Οψόμεθα…

Δεδομένο 1: Όταν ο Τσίπρας δεν λέει ψέματα λέει το αντίθετο από εκείνο που κάνει. 
Για παράδειγμα η πιο αναξιοπρεπής πράξη των τελευταίων δεκαετιών ήταν η φόρα παρτίδα και απολύτως ξετσίπωτη απόπειρα εξαγοράς συνειδήσεων με τη λεγόμενη 13η σύνταξη. 

Αυτό ο Τσίπρας το ονόμασε ωδή στην «αξιοπρέπεια των συνταξιούχων»!!

Συνειδήσεις που εξαγοράζονται υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. 

Ο πέλεκυς όμως είναι πιο βαρύς για τον εκμαυλιστή, για εκείνον που τις εξαγοράζει, για εκείνον που παίζει με τον πόνο των «πολλών». 

Που μάλιστα ο ίδιος έχει προκαλέσει.

Δεδομένο 2. 

Ο «ψυκτιΚούλης» (κατά το προσφυές του διαδικτύου) κάνει ό,τι μπορεί για να μειώσει τη διαφορά του απ’ τις επιδόσεις της κυρίας Μεγαλοοικονόμου. 

Αξιοπερίεργο! 

Ήδη τα καπετανάτα (το σύνολο των οποίων αποτελεί τη Ν.Δ.) αλληλοσφάζονται για αλληλοκατηγορούνται για την επιβράδυνση του κεντροδεξιού βηματισμού.

Κάθε μέρα αναρωτιόμαστε τι «γκάφα» θα κάνει σήμερα ο Κούλης για να δώσει φιλί ζωής στον Τσίπρα. Περίεργον! 

Να πρόκειται περί αγνής περίπτωσης βλακείας ή οι Αμερικανοί δεν έχουν εγκαταλείψει ακόμα τον πρωθυπουργό και κάνουν τον Κούλη κράτει; 

Πάντως τα κουλά του Κούλη είναι ανεκδιήγητα και προοιωνίζονται διακυβέρνηση τύπου Τσίπρα.

Παρά ταύτα, πολλοί συμπολίτες μας επιμένουν να προβληματίζονται ποιόν καλύτερο χειρότερο να διαλέξουν. 

Αυτή άλλωστε είναι και η ουσία του δικομματισμού: να σε ξεσκίζει η κ. Μέρκελ ή η κ. Μέρκελ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εξαφανιστεί!!!

Όταν ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του μιλάνε για αριστερά με πιάνουν τα γέλια. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Τσίπρα δεν υπάρχει. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά του 2015 με το σήμερα. Το 2015 ο κόσμος ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ ως το νέο που έρχεται να δώσει άλλη προοπτική στη χώρα. 

Ήταν ρεύμα. Σήμερα ο κόσμος που ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει Τσίπρα. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει σαν πόλος έλξης. 

Δεν είναι τυχαίο που όλη η προεκλογική εκστρατεία του στηρίζεται αποκλειστικά στον πρωθυπουργό. 

Μόνο αυτός πουλάει.

Μια απλή ματιά στα άλλα κόμματα δείχνει την κατάντια της άλλοτε πρωταγωνιστικής ανανεωτικής αριστεράς στα γράμματα, τον πολιτισμό και τον έλλογο λόγο. 

Η ΝΔ, ακόμα κι αν αλλάξει αρχηγό αντιπροσωπεύει σταθερά το 30% minimum των ψηφοφόρων. 

Το ΠΑΣΟΚ, και χωρίς Φώφη έχει μια βάση μεταξύ 6% και 11% με το «εκσυγχρονιστικό» Ποτάμι. Έχει στελέχη πρώτης γραμμής. 

Το ΚΚΕ, είτε με Κουτσούμπα γραμματέα είτε με οποιονδήποτε εκλέξει το κόμμα έχει σταθερά μια βάση από 5,5% μέχρι 7%. 

Η Χρυσή Αυγή είτε με Μιχαλολιάκο, είτε με Κασιδιάρη, είτε με Λαγό είτε με οποιονδήποτε άλλο έχει ένα σώμα από 7%-10% φασίστες, που πηγαινοέρχονται στους χώρους της δεξιάς από όπου προέρχονται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταντήσει κόμμα Λεβέντη και Καμμένου. 

Ένα προσωποπαγές όργανο που στηρίζει την ύπαρξή του στη γοητεία που ασκεί ακόμα ο αρχηγός του σε ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων. 

Ως αριστερό κόμμα είναι ανύπαρκτο. Δεν έχει βάση.

Ο Κυριάκος, η κουζίνα, οι παροχές & στο βάθος Ρουβίκωνας!

Μπορεί στις τελευταίες 18 μέρες να έχουν πραγματοποιηθεί 100 περίπου επιθέσεις σε όλη τη χώρα με αφορμή την υπόθεση της άδειας του Δημήτρη Κουφοντίνα, με αποκορύφωμα την τελευταία στο Κοινοβούλιο, αλλά η προεκλογική σύγκρουση κινείται κατά κανόνα σε άλλα μήκη κύματος. Πρόσφατη είναι η κριτική που ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη, με αφορμή μία συνέντευξη που έδωσε και στην οποία παραδέχτηκε ότι δεν κάνει δουλειές στο σπίτι. 
Πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη κάνουν λόγο για «σεξιστικό λόγο», εστιάζοντας σε μία φράση του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί κουζίνας και νοικοκυράς.

Ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Νάσος Ηλιόπουλος δήλωσε, μάλιστα, ότι «δεν μπορώ να σκεφτώ μία πιο αποκαλυπτική εξομολόγηση του συντηρητικού υποστρώματος και της αντιδραστικής αντίληψης που διαπερνά τη σκέψη και τη λογική της σημερινής ΝΔ». 
Ως γνωστόν, άλλωστε, η σύζυγος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι κλειδωμένη στο σπίτι και κάνει φασίνα ολημερίς και ολονυχτίς!

Πέρα από το γελοίο του όλου πράγματος, όμως, δεν υπάρχει τίποτα αστείο στο ότι μέλη του Ρουβίκωνα κατάφεραν να φτάσουν στο προαύλιο της Βουλής να πετάξουν τις μπογιές τους και να φύγουν ανενόχλητοι. 
Και αυτό λίγα εικοσιτετράωρα πριν τις εκλογές! 
Εξάλλου, η κυβέρνηση σ’ όλα σχεδόν τα ανάλογα περιστατικά ή αποφεύγει ή δεν μπορεί να δράσει αποτελεσματικά. 
Ίσως, επειδή σ’ ένα κοινό της Αριστεράς ακόμα & η στοιχειώδης καταστολή εισπράττεται αρνητικά.

Στροφὴ & άλλου Χουντοδεξιού - του Δημητρίου Κιτσίκη - υπέρ Τσίπρα λόγῳ ἑλληνοτουρκικῶν!

Μετά την Ελενα Κουντουρά , τον Τέρενς Σπένσερ Κουίκ & άλλων αγνών οπαδών της  «Χρυσής Επταετίας» των ΣΥΝταγματαρχών, εσχάτως είδε το φως το ...Αριστερό(!!!) & ο Τουρκολόγος καθηγητής Δημήτρης Κιτσίκης

Ιδού τι αναφέρει στο ιστολόγιό του «ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΠΕΡΙΟΧΗ»:

Η  ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τοῦ «κιτσικισμοῦ»  ἐβασίσθη τὰ τελευταῖα 60 χρόνια σὲ ἕνα καὶ μοναδικὸ ὄραμα: 

τὴν ἑνοποίησι τοῦ Αἰγαίου μέσῳ συγκροτήσεως μίας ἑλληνοτουρκικῆς συνομοσπονδίας (βλέπε τὸ βιβλίο τοῦ Χρήστου Κυπραίου, Ἡ ἰδεολογία τοῦ ἑλληνοτουρκισμοῦ. 

Ἀπὸ τὸν Γεώργιο Τραπεζούντιο στὸν Δημήτρη Κιτσίκη, Ἐκδόσεις Ἔξοδος, Ἀθήνα 2019).

Σχεδὸν τὸ σύνολο τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν τῆς Ἑλλάδος ἀπὸ συστάσεως τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ἠθέλησε νὰ πραγματοποιήσῃ τὴν ἕνωσι αὐτὴ μέσῳ διαπραγματεύσεων μὲ τὴν τουρκικὴ πλευρὰ ἀλλὰ οὐδεὶς ἐπροχώρησε περισσότερο πρὸς πραγμάτωσιν τοῦ ὀράματος αὐτοῦ ἀπὸ τὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1930.

Η «μεταπραγματικότητα» που θέλει να μας επιβάλλει ο κ. Τσίπρας

Έχουν εθιστεί στην… μεταπραγματικότητα (κατά το «μεταδημοκρατία» που χρησιμοποιεί ο κ. Τσίπρας). 

Ο σιδηρόφρακτος Πρωθυπουργός του Μαξίμου, ο οποίος όπου πηγαίνει να μιλήσει συνοδεύεται από διμοιρίες των ΜΑΤ, ερημώνει η γύρω περιοχή και μιλάει σε επιλεγμένο ακροατήριο, ισχυρίστηκε ότι προστατεύεται όχι λόγω των αντιδράσεων του κόσμου, αλλά επειδή τον πλησιάζουν πολλοί για να του πουν «προχώρα» (προφανώς είναι τόσο μεγάλη η αγάπη του λαού, που κινδυνεύει να τον πνίξει).

Δεν χρειάζεται να είσαι αντιπολιτευόμενος και οπαδός άλλου κόμματος, για να νιώσεις ότι αυτά που ισχυρίζεται σε προσβάλουν ως πολίτη.

Ούτε χρειάζεται να είσαι οπαδός άλλου κόμματος για να χαρακτηρίσεις ως κοινωνικά νεφελώδες και ως πολιτικά έωλο αφήγημα, το σύνθημα των «πολλών εναντίον των ελίτ», που πλασάρει εσχάτως ο κ. Τσίπρας.

Είναι αντιγραφή του εξίσου αταξικού συνθήματος του Αντρέα περί «μη προνομιούχων». 

Μόνο που είναι ασύμβατο με την πραγματικότητα, ενώ δεν ήταν τη δεκαετία του 80. 

Ο Ανδρέας (σαφώς χαρισματικός λαϊκιστής αλλά όχι επικίνδυνος, καθότι παρενέβαινε ενωτικά στο λαϊκό φαντασιακό και δεν δίχαζε), το συνόδευε με το σύνθημα της «Αλλαγής». 

Ήταν ένα σύνθημα που συμπύκνωνε ένα πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο ανταποκρινόμενο στην εποχή, καθώς τότε μεγάλο μέρος της Ελλάδας ήταν στο περιθώριο.

Επίσης τότε υπήρχε μια προνομιούχα - ας την πούμε αστική - τάξη, ενώ σήμερα υπάρχουν ολιγάρχες, κάποιοι των οποίων έγιναν επί ΠΑΣΟΚ, αλλά τώρα είναι με τον Τσίπρα. 

Σήμερα οι μη προνομιούχοι είναι πολλοί γιατί καταστράφηκαν από την κρίση, και όχι εξαιτίας των ταξικών, πολιτικών και ιστορικών ν αιτιών του τότε (άλλωστε καταστράφηκαν και πολλοί μικροί επιχειρηματίες).

Στις 7:30 μ.μ. η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της «ΕΝΟΤΗΤΑΣ»

                                                             ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

                                 Η παράταξη«ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ & ΕΡΓΟ για το ΜΑΡΟΥΣΙ»

                                                 Και ο υποψήφιος Δήμαρχος Λευτέρης ΜΑΓΙΑΚΗΣ

                                               Σας καλούν στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση 

                                                            την Τετάρτη 22 Μαΐου και ώρα 19.30

                                                                  στο Δημαρχείο Αμαρουσίου

Στις 9.00 μ.μ. στην πλατεία Αναλήψεως, η κεντρική προεκλογική εκδήλωση του Γιάννη Τσούτσια

«ΠΕΝΤΕΛΗ 2020»:Μια ιστορική ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη!

        Ανοικτή επιστολή Άγγελου Παλαιοδήμου

Αγαπητοί Συμπολίτες, Στις 26 Μαΐου και στις 2 Ιουνίου οι πολίτες του Δήμου Πεντέλης, μετά από πέντε ακριβώς χρόνια, αποφασίζουν και πάλι για το μέλλον αυτού του τόπου. 

Για ακόμα μια φορά, όπως και στις εκλογές του 2010 και του 2014, οι ίδιοι άνθρωποι είτε ως πρόσωπα είτε ως συνδυασμοί ζητούν την ψήφο μας για να “σώσουν” αυτόν τον τόπο. 

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που:

●►είτε κούρασαν και κουράστηκαν με απραξία και εσωστρέφεια, έχοντας μόνο σκοπό την παραμονή τους στην εξουσία συντηρώντας ένα πελατειακό καθεστώς

●►είτε πήραν ένα δαχτυλίδι εξουσίας από τον ιδρυτή του συνδυασμού πασχίζοντας να κρατήσουν την κομματική πελατεία

●►είτε στηριζόμενοι σε κόμματα έμειναν στον αφρό της πολιτικής ζωής δημιουργώντας εταιρικούς συνδυασμούς.

Αναλαμβάνοντας μία μεγάλη ευθύνη, απέναντι σε πάρα πολλούς φίλους, συνεργάτες, δημοτικούς υπαλλήλους αλλά και απλούς πολίτες, οικογενειάρχες, φοιτητές και επαγγελματίες, που με παρότρυναν να ξεκινήσω από την αρχή κάτι νέο, δημιούργησα το συνδυασμό «ΠΕΝΤΕΛΗ 2020». 

Στην αρχή με λίγους συνεργάτες και στη συνέχεια με μια πολύ μεγάλη ομάδα, διατυπώσαμε  όραμα και πρόγραμμα για τα επόμενα δέκα χρόνια,  να καταστήσουμε το Δήμο Πεντέλης μια «ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΞΥΠΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΗ» . 

Και μπορούμε πραγματικά να το καταφέρουμε γιατί η ομάδα αυτή  αποτελείται από ανιδιοτελείς συμπολίτες που έχουν γνώση, θέληση και δύναμη να το πραγματοποιήσουν.

Η αποδοχή του εγχειρήματος από τους συμπολίτες απέκτησε κινηματικό χαρακτήρα. Μέσα σε μόλις τέσσερις μήνες άλλαξε το αυτοδιοικητικό σκηνικό της πόλης και διεκδικεί με αξιώσεις τη νίκη έχοντας αποδείξει ότι είναι ο μόνος «ΝΕΟΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΣ & ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΣ»  δημοτικός συνδυασμός.

Οι προσεχείς δημοτικές εκλογές αποτελούν μια ιστορική ευκαιρία για τον τόπο μας που δεν πρέπει να πάει χαμένη. 

Ετοιμοι να επιβάλλουν τη νίκη του νέου απέναντι στο παλιό, οι πολίτες του Δήμου Πεντέλης!

Σε μια εντυπωσιακή σε μέγεθος και παλμό ανοικτή εκδήλωση, την Παρασκευη 17 Μαϊου στην Πλατεία Αγ. Γεωργίου στα Μελίσσια, ο Άγγελος Παλαιοδήμος παρουσίασε το όραμα, το πρόγραμμα και τους υποψήφιους του συνδυασμού «ΠΕΝΤΕΛΗ 2020 - ΠΡΑΣΙΝΗ ΕΞΥΠΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΟΛΗ». 

Τόνισε ότι οι κινηματικές διαστάσεις που έχει πάρει ο συνδυασμός του είναι αποτέλεσμα της απόφασης του να αφήσει πίσω όλους αυτούς που θέλουν την αυτοδιοίκηση κομματικά ελεγχόμενη, όλους αυτούς που κούρασαν και κουράστηκαν, όλους αυτούς που αναζητούν αυτοδιοικητική στέγη προσβλέποντας μόνο στην εκλογή τους, και όλους αυτούς που είναι απόλυτα ελεγχόμενοι και υπό την κηδεμονία άλλων παραγόντων.

Ζήτησε θετική και όχι τιμωρητική ψήφο 
γιατί ο συνδυασμός του αποτελεί τη μόνη εναλλακτική πρόταση ώστε οι δημότες να μην εγκλωβιστούν σε επιλογές που έρχονται από παλιά και που ότι είχαν να δώσουν το έχουν ήδη δώσει, σε επιλογές που για πολλοστή φορά ζητούν την ψήφο τους  είτε ως πρόσωπα είτε ως συνδυασμοί.

Στη 1:00 μ.μ. η συνεδρίαση της «Οικονομικής Επιτροπής Αμαρουσίου»

ΕΞΙ (06) θέματα περιλαμβάνει η Ημερήσια Διάταξη της Τακτικής συνεδρίασης της «Οικονομικής Επιτροπής Αμαρουσίου» (16/2019) η οποία θα διεξαχθεί την Τρίτη  21 Μαΐου στη 1:00 μ.μ. στο Δημοτικό Κατάστημα (Β. Σοφίας 9 & Δ. Μόσχα), σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 75 του Ν.3852/2010 στο Δημοτικό Κατάστημα (Β. Σοφίας 9 και Δ. Μόσχα.

* Θα συζητηθούν και θα ληφθούν αποφάσεις στα παρακάτω θέματα:

*Επικύρωση Πρακτικού

1. Εγκριση ή μη καταβολής επιδικασθέντων ποσών δυνάμει της υπ' αριθ. 30/2019 τελεσίδικης απόφασης του Ειρηνοδικείου Αμαρουσίου

2. Εγκριση ή μη καταβολής επιδικασθέντων ποσών δυνάμει της υπ' αριθ. 81/2019 τελεσίδικης απόφασης του Ειρηνοδικείου Αμαρουσίου

3. Εγκριση ή μη καταβολής επιδικασθέντων ποσών δυνάμει της υπ' αριθ. 82/2019 τελεσίδικης απόφασης του Ειρηνοδικείου Αμαρουσίου

Μαρία Καπασσά:Δέκα «ρεαλιστικές» διεκδικήσεις - προτάσεις για το Μαρούσι που θέλω!

Η υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό του Γιώργου Καραμέρου #Ενωμένο Μαρούσι» Μαρία Καπασσά, χημικός, και Διδάκτωρ Βιώσιμης Ανάπτυξης, καταθέτει «10 Ρεαλιστικές Διεκδικήσεις-Προτάσεις για το Μαρούσι».

Η αλλαγή πολιτικών είναι το διακύβευμα για τις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. 

Χρειαζόμαστε ένα Δήμαρχο νέο και δυναμικό, μία διοίκηση που:

ΘΑ ●►θέσει την τεχνολογία στην υπηρεσία του πολίτη, με τον πολίτη συμμέτοχο και συνεργάτη, μία διοίκηση που 

ΘΑ ●►προωθήσει σχέδια επιχειρηματικότητας και εργασίας για τους νέους, 

ΘΑ ●►αναβαθμίσει τις δημοτικές λειτουργίες στη βάση της πραγματικής ανταποδοτικότητας, 

ΘΑ ●►προωθήσει έργα υποδομής για όλες τις γειτονιές της πόλης, 

ΘΑ ●►δημιουργήσει μία πράσινη «ταυτότητα» για την πόλη...

Στην περιοχή Αγίου Νικολάου μιλάει στις 7:30 μ.μ. η Μαίρη Διακολιού

Η Δημοκρατική Παράταξη Συμπολιτών έρχεται...

Αγαπητοί Μαρουσιώτισσες και Μαρουσιώτες η Δημοκρατική Παράταξη Συμπολιτών 

έρχεται να σας ακούσει μαζί με τη Μαίρη για το Μαρούσι, 

στην περιοχή Αγίου Νικολάου, σταθμός ΗΣΑΠ  ΚΑΤ 

(Αθηνάς 8. Μαρούσι) σήμερα Δευτέρα 20 Μαΐου 2019, στις 19:30.

Σας καλούμε πρωτίστως για να ακούσουμε τις απόψεις σας.

●►Να συζητήσουμε τα προβλήματα της περιοχής.

●►Να σας καταθέσουμε τις αρχές και τις θέσεις μας.

Γ: Νικολαράκος προς νέους:Η αποχή, ο χαβαλές & η αδιαφορία δεν είναι απάντηση- Απάντηση είναι η συμμετοχή!

Στις 7:30 μ.μ. η παρουσίαση του προγράμματος του Αγγελου Παλαιοδήμου στη Δ.Κ. Πεντέλης

Εγκρίθηκε η Τροποποίηση Γ.Π.Σ. του Δήμου Αμαρουσίου στη θέση «Τύμβος Σωρού»

Επιτυχής & η 45η Δράση Αγροτικών Προϊόντων του Δήμου Αμαρουσίου

Σταθερά στηρίζουν με την προτίμησή τους οι καταναλωτές τις αγροτικές δράσεις του Δήμου Αμαρουσίου, επωφελούμενοι ποιότητας εγχώριων αγροτικών προϊόντων σε προσιτές τιμές. Και σε αυτήν την 45η Δράση Διάθεσης Αγροτικών Προϊόντων, εκατοντάδες ήταν οι πολίτες που πραγματοποίησαν τις αγορές τους. Η επόμενη προγραμματισμένη δράση είναι για την Κυριακή 23 Ιουνίου 2019.

Η πρωτοβουλία του Δημάρχου Γιώργου Πατούλη, για την υλοποίηση των αγροτικών δράσεων ως αντίδοτο στην κρίση, ξεκίνησε το 2012 και έχει γίνει πλέον θεσμός.

Στην 45η δράση οι καταναλωτές είχαν την ευκαιρία να επιλέξουν ανάμεσα σε 200 διαφορετικά προϊόντα από 45 παραγωγούς απ’ όλη την Ελλάδα, που έχουν επιλεγεί βάσει σχετικών ελέγχων και πιστοποιήσεων.

Οι καταναλωτές εμφανίστηκαν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από τη μεγάλη ποικιλία των προσφερόμενων προϊόντων και τις τιμές τους, και συνεχάρησαν τον υπεύθυνο των δράσεων του Δήμου Αμαρουσίου Παντελή Τσιτσιμπάση, για την άρτια οργάνωση.

Με την ευκαιρία της 45ης δράσης, ο κ. Πατούλης, δήλωσε: 

«Εδώ και επτά χρόνια στηρίζουμε τα ελληνικά νοικοκυριά εξασφαλίζοντάς τους, χάρη στην απουσία μεσάζοντα, υψηλής ποιότητας ελληνικές γεύσεις και προϊόντα σε ανταγωνιστικές τιμές. 

Μορς ...από το δίπλα αμπρί !!!

Γύρω μας πάμπλουτη η Ελλάδα αναστενάζει. 

Διότι η χώρα μας είναι πλούσια. 

Και δεν λέω για τον πλούτο της ψεύδους ευμάρειας, όταν η πατρίδα μας ήταν η εικοστή πέμπτη πιο πλούσια χώρα του κόσμου με τα ψέματα, λέω για τον πραγματικό μας πλούτο.

Η Ελλάδα είναι πλούσια σε ανθρώπους, σε πολιτισμό, σε ιστορία, σε ορυκτά, σε δυνατότητες για χρυσοφόρα πρωτογενή παραγωγή, για επαναβιομηχάνιση, για συμμετοχή στην τεχνολογική πρόοδο και για πολλά άλλα που υπερβαίνουν την παροχή υπηρεσιών και τον τουρισμό (που άλλωστε στραβά αρμενίζει).

Κι όμως γίναμε προτεκτοράτο. 

Ακριβώς επειδή η χώρα είναι πάμπλουτη και αυτός ο πλούτος έπρεπε να περάσει στα χέρια των αρπακτικών της Ξενοκρατίας και των εγχώριων παρασίτων.

Και όχι μόνον γίναμε προτεκτοράτο, αλλά σκεφτόμαστε και νοιώθουμε όπως οι υπήκοοι μιας από καιρό υποταγμένης στη νέο-αποικιοκρατία χώρας. 

Περνώντας ο καιρός (ήδη μια δεκαετία) έχουμε παραδεχθεί ότι γίναμε μια χώρα φθηνής εργασίας, υποθηκευμένη και επί ξύλου κρεμάμενη εις ό,τι αφορά την εθνική της ακεραιότητα. 

Μια χώρα υποτελής (φόρου υποτελής ως προς το χρέος) και εξαρτημένη από τις διαθέσεις των ΗΠΑ, την επιθετικότητα της Τουρκίας και την τύχη.

Ολοταχώς για την Ευρώπη με ΣΥΡΙΖΑ & Αρη…Βελουχιώτη!

Η αποκάλυψη των χλιδάτων διακοπών του Αλέξη Τσίπρα  στο γιοτ της ελίτ, σήκωσε τραμουντάνα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, μεγαλύτερη από ό,τι έγινε γνωστό. 

Το στελεχικό δυναμικό και οι αριστερόφρονες οπαδοί υπέστησαν πολιτικό και πολιτισμικό σοκ. Αρνούνταν να πιστέψουν πως ο άνθρωπος που κατακεραύνωνε τους προηγούμενους ως «ομοτράπεζους των εφοπλιστών», θα αποδεχόταν να απολαύσει, και μάλιστα  εν κρυπτώ, την τρυφηλότητα της μπουρζουαζίας.

Αν για την υπογραφή του μνημονίου και του προδομένου δημοψηφίσματος, έβρισκαν με βαριά καρδιά δικαιολογίες, δεν μπορούσαν να βρουν ουδεμία για τι διακοπές του Ιονίου. 

Πολύ περισσότερο όταν συνειδητοποίησαν ότι η επιλογή της Ιθάκης για τη δοξαστική  διακήρυξη του «τέλους των μνημονίων», δεν έγινε για την σημειολογία που  εκπέμπει ή ιστορία και η ονομασία του νησιού, αλλά γιατί βόλευε τον αρχηγό. 

Ένα πάρεργο,  ευκαιρίας δοθείσης, προκειμένου  να μη χάσει τη βολή του πηγαίνοντας στο μακρινό Καστελόριζο όπως είχε υποσχεθεί.

Έτσι στη Λαμία προσπάθησε να ενδυθεί την χαμένη αριστεροσύνη, συνδεόμενος με την αριστερή του αφετηρία (αυτή που λέει ότι έχει). 

Μνημονεύοντας τον Άρη Βελουχιώτη θεώρησε ότι εξαγνίζεται και αναβαπτίζεται. 

Γι’ αυτό οι λογογράφοι του ξεπατίκωσαν απόσπασμα από την ομιλία του στην κεντρική πλατεία της πόλης, τον Οκτώβρη του ‘44.

Ο πρωτοκαπετάνιος είναι ούτως ή άλλως τραγικό πρόσωπο. 

Εκλογές, το «όπιο» του λαού...

Παραφράζοντας την ιστορική φράση του μεγάλου θεωρητικού μπορούμε ίσως με σιγουριά &εγκυρότητα μεγαλύτερη από την δική του να ισχυριστούμε πως ...το πραγματικό όπιο του λαού είναι οι εκλογές(& φυσικά εννοούμε τις εκλογές που γίνονται μέσα

σ' αυτό το πλαίσιο της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας»)

Παραισθησιογόνο και κατασταλτικό συνάμα το "όπιο" των εκλογών διαφημίζεται από το σύστημα ως το μόνο φάρμακο που θα μπορούσε να αλλάξει κάτι προς όφελος του λαού,

...αποκηρύσσοντας ταυτόχρονα μετά βδελυγμίας όσους αρνούνται να το πάρουν.

Αλλά αν οι εκλογές μπορούσαν πράγματι να αλλάξουν τα πράγματα εις βάρος του συστήματος & προς όφελος του λαού θα ήταν τόσο διαφημισμένες από το ίδιο το σύστημα;

Παραισθησιογόνο λοιπόν γιατί παρέχει στον λαό τις φρούδες ελπίδες, 

το όραμα, πως μέσω των εκλογών θα μπορέσει κάποτε να γυρίσει τον τροχό.

Ποντάρει δηλαδή σ' ένα επιστημονικά νοθευτικό, πλειοφηφικό ή λιγότερο πλειοψηφικό αλλά ποτέ βεβαίως καθαρά αναλογικό εκλογικό σύστημα,

...ένα σύστημα εκλογών όπου η λευκή ψήφος τής συνειδητής απαξίωσης και της έμπρακτης διαμαρτυρίας εξισώνεται (σοφά για το σύστημα-χυδαία για τον λαό) με την άκυρη ψήφο των βλακών και των απρόσεκτων,

...για να καλυτερέψει ίσως την μοίρα του. Χα. Τί πίνεις και δε μας δίνεις;

Χειρότερη όμως από την παραισθησιογόνο δράση του οπίου των εκλογών, είναι η κατασταλτική του δράση.

Τι να ψηφίσουμε την ερχόμενη Κυριακή;

                          Πανούργος απατεωνία!!!    

Ερώτημα αγχωτικό για πολίτες που αρνούνται να απεμπολήσουν τη νοημοσύνη & αξιοπρέπειά τους. 

Αν θέλει ένας πολίτης να μη φυγομαχεί, αλλά ούτε και να εμπαίζεται, πρέπει να βρει για να ψηφίσει κόμμα και υποψήφιους που εκτιμά την πολιτική τους ταυτότητα και σέβεται την πολιτική τους συνέπεια.

Τέτοιο κόμμα και τέτοιοι υποψήφιοι δεν υπάρχουν. 

Καθόλου τυχαίο που τα «πολιτικά» των κομμάτων «προγράμματα» τα συντάσσουν διαφημιστές. 

Οι κομματικοί επαγγελματίες της εξουσίας ξέρουν μόνο να αγορεύουν ή να συνεντευξιάζονται, με μονολόγους. 

Τους ενδιαφέρουν μόνο οι εντυπώσεις. 

Δεν ξέρουν τι θα πει «πολιτικό πρόγραμμα», «πολιτικός σχεδιασμός» – τίποτε από αυτά. 

Νομίζουν ότι κάνουν πολιτική επαναλαμβάνοντας σε αντιπάλους την απαίτηση: 

«Φύγετε εσείς, να έρθουμε εμείς»! 

Ή την απίστευτου κρετινισμού αισιοδοξία: 

«τη Δευτέρα το πρωί που θα είμαστε κυβέρνηση...!!!».

Τι να ψηφίσουμε τη μεθεπόμενη Κυριακή οι πολίτες; 

Το ελλαδικό «κράτος» σήμερα είναι ένας γκροτέσκος Λεβιάθαν, σάπιος ώς το μεδούλι, η αδυσώπητη σήψη του μακάβρια απειλή θανάτου. 

Απειλή, όχι μόνο για  τον σημερινό φθίνοντα ελληνώνυμο πληθυσμό του, αλλά και για την ελληνικότητα: με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτή η λέξη για την Ιστορία και τον πολιτισμό.

Αυτόν τον εφιάλτη τον προσπερνάμε με εκπληκτική (επίσης τερατώδη) εθελοτυφλία, κάθε φορά που στήνονται κάλπες.

Οι μεγάλοι ηγέτες & οι πολιτικοί της «επόμενης μέρας»

          Οι μεγάλοι ηγέτες & οι πολιτικοί της

Μοιάζει να έχει κλείσει οριστικά το ζήτημα της «μεγάλης πολιτικής»... & αντιστοίχως των «μεγάλων ανδρών», όπως τους αποκαλούσαν παλαιότερα, σε μια εποχή που δεν δίσταζε να αναγνωρίσει την απόσταση ανάμεσα στους πολλούς που απλώς επιθυμούν και στους λίγους που τολμούν να πράξουν.

Η ιστορία, όντως, μας παρουσίασε και μερικούς πολιτικούς που ένιωσαν, κάποτε, πως είχαν μια αποστολή να εκτελέσουν και πως οι ικανότητές τους αρκούσαν για να τις φέρουν εις πέρας. 

Στις μέρες μας η αναφορά και μόνο σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα προκαλούσε καγχασμούς διαποτισμένους με μια θλίψη που δεν βρίσκει διέξοδο.

Δύσκολο να φαντασθούμε έναν πολιτικό μεγάλης εμβελείας, γιατί ο τρόπος που ζούμε (όλοι, και οι πολιτικοί και οι πολίτες) κυριαρχείται από πράγματα φτιαγμένα για να είναι μικρά: σε διάρκεια, σε σημασία, σε ποιότητα. 

Μια ατμόσφαιρα, μέσα στην οποία ανακυκλώνονται διαρκώς τα ελάσσονα της ειδησεογραφίας, της διαφήμισης, της διαδικτυακής βραχυλογίας, δεν μπορεί να επιτρέψει τη γέννηση μιας θέλησης που θα ξεκολλούσε απ’ τον χυλό και θα κοίταζε μακριά.

Αυτή η ματιά προς το μακρινό είναι, πράγματι, ένα από τα κύρια γνωρίσματα της ηγετικής προσωπικότητας. 

Ας θυμηθούμε εδώ τον Καρλάιλ, ίσως τον πιο συνεπή και ένθερμο κήρυκα κατά τον 19ο αιώνα της ανάγκης να οδηγούνται οι κοινωνίες από υψηλόφρονες ταγούς. 

Παρατηρούσε ο Άγγλος ιστορικός πως τα άτομα τα ικανά να επηρεάζουν βαθιά τις τύχες των πολλών χαρακτηρίζονται κυρίως από διορατικότητα και παραδόξως, από ειλικρίνεια. 

«Το ψέμα —έλεγε— είναι ουσιαστικά ένα τίποτα και από το τίποτα δεν μπορεί να παραχθεί κάτι. Και αν ακόμη παραχθεί είναι τίποτα, και ο κόπος που έγινε είναι μάταιος».

Φυσικά, δεν εννοούσε ότι η απόκρυψη της αλήθειας ή και η καταφυγή σε ψεύδη είναι ασυμβίβαστα με τη συμβατική και τρέχουσα πολιτική πρακτική. 

Εννοούσε ότι μεγάλη πολιτική δεν ασκείται με κατά σύστημα και κατ’ εθισμόν ψευδολογία, γιατί μ’ έναν τέτοιο εθισμό το βέβαιο είναι ότι ο πολιτικός θα νομίζει στο τέλος ότι μπορεί να κρατιέται στη θέση του μην κάνοντας τίποτα, εκτός από το να διαδίδει ότι έκανε πολλά ή θα κάνει πολλά.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΡΑΧΝΟΣ:Οι λαοί χωρίς μνήμη δεν έχουν, δε μπορούν να έχουν μέλλον!

              Ατείν' πού 'κ' εγέλασαν καμμίαν

    Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

«Μέρα μνήμης. Οι λαοί χωρίς μνήμη δεν έχουν, δε μπορούν να έχουν μέλλον. 

Δεν ξεχνάμε. Θυμόμαστε.

100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

Εθνικό χρέος μας, να κρατήσουμε τη διαδρομή της ζωής #ζωντανή στη μνήμη των θυμάτων, παίρνοντας #δύναμη και έμπνευση μέσα από αυτούς και όσα βίωσαν.

Μαίρη Διακολιού:ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!!!

Φόρος τιμής στη συμπλήρωση ενός αιώνα από τη Γενοκτονία των Ποντίων

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων από τους Τούρκους που έγινε σαν σήμερα, στις 19 Μαΐου 1919 από τους Τούρκους.

Οι  Πόντιοι, αν και ζούσαν στον Πόντο, αποκομμένοι από το υπόλοιπο ελληνικό στοιχείο μετά την κατάρρευση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας,  είχαν διατηρήσει την Εθνική μας κληρονομιά και είχαν ανεπτυγμένες οικονομικά και πολιτιστικά κοινότητες, με δικά τους σχολεία, θέατρα, εφημερίδες και πλούσια πνευματική ζωή.  Για το λόγο αυτό, εμφάνιζαν και δημογραφική άνθιση.

ΙΣΛΑΜ Ή ΞΙΦΟΣ

Όμως, οι Νεότουρκοι, που ανέβηκαν στην εξουσία το 1908, θέλοντας να εκτουρκίσουν την περιοχή, με το σύνθημα «Ισλάμ ή Ξίφος», αρχικά δημιούργησαν Τάγματα Εργασίας, όπου έστελναν τους Ποντίους να εργάζονται υπό απάνθρωπες συνθήκες σε λατομεία, ορυχεία και διανοίξεις δρόμων. 

Παράλληλα, οι Τούρκοι καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, κατέστρεφαν τα χωριά τους ή τους εξόριζαν, αναγκάζοντας πλήθος Ποντίων να εκπατριστούν, να βγουν στο αντάρτικο, ενώ χιλιάδες πέθαναν από κακουχίες και πείνα.

Η 19η Μαΐου 1919

Στις 19 Μαΐου 1919, ο Μουσταφά Κεμάλ ξεκινάει και τυπικά την ολοκληρωτική εξόντωση των Ποντίων, δίνοντας εντολή για διενέργεια πογκρόμ εναντίον τους. Σφαγές, πυρπολημένα χωριά, εκτοπίσεις πληθυσμών, δολοφονίες και αποσπάσεις παιδιών από τις οικογένειές τους για να ενταχθούν στα χαρέμια ευπόρων Τούρκων ήταν μία συνεχής κατάσταση που κράτησε τέσσερα χρόνια, ως το 1923, με θύματα πάνω από 200.000 αθώους και εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΔΗΣ

Ένα από τα θύματα της Γενοκτονίας των Ποντίων ήταν ο επιφανής δημοσιογράφος και εκδότης της εποχής,  Νίκος Καπετανίδης, προοδευτικός άνθρωπος, ήρωας, με δράση υπέρ των Ελλήνων που στηλίτευε τις θηριωδίες των Τούρκων. Γι αυτό καταδικάστηκε σε απαγχονισμό σε ηλικία 32 ετών.

Γ. Πατούλης: Ιερή υποχρέωσή μας η έκφραση τιμής & σεβασμού απέναντι στη μνήμη των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας

Θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις την προσπάθεια των αδελφών μας Ποντίων για τη διατήρηση της πολιτιστικής τους κληρονομιάς

«Η έκφραση τιμής και σεβασμού αποτελεί ιερή υποχρέωση κάθε Έλληνα πολίτη απέναντι στη μνήμη των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου.

Είναι τραγικό 100 χρόνια μετά από το στυγερό έγκλημα της βίαιης και μαζικής σφαγής εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του πόντου, ο θύτης να μην αναγνωρίζει το έγκλημα που διέπραξε.

Πρόκειται ξεκάθαρα για ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. 

Γενοκτονία Ποντίων:Το μήνυμα της Μαρίνας Πατούλη - Σταυράκη

Μήνυμα μνήμης και αφύπνισης με αφορμή την Επέτειο των 100 χρόνων από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου απευθύνει η Μαρίνα Πατούλη Σταυράκη, υποψήφια δημοτική σύμβουλος με την παράταξη του Επαμεινώνδα Γαρδέλη «Μαρούσι μπορείς. Το μέλλον στα χέρια σου».

«Φέτος συμπληρώνεται ένας αιώνας από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, τη δεύτερη μεγαλύτερη Γενοκτονία του 20ου αιώνα. Μπορεί οι μνήμες για κάποιους να ξεθώριασαν, όμως, ειδικά οι Πόντιοι δεν μπορούν να ξεχάσουν τον ξεριζωμό των παππούδων και των πατεράδων τους. Ακόμη κι αν κάποιοι αμφισβητούν το γεγονός, πάνω από 350 χιλιάδες Πόντιοι ήταν τα θύματα της τουρκικής θηριωδίας, των Νεότουρκων του Κεμάλ Ατατούρκ. Και δεν είναι μία και δύο, αλλά χιλιάδες οι συγκλονιστικές μαρτυρίες που το αποδεικνύουν. Η Γενοκτονία των Ποντίων ήταν ο πρώτος σταθμός της κτηνωδίας σε βάρος του Ελληνισμού, καθώς λίγα μόλις χρόνια μετά επαναλήφθηκε με τον ξεριζωμό των Μικρασιατών και την καταστροφή της Σμύρνης.

Ο Γ. Νικολαράκος για την Γενοκτονία των Ποντίων

Ημέρα μνήμης και πένθους για τον Ελληνισμό η σημερινή μαύρη επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων, Ελλήνων αδελφών, από την αρχαιότητα εγκατεστημένων σε αφιλόξενες πατρίδες, τις οποίες εποίκησαν και ανέπτυξαν με τη ζωή και την οικονομική τους δραστηριότητα.

ΤΙΜΟΥΜΕ σήμερα και τους απογόνους των σφαγιασθέντων και διωχθέντων που εγκαταστάθηκαν στις περιοχές του Αμαρουσίου, της Πεύκης, της Νέας Ιωνίας, της Μεταμόρφωσης, οικογένειες δημιουργίας και προκοπής!

Το μήνυμα Θ.Αμπατζόγλου για τη μαύρη επέτειο των 100 χρόνων από τη «Γενοκτονία των Ποντίων»

                 Ένας αιώνας θλίψης, ελπίδας & μνήμης ...

«Γενοκτονία Ποντίων», μία ακόμη αιματοβαμμένη σελίδα της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας.

Ένα στυγερό, χωρίς παραγραφή, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και μία μαύρη κηλίδα, στίγμα για τον πολιτισμένο κόσμο.

Πράξεις ωμότητας και βαρβαρότητας χωρίς, έστω αναδρομική, συγγνώμη εκ μέρους των θυτών.

Ημέρα μνήμης για όλους τους Έλληνες και κυρίως για τους συμπολίτες μας Μαρουσιώτες με προσφυγική καταγωγή, που κατάφεραν να διατηρήσουν τις ρίζες τους και την πολιτιστική τους ταυτότητα, αλλά που δεν μπορούν ούτε να ξεχάσουν ούτε να διαγράψουν την θυσία, τον κατατρεγμό και τον ξεριζωμό των προγόνων τους από την πατρογονική γη.

Οφείλουμε και απαιτούμε την διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας και ταυτόχρονα την διεθνή καταδίκη της Τουρκίας.

Είναι δικαίωμα στην ιστορική μνήμη ενός βάναυσα κατατρεγμένου λαού, που δεν αφελληνίστηκε αλλά επιβίωσε και προόδευσε, εντός και εκτός Ελλάδος, δίνοντας στοιχεία αξίωσης και πολιτισμού.

Η πληγές ανοιχτές και απούλωτες.

Η μνήμη παραμένει άσβεστη, δεν ξεθωριάζει.

Το «Πράσινο Κίνημα» καλεί τη Διεθνή Κοινότητα να αναγνωρίσει τη «Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου»

Έναν αιώνα μετά, η μνήμη παραμένει ζωντανή

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού. Έναν αιώνα μετά, η μνήμη παραμένει ζωντανή, όπως και ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Το Πράσινο Κίνημα καλεί τη Διεθνή Κοινότητα κατά το πρότυπο της αναγνώρισης των δύο άλλων γενοκτονιών, Εβραίων και Αρμενίων,  να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, να προασπίσει την ιστορική αλήθεια και να αποκαταστήσει το αίσθημα δικαίωσης ενός ολόκληρου λαού..

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου (1916 – 1923) αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του 20ου αιώνα και χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο στυγνά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Μια θηριωδία κατά την οποία 353.000 Πόντιοι  εξολοθρεύτηκαν,  περισσότεροι από 400 χιλιάδες ξεριζωμένοι  πήραν το δρόμο για την Ελλάδα αφήνοντας πίσω τους έναν πολιτισμό τριών χιλιετιών και μια καμένη γη: 815 χωριά ανασκαμμένα, 1.134 εκκλησίες κατεστραμμένες, 960 σχολεία γκρεμισμένα.

Οι Νεότουρκοι & το δόγμα της εθνοκάθαρσης

       Η γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού  

Από το 1994 μια νέα “εθνική επέτειος” ήρθε να προστεθεί στο πάνθεον των εθνικών επετείων. 

Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο», ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και ολοκλήρωσε την προαποφασισμένη από τους Νεότουρκους εθνική εκκαθάριση με τελευταία κατάληξη τη σφαγή και πυρπόληση της Σμύρνης το 1922.

Ο ποντιακός Ελληνισμός διεκδικεί τη δική του ιστορική μνήμη και την εγγραφή της στη συλλογική μνήμη του έθνους. Είναι μια αρχή, όχι όμως το τέλος. 

Γιατί όμως αυτή η επιμονή στην συλλογική μνήμη των Ποντίων; 

Μάλιστα μετά και την παρέλευση ενός ολόκληρου αιώνα, που οι πληγές της τραγωδίας φαίνεται να αποτελούν μακρινή ανάμνηση; 

Τι νόημα έχει αυτή η επέτειος που τόση σημασία της δίνουν οι Πόντιοι; 

Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί και την απάντηση την έδωσε ο Μίλαν Κούντερα, ένας Τσέχος συγγραφέας 

(Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης), με τα ακόλουθα λόγια:

«Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος, είναι να διαγράψεις τη μνήμη του. 

Να καταστρέψεις τα βιβλία του, την κουλτούρα του, την ιστορία του. 

Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία, να κατασκευάσει μια νέα παιδεία, να επινοήσει μια νέα ιστορία… 

Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός για να αρχίσει αυτό το έθνος να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν. 

Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα».

Εκατό χρόνια από τη θλιβερή - μαύρη επέτειο της Γενοκτονίας των Ποντίων

Το «ethnos.gr» καταγράφει μαρτυρίες και σπάνια περιστατικά από την θηριωδία των Νεοτούρκων 

Η Βουλή των Ελλήνων, με αδικαιολόγητη καθυστέρηση πολλών δεκαετιών, έπραξε το αυτονόητο -εθνικό έναντι της Ιστορίας μας, αλλά και ηθικό έναντι της ανθρωπότητος- καθήκον της: 

Αναγνώρισε το 1994, και μάλιστα ομοφώνως, ως Γενοκτονία τις προμελετημένες και συστηματικές διώξεις και σφαγές που υπέστησαν οι Έλληνες του Πόντου κατά την περίοδο 1913-1923, ορίζοντας τη 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Την απόφαση αυτή το Ελληνικό Κοινοβούλιο συμπλήρωσε με νέο νόμο του 1998, διά του οποίου αναγνώρισε τον προφανή γενοκτονικό χαρακτήρα των διώξεων και σφαγών που υπέστησαν παράλληλα με τους Ελληνες του Πόντου και οι Ελληνες της Ιωνίας, των οποίων η αναγνώριση, δυστυχώς, δεν συνέβη το 1994, ως έδει.

Η 19η Μαΐου επελέγη ως Ημέρα Μνήμης, διότι κατά την ημέρα αυτή ο Οθωμανός αξιωματικός Μουσταφά Κεμάλ (αργότερα «Ατατούρκ») αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα του Πόντου, όπου ηγήθηκε κατόπιν του τουρκικού εθνικιστικού κινήματος, μεταξύ των σκοπών του οποίου υπήρξε η συνέχιση και ολοκλήρωσης της διαδικασίας δημιουργίας -παντί τρόπω- ενός τουρκικού μουσουλμανικού εθνοκράτους∙ δηλαδή μιας παράλληλης με τη σύγχρονη τουρκική εθνογένεση διαδικασίας, η οποία, ως γνωστόν, οδήγησε στην οριστική εξόντωση του Ελληνισμού του Πόντου και, γενικότερα, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη θλιβερή-μαύρη επέτειο της θηριωδίας των Νεοτούρκων. Ένας αιώνας από την έναρξη της τελικής φάσης της Γενοκτονίας κατά των ελληνορθοδόξων πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Γενικά, η μακρά και περίπλοκη πορεία της σύγχρονης τουρκικής εθνογένεσης -από τα συντρίμμια της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας- χαρακτηρίζεται από σειρά γεγονότων και διαδικασιών, μεταξύ των οποίων και η προαποφασισμένη και προγραμματισμένη από τους Νεότουρκους και τους κεμαλιστές εθνοκάθαρση και Γενοκτονία εναντίον των αυτοχθόνων αυτών χριστιανικών πληθυσμών.

Η τελευταία έλαβε την αρχή της το 1913 με τους εκτοπισμούς των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης και αργότερα της Ιωνίας, συνεχίσθηκε με τους εκτοπισμούς και τις μαζικές σφαγές των Αρμενίων και των Ασσυρίων/Αραμαίων και των Ελλήνων το 1915 και εφεξής, και «ολοκληρώθηκε» με τα γενοκτονικά γεγονότα στον Πόντο και την πυρπόληση της Σμύρνης το 1922.

Από τις 8:00 π.μ. - 2:00 μ.μ. η «45η Δράση Εγχώριων Αγροτικών Προϊόντων»