Τελευταία Κυριακή «7 Μέρες με τη Λένα», στο ΙΔΙΟΜΕΛΟ!

                          Δείτε φωτογραφίες από την παράσταση
                                    (Κάντε κλικ επάνω στον τίτλο)
Γιατί ένα έργο με πρωταγωνιστές έναν παππού και μια γιαγιά; 

Γιατί ένας «Ευγένιος» και μια «Ζοζεφίνα»;

Γιατί κάθε γενιά που ακολουθεί κρέμεται από τα χείλη του παππού και της γιαγιάς. 

Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, οι άχρηστοι κοινωνικά και παραγωγικά, που περιθωριοποιούνται στη φτώχεια και τη μοναξιά, έχουν στα χείλη και  στη μνήμη  θησαυρούς. 

Στα λόγια τους φωλιάζουν η Ιστορία και το βίωμα, χαρμάνι απολογισμού ζωής και εμπειρίας.

Όμως το κουβεντολόι με τον παππού και τη γιαγιά δεν είναι μόνο μάθημα Ιστορίας. 

Είναι πάνω απ’ όλα απ’ ευθείας επαφή με το Μύθο. 

Ο λόγος του γέροντα είναι ένα ζωντανό παραμύθι, πολύτιμο για το κάθε αυτί. 

Γιατί, τι περίεργο, όταν γερνάει κανείς, κι ενώ το σώμα μαραζώνει, η μνήμη θεριεύει. 

Κι αυτή τη μνήμη δεν είναι μόνο προσωπική αλλά και συλλογική και μεταμορφώνει το κάθε προσωπικό και ιστορικό βίωμα μιας ζωής σε σπάνιο αφήγημα.

    =================================================================

Και γιατί ένα έργο με πρωταγωνίστρια μια «Λένα»; Μια κλέφτρα;

Γιατί το ενδιαφέρον στους ήρωες του παραμυθιού, από τον Κοντορεβιθούλη μέχρι τον Χάνσελ και τη Γκρέτελ, ή τη Βασίλισσα του Χιονιού, για παράδειγμα,  είναι αν και πώς ο χαμένος ήρωας θα βρει το δρόμο του. Η Λένα, κι αυτή χαμένη κι ανυπεράσπιστη, ευάλωτη και σκληρή, προπέτης και μαχήτρια,  αντιμέτωπη μ’ έναν απολύτως εχθρικό κόσμο, συναντάει τους Γέρους και το Παραμύθι και μέσα από τη συνάντηση αυτή βρίσκει το δρόμο της, όπως όλοι οι ήρωες των παραμυθιών που αγαπώ.

                                   Γεωργία Δεληγιαννοπούλου