματικά, σήμερα, επικεντρωνόμαστε στο θέμα των συμβασιούχων.

Σε ό,τι αφορά τους συμβασιούχους, είναι σαφές, την εποχή της μνημονιακής κρίσης που βαθαίνει ολοένα και περισσότερο, αποδεικνύοντας το ψευδεπίγραφο της δήθεν αριστερής Κυβέρνησής μας, ότι η ανασφάλειά τους είναι μεγαλύτερη.

Καταδικάζω τις ευέλικτες μορφές εργασίας- οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν μόνιμη εργασία, σε αξιοπρεπείς συνθήκες, με αξιοπρεπή μισθό και  με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. 

Γι αυτό θα πρέπει να δεσμευθεί, έστω και πολιτικά ο Δήμος να διεκδικήσει τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων του: 
Υπάρχουν εργαζομενοι που μπορεί να μην έχουν προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ, αλλά εργάζονται αδιάλειπτα για χρόνια και εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και έχουν αποδείξει στην πράξη την αξία τους: 
Πού τους στέλνουμε αυτούς τους ανθρώπους μετά από τόσα χρόνια δουλειάς;

Είναι σαφές, ιδίως στην καθαριότητα, αλλά και στους άλλους τομείς, ότι οι συμβασιούχοι εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες σε βαθμό που να είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία του Δήμου. 
Το να μην απασχολούμε τους συμβασιούχους, δηλαδή το να κρατάμε σύγχρονους ομήρους, δεν εξυπηρετεί μόνο μία ηθική μας υποχρέωση απέναντί τους ή ιδεολογικό καθήκον μας, αποτελεί και το συμφέρον του Δήμου, στην περίπτωση μη ανανέωσης των συμβάσεών τους, αφού οι συμβασιούχοι, αναγκάζονται να αποχωρήσουν λόγω λήξης της σύμβασής τους, ακριβώς όταν έχουν γίνει πιο αποδοτικοί- όταν δηλαδή έχουν εκπαιδευτεί και έχουν μόλις αρχίσει να αποκτούν εμπειρία στα καθήκοντά τους. 
Σε κάθε περίπτωση, η μονιμοποίησή τους είναι  ανάγκη του Δήμου. 
Δεν είναι ούτε σπατάλη, ούτε ρουσφέτια.

ΘΕΜΑ: Αντικατάσταση της Μ. Διακολιού στην ΕΠΖ (Επιτροπή Ποιότητας Ζωής) του Δήμου Αμαρουσίου

Δεν αμφισβητώ τη νομιμότητα της αντικατάστασής μου. Όμως, είναι απόρροια του δημαρχοκεντρικού και αρχηγοκεντρικού μοντέλου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που συνεχίζει να στηρίζεται από τον περίφημο Καλλικράτη. Αν ο επικεφαλής άρει την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό σου, εκπίπτεις από τις επιτροπές. Νόμιμο μεν, αδιανόητο δε. Δεν μπορεί οι άμεσα εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού να εκπίπτουν από τις επιτροπές στις οποίες εξελέγησαν από το ΔΣ επειδή διαφώνησαν πολιτικά με τον αρχηγό τους. Αυτή είναι μία από τις παθογένειες του Καλλικράτη: Η δουλειά και η αποτελεσματικότητα δεν μετράνε.