Τι μας επιφυλάσσει η επόμενη ημέρα; Η απόφαση είχε ληφθεί στο Νταβός!
Αυτό που βιώνει ο κόσμος μοιάζει με μια καλά σχεδιασμένη παγκόσμια διακήρυξη και εφαρμογή του Πολεμικού Δικαίου με κοινωνικοοικονομικά καταστροφικές συνέπειες, πολύ χειρότερη από την ίδια την ασθένεια.
Ουδείς πρέπει να κινείται. Η οικονομία σχεδόν σταματάει εδώ.
Αυτό προκαλεί την ερώτηση, τι είναι πίσω από αυτό, και τι θα ακολουθήσει;
Είναι το ερώτημα που απασχολεί το μυαλό πολλών ανθρώπων.
Πολύ πιθανόν ο κόσμος να μην είναι ποτέ πια ο ίδιος.
Αυτό μπορεί να είναι καλό ή όχι τόσο καλό, ανάλογα με τον τρόπο που βλέπουμε αυτήν την καταστροφική "πανδημία".
Η οποία για πολλούς σοβαρούς λογαριασμούς δεν αξίζει τον όρο "πανδημία", που αποδόθηκε στο SARS-2 ή CoV - 2019 ή nCoV, που μετονομάστηκε από τον ΠΟΥ ως COVID-19.
Στις 11 Μαρτίου, ο Δρ. Tedros, Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ, το χαρακτήρισε πανδημία.
Η απόφαση αυτή έχει ήδη ληφθεί από το WEF στο Νταβός, από τις 20 έως τις 24 Ιανουαρίου 2020, για τις συνολικές περιπτώσεις COVID19 εκτός Κίνας καταγράφηκαν από τον ΠΟΥ.
Στις 30 Ιανουαρίου ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ καθορίζει ότι η εστία εκτός της ηπειρωτικής Κίνας καθιστούσε αναγκαία την κατάσταση έκτακτης ανάγκης δημόσιας υγείας διεθνούς ενδιαφέροντος (PHEIC).
Αυτή ήταν όμως και η πρώτη ένδειξη ότι δεν υπήρχε κάτι σωστό, ότι υπάρχει κάποια άλλη ατζέντα πίσω από το "ξέσπασμα" της ασθένειας COVID-19.
Στις 26 Μαρτίου, σε επιστημονικά αναθεωρημένο άρθρο στην φημισμένη New England Journal of Medicine (NEJM), ο Δρ Anthony Fauci, Διευθυντής του NIAID (Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Λοιμωδών Ασθενειών – σε ένα από τα 27 ινστιτούτα και τα κέντρα που απαρτίζουν τα Αμερικανικά Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας - NIH), παρομοίωσαν το COVID19 με μια ισχυρότερη από συνήθη κοινή γρίπη: 
«Εάν υποθέσουμε ότι ο αριθμός ασυμπτωματικών ή ελάχιστα συμπτωματικών περιπτώσεων είναι αρκετές φορές υψηλότερος από τον αριθμό των αναφερόμενων περιπτώσεων, το ποσοστό θνησιμότητας της περίπτωσης μπορεί να είναι σημαντικά μικρότερο από 1%.
Αυτό υποδηλώνει ότι οι συνολικές κλινικές συνέπειες του Covid-19 μπορεί τελικά να είναι παρόμοιες με αυτές μιας σοβαρής εποχικής γρίπης (η οποία έχει ποσοστό θνησιμότητας περίπου 0,1%) ή μια πανδημική γρίπη (παρόμοια με εκείνη του 1957 και 1968) μια ασθένεια παρόμοια με εκείνη του SARS ή του MERS, τα οποία είχαν ποσοστά θνησιμότητας από 9 έως 10% και 36% αντίστοιχα.
Dr Fauci is leading the US response to coronavirus
Αυτή η επιστημονική αξιολόγηση στο New England Journal of Medicine δεν εμπόδισε τον Δρ Fauci να πει ακριβώς το αντίθετο, σε συνέντευξη στα media:
Κορυφαίος Αμερικανός αξιωματούχος:
Ο Coronavirus 10 φορές πιο θανατηφόρος από την εποχική γρίπη.
Άλλοι υψηλόβαθμοι επιστήμονες, μικροβιολόγοι και ιατροί από όλο τον κόσμο όμως, αμφισβητούν το δρακόντειο παγκόσμιο κλείσιμο λόγω του ιού.
Όλοι λένε ότι αυτά τα δρακόντεια μέτρα δεν είναι απαραίτητα για να περιέχουν πανδημία με ένα σχετικά χαμηλό ποσοστό θνησιμότητας.
Ας δούμε το όχι τόσο καλό σενάριο:
Το Al-Jazeera αναφέρει στις 2 Απριλίου ότι οι περιπτώσεις περιπτώσεων Global Coronavirus ανέρχονται σε 1 εκατομμύριο με 50.000 θανάτους.
Η Politico δήλωσε στις 2 Απριλίου ότι μόνο δύο εβδομάδες στο κλείδωμα κορώνας σχεδόν 10 εκατομμύρια εργαζόμενοι στις ΗΠΑ δεν έχουν δουλειά.
"Οι συνολικές απώλειες θέσεων εργασίας σε μόλις δύο εβδομάδες - σχεδόν 10 εκατομμύρια Αμερικανοί - ισοδυναμούν με ένα συγκλονιστικό, ξαφνικό πλήγμα για Αμερικανούς εργαζόμενους που δεν είχαν ξαναδεί στην οικονομία των ΗΠΑ.
Η αγορά εργασίας τις ερχόμενες εβδομάδες θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 15 εκατομμύρια θέσεις εργασίας που χάθηκαν στην κορυφή της 18μηνης Μεγάλης ύφεσης από το 2007 έως το 2009.
" Στις 31 Μαρτίου, η FED έκανε την ανησυχητική πρόβλεψη:
32% ανεργία και 47 εκατομμύρια άνεργοι για το επόμενο τρίμηνο, καθώς ο κοροναϊός συνεχίζει να εξαπλώνεται.
Οι πτωχεύσεις, ιδίως των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, μπορεί να εξαντληθούν εκτός ελέγχου εντός ενός ή δύο μηνών.
Αυτό θα είχε περαιτέρω επίπτωση στην ανεργία. (Goldman Sachs - GS - 20 Μαρτίου 2020) Εξετάζοντας την Ασία, εκτός από την Κίνα, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική, έχουν έναν μεγάλο ανεπίσημο τομέα, ο οποίος είναι δύσκολο να ελεγχθεί, αλλά ο οποίος ασφαλώς γλιστράει μέσα από τις χώρες με άθλιες συνθήκες κοινωνικής ασφάλισης.
Δεν υπάρχουν αξιόπιστες στατιστικές.
Ωστόσο, το "Guestimates" το έχει, για παράδειγμα ότι σε καλές εποχές στο Περού, ο άτυπος τομέας μπορεί να ανέρχεται στο ένα τρίτο της οικονομίας.
Σε δύσκολες στιγμές, όπως τώρα, ίσως έως και 50%, ή ακόμα και υψηλότερες.
Η εικόνα μιας επερχόμενης μεγάλης κατάθλιψης, που ουδέποτε υπήρξε στην πρόσφατη ιστορία, μπορεί να συνεχιστεί, καθώς πολλές από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να βρίσκονται σε πτώχευση - συμπεριλαμβανομένων των αεροπορικών εταιρειών, των τουριστικών βιομηχανιών - κ.ά., θα εξαγοράζονται από τεράστια μονοπώλια που ήδη υπάρχουν, (π.χ.Google, Amazon, AliBaba και άλλα).
Μπορούν να πραγματοποιηθούν συγκεντρώσεις γιγαντιαίων αναλογιών.
Μπορεί να είναι η τελευταία μετατόπιση του κεφαλαίου από το κατώτατο σημείο στην κορυφή της εποχής του πολιτισμού μας όπως τον ξέρουμε.
Επιστροφή στην οικονομική καταστροφή του παγκόσμιου πληθυσμού
Είναι ακόμη χειρότερο για τους ανθρώπους του άτυπου τομέα.
Δεν έχουν σταθερή απασχόληση, εξαρτώνται από την καθημερινή εργασία ή ακόμη και την ωριαία εργασία.
Ζουν από τη μια μέρα στην άλλη, δεν έχουν κάποια εξοικονόμηση πόρων.
Η απόλυτη επιβίωσή τους εξαρτάται από αυτές τις σποραδικές θέσεις εργασίας και τα πενιχρά εισοδήματα - εισοδήματα πολύ κάτω από τον ελάχιστο μισθό που τους επιτρέπει να επιβιώσουν - και συχνά όχι.
Υποφέρουν από πείνα, ασθένειες - καθώς δεν έχουν σταθερή κατοικία, δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν ενοίκια - μπορεί να πεθάνουν από πείνα ή απόλυτη απελπισία.
Η παραβατικότητα και το έγκλημα μπορεί επίσης να αυξηθούν εκθετικά.
Οι πεινασμένοι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Μπορούν να επιτεθούν σε υπεραγορές και φαρμακεία.
Έχει επίσης αναφερθεί ότι βρέθηκαν παρόμοιοι οργανισμοί στους δρόμους μεγάλων πόλεων της Λατινικής Αμερικής.
Θα μπορούσαν να έχουν πεθάνει από κάθε είδους λόγους που σχετίζονται με τον οικονομικό αποκλεισμό: πείνα, ασθένειες, ερήμωση, αυτοκτονία.
Είναι η λοίμωξη (ή ο θάνατος) που αποδίδεται στο COVID-19;
Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα μια διαδικασία πληθωρισμού των εκτιμήσεων που αφορούν τους ανθρώπους που δήθεν έχασαν τη ζωή τους από τον ιό, συμβάλλοντας έτσι στον μεγαλύτερο φόβο και τον πανικό.
Είναι αυτός ο στόχος;
Κάνε τους όλους φοβισμένους.
Οι άνθρωποι με φόβο και πανικό μπορούν εύκολα να χειραγωγούνται.
Οι άνθρωποι θα ζητήσουν την προστασία της αστυνομίας από έναν αόρατο εχθρό.
Μαθηματικοί υπολογίζουν το μέγεθος του ιού COVID-19 είναι 70 έως 90 δισεκατομμυριοστό του μέτρου ή νανομετρητής-nm. (ένα nm = 0.000000001 m).
Τρομακτικό!
Δεν το βλέπουμε, αλλά οι άνθρωποι θα μπορούσαν να το μεταδώσουν - και αόρατα.
Θα μπορούσαν να είναι θανατηφόρος - στην περίπτωση του COVID-19, η θνησιμότητα τους είναι σχετικά χαμηλή.
Ανάλογα με τον τρόπο μέτρησης της συχνότητας μόλυνσης και θνησιμότητας.
Αλλά ο παράγοντας φόβος μπορεί να είναι πιο σημαντικός από τον ίδιο τον ιό.
Αυτό το σενάριο της κρίσης δεν είναι μυθοπλασία, αλλά πραγματικότητα που ήδη συμβαίνει τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου