«Η Ρένα των σκουπιδιών & των εργολάβων» & το κυνήγι ... μαγισσών!!!

Όχι ένα, όχι δύο, αλλά πολλά φαντάσματα πλανήθηκαν μέσα στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής, το οποίο συνεδρίασε πριν από λίγες ημέρες για να κρίνει τα έργα και τις ημέρες της Ρένας Δούρου σχετικά με τη διαχείριση των απορριμμάτων. Φαντάσματα που δεν κατονομάστηκαν, αν και η «μικρή πρωθυπουργός» μίλησε ξανά και ξανά για «τρομερές συμμαχίες», «περίεργα αμαλγάματα» και «ετερόκλητα συμφέροντα», που την πολεμούν νυχθημερόν, υπαινισσόμενη μάλιστα και προσφυγή της στη Δικαιοσύνη.

Όσοι πάντως βρέθηκαν και παρακολούθησαν την επτάωρη συνεδρίαση διαπίστωσαν ότι το πρώτο «φάντασμα» που τρόμαξε την περιφερειάρχη ήταν ένας φωτορεπόρτερ!

Και κάπου εδώ έρχεται η ώρα να ευλογήσουμε τα γένια μας καθώς το περιστατικό - και όχι μόνο αυτό - συνδέεται ευθέως με το δημοσίευμα του UNFOLLOW: 
«Η Ρένα των σκουπιδιών και των εργολάβων», στο τεύχος του Οκτωβρίου 2015, και τη φωτογραφία του όπου η περιφερειάρχης εμφανίζεται πλάι-πλάι με τον δήμαρχο Μαραθώνα Ηλία Ψηνάκη να ανταγωνίζονται ευθέως σε «τηλεοπτική κομψότητα» και κόστος κτήσης αξεσουάρ ένδυσης.

Η κυρία Δούρου είχε μόλις τελειώσει την πρωτομιλία της στο Περιφερειακό Συμβούλιο, απειλώντας με μηνύσεις όσους της ασκούν κριτική.
Κάθισε στη θέση της ελάχιστα μακριά από τον αστυνομικό φρουρό που έμελλε να βγάλει επτά ώρες στο όρθιο.

Δεν πέρασαν δευτερόλεπτα και ένα αρωματισμένο κοστούμι γλίστρησε σαν σκιά και βρέθηκε δίπλα της.
Ήταν ο Ηλίας Ψηνάκης, που ουδόλως είχε έρθει να μιλήσει για την αγωνία των κατοίκων της περιοχής του σχετικά
με τον ΧΥΤΑ που κατασκευάζεται εκεί.
Η συνομιλία κράτησε ελάχιστα δευτερόλεπτα, μέχρι δηλαδή
η περιφερειάρχης να αντιληφθεί πως ένας φωτορεπόρτερ πλησίαζε απειλητικά.
Πετάχτηκε σαν ελατήριο ενώ την ίδια ώρα ο αντιπεριφερειάρχης Γ. Καραμέρος, δίκην μπάτλερ, έπαιρνε κατά μέρος τον δήμαρχο…
Ο φωτορεπόρτερ, βρίζοντας χαμηλοφώνως, απομακρύνθηκε με την ίδια ευκολία που συνεργεία τηλεοπτικών σταθμών εμφανίζονται και εξαφανίζονται από την ίδια αίθουσα με ένα τηλεφώνημα της κυρίας Δούρου αναλόγως με το αν το θέμα συζήτησης τη βολεύει ή όχι.
Η συζήτηση πήρε από εκεί και πέρα το δρόμο της.
Άλλωστε η κυρία Δούρου το είχε πει:
«Η σημερινή απόφαση σχετικά με το παρόν κείμενο σηματοδοτεί, όπως ήδη ανέφερα, μια αφετηρία.
Έναν νέο δρόμο.
Δύσκολο αλλά μονόδρομο. (σ.σ.: ΤΙΝΑ;)
Ένα δρόμο που θα τον βαδίσουμε όλοι μαζί, περιφέρεια, δήμοι, συνδικάτα, τοπικές κοινωνίες, επιστημονική κοινότητα, πολίτες.
Όλοι όσοι πιστεύουμε πράγματι στη δυνατότητα ενός νέου, εναλλακτικού, αποκεντρωμένου, με δημόσιο χαρακτήρα, ορθολογικού συστήματος, στη βάση των βέλτιστων - περιβαλλοντικά, οικονομικά, από απόψεως δημόσιας υγείας– πρακτικών.
Ένα μοντέλο διαχείρισης που θα συμβάλλει στην αναπτυξιακή προοπτική της Αττικής.
Το μοντέλο ακριβώς που αξίζει στους πολίτες της».
Το παραπάνω ήταν το κείμενο της ομιλίας που εστάλη στα ΜΜΕ από την κυρία Δούρου.
Δεν εστάλη, όμως, η συνέχεια της δεύτερης παραγράφου όπου η κυρία περιφερειάρχης αναφέρει ότι «όσοι προσέρχονται στην κουβέντα δεν θα βρουν άλλο ένα πεδίο μικροπολιτικής αντιπαράθεσης που ήδη στον ηλεκτρονικό τύπο έχει περάσει από καιρό τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης και μάλλον αναζητά άλλες αίθουσες συζήτησης»!
Η απειλή δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, τουλάχιστον για όσους είχαν μετρήσει πόσες φορές η Περιφερειάρχης κατακεραύνωσε όσους κάνουν κριτική «με πολιτικά ευχολόγια», όσους «κρατούν τη ρομφαία της χρηστής διοίκησης», όσους εκδηλώνουν «αντιδράσεις φανερές, έμμεσες, υπονομευτικές από τρομερές συμμαχίες που συνεχίζονται ως τα τώρα και στη διάρκεια της συνεδρίασης», «όσους θέλουν να μείνει η Φυλή ανοιχτή έως το 2050», όσους «θέλουν να χτυπούν στην πλάτη τους κατοίκους της Φυλής και να τους λένε πως βασανίζονται» και διάφορα άλλα, «την ώρα που πρέπει να συζητήσουμε με σοβαρό τρόπο χωρίς υπερ-πλειοδοσία και χωρίς επαναστατικές κορόνες», διότι «τα σκουπίδια δεν μαζεύονται με περίσσεια ευαισθησία στην αρθρογραφία».
Η Ρένα Δούρου δεν φωτογραφήθηκε αλλά ούτε φωτογράφισε ξεκάθαρα όσους απειλεί, μιλώντας για τον ηλεκτρονικό τύπο, τα social media, όσους ήταν στο παρελθόν υπέρ της εναλλακτικής διαχείρισης ή ακόμη και όσους την κατηγορούν επειδή ο σχεδιασμός δεν περιλαμβάνει τις περιοχές όπου θα γίνουν οι κρίσιμες εγκαταστάσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων.
Ψιλοπράγματα δηλαδή: πεντέξι εργοστάσια επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων, άλλους τόσους χώρους ταφής των υπολειμμάτων που πρέπει να γίνουν κάπου με τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών και αφού εξασφαλιστούν οι απαραίτητες άδειες και χρηματοδότηση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Ατυχώς για την κυρία Δούρου, την ίδια κριτική είχε ασκήσει μόλις μία μέρα πριν (7/10) και το υπουργείο Περιβάλλοντος, που έστειλε τη σχετική γνωμοδότηση επί του Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης των Απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ). Ακόμη κι εκεί, όμως, η απάντηση δόθηκε με αιχμές.
Ότι, δηλαδή, το υπουργείο είναι αυτό που καθυστέρησε να στείλει τη γνωμοδότηση, σε αντίθεση με τις υπηρεσίες της Περιφέρειας και του αρμόδιου για τα απορρίμματα συνδέσμου (ΕΔΣΝΑ) που εργάστηκαν «χωρίς το άλλοθι των καλοκαιρινών διακοπών και των εκλογών». Κατά τα άλλα, η κυρία Δούρου διαβεβαίωσε πως ο ΠΕΣΔΑ θα συμβαδίζει με τον Εθνικό Σχεδιασμό του υπουργείου Περιβάλλοντος.
Η συνοδοιπορία δεν αναφέρθηκε τυχαία, παρά για να απαντήσει σε όσους την κατηγόρησαν ότι με τον νέο ΠΕΣΔΑ δεν μένουν απλώς αλώβητοι οι εργολάβοι, αλλά ενισχύεται και ο ρόλος της ΕΕΑΑ με τους μπλε κάδους όπου μεγαλομέτοχος είναι η 3Ε (Coca-Cola κ.λπ.).
Εκπληκτική ήταν και η απάντηση στο γιατί ο ΠΕΣΔΑ δεν ορίζει το πού στην Αττική θα γίνουν οι παραπάνω χώροι.
Εκεί, αν και η κυρία Δούρου είχε κομπάσει για την «τεράστια δουλειά» που έχει γίνει εδώ και ένα χρόνο με τους δήμους και τις τοπικές κοινωνίες, ανέκραξε:
«Δεν θα παίζουμε! Δεν μπορούμε να παίζουμε…
Την ίδια στιγμή που θέλουμε από τους δήμους και τις τοπικές κοινωνίες να έχουν λόγο, την ίδια στιγμή που θέλουμε να φύγουμε από τα ΜΑΤ και τις μαύρες σημαίες, δεν μπορούμε να αγνοούμε αυτή τη μεθοδολογία που θέλει πρώτα συνεννόηση με τις τοπικές κοινωνίες και μετά χωροθέτηση».
Πότε θα γίνουν όλα αυτά ώστε ένα νέο σύστημα, με ανακύκλωση και αποκέντρωση, χωρίς καρκινογόνες χωματερές, να λειτουργήσει με δημόσιο χαρακτήρα και προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, όπως το είχε υποσχεθεί προεκλογικά;
Η απάντηση που έδωσε η περιφερειάρχης άφησε σύξυλο το ακροατήριο στο τέλος της πρωτομιλίας της:
«Με πολλή προσοχή στη διάρκεια της συζήτησης, τόσο οι υπάλληλοι όσο και εγώ προσωπικά θα σημειώσουμε όλα όσα θα κάνουν το προτεινόμενο σχέδιο ένα εξαιρετικό εργαλείο ώστε πολύ σύντομα, πριν τις επερχόμενες εκλογές, να έχουν αλλάξει τα πάντα για την αττική γη, την υγεία των πολιτών, για όλους μας».

Ήταν τέτοια η έκπληξη όλων που και η ίδια η κυρία Δούρου, όταν ρωτήθηκε στη συνέχεια, αρνήθηκε πως μίλησε για «επερχόμενες εκλογές»…
Ως προς το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, οι εκπλήξεις δεν ήταν ηχηρές. Τρεις περιφερειακοί σύμβουλοι της παράταξης Δούρου το καταψήφισαν: Φλώρα Νικολιδάκη (δήλωσε και ανεξαρτητοποίηση), Άννα Βασιλάκη και Μάκης Μαντάς. Και οι τρεις έχουν αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ στην προεκλογική διάσπαση.
Όμως, διάσπαση προέκυψε και στο χώρο της Λαϊκής Ενότητας καθώς, εκτός από την κυρία Νικολιδάκη που καταψήφισε, άλλα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου υπερψήφισαν και άλλοι που δεν ψηφίζουν, όπως ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά Γιώργος Γαβρίλης, απέφυγαν να τοποθετηθούν με ομιλίες – την ίδια ώρα που πλήθος σχετικών και άσχετων ανέβηκαν στο βήμα για να δηλώσουν θαυμασμό και υποταγή στην περιφερειάρχη.
Υστερόγραφο συντάκτη:
 Αισθάνομαι την υποχρέωση να μην απαντήσω σε ανυπόγραφη ανάρτηση που εμφανίστηκε σε ιντερνετικά σάιτ του «βαθέως ΣΥΡΙΖΑ».
Η ανάρτηση με πρόδηλη την εξάρτηση σχολίαζε το άρθρο στο έντυπο UNFOLLOW μέσω προσωπικής επίθεσης ενάντια σε μένα και την επαγγελματική μου πορεία γράφοντας –άκου σύμπτωση!
- επίσης για περίεργες και βρώμικες συμμαχίες, φράσεις που χρησιμοποίησε και η κυρία Δούρου απευθυνόμενη στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Χαρακτηριστικό κάθε εξουσίας, δεξιάς και αριστερής, είναι η αλλεργία στην κριτική.
Και μοίρα του δημοσιογράφου που κάνει, έστω και στοιχειωδώς, τη δουλειά του είναι να γίνεται «αλλεργιογόνος παράγων».
Ειδικά στο βαθμό που μέσω του επαγγέλματος τυγχάνει να ασχολείται όχι μόνο μεταφορικώς αλλά και κυριολεκτικώς με τα σκουπίδια.
[Το τελευταίο δεν είναι ρητό του Μάρκου Αυρήλιου Κικέρωνα (sic) τον οποίο επικαλέστηκε στη δευτερομιλία της η κυρία Δούρου.]
                                                             Άρης Χατζηγεωργίου
                                               Διαβαστε στο τευχος - Εντυπη Εκδοση

                                           Η Ρένα των σκουπιδιών και των εργολάβων