Μπρέγιαννης:Προς αναζήτηση οράματος…

Οι εκλογές του Νοέμβρη πέραν από την ονοματολογία σχετικά με τους υποψήφιους δημοτικούς άρχοντες φέρνουν (ή θα έπρεπε να φέρνουν) στο προσκήνιο τη δημόσια συζήτηση για το μέλλον του Αμαρουσίου, τις προκλήσεις και τις προοπτικές μιας πόλης που διαρκώς εξελίσσεται.
Σήμερα λίγο πριν τις επόμενες εκλογές καλούμαστε να διαλέξουμε ποια διοίκηση θέλουμε αλλά κυρίως και ποια πόλη επιθυμούμε.
Με λίγα λόγια καλούμαστε να διατυπώσουμε με σαφήνεια και τεκμηρίωση το συνολικό όραμα για το Μαρούσι του μέλλοντος.
Ένα στρατηγικό σχέδιο που θέσει συγκεκριμένους στόχους για την αναβάθμιση τόσο της καθημερινότητας των πολιτών όσο και για την συνολική εικόνα της πόλης.
Το όραμα αυτό δεν μπορεί να βασίζεται σε αφηρημένα ποσοτικά δεδομένα και στερεότυπα, όπως ή αύξηση γενικά του «πρασίνου», αλλά πρέπει να εστιάζει σε συγκεκριμένες ιδέες ικανές να προσδώσουν νόημα στον αστικό χώρο και να εμπνεύσουν τον πληθυσμό της πόλης.
Το σύγχρονο Μαρούσι απαιτεί νέες παρεμβάσεις ικανές να ενοποιήσουν τους κατακερματισμένους δημόσιους χώρους και να ανανεώσουν την εικόνα της πόλης. Στη κατεύθυνση αυτή μια ιδέα με ισχυρό συμβολικό περιεχόμενο θα μπορούσε να αφορά την σταδιακή αναβάθμιση των ρεμάτων της πόλης και την μετεξέλιξη τους σε ένα δίκτυο γραμμικών υδάτινων πάρκων μέσα στην πόλη.

Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι τα οφέλη που αποκόμισαν πόλεις που επένδυσαν στην ανάπλαση και αναβάθμιση των αστικών ρεμάτων είναι πολλά και σημαντικά. Η ζωή της πόλης αναβαθμίζεται καθώς δημιουργούνται νέα δίκτυα περιπάτου τα οποία συνδέουν τους κατακερματισμένους δημόσιους χώρους. Το μικροκλίμα της περιοχής βελτιώνεται καθώς δημιουργούνται "πράσινοι διάδρομοι", οι οποίοι δημιουργούν ψυχρά ρεύματα αέρα και χαμηλώνουν την θερμοκρασία των γύρω κατοικημένων περιοχών. Νέοι κοινόχρηστοι χώροι αναψυχής αναδεικνύονται παρέχοντας μικρές και μεγάλες νησίδες πρασίνου κατά μήκος της πόλης. Τέλος, αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της αντιπλημμυρικής προστασίας καθώς είναι διαπιστωμένο ότι τα φυσικά πρανή βοηθούν πολύ περισσότερο από τους ανοιχτούς τσιμεντένιους οχετούς στην αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας του φυσικού κύκλου του νερού.

Η δυσκολία ενός τέτοιου εγχειρήματος στο Μαρούσι δεν αφορά ούτε στο πρόβλημα της αναθεώρησης της κυκλοφοριακής οργάνωσης αλλά ούτε και στο υπερβολικό κόστος υλοποίησης. Η δυσκολία του εγχειρήματος αφορά στην ανάγκη εφαρμογής ενός διαφορετικού μοντέλου ανάπτυξης του Αμαρουσίου.

Από τη στιγμή, όμως, που η κοινή γνώμη ωριμάζει και η διεθνής εμπειρία προσφέρει λύσεις, δεν θα έπρεπε να θεωρήσουμε τίποτα αδύνατο.

Το Μαρούσι του 2014 μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό και πολύ καλύτερο από τη σημερινό. Αρκεί να τολμήσουμε…
ΠΗΓΗ:www.abregiannis.gr/default.asp?mode=art