Mε την ΣΥΝδρομή του ΣφΥΡΙΖΑ, ΡεπούCIA επίθεση & στα Αρχαία Ελληνικά!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ «ΚΑΤΗΧΗΣΗ» ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ...

Ανένδοτη στις θέσεις της για τα Αρχαία Ελληνικά και τα Θρησκευτικά εμφανίζεται η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση, η οποία επανήλθε σήμερα, Τετάρτη, στο ζήτημα, με δηλώσεις στο ραδιοφωνικό σταθμό «Βήμα 99,5».

Χαρακτηριστικά, η κυρία Ρεπούση υποστήριξε ότι η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία θα πρέπει να διδάσκεται από τη μετάφραση, ενώ, για να ενισχύσει τα επιχειρήματά της, είπε ότι τα παιδιά θα μισήσουν τους αρχαίους συγγραφείς με τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών.

«Είναι σημαντικό να διδάσκεται η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Δεν μπορείς, όμως, να αναγκάσεις τα παιδιά να γνωρίσουν τις αξίες και τις αρχές αυτές, μαθαίνοντας Αρχαία» υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι, με αυτόν τον τρόπο, «θα βγαίνουν μαθητές που θα ακούνε Θουκυδίδη και θα σκέφτονται πώς κλίνεται ένα ρήμα»...

Η γλώσσα που μιλάμε είναι η Νέα Ελληνική και δεν πρέπει να διδάσκονται τα Αρχαία σε βάρος των Νέων, σημείωσε.

Επανερχόμενη, δε, στο ζήτημα της κατάργησης του μαθήματος των Θρησκευτικών, η βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς θέλησε να εξηγήσει ότι δεν πρότεινε την κατάργηση της διδασκαλίας τους, αλλά την ένταξή τους σε πιο θρησκειολογική βάση, ώστε να μαθαίνουν τα παιδιά την ιστορία όλων των θρησκειών...

Νωρίτερα σήμερα, μιλώντας στον Σκάι, η κυρία Ρεπούση είπε ότι «και τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, που ήταν πάρα πολύ σημαντικές γλώσσες για την εποχή τους, σήμερα δεν μιλιούνται. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Όλες οι γλώσσες, οι οποίες σήμερα δεν μιλιούνται, δεν διδάσκονται για να μιληθούν, αν θέλετε, θεωρούνται νεκρές γλώσσες.

 Αυτό δεν αφαιρεί ούτε τον πλούτο τους ούτε τη σημασία που έχουν στην εξέλιξη της ανθρωπότητας και του πολιτισμού. Είναι πάρα πολύ σημαντικές γλώσσες. Και γι’ αυτό σε μεγάλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, και εμείς προσπαθούμε γι’ αυτό ως ελληνική Πολιτεία, διδάσκονται ως επιλογή των φοιτητών, για να μπορούν να δουν τον πλούτο αυτής της γλώσσας»...

Στο πλευρό της Μαρίας Ρεπούση στάθηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ

Τάσος Κουράκης, σχολιάζοντας την επίμαχη τοποθέτηση της συναδέλφου του από τη ΔΗΜΑΡ σχετικά με τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών. Ο Τάσος Κουράκης μάλιστα μίλησε για «σπέκουλα» στον τρόπο που αναπαράχθηκε η δήλωση της Μαρίας Ρεπούση περί «νεκρής γλώσσας».

Μιλώντας στον ραδιοσταθμό Realfm 97,8 με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κλήθηκε να απαντήσει στο αν συμφωνεί με την πρόταση της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ, να γίνει προαιρετικό το μάθημα των αρχαίων ελληνικών.

«Πρέπει να κάνουμε μια διόρθωση εδώ: Αυτό περί “νεκρής γλώσσας” ουσιαστικά είναι ένας χαρακτηρισμός που είπε η κ. Ρεπούση για τις γλώσσες που δεν ομιλούνται πια, όπως είναι τα λατινικά, δεν είπε ότι είναι άχρηστη γλώσσα, δηλαδή έγινε μια σπέκουλα πάνω στο ζήτημα αυτό» τόνισε ο Τάσος Κουράκης και συνέχισε:

 «Όσον αφορά για τα αρχαία, κι εμείς θεωρούμε ότι τα παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν την αρχαία ελληνική γραμματεία, να γνωρίζουν δηλαδή και την αρχαία τραγωδία και τα μεγάλα έργα των πολύ μεγάλων φιλοσόφων και άλλων που είχαμε στην Αρχαία Ελλάδα.

 Αυτό το πράγμα με την υπάρχουσα κατάσταση, με το υποχρεωτικό μάθημα, όπου μπλέκονται στα ανώμαλα ρήματα και τα παιδιά, σίγουρα δεν επιτυγχάνεται. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε μια τέτοια πρόταση, αλλά με ισχυρή ενίσχυση της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γραμματείας», τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Και ο ίδιος συνέχισε: «Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται τώρα το μάθημα θα έλεγα ότι εν πολλοίς είναι απωθητικό. Στη βάση της πρότασης συμφωνώ, βέβαια, αυτό που λέμε είναι ότι αυτή η θεμελιώδης διαφορά θα πρέπει να είναι προϊόν ενός πολύ μεγάλου διαλόγου και με τα πανεπιστήμια και με την εκπαιδευτική κοινότητα» τόνισε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πρόσθεσε: «Να έχουμε στο νου μας ότι θα πρέπει να στοχεύουμε στην βελτίωση και τη μαθησιακή γνωριμία των μαθητών με την ιστορία μας, με τον πολιτισμό μας».

«Μιλάω για μετάφραση. Στο πρωτότυπο κείμενο κολλάς σε δύο - τρεις παραγράφους και τελικώς χάνεις και τον “Επιτάφιο” του Περικλή και τις αρχαίες τραγωδίες και όλα»...

                              Αρχαία και νέα ελληνική

 της Άννας Φραγκουδάκη

►Η διαμάχη για τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών είναι πολύ παλιά. Η πρώτη φορά που προτείνεται να διδάσκονται τα Αρχαία από μετάφραση στο τριετές «Αστικόν Σχολείον» ήταν το 1914. Δεν ψηφίστηκε γιατί πολεμήθηκε βιαιότατα σαν πράξη «αντεθνική». Τη διδασκαλία των Αρχαίων από μεταφράσεις στο τριετές γυμνάσιο πρωτονομοθέτησε η μεταρρύθμιση του 1964. Η αλλαγή πολεμήθηκε και πάλι βίαια, με μεταξύ άλλων το επιχείρημα ότι με τα Αρχαία στο πρωτότυπο επιτυγχάνεται ο «εθνικός φρονηματισμός».

Ρεπούση λες αυτά που 20 χρόνια νωρίτερα
διαλαλούσε μέσα από τα ΔΟΛια  ΝΕΑ,
η ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ 

 ►Το θέμα αναβιώνει το 1987, όταν ο υπουργός Παιδείας Αντώνης Τρίτσης προσχωρεί στην τότε διαδεδομένη μυθολογία περί «λεξιπενίας» της ελληνικής και υποστηρίζει ότι η θεραπεία της γλώσσας είναι μία, να διδάσκονται τα Αρχαία στο πρωτότυπο όχι μόνο στο γυμνάσιο αλλά και στο δημοτικό. Τέλος, βιβλίο για τη διδασκαλία της «διαχρονικής» διάστασης της γλώσσας, που επιμελήθηκε ο βασικός δημιουργός της θεωρίας περί «λεξιπενίας» Γεώργιος Μπαμπινιώτης, μπαίνει το 1992 στο γυμνάσιο με επαινετικό πρόλογο του τότε υπουργού Παιδείας Γεώργιου Σουφλιά.

►Σε όλη τη μακριά ιστορία του θέματος, το επιχείρημα είναι η «προστασία της εθνικής γλώσσας». Εάν δεν διδάσκονται τα μικρά παιδιά Αρχαία στο πρωτότυπο, η σύγχρονη ελληνική γλώσσα «υποβαθμίζεται» ποιοτικά και «φτωχαίνει» λεξιλογικά. 

Το επιχείρημα εξακολουθεί ακόμα σήμερα να είναι αποδεκτό σαν «πατριωτικό». Δηλαδή, είναι «πατριωτική» η θέση ότι μία μόνο άξια ελληνική γλώσσα υπάρχει και αυτή είναι η αρχαία. Είναι «πατριωτισμός» η περιφρονητική περιγραφή της σύγχρονης ελληνικής σαν φτωχής, υποβαθμισμένης και αλλοιωμένης γλώσσας.

►Ας σκεφτούμε πέρα από τις μυθολογίες. Τι θα γινόταν, άραγε, αν τυχόν κατάφερναν ποτέ αυτές οι «πατριωτικές» ανοησίες να πείσουν τους ομιλητές της ελληνικής και μάλιστα τους νέους ότι η γλώσσα τους είναι φτωχή, ανάξια και εξαθλιωμένη; Τι θα γινόταν τότε στην παγκοσμιοποιημένη εποχή μας; Θα έπεφταν οι νέες γενιές με τα μούτρα στα Αρχαία και θα άρχιζαν να συνομιλούν μεταξύ τους με δοτικές και απαρέμφατα; Ή μήπως θα έχαναν τη γλώσσα τους; Μήπως ακριβώς τότε θα αντικαθιστούσαν τη μητρική τους με την πλούσια και διεθνή αγγλική;

                                         ΠΗΓΗ:εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 2-4-2011