Στη Ν. Υόρκη οι μισές ράβδοι χρυσού της Γερμανίας!

Aποθηκευμένο στο εξωτερικό είναι το 70% των αποθεμάτων χρυσού της Γερμανίας!!!

Η Bundesbank, η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας, αποκάλυψε ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα μυστικά της: σχεδόν οι μισές ράβδοι χρυσού που της ανήκουν - συνολικού βάρους 3.400 τόννων - βρίσκονται στη Νέα Υόρκη.

Η αποκάλυψη αυτή, που έγινε από την Μπούντεσμπανκ κατ' αποκλειστικότητα στο Γερμανικό Πρακτορείο, έπεται συζητήσεων εντός της χώρας σχετικά με το γιατί ο χρυσός δεν επαναπατρίζεται στην έδρα της Κεντρικής Τράπεζας στη Φρανκφούρτη και γιατί δεν διενεργούνται τακτικά έλεγχοι, "μήπως κάτι "πονηρό" συμβεί με τον χρυσό της Γερμανίας στη Νέα Υόρκη".

O Καρλ-Λούντβιχ Τίλε, στέλεχος της Κεντρικής Τράπεζας, αποκάλυψε ότι οι 1.536 τόννοι χρυσού της Γερμανίας φυλάσσονται, χωρίς καταβολή ενοικίου, σε θυρίδες του υποκαταστήματος της Fed (Ομοσπονδιακής Κεντρικής τράπεζας) στη Νέα Υόρκη, ενώ με τους ίδιους όρους άλλοι 374 τόννοι φυλάσσονται σε θυρίδες της Κεντρικής Τράπεζας της Γαλλίας.

Αντιθέτως, η Τράπεζα της Αγγλίας έχει ζητήσει να της καταβάλλεται μισό εκατομμύριο ευρώ ετησίως για να φυλά 450 τόννους γερμανικού χρυσού.

Εντός των γερμανικών συνόρων παραμένουν 1.036 τόννοι γερμανικού χρυσού, δεδομένου ότι συνολικώς το γερμανικό δημόσιο έχει στην ιδιοκτησία του 3.396 τόννους του πολυτίμου μετάλλου.

Αυτή η ποσότητα χρυσού αποτιμάται πλέον από την Παγκόσμια Τράπεζα στα 143 δισεκατομμύρια ευρώ!!!

Ο Τίλε χαρακτήρισε σήμερα "αλλόκοτες" τις αιτιάσεις ότι ο εκτός συνόρων γερμανικός χρυσός μπορεί να πέσει σε ξένα χέρια. "Αμέσως μετά το 2000 επαναπατρίσαμε 930 τόννους χρυσού από το Λονδίνο στη Φρανκφούρτη, λιώσαμε αυτήν την ποσότητα του πολύτιμου μετάλλου δημιουργώντας νέες ράβδους του. . . δεν μάς έλειπε κατά την παραλαβή ούτε ένα γραμμάριο".

Για τον γερμανικό χρυσό στη Νέα Υόρκη ο αξιωματούχος αποκάλυψε ότι "θα μειωθεί μέσα στην τριετία ελαφρά η φυλασσόμενη ποσότητά του". "Κάθε χρόνο τα ερχόμενα τρία θα επαναπατρίσουμε 50 τόννους χρυσού μας και, αφού τους λιώσουμε, θα δημιουργήσουμε νέες ράβδους".

Ο Τίλε προέβη σε αυτήν την ενημέρωση μετά τον πολιτικό θόρυβο που ξέσπασε, αλλά και τον εξονυχιστικό έλεγχο που ζήτησε από την Bundesbank το Ομοσπονδιακό Ελεγκτικό Συνέδριο της Γερμανίας(μια ανεξάρτητη αρχή που ελέγχει τις δημόσιες δαπάνες).

Συγκεκριμένα το Ελεγκτικό Συνέδριο είχε ζητήσει εδώ και μήνες από την Bundesbank να προχωρήσει σε έναν λεπτομερή έλεγχο με ασφαλείς μεθόδους και να μην περιορίζει τις αναφορές της σε επιφανειακούς ελέγχους ή σε γραπτές διαβεβαιώσεις εκ μέρους των ξένων κεντρικών τραπεζών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά τις ΗΠΑ (8.133 τόνοι), η Γερμανία διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού στον κόσμο. Η αξία των συνολικά 3.396 τόνων ξεπερνά τα 133 δις ευρώ.

Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, οι χώρες της ευρωζώνης διαθέτουν συνολικά 10.787 τόνους χρυσού, με τη Γερμανία να κατέχει τη μερίδα του λέοντος και με την ίδια την ΕΚΤ να διαθέτει 502 τόνους.

          Ποια είναι η εικόνα στις χώρες της κρίσης;

Σε 2.451 τόνους υπολογίζονται τα αποθέματα χρυσού της Ιταλίας, σε 382 της Πορτογαλίας, σε 281 της Ισπανίας ενώ σε 111 της Ελλάδας.

Γιατί όμως μεταφέρθηκε στο εξωτερικό το μεγαλύτερο μέρος των γερμανικών αποθεμάτων;

Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα αίτια θα πρέπει να αναζητηθούν στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου και τους φόβους διένεξης μεταξύ Ανατολής και Δύσης, των ΗΠΑ και της τότε Σοβιετικής Ένωσης.

Το επιχείρημα ακούγεται λογικό, σχολιάζει ο ιστορικός οικονομίας Βέρνερ Αμπελσχάουζερ, κυρίως όσον αφορά τη μεταφορά και αποθήκευση του χρυσού στις ΗΠΑ, δεν δικαιολογεί όμως και τη μεταφορά τους στη γειτονική Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία.

                         Γιατί μεταφέρθηκε ο χρυσός;

Ο ίδιος πιστεύει ότι οι λόγοι ήταν διαφορετικοί. Πολλοί ξεχνάνε σήμερα, όπως λέει, ότι όταν ζούσε το οικονομικό της θαύμα στα τέλη της δεκαετίας του 1950, η Γερμανία είχε τεράστια πλεονάσματα στα ισοζύγια πληρωμών σε βάρος των δυνάμεων της Δύσης.

«Η Γερμανία χρειαζόταν τη στρατιωτική τους προστασία την ώρα που Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι βρίσκονταν διαρκώς σε δεινή οικονομική θέση».

Οι χώρες αυτές έλαβαν τότε και δάνεια από τη Γερμανία. «Φαντάζομαι ότι πέρα από τα δάνεια υπήρχε και μια ‘συμφωνία κυρίων’ που έλεγε: εντάξει, εμείς αποθηκεύουμε το χρυσό μας σε εσάς, έτσι οικοδομείται και ένα κλίμα εμπιστοσύνης. Και εσείς μπορείτε -και αυτή ήταν η σιωπηρή συμφωνία-, να εξυπηρετηθείτε εάν υπάρχει ανάγκη», λέει ο ιστορικός.

Το αντάλλαγμα, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν η εγκατάσταση ξένων στρατιωτικών βάσεων στη Γερμανία, που τόσο χρειάζονταν οι Γερμανοί την εποχή εκείνη.

Πηγή Deutsche Welle