«Kαθημερινάδικα» ... σαν τα μούτρα τους !!!

Στην τακτική του στήλη στην Ελευθεροτυπία, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος έγραψε το Σάββατο που μας πέρασε το ακόλουθο άρθρο, που το μεταφέρω ολόκληρο μια κι είναι σύντομο.

«Γνωρίζω τα επιχειρήματα, τα οποία μάλιστα τροφοδοτούν και τα περίφημα μηχανάκια που μετρούν τη θεαματικότητα των τηλεοπτικών εκπομπών. «Αυτά θέλει ο κόσμος»!

Αν πράγματι αυτά θέλει ο κόσμος, τότε πρέπει όσο γίνεται γρηγορότερα ν’ αλλάξουμε τον κόσμο, ή μάλλον να κάνουμε το κοτέτσι, το γουρνοσταλιό, το μαντρί σπίτι ανθρώπινο.

Γιατί δεν υπάρχει καλύτερο μέτρο για να μετρήσεις την παιδεία ενός λαού από το να δεις και να εκτιμήσεις τα γούστα του, το περιεχόμενο των συγκινήσεών του και τη στάθμη των αξιών του μέσα από τα μέσα της μαζικής κουλτούρας.

Και ναι μεν η κουλτούρα αυτή είναι μαζική, αλλά υπάρχουν μάζες και μάζες.

Για σκεφτείτε ποιες μάζες και με τι γούστο βλέπανε και βραβεύανε Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη και αργότερα Σαίξπηρ, Μολιέρο, Γκαίτε, Σίλλερ, Τσέχωφ, Γκόγκολ.

Γιατί αν δεν τους βράβευαν αυτούς οι μάζες της εποχής τους δεν θα ξεπερνούσαν τα όρια της εποχής, να γίνουν αιώνια κτήματα.

Σήμερα η ρωσική καθημερινότητα - λέει η γλωσσολογία - και η αγγλική καθημερινότητα διαπιστώνει πως ο μέσος Ρώσος και ο μέσος Αγγλος χρησιμοποιούν στον καθημερινό τους λόγο φράσεις, εκφράσεις, λέξεις και «ρητά» του Γκόγκολ ή του Σαίξπηρ σε αναλογία 30%.

Το ίδιο γινόταν και στην αρχαιότητα, το ίδιο όμως συνέβαινε και στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, που ο μέσος, αναλφάβητος σκλάβος χρησιμοποιούσε τη γλώσσα με τον παροιμιακό της χαρακτήρα, τον έρρυθμο και έμμετρο.

Ελάτε τώρα και δείτε και ακούστε τα «καθημερινάδικα», υποτίθεται το λαϊκό καθημερινό λόγο του μέσου Ελληνα, όπως τον εισπράττει και όπως τον μεταδίδει:

βόθρος, άχυρα, πίτουρα, φύκια και μπουρμπουλήθρες. Ενας ηλίθιος εμετός, μια αερολογία βλακείας, χυδαιότητας, ματαιοδοξίας και φτήνιας. Αν πράγματι αυτά θέλει ο κόσμος και δεν κατευθύνουν στον κόσμο αυτόν τον οχετό μπουρδολογίας και σαχλολαγνείας, γιατί τότε να απορούμε για το τι ψηφίζει και ποιους αυτός ο λαός.

Κατά το μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις!