Από την αριστερά, στον φασισμό ... μια διαγραφή δρόμος!
Στις 13 Μαίου 2016 συμπληρώθηκε άλλη μία «μαύρη» σελίδα στα πολιτικά πεπραγμένα του Λ. Μαγιάκη, από τη στιγμή που αποφάσισε να
εγκαταλείψει τις αρχές της ιδρυτικής διακήρυξης του συνδυασμού για να
συμπαραταχθεί εμφανώς πια με τις καθεστωτικές βουλήσεις του μνημονιακού
κομματικού ΣΥΡΙΖΑ.
Εκείνη την ημέρα υπήρχε προγραμματισμένη συνεδρίαση
της συντονιστικής επιτροπής του συνδυασμού «Ενότητα, Ανατροπή & Έργο για το
Μαρούσι». 
Κατόπιν πρότασης που είχε γίνει από τον ίδιο τον Λ. Μαγιάκη, εδώ και
δέκα μήνες, μετά το οριστικό κλείσιμο του γραφείου της παράταξης, όλες οι
συνεδριάσεις, όπως και η συγκεκριμένη, φιλοξενούνταν στο συμβολαιογραφικό
γραφείο της συζύγου του με σύμφωνη γνώμη των μελών και φίλων που συμμετέχουν
στις δράσεις της παράταξης.
Στη συνεδρίαση της 13/05 ο Λ. Μαγιάκης επικαλέστηκε
την ιδιότητα του ιδιοκτήτη των γραφείων, προκειμένου να ζητήσει να μην
προσέρχονται ως «ανεπιθύμητοι» - λέξη που χρησιμοποίησε ο ίδιος -
στις συνεδριάσεις τρία μέλη του συνδυασμού, εκ των οποίων, μάλιστα, το ένα ήταν
απόν.
Κι αυτό, το απαίτησε χωρίς να εξηγήσει τους λόγους...
Η πραγματική αιτία είναι ότι και τα τρία μέλη αυτά,
έχουν εκφράσει διαφορετική άποψη από τη δική του και έχουν αντιδράσει τόσο με
την παράδοση του συνδυασμού στον σκληρό κομματικό πυρήνα του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ,
όσο και στην αντιδημοκρατική, αντιθεσμική, εντελώς απολίτικη διαγραφή της
Μαίρης Διακολιού.
το πλαστό προσωπείο του «καλού παιδιού» που προβάλλει, ενώ στο παρασκήνιο αυθαιρετεί χωρίς κανένα πολιτικό κριτήριο, με
γνώμονα όχι το συμφέρον της παράταξης, αλλά μόνο το συμφέρον των «παλιών
συντρόφων του» στο ΣΥΡΙΖΑ Αμαρουσίου.
2) αποκαλύπτει ότι στην ουσία δεν πιστεύει στις αξίες,
τις ιδέες και την ηθική τις αριστεράς, ούτε της δημοκρατίας, που επικαλείται.
3) αποκαλύπτει ότι δεν είναι διατεθειμένος να
αντιπαρατεθεί με επιχειρήματα, αλλά έχει την αμετροέπεια να μετέλθει κάθε
μέσου: της αποδοχής της συκοφαντίας και της διάδοσης ψεμάτων και, όπως αποδείχθηκε,
ακόμα και αντιδημοκρατικών και εντέλει φασιστικών μεθόδων.
Όπως, να εκδιώξει με επίκληση της ιδιοκτησίας του
χώρου (!) ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ των συνεδριάσεων (που είχε προτείνει ο ίδιος), ανθρώπους
που τους ζητούσε την εθελοντική βοήθεια μέχρι χθες, μόνο και μόνο επειδή σήμερα
διαφώνησαν με τις επιλογές του.
Πού ακούστηκε ποτέ «αριστερός» να
συμπεριφέρεται σαν να είναι ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ του μία συλλογικότητα, πόσο μάλλον μία
πολιτική παράταξη!!!
Πρόκειται για πρωτοφανή διολίσθηση της ηθικής με την
οποία πρέπει να πολιτευόμαστε, με μη πολιτικούς τρόπους που δεν έχουν
προηγούμενο στην Αριστερά, δεν έχουν προηγούμενο ακόμη και στις απλές
ανθρώπινες σχέσεις στο πλαίσιο μίας αξιοπρεπούς συμβίωσης και συνεργασίας.
ΝΤΡΟΠΗ!
Οι «ανεπιθύμητοι»
Ζέτα Πολίτη
Παναγιώτης Πάντος
Κώστας Δραγάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου