21 χρόνια χωρίς τον «Αυτοκράτορα» του κλαρίνου Βασίλη Σούκα

Περίφημος λαϊκός οργανοπαίκτης (κλαρίνο-σαντούρι) και τραγουδοποιός της οικογένειας των Σουκαίων (δισέγγονος του γεννημένου περί το 1800 κλαριντζή Αναστασίου Σούκα, εγγονός του γεννημένου περί το 1850 βιολιτζή Θεοδώρου Σούκα, γιός του γεννημένου περί το 1900 κλαριντζή Αναστάση (Τάσου) Σούκα, αδελφός των Βαγγέλη και Κώστα Σούκα, ανιψιός του Φώτη και του Ηλία Σούκα και εξάδελφος του Τάκη Σούκα.

Γεννήθηε στο Κομπότι Άρτας 1931 & μας «άφησε» το 1993 στην Αθήνα.

Να σημειωθεί επίσης ότι και οι 2 γιοι του Τάσος και Γιάννης Σούκας σπούδασαν μουσική (ο πρώτος παίζει βιολί και ο δεύτερος, σαξόφωνο, κλαρίνο και φλάουτο). 

Γεννημένος στην Ήπειρο και διδαγμένος μέσα από τη μακρόχρονη θητεία του στα πανηγύρια του Νομού Άρτας, εξελίχθηκε σε ευαίσθητο και λαμπρό ερμηνευτή τόσο του σαντουριού όσο κυρίως του κλαρίνου, που στα χέρια του αναδείχτηκε σε όργανο-"καλειδοσκόπιο"!

 Είναι μοναδικός ο τρόπος που έπαιζε τόσο τους παλιούς ηπειρώτικους "βαρείς" σκοπούς (όπως την πεντάσημη "Παπαδιά") όσο και το μικρασιάτικο ρεπερτόριο (όπως τη σε τροπικό ιδίωμα "Πέργαμο"). 

Ήρθε στην Αθήνα το 1959 (τα τελευταία χρόνια έμενε στον Μαραθώνα) και ώς το 1992 εργάστηκε σε όλα τα σημαντικά Κέντρα της δημοτικής μουσικής. 

Για πολλά χρόνια διατηρούσε δικό του «μαγαζί», τα «Γλυκοχαράματα» στην πλατεία Καραϊσκάκη (πρώην «Πετροκότσυφας»)· ίδρυσε μάλιστα και δική του δισκογραφική Εταιρεία, αλλά η κακή κατάσταση της υγείας του τον ανάγκασε να την κλείσει. 

Ηχογράφησε πάνω από 4.000 τραγούδια (!), μεταξύ των οποίων και περίπου 200 δικά του (πολλά σε στίχους του).

Την τελευταία 6ετία της ζωής του συνεργάστηκε στενά με τον  Κατσιφέρη Αναστάσιο(Τάσος) Β. Κατσιφή, από τον οποίο διδάχτηκε τη βυζ. μουσική και ερμηνεύοντας οργανικά τα βαριά βυζ. μαθήματα έγινε ένας ψάλτης με κλαρίνο!

Έμαθε μέσα σε 2 χρόνια να καταγράφει με ακρίβεια τα κομμάτια του στη βυζ. σημειογραφία

κι αυτό τον βοήθησε να παιρνει μέος σε συναυλίες με διάφορες Ορχ.

Στο μεταξύ, το 1986 ήταν στον «Σείριο» (με τον Μ. Χατζιδάκι και τον Ρ. Ντέιλυ).

Το 1987 έπαιξε στο Φεστιβάλ Πατρών τη «Λυρική Σουίτα» του Κ. Σφέτσα, συνοδευόμενος από την Ορχ. ALEA III της Βοστώνης, ενώ τον επόμενο χρόνο έπαιξε στο Ηράκλειο το έργο του Κ. Σφέτσα «Διπλοχρωμίες» για λαϊκό κλαρίνο και ορχ. δωματίου (και τα 2 αυτά έργα κυκλοφορούν σε δίσκο από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης). 

Επίσης, στις τελευταίες του εμφανίσεις ανήκουν και εκείνες στο ΜΜΑ (το 1991 και το 1993) και στο ΑΠΘ, όπου "μαγνήτισε" για τελευταία φορά τα ακροατήριά του, παρά το ότι φυσούσε το κλαρίνο με έναν πνεύμονα...                                                                                                                                                                                                      
Στους LP δίσκους του (ως εκτελεστή παραδοσιακής-λαϊκής μουσικής και τραγουδοποιού): «Τραγούδια της λεβεντιάς» (1967), «Το κλαρίνο μου έχει κέφι» (1968),

«Χορεύει η ελλ. λεβεντιά» (1968), «Ελληνικό γλέντι» (1970), «Αντίλαλοι της υπαίθρου» (1973), «Αθάνατα δημοτικά τραγούδια» (1973), «Τα μεράκια του Βασ. Σούκα» (1973),

«Τσιφτετέλια με κλαρίνο» (1974), «Β. Χαρακίδα, Νο 2» (1975), «Ψηλά στο Τεπελένι» (1975), «Δημοτικοί σκοποί με κλαρίνο» (1975), «Θυμάται ο γέρος τα παλιά» (1976), «Τα χειμαδιά» (1976), «Τραγουδάμε την Ήπειρο» (1977), «Κεραυνοί κι αστροπελέκια» (1977),

«Έξι αστέρια τραγουδούν» (1977), «Ο Β. Σούκας και το κλαρίνο του, 5» (1977),

«Ο έρωτας πατρίδα δεν γνωρίζει» (1978), «Δημοτικές ρίζες» (1978),

«Τα χανούμικα τσιφτετέλια» (1978), «Κάτσε γέροντα στην άκρη» (1979),

«Τί καπετάνιος είσ’ εσύ» (1979), «Παπούτσια απ’ τον τόπο σου» (1979),

                         

«Τα ανατολίτικα τσιφτετέλια» (1980), «Τραγούδια για μερακλήδες» (1980), «Δημοτικά» (1981), «Ελληνική Παράδοση» (1983), «Κάτω στου βάλτου τα χωριά» (1983),

«Βασανάκι της καρδιάς μου» (1984), «Ελληνική παραδοσιακή μουσική» (1985),

«Με λένε όλοι αμαρτωλή» (1985), «Τα 12 μπωφόρ» (1986, ως στιχουργός),

«Ήχοι του χειμώνα» (1988, συμμετοχή), «Τραγουδώντας την παράδοση, Νο 1, 2 και 4» (1991), «Εγώ τη φτώχεια έζησα» (1991), «Ανθίζουν πάλι πασχαλιές» (1991), «Πνοή» (1991), «Διπλοχρωμία» (1993, «live»), «Αμαρτωλά τα μάτια σου» (1995), «Η τέχνη του κλαρίνου» (1995), «The art of improvisation» (1998), κ.λπ. Στα τραγούδια το: «Αν τό ’ξερα πριν γεννηθώ»,

«Η μάνα είναι θησαυρός», «Παρήγγειλα στο γάμο σου να φέρουνα λουλούδια»,

«Σε πήρα φτωχοκόριτσο», «Τσιγγανάκι μου γλυκό», «Έκανα τον πόνο δάκρυ», κ.λπ.

                                     

                                         Oι δύο «ΘΕΟΙ» του κλαρίνου!!!

                                           Το κλαρίνο του δωρίστηκε από τη σύζυγό του Λίτσα

                                                   στο «Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων».

                                                               www.musipedia.gr