Δύο επαγγελματίες που θύμιζαν εκπαιδευμένους
μυστικούς αστυνομικούς επέλεξαν, μία ημέρα μετά την ψυχρή δολοφονία δώδεκα
ανθρώπων, να συλλάβουν ομήρους – να μην δολοφονήσουν κανέναν και να σκοτωθούν
χωρίς λόγο
«Υπάρχουν δύο τρόποι για να εξετάσουμε την
υποτιθέμενη τρομοκρατική επίθεση στο γαλλικό σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo:
(α)Ο ένας είναι ότι, στον αγγλόφωνο κόσμο ή σε
ένα μεγάλο μέρος του, η σάτιρα θα είχε θεωρηθεί ως «ρητορική μίσους» και οι
σατιριστές θα συλλαμβάνονταν.
Αλλά στη Γαλλία δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, οι
μουσουλμάνοι θίχτηκαν λοιπόν από την σάτιρα και ανταπέδωσαν.
Γιατί ενοχλήθηκαν οι μουσουλμάνοι;
Μέχρι τώρα θα
έπρεπε να είχαν συνηθίσει στην υποκρισία της Δύσης, στα «δύο μέτρα και δύο
σταθμά». Αναμφίβολα οι μουσουλμάνοι είναι οργισμένοι, επειδή δεν απολαμβάνουν
την ίδια προστασία με τις άλλες μειονότητες.
Γιατί όμως να επιλέξουν τα
αντίποινα για τη σάτιρα και όχι για τη συμμετοχή της Γαλλίας στους πολέμους της
Ουάσινγκτον, εναντίον των Μουσουλμάνων, από τους οποίους έχουν πεθάνει
εκατοντάδες χιλιάδες; Δεν είναι ένας σοβαρότερος λόγος, σε σχέση με τη σάτιρα;
(β)Ο άλλος
τρόπος για να εξετάσουμε το γεγονός, είναι πως η επίθεση σχεδιάστηκε για να
επιβάλλει την αμερικανική πολιτική στη Γαλλία - η οποία υποφέρει από τις
κυρώσεις που επιβλήθηκαν εναντίον της Ρωσίας. Τα γαλλικά ναυπηγεία
επηρεάζονται, επειδή δεν είναι σε θέση να παραδώσουν τις ρωσικές παραγγελίες,
λόγω του καθεστώτος υποτέλειας στις Η.Π.Α. - ενώ πολλές άλλες «πτυχές» της
γαλλικής οικονομίας υποφέρουν για τις ίδιες αιτίες.
Αυτή την εβδομάδα ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε πως
πρέπει να σταματήσουν οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας – επίσης ο
αντικαγκελάριος της Γερμανίας. Αυτό ήταν μία υπερβολικά ανεξάρτητη εξωτερική
πολιτική, για να την επιτρέψουν οι Η.Π.Α.
Μήπως η αμερικανική κυβέρνηση ανέστησε την
επιχείρηση «Gladio», μέσω της οποίας εκτελούνταν βομβιστικές επιθέσεις από τη
μυστική υπηρεσία τους εναντίον των Ευρωπαίων, κατά τη διάρκεια του ψυχρού
πολέμου και κατηγορούνταν οι κομμουνιστές; Αυτή δηλαδή που χρησιμοποιήθηκε για
να εκμηδενίζεται η επιρροή των κομμουνιστών στις ευρωπαϊκές εκλογές;
Μήπως ακριβώς όπως τότε ο κόσμος οδηγούταν στο
συμπέρασμα ότι, οι κομμουνιστές ήταν πίσω από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των
αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, μέσω της επιχείρησης «Gladio», οδηγείται
σήμερα στο συμπέρασμα ότι, οι Μουσουλμάνοι ευθύνονται για τις επιθέσεις
εναντίον του γαλλικού σατιρικού περιοδικού;« (Paul Craig Roberts, Global
Research, πρώην μέλος της κυβέρνησης Reagan).
Άρθρο
Όπως φαίνεται από το παραπάνω απόσπασμα του
Αμερικανού, δεν είναι λίγοι αυτοί που επιμένουν σε θεωρίες συνωμοσίας, σύμφωνα
με τις οποίες κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τις επιθέσεις στο Παρίσι.
Με βάση τώρα τη γνωστή ιδιωτική μυστική υπηρεσία των
Η.Π.Α. «Stratfor», οι δολοφονίες στο σατιρικό περιοδικό «Charlie Hebdo», καθώς
επίσης η σύλληψη ομήρων στις άλλες περιοχές που ακολούθησε, διενεργήθηκαν από
μία ομάδα ανθρώπων και όχι από «μοναχικά» άτομα.
Η μυστική υπηρεσία θεωρεί πως πρόκειται για μία
απειλή εναντίον της Ευρώπης, η οποία πρέπει να αξιολογηθεί διαφορετικά, από την
αντίστοιχη στις Η.Π.Α. – επειδή υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των
ευρωπαίων και των αμερικανών μουσουλμάνων. Έχουν δημιουργηθεί δε δίκτυα στην
Ευρώπη, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για πολιτικές πράξεις βίας – ενώ
κανένας δεν γνωρίζει ποιός έδωσε την εντολή και πλήρωσε τους δράστες του
Παρισιού, επειδή σκοτώθηκαν από την αστυνομία κατά τη διάρκεια της σύλληψης τους.
Επομένως, είναι απίθανο να βρεθούν αυτοί που κίνησαν τα νήματα από το
παρασκήνιο, για να προκληθεί το έγκλημα.
Περαιτέρω, η σύγκρουση μεταξύ των βίαιων ισλαμιστών
και της υπόλοιπης κοινωνίας έχει μεταφερθεί στην Ευρώπη, επειδή οι μουσουλμάνοι
δεν έχουν αφομοιωθεί από τις κοινωνίες των ευρωπαϊκών χωρών. Πάντοτε κατά την
Stratfor ζουν σε γκέτο, στα οποία η κατάσταση είναι άθλια και δημιουργούν πολύ
συχνά παράλληλες κοινωνίες – με αποτέλεσμα να είναι εύκολο να χρησιμοποιηθούν
για «ριζοσπαστικές», εξτρεμιστικές δράσεις, εν ανάγκη έναντι πληρωμής, από τα
βίαια μουσουλμανικά κινήματα που διαθέτουν έναν ολόκληρο μισθοφορικό στρατό.
Αντίθετα, στις Η.Π.Α. οι μουσουλμάνοι αποτελούν
μέρος της κοινωνίας, έχουν αφομοιωθεί δηλαδή, χωρίς να απομονώνονται σε
γκέτο-περιοχές των πόλεων. Εάν υπάρξουν ανάλογες ενέργειες, τότε πρόκειται για
ατομικές περιπτώσεις και όχι για ομαδικές. Ο ριζοσπαστισμός προωθείται συνήθως
μέσω του διαδικτύου, ενώ η σύλληψη των δυνητικών δραστών είναι εύκολη, επειδή
ζητούν τη βοήθεια πληροφοριοδοτών της αστυνομίας – ενώ στην Ευρώπη οι μουσουλμάνοι στερούνται
των πολιτικών δικαιωμάτων τους, οπότε είναι εύκολο να βρεθούν δράστες, οι
οποίοι δεν είναι πληροφοριοδότες της αστυνομίας.
Συνεχίζοντας, η τρομοκρατική επίθεση εναντίον του
περιοδικού συνέβη σε μία χρονική εποχή, κατά την οποία συζητείται έντονα ο
ρόλος των μουσουλμανικής μειονότητας στη Γαλλία. Επί πλέον η ακροδεξιά (Εθνικό
Μέτωπο), έχει κερδίσει ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της χώρας, λόγω της
αντίθεσης της στην ασκούμενη μεταναστευτική πολιτική – κάτι που συμβαίνει και
στη γειτονική Ολλανδία, από την αντίστοιχη ακροδεξιά παράταξη.
Στη Γερμανία συζητείται επίσης ο ρόλος των
μουσουλμάνων, γεγονός που έχει οδηγήσει σε αντί-ισλαμικές διαδηλώσεις, οι
οποίες διευρύνονται και σε άλλες χώρες. Συμπερασματικά λοιπόν, η Ευρώπη έχει
βυθιστεί σε μία πολιτική κρίση – ενώ η επίθεση εναντίον του σατιρικού
περιοδικού έχει στρατηγικό προσανατολισμό: σχεδιάζεται η επιδείνωση των σχέσεων
των ευρωπαϊκών χωρών με τους μουσουλμάνους Πολίτες τους, έτσι ώστε να μπορούν
να δημιουργηθούν, καθώς επίσης να στρατολογηθούν περισσότεροι
«ριζοσπάστες-μαχητές».
Οι ισλαμιστές έχουν στόχο να προκαλέσουν τη βίαιη
αντίδραση των κυβερνήσεων της Ευρώπης, εναντίον των μουσουλμανικών μειονοτήτων,
έτσι ώστε να επιβεβαιωθούν οι κατηγορίες τους, σύμφωνα με τις οποίες «η Δύση
έχει κηρύξει τον πόλεμο στο Ισλάμ». Η ίδια σύγκρουση συμβαίνει και στη Μέση
Ανατολή, όπου οι ισλαμιστές τρομοκράτες επιτίθενται σε δυτικές εγκαταστάσεις,
ενώ οι δυτικοί μάχονται εναντίον τους.
Η Δύση, συνεχίζει η Stratfor, δεν μπορεί να κερδίσει
τον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία. Η νίκη εναντίον τέτοιων ιδεών μπορεί να
προκύψει μόνο μέσω των ενδο-μουσουλμανικών πνευματικών αντιπαραθέσεων – με τη
βοήθεια δηλαδή του εμφυλίου πολέμου μεταξύ τους. Για να συμβεί κάτι τέτοιο,
απαιτείται η «στρατολόγηση» μουσουλμάνων από τη Δύση – κάτι που όμως δεν είναι
εύκολο, επειδή η Μέση Ανατολή διοικείται από μία σειρά «δικτατόρων»!
Η Σαουδική Αραβία ανήκει στις πλέον αμφιλεγόμενες
χώρες – ενώ αποτελεί ταυτόχρονα σύμμαχο των Η.Π.Α. και της Δύσης. Οι
Σαουδάραβες χρηματοδοτούν πολυάριθμες οπλισμένες εξτρεμιστικές ομάδες,
μισθοφορικούς στρατούς δηλαδή, οι οποίες δραστηριοποιούνται στη Συρία, στο
Ιράκ, στην Καύκασο και στην Αφρική – οπότε θα πρέπει να ασκηθούν πιέσεις
εναντίον της χώρας, για να σταματήσει να το κάνει. Μεταξύ των μισθοφόρων του
«ισλαμικού κράτους» (ISIS), υπάρχουν χιλιάδες νέοι άνθρωποι, οι οποίοι
προσελκύονται με πλουσιοπάροχους μισθούς.
Ολοκληρώνοντας, είναι ενδιαφέρουσες οι παραπάνω
απόψεις της ιδιωτικής μυστικής υπηρεσίας των Η.Π.Α. – αν και οφείλει να τις
εξετάσει κανείς από την οπτική γωνία του «ποιόν ωφελούν και τι επιδιώκουν»,
όπως όλες τις αναφορές, καθώς επίσης τις ειδήσεις που δημοσιεύονται καθημερινά,
σχετικά με τη σύγκρουση της χριστιανικής Ευρώπης με τη μουσουλμανική Μέση
Ανατολή.
Μία σύγκρουση που ασφαλώς επιτρέπει στις Η.Π.Α. να
αυξήσουν την επιρροή τους στην Ευρώπη, να την αστυνομεύουν πολύ περισσότερο -
καθώς επίσης να διατηρήσουν εχθρική τη στάση της απέναντι στη Ρωσία.
Φυσικά δεν νομίζουμε πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες
τρομοκρατούνται τόσο εύκολα, από τις τρομοκρατικές επιθέσεις «αγνώστου
ταυτότητας» στο εσωτερικό τους – αν και η αναίρεση της συνάντησης κορυφής της
Γερμανίας με τη Γαλλία από τη μία πλευρά, καθώς επίσης της Ρωσίας με την
Ουκρανία από την άλλη, αμέσως μετά την επίθεση στο Παρίσι, δημιουργεί εύλογα
μεγάλες υποψίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου