H Χιώτισσα Δημοτική Σύμβουλος που κοσμεί το Μαρούσι

Ρένα Χαλιώτη: Το Μαρούσι να πάει μπροστά!!!

Η αγάπη μου για το Μαρούσι με οδήγησε πριν από οκτώ χρόνια να συστρατευθώ με το Δήμαρχο Αμαρουσίου κ. Γιώργο Πατούλη, με τον οποίο με συνέδεαν κοινές αρχές, ιδέες και αξίες και το κοινό όραμα να γίνει η πόλη μας πιο όμορφη, πιο λειτουργική, πιο ανθρώπινη.

Στα χρόνια αυτά, μέσα από την εποικοδομητική & αποτελεσματική συνεργασία μας από τις θέσεις ευθύνης που μου εμπιστεύτηκε, ο Δήμαρχος Γιώργος Πατούλης όχι μόνο δεν διέψευσε τις προσδοκίες μου και το όραμά μου για το Μαρούσι, αλλά απέδειξε ότι χωρίς να μετρήσει κόπο και χρόνο ακόμη και στις πλέον αντίξοες συνθήκες, όπως είναι η πρωτόγνωρη οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα μας, μπορεί να τα καταφέρει & το Μαρούσι να πάει μπροστά.

Τα θετικά αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται από τα πρώτα χρόνια της Δημαρχιακής του θητείας.

Αναλαμβάνοντας το Δήμο με χρέη και δάνεια από παρελθόντα έτη που άγγιζαν τα 280.000.000 ευρώ και ενώ οι «Κασσάνδρες» της πόλης μας καθημερινά διέδιδαν ότι μέρα με τη μέρα ο Δήμος θα βάλει λουκέτο, πέτυχε μέσα σε λίγα χρόνια ο προϋπολογισμός του 2014 για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια να είναι πλεονασματικός, κατά 11, 5 εκατ. ευρώ και ο Δήμος να μείνει «όρθιος».

Σε μία εποχή που η κρατική επιχορήγηση μειώθηκε κατακόρυφα κατά 70%, ο Γιώργος Πατούλης διεκδίκησε δυναμικά και αποτελεσματικά μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων τη χρηματοδότηση σημαντικών έργων υποδομής και ανάπλασης σε κάθε γειτονιά. Στο πρόσωπό του οι κάτοικοι της πόλης μας βρήκαν ανταπόκριση σε ζητήματα που για χρόνια τους ταλαιπωρούσαν και υποβάθμιζαν την ποιότητα της ζωής τους. Ο πολιτισμός και ο αθλητισμός ανθούν στην πόλη μας και εκατοντάδες συμπολίτες έχουν την ευκαιρία να εκφραστούν δημιουργικά και ευχάριστα στον ελεύθερο χρόνο τους, όταν σε άλλους Δήμους κλείνουν αθλητικά και πολιτιστικά κέντρα. Πρωτίστως όμως, αυτό που διακρίνει τον Γιώργο Πατούλη είναι η ευαισθησία του για τον άνθρωπο, η ικανότητά του να ακούει με προσοχή τα προβλήματα των συμπολιτών του και να σκύβει με ειλικρίνεια και αγάπη πάνω σ’ αυτά, καθώς και η αμεσότητά του στην επίλυση των προβλημάτων καθημερινότητας. Η λέξη «θα» δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό του. Υπάρχει μόνο η φράση: «αυτό έπρεπε να είχε γίνει από χθες».

Χαρακτηριστική είναι η προσπάθειά του να έχουν οι Μαρουσιώτες όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα ζωής. Το κοινωνικό έργο του είναι σημαντικό για τη στήριξη της εργαζόμενης μητέρας, των ανθρώπων που μας μεγάλωσαν, των συμπολιτών μας που επλήγησαν από την οικονομική κρίση.

Το όραμά μου για τον επανασχεδιασμό της πόλης μας, την προστασία του περιβάλλοντος και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων υλοποιείται βήμα - βήμα από τον Γιώργο Πατούλη. Η βιοκλιματική ανάπλαση του Ιστορικού Εμπορικού Κέντρου το αποδεικνύει περίτρανα.

Στην κρίσιμη πενταετία που έχουμε μπροστά μας, η πόλη μας έχει ανάγκη από ικανούς, έμπειρους και με κοινωνική ευαισθησία πολιτικούς, ώστε αυτό που κερδίσαμε με κόπο αγώνες και σκληρή προσπάθεια, να μπει δηλαδή το Μαρούσι σε μία δημιουργική πορεία, να μη γίνει έρμαιο πειραματισμών και αναποτελεσμαστικής διαχείρισης, που θα οδηγήσουν στην οπισθοδρόμηση την πόλη μας. Ο Δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης έχειαποδείξει έμπρακτα την αγάπη του για το Μαρούσι, τις ικανότητές του, διαθέτει σχέδιο και έχει όραμα για την πόλη μας.

Στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές συστρατεύομαι και πάλι μαζί του και με τη δική σας στήριξη και εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου, θα εργαστώ με την ίδια ανθρωπιά, εντιμότητα και ειλικρίνεια για να ολοκληρώσουμε αυτό που ξεκινήσαμε πριν από οκτώ χρόνια, με κίνητρο της αγάπη μας για την πόλη μας και κοινό στόχο το Μαρούσι να πάει μπροστά να γίνει πρότυπη Ανθρώπινη Πόλη.

====================================================================

                Βιογραφικό έκπληξη αγαπητή μου Ρένα, που το έβγαλα από το ΑΡΧΕΙΟ μου

     & προέρχεται από μία παλαιότερη συνέντευξή σου στην εφημερίδα της Χίου, «ΠΟΛΙΤΗΣ»,

                                             ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ & σε αυτές τις Εκλογές

Γεννήθηκε το 195  . Στην Ευαγγελίστρια το πατρικό σπίτι, στον καινούριο δρόμο. 

Παντελής ο πατέρας, συνταξιούχος έμπορος (κατάστημα τροφίμων στην οδό Σκαναβή, εκεί που τώρα είναι το βιβλιοπωλείο Κυριακίδη).

Σύλβια η μητέρα. Υδραία, από το γένος Καλκούνη.

Χάρης Χαλιώτης ο σύζυγος, Γεράσιμος ο γιος, δικηγόρος και Σοφία η κόρη με πτυχία ναυτιλιακών.

  Είναι Χιώτισσα και μάλιστα αρκετά τοπικίστρια, όπως δηλώνει υπερήφανα. Έφυγε από τη Χίο 18 χρόνων. Υποστηρίζει όμως ότι οι Χιώτες της διασποράς αγαπούν, ίσως, περισσότερο τη Χίο από τους ντόπιους, κι είναι μεταξύ τους πιο δεμένοι.

Μεγάλωσε στην Ευαγγελίστρια, έμενε στην οδό Κουντουριώτη 37. Έχει βγάλει το 2ο Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο Θηλέων. «Ωραία χρόνια. Μια Ευαγγελίστρια διαφορετική, πιο ανθρώπινη, πιο όμορφη. Ήμασταν πολύ φίλοι, παίζαμε στη «χωράφα», εκεί που τώρα είναι το αρχαιολογικό μουσείο. Ήταν ένα δασάκι με καρυδιές. Είχα πολλές φιλίες, με τις οικογένειες Καλλιμασιά και Κάμπουρα. Ήμουνα και στη χορωδία της εκκλησίας με δεξιό ψάλτη τότε τον κ. Ψαλτάκη αρχικά και μετά τον κ. Κολύβα. Έψαλα και σόλο. Στα μάτια μου η περιοχή και η εκκλησία της Ευαγγελίστριας, είναι ό,τι ομορφότερο υπάρχει στον κόσμο».

Όπως τονίζει πάντα, η Ευαγγελίστρια ήταν το στολίδι της Χίου...

Το 1971 εγκαταστάθηκε στο Κουκάκι. Στους πρόποδες του Φιλοπάππου ήταν το σπίτι της. Είχε αρραβωνιαστεί, πηγαινοερχόταν στην Αγγλία για τις σπουδές της, πολύ τρέξιμο. Σπούδασε Διεθνείς Δημόσιες Σχέσεις στο Κολέγιο Saint Jales, του Brighton. Νωρίτερα, στα 17 της χρόνια, είχε αποκτήσει το Proficiency στα Αγγλικά, κάτι σημαντικό για τότε. Το 1974 τελείωσε, επέστρεψε στην Ελλάδα κι εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στο Μαρούσι. 

Με τα κοινά είχε ασχοληθεί αρκετά νωρίτερα. Ήταν «πουλάκι» στο Σώμα Ελληνίδων Οδηγών της Χίου με Γενική Έφορο την Τζ. Μουστάκα. Αργότερα έγινε οδηγός, το 1970 Ναυτοδηγός, το 1971 υπαρχηγός, μετά από σεμινάρια, και παρέλασε μάλιστα μαζί με το Σώμα.

«Είναι κάτι που μου αρέσει, λυπήθηκα που οι συνθήκες της ζωής μου τότε μεταξύ Ελλάδας κι Αγγλίας με υποχρέωσαν να απομακρυνθώ».

Αμέσως μετά την μεταπολίτευση, το 1974, εντάχθηκε στη Ν.Δ..

«Νωρίτερα ήμουν πολύ μικρή.

Στο σπίτι δεν μιλάγαμε πολιτικά. Έγινα μέλος των Τοπικών Οργανώσεων στο Κέντρο της Αθήνας και μετά στο Μαρούσι.

Όμως, ποτέ δεν πήρα μέρος σε εκλογικές διαδικασίες των Οργανώσεων, διότι ήμουν μέλος σε σχολικούς και πολιτιστικούς συλλόγους, κι αν και ήταν γνωστή η πολιτική μου ταυτότητα, δεν ήθελα να συγχέονται αυτές οι δύο ιδιότητες».

Είναι μέλος από το 1986 και Πρόεδρος από το 1990 του Εξωραϊστικού & Πολιτιστικού Συλλόγου Νέας Λέσβου Αμαρουσίου. 
Πριν από το Σύλλογο, προϋπήρχε συνεταιρισμός που ιδρύθηκε από τους Μυτιληνιούς ,που ήσαν οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής. Οι δύο φορείς συνυπήρχαν έως το 1986 που διαλύθηκε ο Συνεταιρισμός κι αφομοιώθηκαν τα μέλη του στο Σύλλογο. Κύριος στόχος της ίδρυσης του Συλλόγου ήταν η προστασία της περιοχής και του περιβάλλοντος.
«Η περιοχή είναι 240 στρ., εκ των οποίων 60 είναι δάσος. Για να διατηρηθεί, με πρωτοβουλία του Συλλόγου κατεβάσαμε τον συντελεστή δόμησης από το 1,60 σε 0,80. Έτσι, κερδίσαμε 60 στρ. πράσινου. Τώρα υπάρχουν μεζονέτες χαμηλού ύψους 11-13 μ. και ελάχιστες πολυκατοικίες που προϋπήρχαν. Κύριο μέλημα του Συλλόγου μας είναι η προστασία του πράσινου της περιοχής και του Αμαρουσίου γενικότερα με κάθε νόμιμο μέσο».  Η δράση του είναι φοβερή. Βέβαια, στηρίζει ακόμη και δικαστικές υποθέσεις εναντίον καταπατητών. Με αυτήν τη δράση, επόμενο ήταν να προκαλέσει το ενδιαφέρον των πολιτικών κομμάτων και παρατάξεων του Αμαρουσίου
«Στην αρχή ο Δήμαρχος κ. Τζανίκος και η Διοίκηση δεν μας υπολόγιζαν. Είχαν τη νοοτροπία της εξουσίας και την αλαζονεία της Διοίκησης που εκλέγεται για 4η φορά.
Μας το έλεγαν διοικητικά και το έδειχναν έμμεσα και άμεσα. Όμως με τη συμπεριφορά, τη δράση και τις προτάσεις μου κατόρθωσα και κέρδισα τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων των παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου». 

Η μέχρι τώρα πορεία της στο Δημοτικό Συμβούλιο δείχνει ότι δεν πρέπει να γίνεται αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση.
«Αυτό το έχω εφαρμόσει και το αποδεικνύω με την λειτουργία μου μέσα στο Συμβούλιο.

Ασχολούμαι περισσότερο με θέματα περιβάλλοντος, πρασίνου και ποιότητας ζωής των κατοίκων.

Κατέθεσα μία πρόταση που θα μπορέσουν να την αξιοποιήσουν όλοι οι Δήμοι της Ελλάδος. Πρότεινα την ολοκληρωτική απαλλαγή των Πολυτέκνων από τα Δημοτικά Τέλη.

Με αυτήν τη δράση, επόμενο ήταν να προκαλέσει το ενδιαφέρον των πολιτικών κομμάτων και παρατάξεων του Αμαρουσίου.

Εδώ και πολλά χρόνια την «φλερτάρουν» πιεστικά όλες οι κομματικές παρατάξεις να μπει στο ψηφοδέλτιό τους. «Τελικά, στις τελευταίες εκλογές αποδέχτηκα την πρόταση της παράταξης του κόμματος μου. Όλοι όμως αναγνωρίζουν ότι δεν έχω κομματικές παρωπίδες, γι’ αυτό και με ήθελαν στα ψηφοδέλτιά τους.

Η Διοίκηση του Δήμου Αμαρουσίου αντιπρότεινε απαλλαγή 50% και η πρόταση πέρασε ομόφωνα.

Επειδή η απόφαση αυτή ήταν αντίθετη με την Επιτροπή του άρθρου 7 και υπήρχε κίνδυνος να απορριφθεί από την Περιφέρεια, όπως συνέβη στο παρελθόν, ανέλαβα προσωπικά το θέμα και μετά από μεγάλο αγώνα και συνεχής παρεμβάσεις στο Υπ. Εσωτερικών κατόρθωσα να γίνει τροποποίηση και να περάσει η απόφαση περί απαλλαγής κατά 50% των πολυτέκνων οικογενειών από τα δημοτικά τέλη.

Αυτό έγινε γιατί οι πολύτεκνοι είναι μια ευαίσθητη κοινωνικά ομά

Επίσης, τα τελευταία χρόνια, πάντα μέσα από τα Δημοτικά αλλά και τα κοινωνικά έδρανα, έχει κάνει αγώνες για την καταπολέμηση της ασθενείας της βαμβακίασης που πλήττει τα δάση του Αμαρουσίου, αλλά και όλης της Ελλάδας. «Παρακολούθησα σεμινάρια και συνέδρια σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής και κατάθεσα προτάσεις στη Δημοτική Αρχή, οι οποίες έγιναν σεβαστές».

Πέραν τούτων, πολιτικά ήταν εκλεγμένη σύνεδρος και ομιλήτρια στο 6ο Πανελλαδικό Συνέδριο της Ν.Δ. από τις 22 έως και τις 24 Ιουλίου 2004.