Για άλλη μια φορά πρώτευσε το κόμμα της αποχής.
Αυτών που κυρίως θα πληρώσουν τελικά το πάπλωμα με φόρους και χαράτσια
εκλέγοντας συνειδητά με την αποχή τους, αυτούς που θα φορτώσουν σε όλους τα νέα
βάρη.
Ποιους άλλους; Μα αυτούς που καταλαμβάνουν την εξουσία και μαζί με τους παρατρεχάμενους, χρεώνουν, εκμεταλλεύονται και απομυζούν ολόκληρο τον ελληνικό λαό και φυσικά και τους απέχοντες.
Αυτούς που ενώ παρουσιάζονται σαν γνώστες των πάντων, πέφτουν θύματα από τους ανθρώπους της διαφθοράς, μιας καλά προσχεδιασμένης αποχής και χάρη στην αποχή η Διαπλοκή ολοκληρώνει τον σκοπό της λεηλατώντας το δημόσιο χρήμα και τον εθνικό πλούτο.
Φυσικά δεν μιλάμε για τις λίγες απουσίες λόγω πραγματικής ανάγκης (υγείας κ.λπ.) αλλά για αυτούς που ενώ ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν επακριβώς πρόσωπα και πράγματα, αρνούμενοι να μπουν μπροστά αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, καταγγέλλοντας ονομαστικά και αιτιολογημένα όλους τους άλλους, επιλέγουν ως μέσο δήθεν αντίστασης την εύκολη λύση της φυγής.
Αυτοί οι «απόντες» από την εκλογική μάχη συνήθως, προσωρινά οικονομικά βολεμένοι, πέφτουν στο σφάλμα να αγνοούν ότι το κοινό συμφέρον είναι και το πραγματικό δικό τους συμφέρον.
Έτσι, μετατρέπονται χωρίς να το αντιλαμβάνονται σε ένα καλά υπολογισμένο γρανάζι για την επιβίωση της σάπιας μηχανής που μας κυβερνά.
Δεν αντιλαμβάνονται ότι και το λευκό που τους δίνουν κατά την ώρα της ψηφοφορίας αλλά και το ότι η αποφυγή δίωξης για την απουσία τους από την (υποχρεωτική κατά νόμο) εκλογική διαδικασία, είναι υπολογισμένα και γίνονται βάσει ενός καλά μελετημένου σχεδίου από αυτούς που έχουν βασιστεί σε αυτή ακριβώς την παράνομη αποχή για να διατηρούν τον λαό λεηλατημένο, πεινασμένο και πνευματικά γονατισμένο.
Έτσι, με την απουσία του 40% του εκλογικού σώματος από την εκλογική διαδικασία, παραμένουν στην εξουσία αυτοί που (καταπατώντας το Σύνταγμα) θεωρούν το δημόσιο χρήμα προσωπική τους περιουσία και τον δημόσιο χώρο δική τους επιχείρηση για να τακτοποιούν μόνο τα παιδιά τους χωρίς αξιοκρατία, ακόμα και ως υπεράριθμο προσωπικό και πολλές φορές χωρίς καν αντικείμενο.
Άτομα που πληρώνονται από τον ιδρώτα των σκληρά εργαζομένων υπολοίπων πολιτών, δηλαδή και με το χρήμα και τους κόπους και των ιδίων απόντων ή με δανεικά από τους τοκογλύφους ή ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία.
Αυτή η καλά προσχεδιασμένη από τη διαπλοκή αποχή είναι η αιτία που στέλνει τη νέα γενιά στην εξορία και μέσα από τους φόρους σπρώχνει έναν ολόκληρο λαό στην πείνα, στην εγκληματικότητα, στα συσσίτια.
Άλλωστε, όταν εξ αιτίας της αποχής και της δουλικότητας των ρουσφετολογικά διορισμένων (οι οποίοι πιστεύοντας τους δημίους τους απατεώνες πηγαίνουν μαζικά να τους ψηφίσουν), έχει λεηλατηθεί η χώρα, στην ίδια σειρά των συσσιτίων θα στηθούν τελικά και οι «έξυπνοι» απόντες με τους ελεγχόμενους πελατειακούς ψηφοφόρους.
Μαζί θα ποδοπατούνται μεταξύ τους στην ουρά (όπως συμβαίνει σήμερα σε πάνω από 70 κράτη) παρακαλώντας την ψυχρή διεστραμμένη εξουσία (που μέσω της αποχής τους εκλέχτηκε) να τους δώσει μέσω κάποιου αυτοαποκαλουμένου κοινωνικού συσσιτίου ένα πιάτο φαγητό σε ένα πλαστικό κουτάκι.
Η πραγματική δημοκρατία έχει ευθύνες και αυτές τις ευθύνες θα πρέπει να τις αναλάβουν και οι παρόντες απόντες, οι οποίοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι κλείνοντας τα μάτια και μεταφέροντας τις ευθύνες στους άλλους, η πλήρης φτώχεια και για τους ίδιους έρχεται σε μηδέν χρόνο, γιατί η απληστία λίγων κυρίαρχων δυστυχισμένων οικογενειών που νομίζουν ότι δήθεν θα ευτυχήσουν έχοντας έναν λαό εξευτελισμένο και γονατισμένο, δεν έχει όρια.
Συνδυασμός ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΑΡΟΥΣΙ
Ποιους άλλους; Μα αυτούς που καταλαμβάνουν την εξουσία και μαζί με τους παρατρεχάμενους, χρεώνουν, εκμεταλλεύονται και απομυζούν ολόκληρο τον ελληνικό λαό και φυσικά και τους απέχοντες.
Αυτούς που ενώ παρουσιάζονται σαν γνώστες των πάντων, πέφτουν θύματα από τους ανθρώπους της διαφθοράς, μιας καλά προσχεδιασμένης αποχής και χάρη στην αποχή η Διαπλοκή ολοκληρώνει τον σκοπό της λεηλατώντας το δημόσιο χρήμα και τον εθνικό πλούτο.
Φυσικά δεν μιλάμε για τις λίγες απουσίες λόγω πραγματικής ανάγκης (υγείας κ.λπ.) αλλά για αυτούς που ενώ ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν επακριβώς πρόσωπα και πράγματα, αρνούμενοι να μπουν μπροστά αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους, καταγγέλλοντας ονομαστικά και αιτιολογημένα όλους τους άλλους, επιλέγουν ως μέσο δήθεν αντίστασης την εύκολη λύση της φυγής.
Αυτοί οι «απόντες» από την εκλογική μάχη συνήθως, προσωρινά οικονομικά βολεμένοι, πέφτουν στο σφάλμα να αγνοούν ότι το κοινό συμφέρον είναι και το πραγματικό δικό τους συμφέρον.
Έτσι, μετατρέπονται χωρίς να το αντιλαμβάνονται σε ένα καλά υπολογισμένο γρανάζι για την επιβίωση της σάπιας μηχανής που μας κυβερνά.
Δεν αντιλαμβάνονται ότι και το λευκό που τους δίνουν κατά την ώρα της ψηφοφορίας αλλά και το ότι η αποφυγή δίωξης για την απουσία τους από την (υποχρεωτική κατά νόμο) εκλογική διαδικασία, είναι υπολογισμένα και γίνονται βάσει ενός καλά μελετημένου σχεδίου από αυτούς που έχουν βασιστεί σε αυτή ακριβώς την παράνομη αποχή για να διατηρούν τον λαό λεηλατημένο, πεινασμένο και πνευματικά γονατισμένο.
Έτσι, με την απουσία του 40% του εκλογικού σώματος από την εκλογική διαδικασία, παραμένουν στην εξουσία αυτοί που (καταπατώντας το Σύνταγμα) θεωρούν το δημόσιο χρήμα προσωπική τους περιουσία και τον δημόσιο χώρο δική τους επιχείρηση για να τακτοποιούν μόνο τα παιδιά τους χωρίς αξιοκρατία, ακόμα και ως υπεράριθμο προσωπικό και πολλές φορές χωρίς καν αντικείμενο.
Άτομα που πληρώνονται από τον ιδρώτα των σκληρά εργαζομένων υπολοίπων πολιτών, δηλαδή και με το χρήμα και τους κόπους και των ιδίων απόντων ή με δανεικά από τους τοκογλύφους ή ξεπουλώντας τη δημόσια περιουσία.
Αυτή η καλά προσχεδιασμένη από τη διαπλοκή αποχή είναι η αιτία που στέλνει τη νέα γενιά στην εξορία και μέσα από τους φόρους σπρώχνει έναν ολόκληρο λαό στην πείνα, στην εγκληματικότητα, στα συσσίτια.
Άλλωστε, όταν εξ αιτίας της αποχής και της δουλικότητας των ρουσφετολογικά διορισμένων (οι οποίοι πιστεύοντας τους δημίους τους απατεώνες πηγαίνουν μαζικά να τους ψηφίσουν), έχει λεηλατηθεί η χώρα, στην ίδια σειρά των συσσιτίων θα στηθούν τελικά και οι «έξυπνοι» απόντες με τους ελεγχόμενους πελατειακούς ψηφοφόρους.
Μαζί θα ποδοπατούνται μεταξύ τους στην ουρά (όπως συμβαίνει σήμερα σε πάνω από 70 κράτη) παρακαλώντας την ψυχρή διεστραμμένη εξουσία (που μέσω της αποχής τους εκλέχτηκε) να τους δώσει μέσω κάποιου αυτοαποκαλουμένου κοινωνικού συσσιτίου ένα πιάτο φαγητό σε ένα πλαστικό κουτάκι.
Η πραγματική δημοκρατία έχει ευθύνες και αυτές τις ευθύνες θα πρέπει να τις αναλάβουν και οι παρόντες απόντες, οι οποίοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι κλείνοντας τα μάτια και μεταφέροντας τις ευθύνες στους άλλους, η πλήρης φτώχεια και για τους ίδιους έρχεται σε μηδέν χρόνο, γιατί η απληστία λίγων κυρίαρχων δυστυχισμένων οικογενειών που νομίζουν ότι δήθεν θα ευτυχήσουν έχοντας έναν λαό εξευτελισμένο και γονατισμένο, δεν έχει όρια.
Δορύλαος Κλαπάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου