"Dancing With The Stars" το Δ.Σ. Αμαρουσίου !!!

Ρεαλιστικός και... σουρεαλιστικός

Ε, λοιπόν μετά από 20 χρόνια, που παρακολουθώ τα δημοτικά μας πράγματα έχω αρχίσει να πιστεύω ότι, η εκπροσώπηση του Μαρουσιώτικου λαού στο Δημοτικό Συμβούλιο έχει κάτι από το Dancing With The Stars.

Ενώ δηλαδή, υπάρχουν χορευτές πολύ καλύτεροι από τον Τρύφωνα Σαμαρά, οι θεατές ψηφίζουν Τρύφωνα επειδή θέλουν να παραμείνει ο χαβαλές στην εκπομπή.

Ξέρετε τι θα πει, να αρχίζει η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 6 μ.μ. και μέχρι τις 9 μ.μ. να μην έχουν αρχίσει τη συζήτηση επί των 50 (!) θεμάτων της Ημερήσιας Διάταξης;

Και να κάνει και διάλειμμα ο πρόεδρος του Δ.Σ. για να τους φύγει η πρώτη κούραση…

Ξέρετε τι θα πει, να υπάρχουν περιοχές στο Μαρούσι που δεν έχουν αποχέτευση και να συζητάμε Ψηφίσματα για τον Ελληνικό Στρατό στη Λιβύη; Ή για τους μετανάστες της Υπατίας; Ή για το Εθνικό Σύστημα Υγείας;
 Θέματα, δηλαδή, που ούτε η Βουλή των Ελλήνων δεν λύνει…

Ας αλλάξουμε θέμα.
Μερικές φορές νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα, ως γνήσιοι Έλληνες, αλλά δυστυχώς δεν ξέρουμε τίποτα.
Θα σας θέσω ένα βασικό ερώτημα και θα δείτε πόσο έξω μπορείτε να πέσετε, αγαπητοί αναγνώστες.
(Εδώ, έπεσε έξω η στήλη, που έχει και επιμορφωτικό χαρακτήρα συν τοις άλλοις!!!)
Έχετε την εντύπωση, φίλοι μου, ότι γνωρίζετε το νόημα του επιθέτου «ανταποδοτικός -η -ο».
Θα κάνετε λάθος και σας το λέω εκ των προτέρων.
Ανταποδοτικό δεν είναι αυτό που «δίνεται πίσω», που «επιστρέφεται ως έχει» ή «αυτό που αποδίδεται και είναι ίσης αξίας με κάτι που είχε προηγουμένως ληφθεί», όπως νομίζαμε.
«Ανταποδοτικό» κατά τη διοίκηση του Δήμου μας, είναι κάτι σαν το αίνιγμα: «Τεντωμένη την βάζω, ζαρωμένη τη βγάζω, τι είναι;»
«Ανταποδοτικό», λοιπόν, είναι όταν εισπράττει από εμάς ο Δήμος «Δημοτικά τέλη για καθαριότητα και ηλεκτροφωτισμό» 28 εκατομμύρια ευρώ και στο τέλος να μας τα ανταποδίδει –κατά το νόμο– ξοδεύοντας για καθαριότητα και ηλεκτροφωτισμό 11 εκατομμύρια.
Και αυτό δεν είναι αυθαίρετο συμπέρασμα. Είναι αριθμοί από τον Προϋπολογισμό 2011 του Δήμου Αμαρουσίου.
Και ύστερα –αν συμβεί– θα αναρωτιούνται τα ηγετικά στελέχη, πώς έγινε και «προσβλήθηκε» αυτός ο προϋπολογισμός στην Περιφέρεια…
Είχε δίκιο ο καθηγητής φιλοσοφίας Χρήστος Γιανναράς, που έγραφε κάποτε ότι ο «πεσμένος» μέσος όρος της κριτικής ικανότητας των Ελλήνων, ευνόησε την αποτελεσματικότητα του κομματικού λαϊκισμού και την εμπορευματοποίηση της πολιτικής.
Διότι, αποκαλούν «κορυφαίο εργαλείο» έναν προϋπολογισμό που μας «τα βάζει τεντωμένα και μας τα επιστρέφει ζαρωμένα».
Tα δημοτικά τέλη, εννοείται.
Επίσης, τον αποκαλούν και «ρεαλιστικό», σε μια λογική εντυπώσεων, που αντικαθιστά την πολιτική και οικονομική πραγματικότητα με τον έντεχνο προπαγανδισμό ψευδαισθήσεων (από τον Χ. Γιανναρά το πήρα κι αυτό).

Αλλά, πόσο «ρεαλιστικός» μπορεί να είναι ο προϋπολογισμός του Δήμου, όταν προβλέπει έσοδα 115 εκατομμύρια ευρώ για το 2011 και στο πρώτο τρίμηνο μας ανακοινώνεται –επίσημα– ότι έχουν εισπραχθεί (μόνον) 13,2 εκατομμύρια ευρώ;

Πότε θα εισπραχθούν τα υπόλοιπα 101,8 εκατομμύρια;

Στο επόμενο τρίμηνο που περιλαμβάνει το Πάσχα; Ή στο μεθεπόμενο των καλοκαιρινών διακοπών; Μήπως στο τελευταίο, που περιλαμβάνει τα Χριστούγεννα;

Διότι είμαστε και μια χώρα, που δεν εργαζόμαστε φουλ και τους 12 μήνες…

(Ξέχωρα που χρειαζόμασταν και 14 μισθούς…).

Είδατε, που μαζί με το «ανταποδοτικά» είναι άλλο και το νόημα των λέξεων «κορυφαίος» και «ρεαλιστικός»;

Γι’ αυτό και είπα πως δεν τα ξέρουμε όλα.

Όσο για την απάντηση στο αίνιγμα, είναι: «Η κάλτσα», που τεντωμένη τη βάζουμε και… ζαρωμένη τη βγάζουμε.

Εσάς που είχε πάει ο νους σας;

http://aggelospolidoros.blogspot.com/2011/04/blog-post_19.html