«Μην παίζεις με τα χώματα» στο θέατρο «Διθύραμβος»

Είδαμε χθες   στο Μαρουσιώτικο θέατρο  ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΣ (Λητούς 6 – Πλατεία Αγίας Λαύρας), μια παράσταση που μας συγκίνησε. Και παράλληλα λειτούργησε μέσα μας λυτρωτικά, ψυχοθεραπευτικά, θα τολμούσαμε να πούμε.
 Είδαμε  το έργο «Μην παίζεις με τα χώματα» της Στέλλας Βλαχογιάννη. Που παίζεται ήδη από το Δεκέμβριο (κάθε Σάββατο, στις 9μ.μ. και κάθε Κυριακή στις  8μ.μ.) και ελπίζουμε να παίζεται για πολύ ακόμη.
Πρόκειται για τρεις μονολόγους γυναικών - με το ίδιο όνομα αλλά διαφορετική ηλικία - που συμπλέκονται  μεταξύ τους και γίνονται μια φωνή:
Η φωνή της γυναίκας που η μνήμη τη  «ματώνει»». Γιατί οι ιστορίες και των τριών, όσο κι αν διαφέρουν, έχουν θέμα κοινό:
 την αποξένωση, προπάντων όμως την απώλεια Του αδελφού του αγαπημένου που απαγχονίστηκε, της νιότης που  χάθηκε χωρίς να βιωθεί,  της ίδιας της ζωής που την έκλεψε ο χρόνος...
Ο χρόνος ο δυνάστης, που «μας μεγαλώνει», χωρίς να μας  ρωτά.

Μας εντυπωσίασε  η ευρηματικότητα της σκηνοθεσίας της παράστασης , από την Έφη Νιχωρίτη και τη Δήμητρα Μαστορίδου,  και μας άγγιξαν βαθιά με τις ερμηνείες τους και οι τρεις ηθοποιοί, η Έφη Νιχωρίτη, η Εύα Κεχαγιά και η Μαρούσα Στρογγυόγλου (γνωστή και από το ρόλο «της Αφροδίτης»  στην τηλεοπτική σειρά «Άκρως οικογενειακόν»)
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι  φύγαμε  απ’την παράσταση αυτή πιο αισιόδοξοι. Κι ας νιώσαμε και εμείς  την αγωνία και την οδύνη των ηρωίδων του έργου. Κι ας δακρύσαμε. Γιατί, όσο κι αν μας καθορίζουν από το παρελθόν  αυτά που «κουβαλάμε» - μας λέει, πιστεύουμε, με τον ποιητικό της λόγο η συγγραφέας  – όσο κι αν «μας μεγάλωσε», χωρίς να μας ρωτήσει,  ο χρόνος ο δυνάστης, η ζωή, όσο αναπνέουμε, είναι εδώ, «στο  εδώ και στο τώρα».
Και το «εδώ και τώρα» μας έχουμε πάντα τη δυνατότητα να το αλλάξουμε.

                                                            Για το Δ.Σ

                                                           Η  Πρόεδρος

                                                   Δήμητρα  Κρεκούκια