Ούτε υπέρ ούτε κατά, οι "Εκτός των Τειχών"!!!

Δημιουργία μονάδας ΟΚΑΝΑ στο Νοσοκομείο ΚΑΤ

Η παρούσα οικονομική και κοινωνική κρίση, που εξαθλιώνει μεγάλες μάζες εργαζομένων/ανέργων και τους πετάει στο κοινωνικό περιθώριο, τροφοδοτεί τις στρατιές των εξαρτημένων από τις ναρκωτικές ουσίες συνανθρώπων μας.

Οι έμποροι των ναρκωτικών ουσιών υποδέχονται με «ανοιχτές αγκαλιές» τους νέους που δε βλέπουν προοπτική σχετικά με την οικονομική και κοινωνική τους ένταξη και προκοπή και καταφεύγουν στην «απόδραση» από τη σκληρή και άδικη κοινωνική πραγματικότητα μέσω της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών.

Μοναδική λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της εξάπλωσης των ναρκωτικών ουσιών είναι η συστράτευση όλων μας στη δημιουργία ενός νέου κοινωνικού ιστού, ο οποίος θα στρέφεται ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα και δεν θα την αποδέχεται ως δεδομένη.

Μέσα σ' αυτόν τον κοινωνικό ιστό, ο εξαρτημένος βρίσκει ένταξη, λόγο και δύναμη να απεξαρτηθεί.

Το ζήτημα της δημιουργίας νέων μονάδων του ΟΚΑΝΑ είναι ένα σοβαρό ζήτημα, το οποίο αφορά όχι μόνο τους «εξαρτημένους» - ασθενείς συνανθρώπους μας, οι οποίοι χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του, αλλά και χιλιάδες άλλους ανθρώπους που ζουν στο ίδιο κοινωνικό περιβάλλον με τους εξαρτημένους – ασθενείς και τις μονάδες του ΟΚΑΝΑ.

Θεωρούμε ότι δεν δικαιούμαστε να τοποθετηθούμε υπέρ ή κατά της δημιουργίας δομής του ΟΚΑΝΑ, οπουδήποτε, από τη στιγμή που οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί γίνονται με βάση συγκεκριμένες αιτήσεις εξαρτημένων – ασθενών ανά περιοχή.

Θεωρούμε βαθιά υποκριτικό το να «κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας», αγνοώντας το πρόβλημα της ραγδαίας εξάπλωσης της χρήσης των ναρκωτικών και δε θεωρούμε ότι η λογική που υιοθετείται από ορισμένους συμπολίτες μας, οι οποίοι νομίζουν ότι θα κρατήσουν την περιοχή τους "καθαρή" από τοξικομανείς αναθεματίζοντας τη δημιουργία μονάδων ΟΚΑΝΑ στην περιοχή κατοικίας τους, θα δώσει λύση στο πρόβλημα της εξάπλωσης της χρήσης των ναρκωτικών.
Σε κάθε γειτονιά, και στο Μαρούσι, υπάρχουν εξαρτημένοι και οικογένειες που βιώνουν αυτό το δράμα. Οι τοξικομανείς δεν είναι προνόμιο μόνο της πλατείας Βάθης και των Εξαρχείων. Ας σταματήσουν λοιπόν οι υποκριτικές κραυγές που θέλουν να κουκουλώσουν το πρόβλημα.
Από την άλλη πλευρά, είναι αλήθεια ότι όπου ανοίγουν μονάδες ΟΚΑΝΑ, δημιουργείται μια νέα μικρή αγορά ναρκωτικών, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους κατοίκους και περίοικους γύρω από τις μονάδες του ΟΚΑΝΑ.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο ΟΚΑΝΑ, είναι πρόγραμμα απεξάρτησης βασισμένο στη χορήγηση υποκατάστατων. Η μεθαδόνη και άλλες ουσίες που χορηγούνται είναι συναγωνιστικές της ηρωίνης, εξίσου εξαρτησιογόνες και το μόνο που διασφαλίζουν είναι ότι ο εξαρτημένος δεν πεθαίνει. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται μεγάλη και νόμιμη η αγορά ουσιών (μεθαδόνη) και δεν ανεβαίνει η στατιστική των θανάτων που παράγει πολιτικό κόστος.
Την τελευταία δεκαετία, όλες οι κυβερνήσεις έχουν δώσει τεράστια ώθηση στα προγράμματα υποκατάστασης(που τα ονομάζουν προγράμματα συντήρησης), σε αντίθεση με τα λεγόμενα "στεγνά", αυτά δηλαδή που βασίζονται στην κοινωνική ψυχοθεραπεία για την απεξάρτηση.
Έτσι, ανοίγουν παντού μονάδες ΟΚΑΝΑ και γύρω από αυτές, οι εξαρτημένοι (που δεν απεξαρτώνται) και οι έμποροι ναρκωτικών, ανοίγουν μαγαζάκια, τα οποία, μεταξύ άλλων, πουλάνε και υποκατάστατα στη μαύρη αγορά. Επιπλέον οι χρήστες υποκατάστατων (μεθαδόνη) παίρνουν και ηρωίνη.
Ο ΟΚΑΝΑ δε δίνει στοιχεία για τους απεξαρτημένους, οι οποίοι συμμετείχαν στα προγράμματά του, γιατί κανείς σχεδόν δεν απεξαρτάται από τα προγράμματα αυτά. Οι τοξικομανείς συντηρούνται ως τοξικομανείς για χρόνια και όσο αντέξουν. Γι’ αυτό άλλωστε τροποποίησαν και τους νόμους και το πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ το αποκαλούν πρόγραμμα «συντήρησης» και «απεξάρτησης». Ουσιαστικά η υιοθέτηση αυτής της πολιτικής των προγραμμάτων ΟΚΑΝΑ (δηλ. υποκατάσταση – συντήρηση του φαινομένου της εξάρτησης – εμπορία όλων των ουσιών) συμβάλλει στην καπιταλιστική «ανάπτυξη» και τη συσσώρευση τεράστιων κερδών από την εμπορία των ναρκωτικών ουσιών.

Αντίθετα, από τα «στεγνά» προγράμματα απεξάρτησης ο αριθμός των απεξαρτημένων είναι πολύ ελπιδοφόρος και ιδιαίτερα από το πρόγραμμα 18 Άνω.
Δεν είναι τυχαίο ότι η εγκατάσταση του ΟΚΑΝΑ στο ΨΝΑ (Δαφνί) ουσιαστικά στοχεύει στη σταδιακή κατάργηση του 18 Άνω, το οποίο εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια υφίσταται τρομερές οικονομικές και πολιτικές διώξεις, που το έχουν οδηγήσει αρκετές φορές σε αναστολή λειτουργίας.

Θεωρούμε απαραίτητο και καλούμε να γίνει μια δημόσια συζήτηση για την εξάρτηση από τα ναρκωτικά και τους τρόπους αντιμετώπισής της, αφού πρώτα η ελληνική κοινωνία και η τοπική κοινωνία της πόλης μας ενημερωθεί και διαφωτιστεί κατάλληλα.

Πρώτα να αντιμετωπίσουμε και ν’ ανατρέψουμε τις πολιτικές αυτές που οδηγούν στο περιθώριο χιλιάδες ανθρώπους αναπαράγοντας και βαθαίνοντας τις ανισότητες και αδικίες, απογειώνοντας τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση και την κοινωνική ένταξη και προκοπή για χιλιάδες συνανθρώπους μας.

Ν’ αντιμετωπίσουμε και ν’ ανατρέψουμε τη σύγχρονη κοινωνική βαρβαρότητα του μνημονίου και όλους όσους μας θέλουν άβουλους και άπραγους απέναντι στο σύγχρονο μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν και τους βολεύει να πέφτουμε στις αυταπάτες της χρήσης ναρκωτικών ουσιών.

Η δική μας άποψη υποστηρίζει τα "στεγνά" προγράμματα απεξάρτησης και μάλιστα αυτά που αντιμετωπίζουν την εξάρτηση ως κοινωνικό φαινόμενο (η χρήση ναρκωτικών ουσιών δεν είναι έγκλημα ).

Θεωρούμε ότι η απεξάρτηση πρέπει να γίνεται μέσα από διαδικασίες προσωπικής ψυχολογικής υποστήριξης και κοινωνικής επανένταξης του ατόμου, απαλλαγμένου από κάθε μορφή εξάρτησης.

Συνεπώς θεωρούμε ότι:

α) η αγορά των ναρκωτικών ουσιών κάθε είδους, τροφοδοτείται από το υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα και παράγει δισεκατομμύρια κερδών, β) οι τοξικομανείς δεν είναι σκουπίδια, είναι άνθρωποι εξαρτημένοι, πιόνια στο σύστημα της αγοραπωλησίας των ναρκωτικών και έχουν ίσα με εμάς δικαιώματα και πιο πολύ έχουν δικαίωμα στην απεξάρτηση, γ) δεν θεωρούμε ότι τα προγράμματα υποκατάστασης (του ΟΚΑΝΑ) συνεισφέρουν στην απεξάρτηση (για τους παραπάνω λόγους) και την κοινωνική επανένταξη των εξαρτημένων, όμως, από τη στιγμή που Δεν υπάρχουν - με ευθύνη του κράτους - αρκετές μονάδες "στεγνής" απεξάρτησης, δεν δικαιούμαστε να απαγορεύσουμε στους εξαρτημένους να συμμετέχουν σε όποιο πρόγραμμα εκείνοι επιλέξουν, δ) ο Δήμος Αμαρουσίου αντί να σπαταλάει λεφτά για δημόσιες σχέσεις κ. λ. π. να πάρει πρωτοβουλία δημιουργίας "μονάδας απεξάρτησης χωρίς «υποκατάστατα» σε συνεργασία με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς που έχουν σχετική εμπειρία (από το πρόγραμμα απεξάρτησης του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής "18 Άνω"), με σκοπό να υποδεχθεί τους εξαρτημένους της περιοχής, να βοηθήσει στην οριστική τους απεξάρτηση και να αποτελέσει το παράδειγμα που θα κλείσει "τα μαγαζάκια" των ναρκοεμπόρων, που περιφέρονται πέριξ των μονάδων υποκατάστασης,

 ε) εκτός από τη δημιουργία μονάδας "στεγνής" απεξάρτησης, να αναλάβει ο Δήμος Αμαρουσίου, πλατιά ενημερωτική εκστρατεία για τις ναρκωτικές ουσίες, τις αιτίες και τους τρόπους αντιμετώπισης τους, σε όλες τις γειτονιές, στ) ουσιαστική ενίσχυση της δημοτικής αθλητικής υποδομής (π.χ. πρόσληψη γυμναστών/προπονητών, πολλαπλά αθλητικά προγράμματα για νέους, κτλ.), με παράλληλη πλατιά εκστρατεία ενημέρωσης στα σχολεία από γυμναστές μαζί με ψυχιάτρους, κ. τ. λ. αποτρεπτική της χρήσης ναρκωτικών ουσιών για τους νέους, ζ) να υπάρξουν προγράμματα προσλήψεων για απεξαρτημένους πρώην χρήστες. Ανάγκες υπάρχουν για να καλυφθούν χωρίς να χρειάζεται να απολυθεί κανείς άλλος.

Όποιος ενδιαφέρεται για την κατάλληλη αντιμετώπιση και την εξάλειψη του προβλήματος της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, ας το αποδείξει έμπρακτα με τις προτάσεις και δράσεις του.

Ας αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας.