Αλ. Μπρέγιαννης:«Ο Μανωλιός & τα ρούχα του»

Όλοι μας θυμόμαστε το τραγικό φαινόμενο των stage που κράτησε μέχρι το 2009.
Όλοι θυμόμαστε τις εκατοντάδες προσλήψεις λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές με αποκορύφωμα το 2010 όπου ο κ. Πατούλης έβαζε από τα παράθυρα πάνω από 400 άτομα προκειμένου να στηθεί ο «εκλογικός μηχανισμός».
Στο βωμό της ψηφοθηρίας, το πολιτικό σύστημα πουλούσε ελπίδα σε χιλιάδες ανθρώπους για μια σύμβαση λίγων μηνών με το Ελληνικό Δημόσιο.
Σήμερα, στην εποχή της κρίσης, όπου όλα αλλάζουν για τους πολίτες και τους εργαζόμενους, το μόνο που δείχνει ότι παραμένει αναλλοίωτο είναι το πελατειακό κράτος.
Οι δήμοι, αν και έχουν κάνει πολύ περισσότερες θυσίες από ό,τι αντέχουν, στο όνομα του μνημονίου και με τη φτηνή δικαιολογία ότι «δεν έχουμε άλλη επιλογή», μετατρέπονται ξανά σε εργαλείο ρουσφετολογικών προσλήψεων μέσω πάσης φύσεως προγραμμάτων με ΜΚΟ, Αναπτυξιακές Συμπράξεις, Συνεταιριστικές Εταιρείες κλπ.
Και όλα αυτά, χωρίς καμία απολύτως διαφάνεια και αξιοκρατία, καθώς με πρόσφατη τροπολογία της τρικομματικής κυβέρνησης έχουν φροντίσει με ρητή διάταξη να εξουδετερώσουν το ΑΣΕΠ, εντάσσοντας τις προσλήψεις αυτές στον κατάλογο των εξαιρέσεων του Ν. 2190!
Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Για τους Δήμους: Οι δήμοι εκχωρούν σιγά σιγά το σύνολο των υπηρεσιών τους (καθαριότητα, παιδικοί σταθμοί, βοήθεια στο σπίτι, αθλητισμός) σε τρίτους. Μετατρέπονται ουσιαστικά σε απλούς διαχειριστές, με μοναδική αρμοδιότητα την υπογραφή συμβάσεων για outsourcing και τη λογιστική παρακολούθησή τους. Ο δε δήμαρχος θα εξελιχθεί σε έναν δεινό τεχνοκράτη/γραφειοκράτη, που απλά θα κλείνει καλά deals με διάφορους εργολάβους και εταιρείες.
Για τους ανέργους: Οι άνεργοι εμπαίζονται, καθώς καμία δεξιότητα δεν θα αποκτήσουν, το μέλλον τους θα παραμείνει ζοφερό και απλά θα πάρουν ένα μικρό χαρτζιλίκι για λίγους μήνες μαζί με πολλές υποσχέσεις για μια ενδεχόμενη ανανέωση της σύμβασής τους.
Για τους δημότες: To σύνολο των υπηρεσιών, ακόμα και οι λεγόμενες κοινωνικές, θα λάβουν αμιγώς  ανταποδοτικό χαρακτήρα. Με βάση λοιπόν τις περικοπές στους δήμους, είναι δεδομένο πως επέρχεται νέα επιβάρυνση των πολιτών και του οικογενειακού τους προϋπολογισμού, όταν αδυνατούν πλέον να πληρώνουν τα στοιχειώδη για την καθημερινή επιβίωσή τους, ενώ σοβαρά κινδυνεύει να υποβαθμιστεί και η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών.

Με την υιοθέτηση αυτών των πολιτικών όχι μόνο δεν λύνεται το πρόβλημα, αλλά διογκώνεται, ανακυκλώνεται και παρατείνεται. 
Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Μάλιστα, στο Δήμο Αμαρουσίου ονομαζόταν «Οργανισμός Εργασίας», που είχε χαρακτηρισθεί «εργαλείο» και από το σημερινό Δήμαρχο κ. Πατούλη, που αποκαλεί «εργαλείο» και τις «Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις», τις οποίες όπως δήλωσε στον τοπικό Τύπο, «δεν πρέπει να αφήσουμε να πάνε χαμένες». Αυτοδιοικητικές εκλογές έρχονται, άλλωστε, και η «πελατεία» πρέπει να ικανοποιηθεί…
Έτσι επανερχόμαστε στα ίδια. Σ’ αυτά, που δημιούργησαν ζημιά για τον τόπο και μάλιστα ανυπολόγιστη. Πώς μπορεί να υπάρχει ελπίδα για αυτό τον τόπο, με ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα;

                              Όταν ο Μανωλιός βάζει τα ρούχα του αλλιώς;

                                          Αλέξανδρος Μπρέγιαννης
                Επικεφαλής Αξ. Αντιπολίτευσης στον Δήμο Αμαρουσίου