Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Ἡ μικρασιατικὴ ἀκτὴ & οἱ νῆσοι τοῦ Αἰγαίου: Ἀπὸ τὸν Βενιζέλο στὸν Ἔρντογαν

Ο γνωστός  Έλλην Τουρκολόγος καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης

ο οποίος είχε δηλώσει ότι έχει στην κατοχή του «τρία διαβατήρια, Ελληνικό, Γαλλικό & Καναδικό αλλά στην καρδιά του είναι μόνο πολίτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας», ενώ σε ότι αφορά την οικονομική κρίση που διέρχεται η πατρίδα μας είχε πει βαρύγδουπα, πως «Μόνο η Τουρκία μπορεί να γλιτώσει την Ελλάδα από το χείλος της πτώχευσης», μέσω του περιοδικού γεωπολιτικής «ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗ», που διαθέτει προβαίνει στην παρακάτω ανάλυση, για τιην αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννη που θέτει επί τάπητος επίμονα ο «Σουλτάνος» Ερντογάν 
--------------------------------------------------------------------------------
Ἡ Ἑλλὰς εἶναι θάλασσα περιστοιχισμένη ἀπὸ γῆ. Εἶναι τὸ Αἰγαῖο, ποὺ ὡς κλειστὴ θάλασσα, εἶναι ἀδύνατον νὰ εὐημερεύσῃ ἐν εἰρήνῃ. Συνεπῶς, ὅποιος κατέχῃ τὶς νήσους, πρέπει νὰ κατέχῃ καὶ τὶς δύο ὄχθες τῆς θαλάσσης. Ὁ Βενιζέλος ἀπέτυχε, τὸ 1919, νὰ ἑνώσῃ τὸ Αἰγαῖο καὶ τὸ 1923 ἐπῆλθε ἡ κουτσὴ συνθήκη τῆς Λωζάννης ποὺ ἀφήνει ἀκρωτηριασμένο τὸ Αἰγαῖο. 
Βενιζέλος καὶ Ἔρντογαν συμφωνοῦν ἀπολύτως, μὲ μόνη διαφορὰ ὅτι ὁ πρῶτος ἤθελε ἑλληνικὴ τὴν ἀνατολικὴ ἀκτὴ τῆς κλειστῆς θαλάσσης, ἐνῷ ὁ Ἔρντογαν τὴν θέλει τουρκική. 
Μόνον ἕνας πόλεμος ἤ μία ἑλληνοτουρκικὴ συνομοσπονδία δύναται νὰ λύσῃ τὸν γρῖφο. 
Σὲ κάθε περίπτωση πρέπει νὰ ἑνωθῇ ὁ λαὸς ποὺ κατοικεῖ στὶς δύο ὄχθες, ποὺ ὑπῆρξε καὶ ποὺ συνεχίζει σήμερα νὰ εἶναι ἑλληνικός.
Ὁ Ἔρντογαν ἐδήλωσε: στὶς 29 Σεπτεμβρίου 2016: 
«Ἡ 15η Ιουλίου (ἡμέρα διεξαγωγῆς τοῦ προσφάτου πραξικοπήματος) εἶναι ἡ ἐπέτειος τοῦ δευτέρου πολέμου γιὰ τὴν Ἀνεξαρτησία τοῦ Τουρκικοῦ Ἔθνους. Καὶ ἔτσι πρέπει νὰ τὴν θυμόμαστε. 
Μᾶς (ἀπείλησαν) μὲ τὴν Συνθήκη τοῦ 1920 καὶ μᾶς ἔπεισαν νὰ (ἀποδεχθοῦμε) τὴν Συνθήκη τῆς Λωζάννης, τὸ 1923. Κάποιοι προσεπάθησαν νὰ μᾶς ἐξαπατήσουν, παρουσιάζοντας τὴν Λωζάννη ὡς νίκη. (Ἀλλά) στὴν Λωζάννη παραχωρήσαμε τὰ (τώρα ἑλληνικά) νησιά, ποὺ ἄν φωνάξῃς  ἀπὸ τὶς ἀκτὲς τοῦ Αἰγαίου, θὰ ἀκουσθῇς ἀπέναντι».
Ὁμοίως, Βενιζέλος στὴν ἐπίσημη ἔκθεσή του τῆς 30 Δεκεμβρίου 1918 πρὸς τὴν Συνδιάσκεψη τῆς Εἰρήνης τῶν Παρισίων ἔγραφε:
«Ἐὰν προσθέσουμε τοὺς πληθυσμούς, σχεδὸν στὴν πλειοψηφία τους ἑλληνικούς, τῶν γειτονικῶν νήσων  Ἴμβρου, Τενέδου, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου, Ἰκαρίας, Ρόδου, Δωδεκανήσου καὶ Καστελλορίζου, ποὺ ἀποτελοῦν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ γεωγραφικῆς καὶ οἰκονομικῆς ἀπόψεως τμῆμα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ ποὺ τὸ 1912 ἀπηρτίζοντο  ἀπὸ 370.138 Ἕλληνες  καὶ 24.652 Τούρκους, ἡ ἐδαφικὴ αὐτὴ περιοχὴ περιλαμβάνει 1.188.359  Ἕλληνες καὶ 1.042.050 μουσουλμάνους, ἐπάνω ἀπὸ 110.000 Ἑβραίους, ξένους, Ἀρμενίους καὶ Βουλγάρους, γεγονὸς ποὺ ἀνατρέπει τὴν πλειοψηφία καὶ δίδει τὸ ἀπόλυτο προβάδισμα στοὺς Ἕλληνες».
Ὅμως τὸ ἐπιχείρημα τοῦ Βενιζέλου νὰ προσθέσῃ στοὺς ἀριθμοὺς τοῦ ἠπειρωτικοῦ πληθυσμοῦ καὶ ἐκείνους τῶν παραλιακῶν νήσων, ἐκ τῶν ὁποίων τμῆμα ἀνήκει ἤδη στὸ βασίλειο τῆς Ἑλλάδος, αἰτιολογεῖται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἤδη ἀπὸ τὸ 1914 οἱ Τοῦρκοι διεμαρτύροντο κατὰ τῆς ἐκχωρήσεως στὴν Ἑλλάδα τῶν νήσων Χίου καὶ Μυτιλήνης, ὑποστηρίζοντας ὅτι οἱ παραλιακὲς νῆσοι ἀπετέλουν  ἀδιάσπαστο κομμάτι τῆς ἠπειρωτικῆς ἐνδοχώρας. 
Ἡ ἀντιδικία αὐτὴ σηματοδοτεῖ καὶ τὴν ἔναρξη τῶν ἀνθελληνικῶν διώξεων ποὺ ξέσπασαν στὴν Μικρὰ Ἀσία καὶ τὴν Θράκη ἀπὸ τὸ 1914. Ὁ Βενιζέλος λοιπὸν ἐπανελάμβανε τὴν τουρκικὴ ἐπιχειρηματολογία.
Ὁ Βενιζέλος ἐδήλωνε ἐνώπιον  τοῦ Συμβουλίου τῶν Δέκα στὸ Παρίσι, στὶς 4   Φεβρουαρίου 1919 : 
«Παρ’ὅλο ποὺ οἱ νῆσοι Χίος, Μυτιλήνη καὶ Σάμος ἐνεσωματώθησαν στὴν Ἑλλάδα μετὰ τὸν τελευταῖο βαλκανικὸ πόλεμο, ἡ τουρκικὴ κυβέρνηση οὐδέποτε ἀνεγνώρισε τὴν προσάρτηση τῶν κατοίκων τῶν ἐν λόγῳ περιοχῶν  στὴν Ἑλλάδα. 
Οἱ νῆσοι ἔχουν στενὴ οἰκονομικὴ σχέση μὲ τὴν πλησίον ἠπειρωτικὴ χώρα καὶ πολλοὶ ἰδιοκτῆτες γαιῶν τῶν νήσων ἔχουν ἰδιόκτητες γαῖες καὶ ἐπὶ τῆς ἠπείρου».
Παρ’ ὅλα αὐτά, ἡ ἐπιχειρηματολογία τοῦ Βενιζέλου ἀπερρίφθη : 
«Εἶχα προτείνει, δηλώνει ἐνώπιον τοῦ Συμβουλίου τῶν Τριῶν, στὶς 11 Μαίου 1919, νὰ συνυπολογισθῇ ὁ πληθυσμὸς τῶν νήσων μαζὶ μὲ τὸν πληθυσμὸ τῆς χερσονήσου. Ἡ πρόταση ὅμως αὐτὴ ἀπερρίφθη».
                                                          Δημήτρης Κιτσίκης                                   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου