Τα σημάδια του τέλους μιας εποχής!!!

Λίγες εβδομάδες  πριν τελειώσει η χρονιά, η Ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με θεμελιώδεις αλλαγές που μεταβάλλουν ριζικά τα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. 
Και τα οποία υποχρεώνουν λαούς και Κυβερνήσεις να προετοιμαστούν για το τέλος μιας εποχής που άρχισε  με την λήξη ενός παγκοσμίου πόλεμου.  

Οι νικητές του Β΄Παγκοσμίου πολέμου, προκειμένου να αποφύγουν στο μέλλον ανισορροπίες που οδήγησαν στον πόλεμο, δημιούργησαν παγκόσμιους οργανισμούς. 
Ο ΟΗΕ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Ένωση,  το ΝΑΤΟ – και η ΚΟΜΕΚΟΝ- ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, κ.α.. 

Σήμερα, σε μια διαδικασία που άρχισε με την κρίση του 2008, βρίσκει πολιτική έκφραση η δυσαρέσκεια μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού, που πηγή της είναι η ολοένα και μεγαλύτερη οικονομική ανισότητα, τόσο στον βιομηχανικό κόσμο, όσο και στον αναπτυσσόμενο. 

Και η πολιτική έκφραση μπορεί να χαρακτηριστεί ως ‘’οικονομικός εθνικισμός’’.  

Για παράδειγμα :  

Ο ΠΟΕ βρίσκεται στα πρόθυρα κατάργησής του. 

Με πρωτοβουλίες των δυο τελευταίων Προέδρων των ΗΠΑ και με παροξυσμό τιμωρητικής διάθεσης από τον Πρόεδρο Τραμπ, αλλά και με την άρνηση της Κίνας να υιοθετήσει σημαντικές προϋποθέσεις  μετά την ένταξή της, όπως το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ξένων εταιρειών που εργάζονται στο έδαφός της και τις κρατικές ενισχύσεις. 

Εάν πράγματι ολοκληρωθεί η διαδικασία στραγγαλισμού του με διακοπή χρηματοδότησης, και άρνηση ανανέωσης της παρουσίας κρατικών αξιωματούχων σε κρίσιμα πόστα ευθύνης που ήδη έχουν παγώσει από τις ΗΠΑ ο κόσμος θα βρεθεί χωρίς άμυνα στην ζούγκλα του παγκόσμιου εμπορικού πολέμου που κήρυξε ο Πρόεδρος Τραμπ. 
Ο θεσμός αυτός, με τα λάθη του, υπήρξε ένα φόρουμ διευθέτησης των διαφορών.  Το ΝΑΤΟ. 

Η παρουσία της Τουρκίας ως μέλος του Οργανισμού με την αναθεωρητική πολιτική της έσωσε την τελευταία στιγμή το μπλοκάρισμα της στρατιωτικής παρουσίας, στις Βαλτικές χώρες και την Πολωνία,  αφού όμως πρώτα πέτυχε τον έμμεσο χαρακτηρισμό ως τρομοκρατικής της στρατιωτικής δύναμης των Κούρδων της Συρίας. 

Μόνο τότε ήρε το βέτο. 

Οι συνεχείς, πολλές φορές προσβλητικές, αναφορές του κ. Τράμπ σε όσους δεν πληρώνουν όσα πρέπει να πληρώσουν, οδήγησε τον Πρόεδρο Μακρόν να χαρακτηρίσει την Συμμαχία ‘’εγκεφαλικά νεκρή’’.  

Το ΔΝΤ, τελευταίος δανειστής κρατών υπό πτώχευση, μετά το φιάσκο της διάσωσης της Ελλάδας, δεν μπόρεσε να αλλάξει την ‘’Συμφωνία της Ουάσιγκτον’’ με βάση την οποία συντάσσει τα μνημόνιά του, που οδηγούν σε οικονομική ασφυξία τους δανειζόμενους.  
Ακόμη και ο ισχυρότατος θεσμός της Ε.Ε., εδώ και τρία χρόνια παραπαίει με την επικείμενη νίκη των Τόρις και το  Brexit,  αν και τις τελευταίες  ημέρες φαίνεται ότι μπορεί να συμβεί η ‘’έκπληξη’’, δηλαδή να μην επιτευχθεί η απόλυτη πλειοψηφία του κ. Τζόνσον.  

Η θολή αυτή εικόνα, γίνεται ακόμη πιο σκοτεινή με τις ανατροπές που φέρνει η ψηφιακή εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης και η αδυναμία της Ευρώπης να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις ενδυνάμωσης του Ευρώ. Ίσως σε λίγο να μιλάμε για ‘’Ευρωκόπωση’’, που μοιάζει να καταλαμβάνει ακόμη και χώρες πυλώνες της Ένωσης.  

                                                                   Αντώνης Τριφύλλης.

                                    ΠΗΓΗ://www.lecourrierdiplomatique.eu/2019/12/ta-simadia-tou-telos/