Η ιδιωτικοποίηση πρακτικά
του ηλεκτροφωτισμού του δήμου Αμαρουσίου υπερψηφίστηκε στο δημοτικόσυμβούλιο στις 19/9,
αφήνοντας τους δημότες να πληρώνουν το κόστος για τα επόμενα χρόνια!
Στα χρόνια των
επαναλαμβανόμενων μνημονίων και των πακέτων “διάσωσης” της ελληνικής
οικονομίας,βασική στόχευση της
κυρίαρχης πολιτικής ήταν και παραμένει η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων.
Ηεκποίηση και η παραχώρηση
στην κερδοφορία του κεφαλαίου της δημόσιας περιουσίας παρουσιάζεται ωςο μόνος δρόμος για την
“ανάπτυξη” και το “ξεπέρασμα της κρίσης”.
Ήδη εκπρόσωποι της Ε.Ε. και τουΔ.Ν.Τ., πολυεθνικών
εταιριών, των μνημονιακών κυβερνήσεων νέων και παλιών, προωθούν τοξεπούλημα των πιο
στρατηγικών τμημάτων του δημόσιου τομέα.
Οι υπηρεσίες και οι υποδομές των
δήμων δεν θα μπορούσαν
δυστυχώς να λείπουν από αυτό το “πάρτι”, ακόμα και αν αφορούν μικρότεραοικονομικά μεγέθη από
ό,τι λ.χ. η ΔΕΗ ή τα περιφερειακά αεροδρόμια.
Πιστή σε αυτό το πλαίσιο,
η δημοτική αρχή Πατούλη παρουσίασε ένα νέο “τρικ” για να στηρίξει τον
κρατικοδίαιτο ιδιωτικό
τομέα.
Αφορμή ήταν η ανάθεση σε ιδιώτη του έργου του εκσυγχρονισμού τουΔικτύου Δημοτικού
Οδοφωτισμού (ΔΔΟ) με στόχο την αναβάθμιση του για καλύτερη ποιότητα φωτισμούτων δημόσιων χώρων,
αυξημένη ασφάλεια των πολιτών, μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας,περιορισμού των εκπομπών
διοξειδίου του άνθρακα.
Ταυτόχρονα όμως παραχωρείται η λειτουργία,συντήρηση και επέκταση
του για την κάλυψη των μελλοντικών αναγκών της πόλης για τα επόμενα12 χρόνια!
Πιο απλά, η
πλήρης διαχείριση του δικτύου μέχρι το 2030!
Τι σημαίνει αυτό;
1ον,
ο δήμος παραχωρεί μεγάλο μέρος από την όποια εξοικονόμηση χρημάτων
γίνει χάρη στην μικρότερη
κατανάλωση των νέων υποδομών ως μέρος της σύμβασης για την απόσβεσηκαι το κέρδος του ιδιώτη
που θα αναλάβει το έργο.
Ας σημειωθεί ότι ο δήμος έχει τόσο τους πόρους (28
εκ. € αποθεματικά) όσο
και τη δυνατότητα να υλοποιήσει το έργο κρατώντας τον έλεγχο του δικτύου. Το επιχείρημα άλλωστε ότι
“δεν θα πληρώσει τίποτα άμεσα ο δήμος” καταρρίπτεται από το γεγονός ότιεγγυάται πως ο ιδιώτης
μακροπρόθεσμα θα αποπληρωθεί με το -πολύ- παραπάνω.
2ον, ο δήμοςπαραχωρεί ένα βασικό του
καθήκον, αυτό της δημόσιας ασφάλειας και ανάδειξης των
κοινόχρηστων χώρων.
Μια
λειτουργία, που μέχρι τώρα είχε (ή έστω όφειλε να έχει) σαν κριτήριο το
δημόσιο συμφέρον, θα
συντελείται πλέον με ανοιχτό στόχο την μεγιστοποίηση του κέρδους μιας
ιδιωτικής εταιρίας από τα
ανταποδοτικά τέλη που πληρώνουν οι δημότες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται γιατην ένταση και τη
διάρκεια του φωτισμού.
Αν προηγούμενα οι δημότες μπορούσαν να παρέμβουν στηΔημοτική Αρχή για την
ικανοποίηση των αιτημάτων τους τώρα θα βρίσκουν μπροστά τους την «κλειστήπόρτα» μιας ιδιωτικής
εταιρίας που θα επικαλείται τη «σύμβαση».
3ον, ανοίγει ο δρόμος για τηνπλήρη και τυπική
ιδιωτικοποίηση του ηλεκτροφωτισμού, με δέσμευση παράλληλα του δήμου σε αυτήτη στρατηγική για τα
επόμενα χρόνια.
Έτοιμο είναι άλλωστε και το μελλοντικό επιχείρημα: “τόσα χρόνιαη διαχείριση του δικτύου
γίνεται από ιδιώτη, αυτός έχει την τεχνογνωσία, ο δήμος δεν μπορεί πλέον νατην αναλάβει”!
Τέλος
είναι σαφές, ότι ακόμα και αν δεν χαθούν άμεσα θέσεις εργασίας στο δήμο, οι
νέοι
εργαζόμενοι στον συγκεκριμένο
τομέα θα υπάγονται στην ιδιωτική εταιρία, κατά πάσα πιθανότητα με ελαστικές σχέσεις
εργασίας.
Κανένα από αυτά τα
ζητήματα όμως δεν φάνηκε να προβληματίζουν τη δημοτική αρχή, που έσπευσε να υπερψηφίσει την
συγκεκριμένη απόφαση στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου στις 19/9,
αφήνοντας τα πιο
συγκεκριμένα στοιχεία για την όποια σύμβαση βαθιά “γκρίζα”. Αποδείχθηκε εδώ για άλλη μια φορά και το
πραγματικό πρόσωπο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία, ενώ
διατείνεται ότι
υπερασπίζεται τα δημόσια αγαθά, έχει αφήσει ανέγγιχτη τη νομοθεσία περί
Συμπράξεων Δημοσίου- Ιδιωτικού Τομέα
(ΣΔΙΤ), που επιτρέπει τέτοιες παραχωρήσεις στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Ήταν άραγε τυχαία η -βολική-
απουσία του μοναδικού δημοτικού συμβούλου που αποτελεί κομματικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ από την
συνεδρίαση;
Η υπεράσπιση όμως των
δημοσίων αγαθών ενάντια στη μνημονιακή λαίλαπα της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και των συμμάχων τους δεν
σταματά εδώ.
Χρειάζεται να γίνει υπόθεση του αγωνιζόμενου λαϊκού κινήματος το μπλοκάρισμα
κάθε τέτοιας ενέργειας, όπως και η ανατροπή του συνόλου της
αντιδραστικής κυρίαρχης
πολιτικής.
Σε αυτή την κατεύθυνση η μετωπική συμπόρευση των αγωνιστικών αριστερών
δυνάμεων τόσο στις “μικρές”, όσο και στις “μεγάλες” μάχες είναι απαραίτητη.
Χρειάζεται να
ξεπεραστεί τόσο η απομόνωση, όπως και η υποβαθμιση των μαχών που έχουμε να δώσουμε
-τουλάχιστον προβληματισμό άλλωστε προκαλεί η απουσία των δημ. συμβούλων της
“Λαικής Συσπείρωσης”, που
πρόσκειται στο ΚΚΕ, από τη συνεδρίαση στις 19/9. Εμείς από την πλευρά μας δεν μπορούμε παρά να συνεχίσουμε
να παλεύουμε σε αυτή την κατεύθυνση!
Λαϊκή Ενότητα Αμαρουσίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου