Τώρα ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ εργατοϋπάλληλοι, φτωχά λαϊκά στρώματα, γυναίκες, νέοι και νέες με μια φωνή και μια γροθιά, με ενιαίο αγώνα, να ενώσουμε τη δύναμή μας, να οργανώσουμε τους αγώνες μας ενάντια στο αυταρχικό αστικό κράτος και τις αντιλαϊκές πολιτικές.
Να πολεμήσουμε ταξικά, να σημαδέψουμε σωστά, κόντρα σε Μνημόνια και αφεντικά.
Κόντρα στους δυνάστες και τους εκμεταλλευτές των λαών. Μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε μια ζωή με δικαιώματα, μπορούμε να ελπίζουμε.
Μόνο έτσι μπορούμε να φέρουμε τα πάνω - κάτω, να γίνουμε κυρίαρχοι στην ίδια τη ζωή μας.
Η ΠΟΕ – ΟΤΑ με ένα ξερό «ΟΧΙ στις απολύσεις» σέρνει τον κλάδο σε κινητοποιήσεις, που χαρακτηρίζονται από τυχοδιωκτισμό και εκφυλισμό.
Αντί να μιλήσει στους εργαζόμενους για το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής, όπως αυτή ξεδιπλώνεται με τις ιδιωτικοποιήσεις, τους νέους πετσοκομμένους οργανισμούς και την αξιολόγηση, την υποχρηματοδότηση των δήμων και τη νέα φοροληστρική επιδρομή στα εργατικά και λαϊκά εισοδήματα εγκλωβίζει και εξουθενώνει τον κλάδο με ένα μόνο αίτημα.
Αντί να συμμαχήσει με τα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από τις εξελίξεις στους ΟΤΑ προχωράει σε κοινό μέτωπο με τους Δημάρχους, με αυτούς δηλαδή που είναι με τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και την κυβερνητική πολιτική.
Δεν βλέπει τι γίνεται γύρω της. Ότι τα ποσοστά απεργίας στη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου κινούνται στο 10-20%. Ότι εκτός από τους Δήμους που δίνουν τη μάχη της οργάνωσης της απεργίας οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τα ποσοστά είναι μεγάλα μόνο στου Δήμους που δεν παρακρατείται το μεροκάματο της απεργίας. Κάνουν ότι δεν ξέρουν ότι εκτός από ελάχιστους Δήμους οι Δήμαρχοι δεν παρακρατούν τις απεργίες και τις καταλήψεις. Ότι συνδικαλιστικά στελέχη της πρωτοστατούν στην απεργοσπασία και την συγκάλυψή της. Δεν ανοίγει μέτωπο απέναντι σ’ αυτά τα φαινόμενα και παραπλανεί τους εργαζόμενους ότι μπορούν να υπάρξουν «νίκες», μικρές ή μεγάλες, χωρίς θυσίες.
Οι μορφές πάλης για να είναι οξυμένες (πολυήμερες απεργίες) πρέπει να αντιστοιχούν σε προωθημένα αιτήματα (διευρυμένο πλαίσιο) και να στηρίζονται σε μαζικές διαδικασίες, συμμετοχή και κοινή δράση με το σύνολο των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ δίνουν χρόνο στην κυβέρνηση. Δεν διαφοροποιούνται από τις στρατηγικές επιλογές της πλουτοκρατίας, της κυβέρνησης και της ΕΕ.
Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει συμβιβαστεί μ’ αυτή την κατάσταση και την πολιτική πραγματικότητα. Αποδέχεται την ουσία και τον πυρήνα των αντιλαϊκών μέτρων:
• Αποδέχεται την ανταγωνιστικότητα η οποία προϋποθέτει τσακισμένους μισθούς και μεροκάματα.
• Αποδέχονται το χρέος ή μέρος του χρέους συνεπώς και τα μέτρα για την αποπληρωμή του χρέους, τοκοχρεολύσια, δανειακές συμβάσεις κ.ά.
• Αποδέχονται τις δανειακές συμβάσεις που υλοποιούν τα μνημόνια άρα και τα ίδια τα μνημόνια.
Δεν μπορούμε να συμβιβαζόμαστε άλλο με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Συναδέλφισσες - συνάδελφοι,
Η καπιταλιστική οικονομική κρίση βαθαίνει, εξαπλώνεται και σ’ άλλες χώρες, οξύνεται ο ανταγωνισμός των μονοπωλίων για το ποιος θα χάσει και ποιος θα κερδίσει.
Κυβέρνηση, αστικό κράτος, ΕΕ και πλουτοκρατία, κλιμακώνουν τον πόλεμο, ισοπεδώνουν τη ζωή μας. Παίρνουν μέτρα, ψηφίζουν νόμους που στην κυριολεξία τσακίζουν μισθούς και λαϊκά δικαιώματα. Σπέρνουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση στο λαό, για να ενισχύσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, για να διαμορφώσουν ένα αστικό κράτος πιο αντιλαϊκό, πιο συγκεντρωτικό, πιο αυταρχικό, πιο υποστηρικτικό στην οικονομική δραστηριότητα του κεφαλαίου.
Ακριβώς αυτή τη στρατηγική στόχευση υπηρετούν το σύνολο των μέτρων και των διαρθρωτικών αλλαγών, το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, οι υπέρογκες αυξήσεις που φτάνουν μέχρι 48% της ΔΕΗ στο ρεύμα, το πετσόκομμα των συντάξεων και του εφάπαξ, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, το νέο πειθαρχικό δίκαιο, η αξιολόγηση, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι περίπου 10.000 απολύσεις στο Δημόσιο που βρίσκονται σε εξέλιξη μέσω διαθεσιμότητας.
Οι απολύσεις στο Δημόσιο - 150.000 μέχρι το 2014 - αφορούν όλα τα λαϊκά στρώματα. Το γενικευμένο καθεστώς της υποχρηματοδότησης, των περικοπών, η μείωση του υπαλληλικού προσωπικού, οι απολύσεις, η επιτάχυνση του «Καλλικράτη» και των ιδιωτικοποιήσεων τσακίζουν το δικαίωμα του λαού για να έχει έστω και τη στοιχειώδη πρόσβαση στις κοινωνικές υπηρεσίες.
Κυβέρνηση και πλουτοκρατία με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου - παρακάμπτοντας ακόμη μια φορά τη Βουλή - βάζουν στην κυριολεξία στο σφαγείο χιλιάδες λαϊκές οικογένειες. Η δικτατορία του κεφαλαίου αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά!
Ιδιαίτερα με τις ιδιωτικοποιήσεις, με την αξιολόγηση και τους νέους οργανισμούς, έρχεται νέο μεγάλο κύμα απολύσεων. Σαράντα χιλιάδες (40.000) εργαζόμενοι στο Δημόσιο υπολογίζεται να απολυθούν στο επόμενο διάστημα.
Απαιτείται ενιαίος αγώνας όλων των κλάδων του Δημοσίου, παλλαϊκός αγώνας για να μπλοκαριστούν τα αντιλαϊκά μέτρα, οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις και οι απολύσεις.Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο:
• Καταργείται το γενικό αφορολόγητο όριο για όλους τους φορολογούμενους.
• Καταργείται το αφορολόγητο όριο για τα προστατευόμενα παιδιά.
• Καταργούνται οι φορολογικές ελαφρύνσεις για νοίκια, φροντιστήρια παιδιών κ.ά.
• Καθιερώνεται νέα φορολογική κλίμακα - καρμανιόλα που ξεκινά με συντελεστή στο 21% για τα πρώτα 25.000 € του ετήσιου εισοδήματος, με 36% από 25.000 - 40.000 και 40% για τα παραπάνω ποσά.
Την ίδια στιγμή δίνουν προκλητικές φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο. Μειώνουν τη φορολογία στα κέρδη από το 40% στο 33,6%.
Συναδέλφισσες - συνάδελφοι,
Συνάδελφοι - συναδέλφισσες, όσο η χώρα θα είναι στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, όσο κουμάντο θα κάνουν τα μονοπώλια και οι τράπεζες, «άσπρη μέρα» δεν πρόκειται να δούμε. Δεν θα ματώσουμε για μια καλύτερη διακυβέρνηση και διαχείριση του σάπιου και απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος.
- Μονομερής διαγραφή του χρέους - Αποδέσμευση από την ΕΕ
- Να περάσει ο πλούτος στα χέρια των παραγωγών, στα χέρια του λαού για άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας προς όφελος του λαού και με το λαό πρωταγωνιστή.
Εδώ βρίσκεται η ελπίδα, εδώ βρίσκεται και η λύση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου