Με κάθε οπτική γωνία
τύπου και ουσίας της Δημοκρατίας η ανάθεση του σχηματισμού κυβέρνησης σε
τεχνοκράτες και όχι στον συνασπισμό των δύο πρώτων κομμάτων, που έχουν
πλειοψηφία στο λαό και στη Βουλή, είναι πραξικόπημα.
Ο λαός έχει - ακόμα - στη
Δημοκρατία το δικαίωμα να είναι ηλίθιος, ανενημέρωτος, αφελής, κοντόφθαλμος. 
Ή ό,τι θέλει!
Εξακολουθεί, όμως, με την ψήφο του να είναι
κυρίαρχος. Αν δεν είναι δεν έχουμε Δημοκρατία.
Για όσους δεν έχουν
πειστεί ακόμα ότι η Δημοκρατία είναι το μεγάλο θύμα της γερμανικής
παντοκρατορίας στην Ευρώπη και της παντοκρατορίας των αγορών στον κόσμο, η
Ιταλία είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα.
Αυτά, για όσους δεν ήταν
εδώ, ή δεν ήθελαν να είναι εδώ όταν το Βερολίνο και η τρόικα υποχρέωσαν σε
παραίτηση έναν εκλεγμένο πρωθυπουργό, τον Γιώργο Παπανδρέου, για να διοριστεί
ένας τεχνοκράτης, ο Λουκάς Παπαδήμος, μόλις ο εκλεγμένος δήλωσε την πρόθεσή του
να θέσει σε δημοψήφισμα στο λαό το πακέτο μέτρων του Πρώτου, δικού του,
Μνημονίου.
Και για να γίνω απολύτως
σαφής, ώστε να ορίσουμε τη Δημοκρατία, ξεκαθαρίζω ότι κατά τη γνώμη μου ο
Γιώργος Παπανδρέου αποτέλειωσε την οικονομική καταστροφή της πολιτικής Κ.
Καραμανλή, που έδωσε το δικαίωμα να γίνει η Ελλάδα στόχος των αγορών.
Και με
την άφρονα πολιτική του 2009 και με την πρόσκληση του ΔΝΤ το 2010.