Δύο Ελλάδες Πέτρου και Πατούλη
Λαϊκιστί: Οι «Αμαζόνες» δημοσιογράφοι του Αλαφούζου προτιμούν το Μέγαρο & ο λαός του Αμαρουσίου και οι Δήμαρχοι τον ... «παίδαρο» !
Πυκνώνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα τα επικριτικά & ειρωνικά άρθρα για τον Δήμαρχό μας Γιώργο Πατούλη από το συγκρότημα Αλαφούζου κι αυτό όσο και νάναι προκαλεί ποικίλα ερωτήματα ...
Γιατί μέχρι πρότινος οι σχέσεις των δύο ανδρών(γνωστοί & ως «Νονοί του Πάσχα»), εξ όσων γνωρίζουμε, ήταν σε πάρα πολύ καλό
επίπεδο ενώ η συνεργασία τους περίπου αρίστη.
Τόσο σε ότι αφορά τις δεντροφυτεύσεις του Πεντελικού και στο πότισμα των δενδρυλλίων, τους καθαρισμούς χώρων(π.χ. «The Mall» κ.α.), την συγκέντρωση τροφίμων και φαρμάκων, αλλά και γραφικής ύλης για τους μαθητές που πένονται από την οικονομική κρίση & την εξοντωτική λιτότητα που μας επέβαλαν οι ΣΥΝεταίροι μας της Ε.Ε...
Κάποιος βαθύτερος λόγος σίγουρα θα υπάρχει γαυτήν την αιφνίδια μεταστροφή Αλαφούζου κι όχι επειδή πληροφορήθηκε ότι ο Γ. Πατούλης π.χ. τρέφει φιλο - Ολυμπιακά αισθήματα!
Είναι τέτοιο δε το μένος του εναντίον του Δημάρχου μας, που για να λαβώσει το προφίλ του, επιστράτευσε την συντακτική Φάλλαγα Αμαζόνων που διαθέτει η εφημερίδα του «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», δηλαδή τις κ.κ. Μαρίλη Μαργωμένου, Τάνια Γεωργιοπούλου & την κριτικό Κινηματογράφου Μαρία Κατσουνάκη, οι οποίες όλως τυχαίως έδειχναν μία ιδιαίτατη προτίμηση στο πρόσωπο του Γ. Καμίνη!
Το κακό δεν είναι να ασκείς κριτική, αλλά πως την ασκείς, σε ποιο χρονικό σημείο και πως αυτή αιτιολογείται. Δηλαδή εκεί στο συγκρότημα Αλαφούζου ξαφνικά(μετά την «άψογη» συνεργασία των «Νονών του Πάσχα»), είδαν μονομιάς το φως το αληθινό και βάλλουν - όπου σταθούν κι όπου βρεθούν - κατά του Γ. Πατούλη;
Για να συνειδητοποιήσετε την αντικειμενικότητα που διέπει το συγκρότημα, πήραν συνέντευξη από το νέο πρύτανη του Καποδιστριακού Θεόδωρο Φορτσάκη(για να εκθειάσουν εμφανώς - εμφανέστατα, την πυγμή που επιδεικνύει στην καθιέρωση του ελέγχου ταυτοτήτων των εισερχομένων στο Πανεπιστήμιο), και είχαν ειδική ερώτηση για τον Δήμαρχό μας!!!
Το κακό δεν είναι να ασκείς κριτική, αλλά πως την ασκείς, σε ποιο χρονικό σημείο και πως αυτή αιτιολογείται. Δηλαδή εκεί στο συγκρότημα Αλαφούζου ξαφνικά(μετά την «άψογη» συνεργασία των «Νονών του Πάσχα»), είδαν μονομιάς το φως το αληθινό και βάλλουν - όπου σταθούν κι όπου βρεθούν - κατά του Γ. Πατούλη;
Για να συνειδητοποιήσετε την αντικειμενικότητα που διέπει το συγκρότημα, πήραν συνέντευξη από το νέο πρύτανη του Καποδιστριακού Θεόδωρο Φορτσάκη(για να εκθειάσουν εμφανώς - εμφανέστατα, την πυγμή που επιδεικνύει στην καθιέρωση του ελέγχου ταυτοτήτων των εισερχομένων στο Πανεπιστήμιο), και είχαν ειδική ερώτηση για τον Δήμαρχό μας!!!
Ελαβαν την απάντηση που ήθελαν κι άρχιναν να τον υμνούν, να τον αποθεώνουν με τίτλους:«Φόρτσα Φορτσάκη»!!!
Τι είπε & ελάλησε ο πρύτανης(η εταιρεία του οποίου συνέβαλε τα μέγιστα και πανηγυρίζει για την «μπίζνα» Λάτση στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ);
«Δεν ξέρω ποια φρικτή χίμαιρα τον κυνηγάει,
αλλά υποψιάζομαι ότι η αστείρευτη φιλοδοξία για αξιώματα που διακρίνει τον Γ.
Πατούλη είναι ένδειξη ότι προσπαθεί να ξεφύγει από κάτι... Εν πάση
περιπτώσει, δικό του πρόβλημα αυτό, εγώ το αναφέρω διότι, εκτός από δήμαρχος
Αμαρουσίου και πρόεδρος των γιατρών, πληροφορούμαι
ότι ο Γ. Πατούλης τώρα θέλει να γίνει καιπρόεδρος της ΚΕΔΕ - σαν να λέμε,
πρόεδρος των δημάρχων...»!!!
Το τελευταίο άρθρο του ευαγούς
συγκροτήματος Αλαφούζου ανήκει στην Μαρία Κατσουνάκη και φέρει τον
διαφωτιστικότατο τίτλο «Δύο Ελλάδες Πέτρου και Πατούλη»!
ΟΧΙ για
την Ελλάδα των συναδέλφων της, κ.κ. Παπαδημητρίου
- Πορτοσάλτε που γλυκοκοιτάζουν(το διατυμαπανίζουν
δημοσίως) προς «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ», σε αντιδιαστολή με όλους εκείνους
τους εργαζόνμενους, τους οικογενειάρχες που έχασαν την δουλειά τους, την αξιοπρέπειά τους και αγωνίζονται να
επιβιώσουν αντιστεκόμενοι στην Γερμανική οικονομική κατοχή ....δεν βρήκε ούτε μία
λέξη να αναφέρει!
Φαίνεται να μην την πολυαπασχολεί...
Ενδεχομένως να τους
αποστρέφεται, ίσως και να τους μισεί θανάσιμα & μάλιστα συνειδητά, γιατί
εξακολουθούν να αγωνίζονται, ενώ για την ίδια προφανώς έπρεπε να συμβιβαστούν με την διαμορφωθείσα πραγματικότητα!
Να αποδεχτούν δηλαδή το «τετελεσμένο» παθητικά & να αφομοιώσουν αδιαμαρτύρητα το «ΑΝΑΓΚΑΙΟ» Μνημόνιο...
Το δε μίσος που εκπέμπει( υψηλής τεχνικής αρτιότητας, αισθητικής &αρμονίας), προφανέστατα οφείλεται στο ότι οι πλγέντες δεν φρόντισαν(με οιονδήποτε τρόπο), να αποκτήσουν όλα εκείνα τα εφόδια, οικονομικά & εκπαιδευτικά, για να απολαμβάνουν(όπως η ίδια πράττει), π.χ. το Ελληνικό μουσικό σύνολο «Καμεράτα» στο Μέγαρο Μουσικής!!!
Να αποδεχτούν δηλαδή το «τετελεσμένο» παθητικά & να αφομοιώσουν αδιαμαρτύρητα το «ΑΝΑΓΚΑΙΟ» Μνημόνιο...
Το δε μίσος που εκπέμπει( υψηλής τεχνικής αρτιότητας, αισθητικής &αρμονίας), προφανέστατα οφείλεται στο ότι οι πλγέντες δεν φρόντισαν(με οιονδήποτε τρόπο), να αποκτήσουν όλα εκείνα τα εφόδια, οικονομικά & εκπαιδευτικά, για να απολαμβάνουν(όπως η ίδια πράττει), π.χ. το Ελληνικό μουσικό σύνολο «Καμεράτα» στο Μέγαρο Μουσικής!!!
Το οποίο «ειρήσθω
εν παρόδω», εξακολουθεί να λειτουργεί, παρ΄ότι έχει μία μαύρη
τρύπα(τρυπάρα ήθελα να πω) 200 εκ. €, το οποίο ο
κ. Μάνο(της
γνωστής Ιουδαϊκής οικογενείας), έσπευσε να σβήσει
με την συμβολή των Δωσίλογων - εθελόδουλων κυβερνώντων!!!
Προτίμησαν δηλαδή να πετσοκόψουν τους μισθούς πείνας των μη εχόντων, των συνταξιούχων & των αναπήρων, για να συνεχίσει να απολαμβάνει & να ευφραίνεται η κ. Κατσουνάκη και οι όμοιοί της, την καμεράτα & τον κ. Γιώργο Πέτρου, αδιαφορώντας «σαδιστικά», εάν το θέαμα που εκθειάζει και την αντιπροσωπεύει αισθητικά & καλλιτεχνικά, έχει ως κύριο χορηγό, κυριολεκτικά, το αίμα των πληττόμενων εργαζομένων!!!
Προτίμησαν δηλαδή να πετσοκόψουν τους μισθούς πείνας των μη εχόντων, των συνταξιούχων & των αναπήρων, για να συνεχίσει να απολαμβάνει & να ευφραίνεται η κ. Κατσουνάκη και οι όμοιοί της, την καμεράτα & τον κ. Γιώργο Πέτρου, αδιαφορώντας «σαδιστικά», εάν το θέαμα που εκθειάζει και την αντιπροσωπεύει αισθητικά & καλλιτεχνικά, έχει ως κύριο χορηγό, κυριολεκτικά, το αίμα των πληττόμενων εργαζομένων!!!
ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΥΓΕΣΤΑΤΗ ΓΡΑΦΙΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ:
«Το παρόν σημείωμα δεν θα είχε κανένα νόημα εάν τα
δύο γεγονότα, που εμφανώς δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, δεν είχαν συμπέσει
στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών:
Από τη μία, ο αμφιλεγόμενος δήμαρχος Αμαρουσίου και,
από χθές, νέος πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδος Γιώργος Πατούλης ...
Ο βίος και η πολιτεία του
κ. Πατούλη έχουν απασχολήσει τον Τύπο, όπως και η πρόσφατη αντιπαράθεσή του με
τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη.
Ως συνοπτική αποτύπωση του ανδρός
παραθέτουμε την (κομψής αποδόμησης) απάντηση που απέστειλε ο Δήμος Αθηναίων σε
μια επιθετική επιστολή του κ. Πατούλη, που απαξίωνε τους «ακομμάτιστους
υποψήφιους», δημαγωγούσε ανερυθρίαστα μιλώντας για «άγριες περικοπές της
κρατικής χρηματοδότησης» και υποσχόταν λαγούς με πετραχήλια:
«Θα συνιστούσαμε
στον κ. Πατούλη μεγαλύτερη συστολή. Δεν είναι όλα στη ζωή ευκαιριακές μιντιακές
εντυπώσεις. Ευτυχώς, η διαδρομή του καθενός είναι γνωστή. Τα παζάρια, το
κομματικό παρασκήνιο, η ακόρεστη φιλοδοξία για τις ηγεσίες ποικίλων
συνδικαλιστικών φορέων έχουν συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο».
Από την άλλη, ο αρχιμουσικός και διευθυντής της
Καμεράτας - Ορχήστρας Φίλων της Μουσικής, Γιώργος Πέτρου.
Η διεθνής τροχιά της
Ορχήστρας επιβεβαιώθηκε και προχθές το βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής, σε μια
σπάνια, υψηλής τεχνικής αρτιότητας, αισθητικής, συνύπαρξης και αρμονίας,
εμφάνιση με μουσική μπαρόκ και τέσσερις νέους και κορυφαίους, ξένους, κόντρα
τενόρους.
Ο κ. Πέτρου σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Κ» (23/10, στον Νίκο
Βατόπουλο) μιλάει για την ελληνική μουσική άνθηση, συμπεριλαμβάνοντας την ΚΟΑ
και τη Λυρική Σκηνή:
«…Πριν από λίγα χρόνια θα ήταν αδιανόητο ένα ελληνικό
μουσικό σύνολο, όπως η Καμεράτα, να δέχεται προσκλήσεις από τα μεγαλύτερα
θέατρα της Ευρώπης».
Οι δύο αυτές Ελλάδες είναι ολοένα και περισσότερο
δύο διαφορετικές επικράτειες, που από μια (μεταφυσική) ειρωνεία της τύχης και
μια (πραγματική) αποτυχία της πολιτικής, συνυπάρχουν κάτω από την ίδια «στέγη».
Μιλούν άλλη γλώσσα, ζουν σε διαφορετική εποχή.
Η πρώτη είναι η Ελλάδα της
διαρκούς χρεοκοπίας (ο χρόνος παραμένει ενεστώτας)
Η δεύτερη, είναι η Ελλάδα
των νέων ανθρώπων, που αναδύεται, στελεχώνεται, δυναμώνει, ερήμην των
πολιτικών.
Βασίζεται σε πολλή δουλειά, εκπαίδευση, ταλέντο, δεξιότητες,
συνεργασία με τον υπόλοιπο κόσμο, αξιολόγηση - και αξιοκρατία - με γνώμονα διεθνή
δεδομένα.
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι και οι δύο Ελλάδες θα
βαδίζουν παράλληλα.
Και οι δύο έχουν πιστούς οπαδούς. Το ανησυχητικό είναι ότι
το σύνολο του πολιτικού προσωπικού, απ’ όλα τα κόμματα, με ελάχιστες
εξαιρέσεις, υποστηρίζει στα λόγια τη δεύτερη και τάσσεται θεαματικά, με τις
πράξεις, στο πλευρό της πρώτης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου