Μέσα απο έρευνες του καθηγητού ERICH VON MASONEN αποδείχθηκε περίτρανα οτι ο Ρήγας Φεραίος ήταν κρυπτοφασίστας, κρυπτοπαγανιστής, κρυπτοπαιδόφιλος και κατ' ευθείαν πρόγονος του Χίτλερ !!! Δεν το πιστευετε; Διαβάστε τι γράφει ο Πυθαγόρας
του Πυθαγόρα Πυθαγορίδη
Μέσα απο έρευνες του καθηγητού ERICH VON MASONEN αποδείχθηκε περίτρανα οτι ο Ρήγας Φεραίος ήταν κρυπτοφασίστας, κρυπτοπαγανιστής, κρυπτοπαιδόφιλος και κατ' ευθείαν πρόγονος του Χίτλερ !!!
Εάν λοιπόν αυτός ο άθλιος ζούσε σήμερα , πώς θα έγραφε τον περίφημο "Θούριο" ;
Ιδού πώς το φαντάζομαι :
ΘΟΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ (26-5-2013)
Ως πότε παλληκάρια θα ζώμεν θλιβερά
μέσα εις τα τσιμέντα ωσάν χλωμά πουλιά ;
Χαράτσια να μας βάνουν μαζί και Φι-Πι-Α
κοινόχρηστα, εφορείες και αναδρομικά ;
Ένσημα, αποδείξεις, χαρτόσημα σωρό
δικόγραφα, και δόσεις σου κλέβουν τον καιρό.
Παράβολα πληρώνεις, φακέλλους και χαρτιά
και βεβαιώσεις ψάχνεις στημένος στην ουρά .
Αιτήσεις και ενστάσεις, πιστοποιητικά
συμβόλαια, σφραγίδες ολόκληρα βουνά.
Και εισφορές & φόρους, ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερά
και η ζωή μας φεύγει δίχως μια χαρά.
Τιμολογίων χρώμα απέκτησες και σύ
και συνταγές σου γράφει το δόλιο το ΕΣΥ .
Να ζώμεν σε δυάρι , να βλέπωμεν τιβι
να τρώγωμεν σκουπίδια και άνοστο ψωμί .
Κάλλιο είναι μια ώρας ζωή εις τα χωριά
παρά σαράντα χρόνους τσιμέντα γκριζωπά
Για δες σου την κατάντια ανθρώπιον οικτρόν
ποιός ήσουν και πως γίνεις τον έσχατον καιρόν :
Δίχως λευκόν ψυγείον χάνεις τον λογισμόν.
Ο ήλιος σε χαλάει . Θέλεις κλιματισμόν .
Φωνή εκ των τζιτζίκων σου είναι συμφορά .
Οχλοβοή της πόλης σου είναι μια χαρά .
Σκόρδον και το κρεμμύδιν δεν τρώγεις άλλο πια
κουκιά δεν τα γνωρίζεις ούτε και παστουρμά .
Τες μυρωδιές δεν θέλεις , ιδρώτα δεν μπορείς
χανούμισα σε κάναν χαλκάδες να φορείς .
Ολημερίς παρλάρεις πίνοντας τον καφέ
τους λόγους μετρημένους δεν έχεις πια ποτέ .
Καπνίζεις σιγαρέττα δια να πουλάς εφέ
κουνιέσαι και λυγιέσαι ωσάν τρελλή Φατμέ .
ξεχνάς Αναξαγόραν , Σόλωνα και Θαλήν .
Στολίζεσαι και βάφεις ωσάν πουταναριόν
οπούσουν Μυρμιδόνας ξέχασες τον καιρόν
Πούστηδες και καλτάκες την χώραν διοικούν
οι άντρες εκρυφτήκανε και πλέον δεν μιλούν .
Πουτάνες μας τις κάνανε κόρες και αδελφές
για να γαμούν εκείνοι με τις χοντρές κοιλιές .
Οι τράπεζες σου δάνειζαν κοπανιστόν αγέρα
για να ξωφλήσεις πούλαγες και μάνα και πατέρα .
Ο κομματάρχης έβαζε ποιόν γούσταρε στη λίστα
μα 'σύ εις του σκυλάδικου εχόρευες στην πίστα .
Σου τάζαν πρίν τις εκλογές κι' έπειτα τα ξεχνούσαν
και έμενες ο φουκαράς στο χέρι με μιαν ...πούσαν !
Εις τις ειδήσεις σούδειχναν "Να, φάτε μάτια ψάρια"
τα ξέκωλα και τις γυμνές με τα βαριά μαστάρια .
Την σκέψην σου αφήρεσαν μέσα απ΄ το τσερβέλον (1)
και η Ελλάδα έγινε απέραντο μπουρδέλον . (2)
Και συ οπου ψηφίζεις τον "προοδευτισμόν"
έχεις στενήν την σχέσην με τον αυνανισμόν.
Μεσ΄ το μυαλό θολούραν εχεις πολλά βαριάν
φουμάροντας τον μπάφον μιλάς για εργατιάν .
Δύο τσιτάτα ξέρεις του Λένιν και του Μάρξ
σοφός , σοφών λογιέσαι εκ της σαρκός η σάρξ . (10)
Καημένε , ευθύς αν θέλεις λαόν να ωφελείς
διάβασε τι σου γράφουν Πλάτωνας και Θαλής .
Μέσα στην χώραν θέλεις ξένους , κατακλυσμόν .
"Έτσι χτυπάω" λέγεις "τον καπιταλισμόν" !
Εις κάθε έναν κρότον μας τρέμει η ψυχή
και δεν κυκλοφορώμεν νύκταν εις το στρατί .
Και χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς .
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Εργάτες και αγρότες , εμπόροι, ναυτικοί
το βιός εχάσαν όλο και μείναν στο ψαθί .
Κι αμέτρητοι άλλοι τόσοι, υπάλληλοι σεμνοί,
ζωήν και πλούτον χάνουν, δίχως την αφορμή.
Η Νέα Τάξη έταζε λαγούς με πετραχήλια.
Χρυσά κουτάλια θάχωμεν , θα ζούμε χρόνια χίλια.
Στον πληθυσμόν φρένο θα μπεί κι' οι πόλεμοι θα πάψουν .
Η πείνα θα αφανιστεί κι' οι νόμοι θα αλλάξουν .
Οι μπόμπες θε να γίνουνε για ψάρεμα βαρίδια .
Στον κάμπο θε να παίζουνε λιοντάρια με τα γίδια .
Πάνω σε σφαίραν καθαρή θα ζούμ' ευτυχισμένοι
πλυμένοι , ωραίοι , καθαροί και όλοι μορφωμένοι .
Αν πέτυχε το όνειρο κρίνε και μόνος τώρα .
Του κόσμου τα αφεντικά πήραν την κατηφόρα .
Αντί ηγήτορες σοφοί να γίνουνε των όντων
παραφροσύνη , πόλεμος , κλαυθμός , τριγμός οδόντων .(11)
Η γή ταλαιπωρήθηκε κι' άγονο είν' το χώμα .
Τα ψάρια πλέουνε νεκρά , παντού υπάρχει βρώμα .
Ο πληθυσμός εγίνηκε αμέτρητα μιλλιούνια (12)
οι άνθρωποι γεννοβολούν και ζούνε σαν γουρούνια .
Την αρετήν ξεχάσανε τρώγοντας καραβίδες
και του μυαλού λασκάρανε απότομα οι βίδες .
Τον δόλον έχουν στην φωνήν , ακούς την και τρομάζεις .
Κόψε την φάτσαν την ξυνήν συμπέρασμα να βγάζεις .
Με θράσος και με ψέμματα γεμάτη η λαλιά τους .
Το μίσος για τους Έλληνες το βλέπεις στην ματιά τους .
Κριτές θεοί και πρόγονοι
βλέπουν και μας διατάζουν :
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Ελάτε με έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
να κάμωμεν μεγάλον , τρανόν ξεσηκωμόν.
Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν
να βάλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.
Συμβούλων χρείαν έχωμεν σαν τους σοφούς αρχαίους .
Μέτρο να έχουν στο φαϊ και στην θωριάν ωραίους .
Χείραν να έχουν στιβαράν , αλήθειαν στην καρδιά τους
τους τίμιους κι' εργατικούς να έχουν σαν παιδιά τους .
Γαρίδες και χρυσαφικά να μην τους συναρπάζουν .
Να ξέρουν πότε να μιλούν και πότε να σωπάζουν .
Τους δαίμονες των πειρασμών σοφά να τους κερδαίνουν (3)
μήτε να πνίγουν το φυτό μήτε να το ξεραίνουν . (4)
Εάν ταχιά τους εύρωμεν φεύγωμεν τον χαμόν
και θα τους διαφυλάξωμεν ωσάν τον οφθαλμόν .
Και τότε με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν
ας πούμ’ απ’ την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.
Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε Σε,
στην γνώμην των τυράννων, να μην ελθώ ποτέ.
Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,
εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.
Εν όσο ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,
για να τους αφανίσω, θε να `ναι σταθερός.
Πιστός εις την πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν,
αχώριστος για να `μαι, υπό τον στρατηγόν.
Κι αν παραβώ τον όρκον, ν’ αστράψ’ ο ουρανός,
και να με κατακόψει, να γένω σαν καπνός.
Σ’ ανατολή και δύση, και νότον και βοριά,
για την πατρίδα όλοι, να `χωμεν μια καρδιά.
Στην πίστην του καθ’ ένας, ελεύθερος να ζει,
στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζί.
Νησιώτες , Ρουμελιώτες ,Θράκες και Θεσσαλοί
Μωριάς και Μακεδόνες με μια κοινήν ορμή
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
πως πήραμε φυσέκια, παντού να ξακουσθεί.
Και Κρήτες και Μανιάτες, λιοντάρια ξακουστά
ως πότε στες σπηλιές σας, κοιμάστε σφαλιστά;
Ανδρείοι Ηπειρώτες, ορμήσετε για μια,
το αίμα των τυράννων, ρουφήξτε σαν θεριά.
Όσοι απ’ την τυραννίαν, πήγαν στην ξενιτιά
στον τόπον του καθ’ ένας, ας έλθει τώρα πια.
Και όσοι του πολέμου, την τέχνην αγροικούν (5)
Εδώ ας τρέξουν όλοι, τυρράνους να νικούν.
Η χώρα μας τους κράζει, μ’ αγκάλες ανοιχτές,
τους δίδει βιό και τόπον, αξίες και τιμές.
Ως πότε θα δουλεύεις, σε ξένους Βασιλείς;
έλα να γένεις στύλος, δικής σου της φυλής.
Κάλλιο για την πατρίδα, κανένας να χαθεί
ή να κρεμάσει φούντα, για ξένον στο σπαθί.
Σας κράζει η Ελλάδα, σας θέλει, σας πονεί,
ζητά την συνδρομήν σας, με μητρική φωνή.
Κι' απ' όλη την Ευρώπη , αδέλφια εθνικοί
με τ' άρματα στο χέρι, καθ’ ένας ας φανεί,
Το αίμα σας ας βράσει, με δίκαιον θυμόν,
μικροί μεγάλοι ομώστε, τυράννου τον χαμόν.
Και σείς που τον Παϊσιον έχετε οδηγόν
κακοπερνάτε ομοίως κάτω απ' τον ζυγόν .
Λοιπόν γιατί αργείτε, τι στέκεστε νεκροί;
Ξυπνήστε και μην είστε ως πτώματα νωθροί.
Και όσοι βοηθήσουν , δεν είναι πια εχθροί,
αδέλφια μας θα γένουν, ας είν' και χριστιανοί .
Μα όσοι Νέα Τάξην θέλουν να προσκυνούν ,
εκείνοι και δικοί μας, αν είναι, ας χαθούν .
Και σείς απο τον Άθω, σαν άξια παιδιά,
οι νόμοι σας προστάζουν, να ρίξετε φωτιά.
Με εμάς , οι καλογέροι , γενείτε ένα κορμί,
κατά της τυραννίας, ριχθείτε με ορμή.
Αμβρόσιε (6) τί στέκεις , τόσον εκστατικός;
τινάξου στο μπαλκόνι, φώναξε σαν αητός.
Τους μπούφους και κοράκους, καθόλου μην ψηφάς,
με εθνικόν ενώσου, αν θέλεις να νικάς.
Και σύ στην Μεσογαία και Λαυρεωτική , (7)
ο βάρβαρος ως πότε, θε να σε τυραννεί ;
Παράτα πια τα λόγια και πιάσε το σπαθί
κατέβα εις τον δρόμον με μας και σύ μαζί .
Παπά Κεφαλογιάννη (8) του Ψηλορείτη αητέ
λεβεντογένας Κρήτης περήφανε υιέ
καιρός ειν' της πατρίδος ν' ακούσεις την λαλιάν
εις τους τυράννους παίξε ευθέως μπαλωθιάν .
Κι εσείς ιστοσελίδαν που έχετε κρυφήν
μήν είστε στο λαγούμι (9) , βγείτε στην κορυφήν .
Και όσοι πανοπλίας διαθέτετε λαμπράς
ελάτε εις τον ήλιον να βλέπει ο ντουνιάς .
Ο κόσμος σας προσμένει , σας θέλει ο λαός
τί πλέον να φοβείστε , προς τί ο δισταγμός ;
Πρόβατα και λεόντους , σκληρόν και μαλθακόν
δι όλους ετοιμάζουν σκληρότατον διωγμόν .
Πως οι προπάτορές μας, ορμούσαν σαν θεριά,
για την ελευθερία, πηδούσαν στη φωτιά.
Έτσι κι ημείς, αδέλφια, ν’ αρπάξουμε για μια
τα άρματα, να βγούμεν απ’ την πικρή σκλαβιά.
Με μια καρδίαν όλοι, μια γνώμη, μια ψυχή,
χτυπάτε του τυράννου, την ρίζα να χαθεί.
Να ανάψουμε μια φλόγα, σε όλον τον ντουνιά,
να τρέξει απ' την Κίναν , έως την Αραπιά.
Να σφάξουμε τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν,
ολόκληρον πλανήτην , σκληρά τον τυραννούν.
----------------------------------------------------------------------
(1) Cerebellum : κρανίο
(2) Ο Κων/νος Καραμανλής είχε πεί "Η Ελλάδα έγινε απέραντο φρενοκομείο".
(3) Κερδίζουν
(4) δηλ. να τηρούν το σωστό μέτρο σε όλα .
(5) Γνωρίζουν
(6) Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας
(7) Μητροπολίτης Νικόλαος
(8) Ανδρέας Κεφαλογιάννης , παπάς στα Ανώγεια , γνωστός απο πύρινο λόγο του για ξεσηκωμό .
(9) Υπόγεια στοά .
(10) Σάρξ εκ της σαρκός : έκφραση απο τα ιερά κείμενα του Χριστιανισμού .
(11) Κλαυθμός και τριγμός οδόντων ( κλάμα και τρίξιμο δοντιών ) : έκφραση απο τα ιερά κείμενα του Χριστιανισμού .
(12) millions : εκατομμύρια
************************************
pitago99@gmail.com
Αρχική σελίδα : http://lofos.info/pythas/index.html
--------------------------------------------------------------------------------
Rubrik: Kunst, Literatur/Τεχνη, Λογοτεχνία
von Πυθαγόρας Πυθαγορίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου