Ο κορωνοϊός μπορεί να είναι «μυθιστόρημα» από ιατρική άποψη - αλλά,
με τη φιλοδοξία του να μπει μέσα μας, είναι σαν ένα οικείο κακόβουλο λογισμικό.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
"Ήταν η καλύτερη εποχή, ήταν η χειρότερη εποχή, ήταν η εποχή της σοφίας, ήταν η εποχή της ανοησίας, ήταν η εποχή της πίστης, ήταν η εποχή της δυσπιστίας, ήταν η εποχή του Φωτός, ήταν η εποχή του Σκορπιού, ήταν η άνοιξη της ελπίδας, ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε τα πάντα μπροστά μας, δεν είχαμε τίποτα μπροστά μας, όλοι κατευθυνόμασταν κατευθείαν στον Ουρανό, όλοι κατευθυνόμασταν με τον ίδιο τρόπο - εν συντομία, η περίοδος ήταν μέχρι τώρα όπως η σημερινή περίοδος, ότι μερικές από τις θορυβώδεις αρχές της επέμεναν να γίνονται δεκτές για καλό ή για κακό, μόνο στον εξαιρετικό βαθμό σύγκρισης ».
Charles Dickens, Μια ιστορία δύο πόλεων.
======================
Γεια. Το όνομά μου είναι σοβαρό σύνδρομο οξέος αναπνευστικού κορωνοϊού 2.
Αλλά επειδή είμαστε φίλοι, μπορείτε να με καλείτε Corona.
Ίσως δεν με είδες, αλλά είμαι μέσα σου.
Δεν μιλάω, αλλά μπορείς να με ακούσεις στο μυαλό σου.
Καταρχάς. Είμαι ένας ιός, απλά 30-ish kilobases / 7-8 kilobytes
γενετικών δεδομένων που κωδικοποιούνται μέσα σε ένα μόνο κλώνο του RNA, 
επικαλυμμένα με κάποια πρωτεΐνη και λίπος.
Το λίπος είναι πραγματικά σημαντικό για μένα.
Με κρατά ασφαλή και με βοηθά να συνδεθώ με τα κελιά σου.
Γι 'αυτό δεν μου αρέσει αλκοόλ και το σαπούνι.
Στην ουσία διαλύουν το δέρμα μου.
Όμως, αμφιβάλλω όχι, είμαι σοβαρός.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μπορεί να αναρωτηθείτε πώς μπήκα μέσα σας.
Δεν ήταν τόσο δύσκολο.
Θυμάσαι την περασμένη εβδομάδα;
Μπορεί να ήταν η Αλίκη που μόλις ήρθε
από την εβδομάδα μόδας του Μιλάνου
ή τον Μπομπ που ήρθε στην εργασία
παρά το συναίσθημα κάτω από τις καιρικές συνθήκες.
Ξέρω ότι αγαπάς αγκαλιάζοντας τους φίλους σας
και σας αγαπώ κι εγώ γι 'αυτό.
-----------------------------------------------------------
Δεν μου άρεσε πολύ το δέρμα σου.
Τίποτα προσωπικό, αλλά τα κύτταρα του δέρματός σας
δεν είναι τόσο φιλικά.
Μου αρέσουν καλύτερα τα μάτια σου.
Έχουν την απαραίτητη βλεννογόνο μεμβράνη
για να με φέρουν στα επιθηλιακά κύτταρα των πνευμόνων σας.
Οι πνεύμονές σας είναι εκεί όπου συμβαίνει η μαγεία,
τα επιθηλιακά κύτταρα έχουν
το σωστό είδος υποδοχέων για τις αιχμές μου.
Και το περιβάλλον είναι φοβερό.
Το καλύτερο, εξαιτίας της υπερβολικής εργασίας σας
για τους τελευταίους μήνες,
τα λίγα λευκοκύτταρα που ήρθαν να μάχονται μαζί μου
ήταν τόσο κουρασμένα...θα μπορούσα απλά
να κολλήσω στο πρώτο κελί που συναντήθηκα.
----------------------------------------------------------------
Το κύτταρο. Λοιπόν, είχαμε μια άμεση σύνδεση.
Οι ακίδες μου και οι υποδοχείς του
απλώς έκαναν κλικ σε έναν καρδιακό παλμό
και μπορούσα εύκολα να διεισδύσω
Μην πάρετε τη λάθος ιδέα,
και μπήκα στο κυτταρόπλασμα, το οποίο πραγματικά
βοήθησε να βγάλω το πρωτεϊνικό στρώμα.
Αφού ασφαλίσαμε μέσα σε μια κυψέλη υποδοχής,
δεν χρειαζόμουν προστασία
------------------------------------------------------------------
Έκανα στο σπίτι σου τον οικοδεσπότη.
Δεν ήταν τόσο απλό,
χρειάστηκε κάποια πειθώ και κόλπα.
Ωστόσο, μετά την απώλεια της επίστρωσης,
τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα.
Εξέθεσα το μονό σκέλος του RNA στον οικοδεσπότη μου.
Το κελί σας είναι ένας καταπληκτικός οικοδεσπότης,
πραγματικά με αντιμετωπίζει καλά.
----------------------------------------------------------------
Καθώς το RNA μου επιπλέει ελεύθερο
γύρω από το κυτταρόπλασμα,
ο μόνος σκοπός του οικοδεσπότη
είναι να κάνει ό, τι θέλω.
Δεν είμαι εκείνος που χρειάζεται,
δεν θέλω τίποτα,
αλλά μερικά αντίγραφα του RNA μου
και μερικές πρωτεΐνες και λίπη παλτά.
----------------------------------------------------------------------
Οι κλώνοι του RNA μου και τα παλτά τους αναπαράγονται στο κυτταρόπλασμα
χρησιμοποιώντας την ενέργειά σας.
Μόλις υπάρχουν αρκετά από αυτά,
θα συσκευαστούν μαζί σε νέους πλήρως λειτουργικούς ιούς
και θα φύγουν από το κελί για να βρουν έναν ξενιστή για τον εαυτό τους.
Λένε ότι είμαι δολοφόνος. Μου αρέσει να σκέφτομαι τον εαυτό μου ως φιλικό.
Η κοινωνική αποστασιοποίηση με λιμοκτονεί και δεν μου αρέσει να μένω στο σπίτι...
Andrej PetrovskiΕικονογράφηση: Ο Ιγκόρ Βουγιέτσιτς
ΠΗΓΗ:balkaninsight.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου