Ο ΝΕΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ ΝΟΜΟΣ
του Δ. Κοτσώνη
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος που προτείνεται από τους υπουργούς Ανάπτυξης εξακολουθεί να διατηρεί τις γραφειοκρατικές διαδικασίες των προηγούμενων ρυθμίσεων και τις πολύπλοκες διαδικασίες που έχει επιβάλει σκοπίμως η Ε.Ε., προκειμένου να καθυστερήσει την απορρόφηση των επιδοτήσεων (βλπ. δήλωση εκπροσώπου της Ε.Ε. ενώπιον της επιτροπής καθορισμού του Γ’. Πακέτου Ντελόρ, στην κατηγορία του εκπροσώπου της Ιταλίας ότι είναι Μεγάλο το Πακέτο :
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος που προτείνεται από τους υπουργούς Ανάπτυξης εξακολουθεί να διατηρεί τις γραφειοκρατικές διαδικασίες των προηγούμενων ρυθμίσεων και τις πολύπλοκες διαδικασίες που έχει επιβάλει σκοπίμως η Ε.Ε., προκειμένου να καθυστερήσει την απορρόφηση των επιδοτήσεων (βλπ. δήλωση εκπροσώπου της Ε.Ε. ενώπιον της επιτροπής καθορισμού του Γ’. Πακέτου Ντελόρ, στην κατηγορία του εκπροσώπου της Ιταλίας ότι είναι Μεγάλο το Πακέτο :
«μην ανησυχείτε διότι θα τους βάλουμε τέτοιους όρους ώστε να μην μπορούν να το απορροφήσουν γρήγορα», χωρίς, βέβαια, καμία Ελληνική αντίδραση).
Καμία απ' τις γνωστές «ασθένειες» των προηγούμενων νόμων δεν αντιμετωπίζει, απλώς τις μεταθέτει σε άλλους φορείς (βλπ. Τράπεζες), πλην του τρόπου απόδοσης της επιδοτήσεως.
1. Διατηρεί την υποχρέωση υποβολής οικονομολογικής μελέτης ως προϋπόθεση για την απόδειξη της αποτελεσματικότητας της επένδυσης, λες και υπάρχει επιχειρηματίας στον κόσμο, που να στήριξε την επιτυχημένη δράση του σε οικονομολογικές μελέτες ( πρώτος κόμβος διαπλοκής ) .
2. Εξακολουθεί να επιτρέπει τον προσδιορισμό του κόστους της επένδυσης δια της συντάξεως προϋπολογισμού, ο οποίο εξαρτάται απ΄τον υποκειμενισμό των υπαλλήλων ( δεύτερος κόμβος διαπλοκής ) .
3. Συναρτά το ύψος της από το λογιστικό κόστος της επένδυσης
(τρίτος κόμβος διαπλοκής ) ,δημιουργώντας δι' αυτού, ουσιαστικά, αθέμιτο ανταγωνισμό σε βάρος των μικρών, διότι ενώ ο «μικρός» έχει δυνατότητες να επιτύχει μικρότερο κατασκευαστικό κόστος έναντι του μεγάλου, δεν του επιτρέπει να «κερδίσει» από αυτή τη διαφορά, ενισχύοντας την ανταγωνιστική του θέση έναντι της οικονομίας κλίμακος που συνοδεύει της μεγάλες μονάδες.
Και όχι μόνο αλλά καθιστώντας αδιάφορο το κόστος κατασκευής της μονάδος, αφού η επιδότηση συναρτάται απ΄ τα λογιστικά αποτελέσματα και όχι, όπως θα έπρεπε, ανεξάρτητα από αυτό, ( Επιβραβεύοντας και σε τελευταία ανάλυση τους ανίκανους να περιορίσουν το κόστος ).
4. Και βέβαια χωρίς να επιτρέπεται να διαφεύγει της προσοχής μας η αλλοίωση των λογιστικών αποτελεσμάτων και κυρίως ο υποκειμενισμός του ελέγχου τους, όπου αναπτύσσεται, και μάλιστα άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος, αφού κανείς δεν πιστεύει ότι είναι δυνατόν τρεις υπάλληλοι να ελέγξουν τη γνησιότητα του πλήθους των πληρωμών και φυσικά το εύλογο της τιμολογήσεως του και όσων λογιστικών επινοήσεων επιστρατεύσουν οι <οικονομολόγοι> της κάθε μονάδος. κλπ. ( τέταρτος κόμβος διαπλοκής ) .
Τομή βέβαια του υφιστάμενου καθεστώτος είναι οι ρυθμίσεις που καθορίζουν τις καταβολές της επιδοτήσεως, οι οποίες πράγματι είναι τολμηρές αλλά επιβαλλόμενες, όπως επίσης και η γενναία μείωση του ύψους των εγγυητικών επιστολών.
Τέλος είναι προφανές απ΄ την άπνοια που έχει επικρατήσει στην ΑΝΆΠΤΥΞΗ και που θα εξακολουθήσει, εφόσον το ύψος της επιδοτήσεως παραμείνει στα μεγέθη που έχουν μειωθεί από προγενέστερους νόμους και μάλιστα υπό τις σημερινή οικονομική δυσπραγία, (ιδιαίτερα δε στις προβληματικές παραμεθόριες περιοχές), παρά την μείωση της Εθνικής Συμμετοχής την οποία έχει επιτρέψει η Ε Ε, ακριβώς εξ αυτού του λόγου.
Είναι απολύτως απαραίτητη η αύξηση του ποσοστού επιδοτήσεων κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες κάθε μορφής μεγέθους και περιοχής.
Τα ανωτέρω μειονέκτημα ένα και μοναδικό τρόπο αντιμετωπίσεως έχουν.
α. Την κατάργηση την οικονομολογικής μελέτης.
β. Την αντικειμενοποίηση κοστολόγησης κάθε επένδυσης.
Στο καίριο αυτό ζήτημα, που είναι ο προσδιορισμός του κόστους μιας επένδυσης, ένας και μόνο τρόπος υπάρχει. Να καθοριστεί π.χ. το κόστος της επένδυσης στα ξενοδοχεία ανά κλίνη και κατηγορία , προσαυξανόμενο σε ειδικές συνθήκες, ( μετατροπή παραδοσιακών, υποθμελιώσεις κλπ.), το κόστος μιάς Βιομηχανίας-Βιοτεχνίας με επιμερισμό του κόστους της σε κόστος κτιριακών εγκαταστάσεων αν κυβικό μέτρο κτιρίου και κόστος μηχανολογικού εξοπλισμού αν δυναμικότητα παραγομένου προϊόντος κλπ.
Κάθε άλλος τρόπος καταδικάζει τη Χώρα στη διαπλοκή και σε την Εθνική Οικονομίας καθήλωση , όπως απέδειξε και η πρόσφατη πολιτική επέμβαση κατά της διαπλοκής , που κατέληξε στην διαπόμπευση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου .
γ. Τον περιορισμό του ελέγχου στην καλή ποιότητα των κατασκευών, το καινουργές του εξοπλισμού και την τήρηση των προδιαγραφών
Και για απάντηση στους αρνητές των ανωτέρω, ας προσδιοριστεί το κόστος των επιδοτούμενων μονάδων-έργων κατά τον ανωτέρω τρόπο και ας παραμείνει ο αναλυτικός προσδιορισμός για εκείνες τις επενδύσεις για τις οποίες θα προβληθεί το «ανέφικτο αντικειμενοποίηση τους κόστους τους». Τουλάχιστον θα προχωρήσουν οι περισσότερες.
Όμως, πέραν των ανωτέρω απαραίτητων βελτιώσεων, χρειάζονται πολύ περισσότερα και αυτά είναι η διαμόρφωση των συνθηκών εκείνων, οι οποίες θα επιτρέψουν να γίνει ανταγωνιστική η Ελληνική «Παραγωγή», διότι είναι και πρόδηλο ότι αυτά τα μέτρα προορίζονται για την αντιμετώπιση της έλλειψη παγίου κεφαλαίου και δεν αντιμετωπίζουν το κόστος παραγωγής ( άλλωστε η επιδότηση παγίων γι όσους διαθέτουν κεφάλαια αντισταθμίζεται μέσω των αποσβέσεων και των φορολογικών απαλλαγών ).
Γι' αυτό το μέγα ζήτημα της Ελληνικής Οικονομίας ουδόλως παίρνει μέτρα ο νόμος.
Δεν αρκεί η ενισχυμένη επιδότηση των καινοτόμων επιχειρήσεων έρευνας και τεχνολογίας, αφού ο «όγκος» της παραγωγής τους δεν μπορεί να αποτελέσει σημαντικό ποσοστό του ΑΕΠ., πέραν της αδυναμίας της χώρας και των εγχώριων επιχειρήσεων για πρόσφορα των μεγάλων δαπανών που απαιτεί η ανάπτυξη τους .
Αυτό το οποίο χρειάζεται είναι, τα αυξημένα ποσοστά επιδοτήσεως και η καθιέρωση ρυθμίσεων που να διευκολύνουν αφενός μεν τις επιχειρήσεις στην συγκρότηση παραγωγικών μονάδων μεγάλου μεγέθους ( τώρα που εξέλιπε από την πολιτική ζωή του τόπου η κολεκτιβοποίηση και μας τελείωσε το μοντέλο της Αλβανίας ), αφετέρου δε στη συγκρότηση παραγωγικών μονάδων σε συνεργασία με αντίστοιχες του εξωτερικού, που θα καταστήσουν το κόστος παραγωγή τους ανταγωνιστικό στο διεθνές περιβάλλον ( απ΄τις οποίες θα μεταφερθεί νοοτροπία, οργάνωση, τεχνογνωσία, μέθοδος, ποιοτική αναβάθμιση, προώθηση προϊόντων στο εξωτερικό, ποιοτική αναβάθμιση των προϊόντων και άνοιγμα νέων αγορών , στοιχεί τα οποία δεν μπορούν να αναπτυχθούν απ΄την πρωτογενής τομές της Οικονομίας μας).
Τα υπουργεία Γεωργίας. Ναυτιλίας, Εμπορίου, Υγείας, Ασφαλίσεων κ.α. περιορίστηκαν στη διαχείριση των επιδοτήσεων, χωρίς καμία ενέργεια προς την βελτίωση του κόστους των παραγωγικών μονάδων που αποτελούν το αντικείμενο της αρμοδιότητας τους
Αυτό άλλωστε είναι και το μεγάλο πρόβλημα δύο εκ των κυρίων παραγωγικών κλάδων της Οικονομίας, της Γεωργίας και της Κτηνοτροφίας, για να περιορισθούμε σε ένα υπουργείο.
Τόσα χρόνια επιδοτήσεων απ΄το υπουργείο Γεωργίας σε τίποτε δεν συνέβαλλε στην αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, για να μην πούμε ότι το αύξησαν, αφού δι' αυτών αυξήθηκε ο όγκος των επιδοτούμενων προϊόντων. Ο επί τόσα χρόνια περιορισμός του υπουργείου Γεωργίας σε συστάσεις και οδηγίες σε τίποτε δεν συνέβαλλαν στην παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων, αλλά ούτε και στη μεταφορά τεχνογνωσίας, η οποία άλλωστε είναι συνέπεια και της συγκροτήσεως των μονάδων παραγωγής, αντιθέτως κατευθύνθηκαν, αλλά συνεχίζουν και σήμερα να κατευθύνονται, στις πεπαλαιωμένες απόψεις περί του μεγέθους των μονάδων αυτών των κλάδων.
Είναι πλέον γνωστό , για να περιοριστούμε σε ένα παράδειγμα ότι, ένα απ΄ τα κυρία προϊόντα της γεωργίας μας, το λάδι, σύντομα θα βρεθεί σε εξοντωτικό ανταγωνισμό από τη νέα μορφή Ελαιώνων, που αναπτύσσονται στην Καλιφόρνια, την οποία ακολουθούν πολλές ελαιοπαραγωγικές χώρες. Μορφή που για να αναπτυχθεί απαιτούνται μεγάλης εκτάσεως μονάδες, ισχυρότερες επιδοτήσεις - λόγω της εξαφανίσεως του εισοδήματος κατά το χρόνο που απαιτείται για να αρχίσει η απόδοση τους -, υποβοήθηση συγκροτήσεως νέας μορφής συνεταιριστικών μορφών, αυστηρά εποπτευόμενους από το Κράτος , αλλά και την Δικαιοσύνη και με αυστηρότατες τιμωρίες και απαγόρευση μεταβολής του νομικού καθεστώτος απ΄το οποίο θα διέπονται επί μία εικοσαετία, έτσι ώστε να μην παρέχονται στην εκάστοτε Κυβερνητική Εξουσία οι δυνατότητες για παρεμβάσεις τις οποίες παρακολουθήσαμε την τελευταία τριακονταετία ( προς τούτο δε ίσως θα μπορούσε να επιστρατευθεί το Δικαστικό Σώμα, να αποφασίζει επί τυχόν προτεινόμενων αλλαγών του καθεστώτος τους ).
Είναι επίσης απαραίτητο να συμπιεστεί το εργατικό, το ασφαλιστικό, το γραφειοκρατικό κόστος , κλπ. Αντιμετώπιση η οποία έχει αφεθεί στα διαφορά υπουργεία τα οποία έλαμψαν με την απόλυτη αποτυχίας τους..
Βέβαια στην αντιμετώπιση της συμπιέσεως του κόστους, πρωταρχικό λόγο προς τούτο έχει το Υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο ήδη όφειλε να έχει αντιμετωπίσει με τον προτεινόμενο νομοσχέδιο δύο καθοριστικούς για την Εθνική Οικονομία παράγοντες, το εργατικό κόστος και την εξασφάλιση εργασιακής ειρήνης, τουλάχιστον στις νέες μονάδες. Και προς αυτό τον σκοπό έπρεπε να περιλάβει διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό των διατάξεις περί «εταιρειών προμηθείας εργατικού δυναμικού από λαθρομετανάστες», καθορίζοντας το ημερομίσθιό αυτών στα επίπεδα του ημερομισθίου των χωρών, όπως αυτά εφαρμόζουν και οι λοιπές χώρες της Ε.Ε., να απαγορεύσει την άσκηση επιχειρήσεων από τους λαθρομετανάστες, εξετάζοντας και την «Ενθοποίηση όλων των λαθρομεταναστών» από μηδενική βάση.
Όπως επίσης όφειλε να εκμεταλλευτεί και να εκσυγχρονίσει τις διατάξεις περί «ελευθέρων ζωνών», επιβάλλοντα μέτρα που να θωρακίζουν τις επιχειρήσεις από την καταχρηστική χρήση «για το δίκαιο του εργάτη» και προς τούτο θα αρκούσε η σύνδεση των εργατικών απαιτήσεων και των απεργιών τους με εκείνες των αντιστοίχων παραγωγικών κλάδων της ΓΕΡΜΑΝΊΑΣ, λαμβανομένου υπ’ όψει της σχέσεως του λογού των ΑΕΠ των δύο χωρών.
Δημήτριος Κοτσώνης
πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ
Εφημερίδες
α. enikos.gr - Κοινωνία: Στη «σφηκοφωλιά της διαφθοράς»
16 Μαρ. 2012 – Η κοινή γνώμη παρακολουθεί άναυδη τις αποκαλύψεις για τα όσα συνέβησαν στον 4ο όροφο του υπουργείου Ανάπτυξης, εκεί όπου στεγάζεται η ...
β. Νέα υπόθεση διαφθοράς στη «σφηκοφωλιά» του υπουργείου Ανάπτυξης 17.03.2012 - 16.43
Τέλος δεν έχουν οι αποκαλύψεις για το «αμαρτωλό» Τμήμα Επενδύσεων του υπουργείου Ανάπτυξης αφού η λίστα με τους επιχειρηματίες που έπεσαν θύματα εκβιασμού μοιάζει να μην έχει τέλος.
Η νέα υπόθεση διαφθοράς από τη «σφηκοφωλιά» στο υπουργείο Ανάπτυξης, η οποία αποκαλύφθηκε από την εκπομπή Mega Σαββατοκύριακο, αφορά έναν ιδιοκτήτη εταιρείας λογισμικού στον οποίο ζητήθηκε μίζα 25.000 ευρώ για να εγκριθεί επιχορήγηση ύψους 600.000 ευρώ.
«Από την αρχή που κάναμε την επένδυση η οποία σημειωτέον ήταν άριστη από απόψεως τεχνολογίας, όπως άριστα ήταν και τα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας, ζητήθηκε ένα ποσό» ανέφερε ο Γιώργος Διαμαντής, ιδιοκτήτης της εταιρείας, ο οποίος συμπληρώνει ότι οι επίορκοι υπάλληλοι του ζήτησαν ένα... «κίνητρο» για να προχωρήσει η επένδυση.
Όπως καταγγέλλει ο ίδιος, του ζητήθηκε μίζα 25.000 ευρώ για να εγκριθεί η επιχορήγηση ύψους 600.000 ευρώ. Όταν μάλιστα, κ. Διαμαντής δεν κατέβαλε τη μίζα, οι υπάλληλοι τον τιμώρησαν απορρίπτοντας την επένδυση.
Για το θέμα παρενέβη και ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος ο οποίος επικοινώνησε με τον επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρο Ρακιντζή και ζήτησε να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση με το «αμαρτωλό» τμήμα Επενδύσεων αλλά και επιτάχυνση των διαδικασιών για την πλήρη αποκάλυψη του κυκλώματος διαφθοράς.
γ.Αντί να τιμωρηθεί έγινε Διευθυντής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου